Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-82/16/MZ
z 18 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 3 lutego 2016 r. (data wpływu do Biura – 9 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży gruntów rolnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży gruntów rolnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni, jako notariusz jest płatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawczyni zamierza sporządzić akt notarialny obejmujący sprzedaż niezabudowanych gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, to jest oznaczonych w ewidencji gruntów symbolem R IIIb – grunty orne, o powierzchni mniejszej niż 1 ha zarówno zwykły, jak i przeliczeniowy, które nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Sprzedawca jest właścicielem gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, które nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza o powierzchni przekraczającej 1 ha zwykły. Kupujący jest właścicielem gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, które nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza o powierzchni przekraczającej 11 ha ale mniejszej niż 300 ha i będzie prowadził przedmiotowe gospodarstwo rolne przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż dokonana w okolicznościach przedstawionego zdarzenia przyszłego stanowi czynność cywilnoprawną zwolnioną od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

W ocenie Wnioskodawczyni sprzedaż dokonana w okolicznościach przedstawionego wyżej zdarzenia przyszłego nie stanowi czynności cywilnoprawnej zwolnionej od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r.

W wyniku dokonania sprzedaży zostanie bowiem co prawda powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia, jednakże sprzedawane grunty nie stanowią gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym gdyż ich powierzchnia nie przekracza 1 ha ani 1 ha przeliczeniowego. Oceny tej nie zmienia fakt, że sprzedający jest właścicielem gospodarstwa rolnego, w skład którego wchodzą sprzedawane grunty, ponieważ przepis art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wyraźnie stanowi o „gruntach stanowiących gospodarstwo rolne” a nie o „gruntach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego”, a jako przepis wprowadzający wyjątek od reguły opodatkowania umów sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych, nie może być interpretowany rozszerzająco. Stąd też zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż dokonana w okolicznościach przedstawionego wyżej zdarzenia przyszłego nie będzie zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu, notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

Jak wynika z przywołanych przepisów, zawarcie umowy sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W sytuacji, gdy umowa sprzedaży zawierana jest w formie aktu notarialnego notariusz ma obowiązek jako płatnik obliczyć, pobrać i wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 9 pkt 2 lit. a) wymienionej ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter warunkowy, tzn. ma zastosowanie jeżeli zostaną spełnione wszystkie warunki w nim określone. Oznacza to, że umowa sprzedaży będzie zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy m.in. w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności, nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne.

Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiują pojęcia „gospodarstwa rolnego”, odsyłając w tej kwestii do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2013 r., poz. 1381, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku rolnym opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Art. 2 ust. 1 ustawy stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że przed notariuszem (Wnioskodawczynią) zostanie zawarta w formie aktu notarialnego umowa sprzedaży niezabudowanych gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, oznaczonych w ewidencji gruntów symbolem RIIIb – grunty orne, o powierzchni mniejszej niż 1 ha zarówno zwykły, jak i przeliczeniowy, które nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Wobec przedstawionych okoliczności i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro przedmiotem umowy sprzedaży nie będą grunty stanowiące gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym, gdyż ich powierzchnia nie przekracza 1 ha ani 1 ha przeliczeniowego, to brak jest podstaw do zastosowania omawianego zwolnienia. Nie zostanie bowiem spełniona jedna z przesłanek warunkujących zwolnienie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, określonych w art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Treść przepisu art. 9 pkt 2 lit. a) ww. ustawy wprost bowiem wskazuje, że zwolnieniem jest objęta tylko umowa sprzedaży gruntów (i ich części składowych w postaci drzew i innych roślin) stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Z tytułu tej czynności Wnioskodawczyni, jako płatnik podatku od czynności cywilnoprawnych, będzie miała zatem obowiązek pobrania i odprowadzenia wymienionego podatku.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.