Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-175/16-4/BC
z 24 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2016 r. (data wpływu 18 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 9 marca 2016 r. nr ILPB2/4511-1-175/16-2/BC Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 9 marca 2016 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 14 marca 2016 r.), zaś w dniu 18 marca 2016 r. (data nadania 17 marca 2016 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1 sierpnia 2009 r. Wnioskodawca prowadzi wspólnie z żoną gospodarstwo domowe wychowując 5 dzieci, w tym czworo z innych związków żony, tj.:

• syn A urodzony 23 stycznia 1996 r.
• syn B urodzony 29 września 1998 r.
• córka C urodzona 19 września 2002 r. (niepełnosprawna: rozszczep kręgosłupa z przepukliną oponowo-rdzeniową, porażenie wiotkie kończyn dolnych)
• córka D urodzona 21 maja 2005 r.
• w dniu 21 czerwca 2010 r. urodziła się córka Wnioskodawcy i jego żony - E.
  
  

Wszystkie dzieci mieszkają z Zainteresowanym i jego żoną. Nazwisko Wnioskodawcy przyjęły córki C i D, których ojciec jest pozbawiony w pełni praw rodzicielskich.

Zainteresowany wraz małżonką prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Istnieje między nimi wspólność majątkowa małżeńska. Dzieci z poprzednich związków żony Wnioskodawcy nie zostały przez niego przysposobione. Wykonuje on nad dziećmi w pełni władzę rodzicielską. Wnioskodawca zapewnia dzieciom dom, opiekę, pełne utrzymanie, edukację, realizację wszystkich innych potrzeb społecznych i wychowawczych. Wychowuje wszystkie dzieci jednakowo, traktując je jak swoje, zapewnia im wszystko co powinny mieć dzieci.

Wnioskodawca wskazuje, że jest w pełni tego słowa znaczeniu – ojcem wszystkich pięciorga dzieci. Na wszystkie dzieci żona Zainteresowanego otrzymuje alimenty, dzieci dostają również zasiłki rodzinne.

Poza tym małżonka Wnioskodawcy otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny na niepełnosprawną córkę C. Wszystkie świadczenia na dzieci są nieopodatkowane.

Żona Zainteresowanego nie pracuje, nie osiąga żadnych dochodów – zajmuje się wychowywaniem dzieci.

Wnioskodawca w 2015 roku pracował na podstawie umowy o pracę i otrzymał z tego tytułu do rozliczenia PIT-11. Prowadził również działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ryczałtu – handel artykułami używanymi (meble). Zainteresowany rozwija tę działalność licząc na zapewnienie dzieciom coraz lepszych warunków życia. To rozliczenie podatku w ramach ryczałtu uniemożliwia Wnioskodawcy rozliczenie podatku razem z żoną, co nie zmienia faktu, że cały dochód do opodatkowania w rodzinie za 2015 rok jest ich dochodem wspólnym, czyli podatek jest ich podatkiem wspólnym.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że w stosunku do córek C i D nie przysługuje mu pełna władza rodzicielska w rozumieniu przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Ponadto Wnioskodawca nie przysposobił córek C i D. Małżonka Zainteresowanego nie pracuje, a jego dochody nie przekroczyły w 2015 roku kwoty 112 000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zeznaniu rocznym PIT-37 za 2015 rok przysługuje Wnioskodawcy prawo do ulgi prorodzinnej na wszystkie (pięcioro) dzieci?

Zdaniem Wnioskodawcy ulga prorodzinna w zeznaniu PIT-37 za 2015 powinna mieć w pełni zastosowanie do pięciorga uprawnionych do tego dzieci, biorąc pod uwagę to, że:

• dzieci są małoletnie,
• Zainteresowany zapewnia dzieciom pełną opiekę, utrzymanie, edukację, wszelkie potrzeby społeczne i wychowawcze,
• w stosunku do dzieci zamieszkałych razem z Wnioskodawcą i jego żoną pełni rolę ojca i wychowuje je jak odpowiedzialny za ich przyszłość ojciec, nie wyróżniając przy tym żadnego dziecka,
• utrzymanie dzieci zamieszkałych z Wnioskodawcą spoczywa w pełni na jego barkach,
• biorąc po uwagę fakt, że warunkiem skorzystania z prawa zastosowania ulgi prorodzinnej jest wychowywanie dzieci w danym roku podatkowym, i że kwotę tę można odliczyć od podatku jednego z rodziców, Wnioskodawca uważa, że ma prawo do zastosowania pełnego odliczenia na piątkę dzieci za 2015 rok (w tym A do końca sierpnia 2015 r.), mimo że nie rozlicza się razem z żoną (która nie ma żadnych dochodów – a więc nie ma i podatku). Z żoną Zainteresowany nie może się rozliczyć, ponieważ wspólne rozliczenie blokuje mu ryczałt z działalności gospodarczej. Cały dochód jest ich wspólnym dochodem i cały podatek jest ich wspólnym podatkiem.
  
  

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że pomimo braku przysposobienia dzieci z poprzednich związków żony, to ulga prorodzinna powinna mu przysługiwać, ponieważ dzieci utrzymywane są z jego dochodów. Dochody Wnioskodawcy są dochodami wspólnymi, ponieważ jego żona nie pracuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie natomiast do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

W myśl art. 27f ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza rodzicielska, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Na mocy art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca chciałby skorzystać z odliczenia ulgi prorodzinnej na jedno swoje dziecko, jak również na czwórkę dzieci swojej żony. Wnioskodawca jest ojcem tylko jednego dziecka, natomiast pozostała czwórka dzieci nie została przez niego przysposobiona, nie jest też ich opiekunem prawnym ani nie sprawuje nad nimi opieki poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą. Zainteresowany jest podatnikiem uzyskującym dochody opodatkowane według skali podatkowej i składa roczne zeznanie podatkowe na druku PIT-37, Zainteresowany prowadzi również działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem ryczałtowym.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583) – przysługuje obojgu rodzicom, a – stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy – jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Natomiast rodzicami są matka i ojciec dziecka.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie znaczenie ma, czy Zainteresowany wykonuje władzę rodzicielską nad dziećmi, pełni funkcję opiekuna prawnego, albo sprawuje opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie spełnia żadnego z ww. warunków w stosunku do dzieci żony, w związku z czym uznać należy, że Wnioskodawca nie posiada uprawnienia do odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej przysługującej na czwórkę dzieci żony.

Natomiast Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonywania odliczeń w ramach ww. ulgi prorodzinnej na jego córkę E.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonywania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej na małoletnią córkę E. Jednak Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do dokonywania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej na dzieci żony Zainteresowanego, które nie zostały przez niego przysposobione.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.