Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4511-114/16/BJ
z 15 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku (data wpływu do Biura – 04 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2012 rok – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 lutego 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2012 rok.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Syn Wnioskodawczyni, ur. 1 grudnia 1993 r., w 2012 roku studiował na studiach dziennych. W okresie wakacyjnym pracował sezonowo we Francji i uzyskał wynagrodzenie w wysokości przekraczającej 3.089 zł. Innych dochodów nie miał.

W 2012 roku Wnioskodawczyni wykonywała w stosunku do syna władzę rodzicielską i przysługiwało jej prawo do ulgi z tytułu wychowywania dziecka.

W 2012 roku Wnioskodawczyni uzyskiwała dochody z umowy o pracę oraz sezonowej pracy we Francji. Dochody te Wnioskodawczyni wykazała w zeznaniu podatkowym PIT-36 na zasadach ogólnych określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej.

Ojciec syna w 2012 roku nie korzystał z odliczenia od podatku dochodowego z tytułu tzw. ulgi prorodzinnej.

Syn w Polsce w 2012 roku nie uzyskał żadnych dochodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawczyni miała w 2012 roku prawo do skorzystania przy rozliczeniu podatku dochodowego z tzw. ulgi prorodzinnej?

Wnioskodawczyni uważa, że w 2012 roku przysługiwało jej prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zasady korzystania z tzw. ulgi prorodzinnej w rozliczeniu za rok 2012 określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 cyt. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Stosownie do art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 ww. ustawy).

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał – w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego lub sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej – dzieci pełnoletnie do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że syn Wnioskodawczyni, ur. 1 grudnia 1993 r., w 2012 roku studiował na studiach dziennych. W okresie wakacyjnym pracował sezonowo we Francji i uzyskał wynagrodzenie w wysokości przekraczającej 3.089 zł. W Polsce nie uzyskał żadnych dochodów. Wnioskodawczyni wykonywała w stosunku do syna władzę rodzicielską. W 2012 roku Wnioskodawczyni uzyskiwała dochody z umowy o pracę oraz sezonowej pracy we Francji, które wykazała w zeznaniu podatkowym PIT-36 i opodatkowała na zasadach ogólnych. Ojciec syna w 2012 roku nie korzystał z odliczenia od podatku dochodowego z tytułu tzw. ulgi prorodzinnej.

Wnioskodawczyni uważa, że w 2012 roku przysługiwało jej prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej.

Podkreślenia wymaga, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2012 r., należało m.in. utrzymywać w roku podatkowym – w związku z wykonywaniem ciążącego obowiązku alimentacyjnego dzieci własne lub przysposobione do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym dzieci nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę 3.089 zł.

Z wniosku wynika, że syn Wnioskodawczyni uzyskał w 2012 r. dochody z tytułu pracy sezonowej we Francji w wysokości przekraczającej 3.089 zł. Syn uzyskał zatem dochody z zagranicy, które podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem zasad unikania podwójnego opodatkowania.

Zasady unikania podwójnego opodatkowania regulują art. 27 ust. 8, 9 i ust. 9a ww. ustawy, jak i umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub inne umowy międzynarodowe.

W prawie podatkowym występują dwie metody pozwalające na uniknięcie podwójnego opodatkowania: metoda wyłączenia z progresją oraz metoda proporcjonalnego odliczenia. Niewątpliwie obie z ww. metod są uregulowane w art. 27 powołanej ustawy, a zatem zagraniczne dochody podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27. Gdyby bowiem nie postanowienia wymienionych przepisów dochody uzyskane za granicą mogłyby podlegać podwójnemu opodatkowaniu.

Stosownie do metody proporcjonalnego odliczenia – dochody uzyskane za granicą podlegają opodatkowaniu zarówno w państwie ich uzyskania jak i w państwie źródła. Natomiast przy metodzie wyłączenia z progresją dochody z zagranicy podlegają zwolnieniu z opodatkowania w Polsce.

Jednakże wówczas gdy dochody zagraniczne są zwolnione z opodatkowania, to jednak stosownie do regulacji zawartej w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wpływają lub mogą wpływać na opodatkowanie dochodów uzyskanych w Polsce.

W przedstawionym stanie faktycznym syn Wnioskodawczyni osiągnął dochód z pracy we Francji w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód osiągnięty z pracy we Francji, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu w Polsce, na zasadach wynikających z art. 3 ust. 1 ustawy (nieograniczony obowiązek podatkowy). W konsekwencji, do dochodu tego znajduje zastosowanie art. 27 ustawy, który reguluje opodatkowanie na zasadach ogólnych podatkiem dochodowym przychodów z pracy najemnej. Przepis ten znajduje zastosowanie zarówno do dochodów osiąganych na terytorium Polski jak i za granicą. Jednakże dochód ten opodatkowany jest z uwzględnieniem metody unikania podwójnego opodatkowania, o których mowa w art. 27 ustawy.

Skoro zatem syn Wnioskodawczyni w 2012 r. uzyskał dochód z pracy we Francji w wysokości przekraczającej kwotę 3089 zł, to stosuje się do niego zasady opodatkowania określone w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe skutkuje zatem brakiem uprawnienia do skorzystania przez Wnioskodawczynię z ulgi prorodzinnej za 2012 r.

Odmienne rozumienie omawianego przepisu art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozostawałoby w rażącej sprzeczności z zasadą racjonalności ustawodawcy, która jest podstawowym założeniem w procesie wykładni prawa. Potrzeba respektowania przesłanki o racjonalności ustawodawcy wyklucza możliwość przyjęcia, że jego wolą było doprowadzenie do naruszenia zasad równości i sprawiedliwości społecznej w systemie prawa normującego określoną dziedzinę życia społecznego, w tym zobowiązań podatkowych. Racjonalny ustawodawca nie różnicuje podatników chcących korzystać z ulgi prorodzinnej, uzależniając korzystanie z odliczenia od faktu, czy jego dziecko uzyskuje dochody w Polsce, czy za granicą oraz jaka metoda zapobiegająca podwójnemu opodatkowaniu ma zastosowanie do dochodów dziecka. Z tego też powodu należy uznać, iż art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje zarówno dochody uzyskane w Polsce, jak i za granicą (i to bez względu na to, jaka metoda unikania podwójnego opodatkowania ma do nich zastosowanie).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.