2016.04.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-57/16-2/AP
z 6 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § l i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki A przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w celach reklamowo-promocyjnych oraz opodatkowania nieodpłatnego wydania materiałów (standów) o charakterze reklamowym, promocyjnym oraz informacyjnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w celach reklamowo-promocyjnych oraz opodatkowania nieodpłatnego wydania materiałów (standów) o charakterze reklamowym, promocyjnym oraz informacyjnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka A. (dalej jako Spółka, Wnioskodawca) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podstawą działalności Spółki jest produkcja oraz sprzedaż słodyczy, bakalii, napojów jak i przypraw (dalej jako towary lub asortyment). Asortyment ten sprzedawany jest na rzecz sieci handlowych, hurtowni o profilu spożywczym, innych odbiorców trudniących się obrotem artykułami spożywczymi, jak również klientom instytucjonalnym oraz przedstawicielom handlowym (dalej razem jako Kontrahenci).

Biorąc pod uwagę to, że Spółka prowadzi działalność na wysokokonukrencyjnym rynku, podejmuje szereg działań mających na celu promocję oraz reklamę sprzedawanych produktów jak i samej marki Wnioskodawcy. Tym samym działania te mają na celu zwiększenie sprzedaży.

Prowadzone przez Spółkę aktywności skupiają się na współdziałaniu z Kontrahentami w zakresie promowania oferowanego asortymentu, jego optymalnego wyeksponowania jak i zareklamowania marek Wnioskodawcy. Zauważyć należy, że wielkość sprzedaży realizowanej przez Spółkę pozostaje w bezpośredniej korelacji ze sprzedażą prowadzoną przez Kontrahentów na rzecz konsumenta końcowego. Obowiązująca jest więc zasada która stanowi, że im większa popularność produktów, czy też marki wśród konsumentów końcowych, czy też Kontrahentów (obecnych i przyszłych) tym większa korzyść dla Wnioskodawcy. W związku z tym bezsprzecznym jest, że w interesie Spółki (jak również Kontrahentów) pożądanym jest takie działanie które będzie stymulować zainteresowanie produktem u konsumenta końcowego.

W ramach tak opisywanej współpracy handlowej, Spółka dokonuje na rzecz Kontrahentów nieodpłatnych przekazań określonej liczby następujących przedmiotów:

a) asortyment z oferty Wnioskodawcy, który niejednokrotnie wydawany jest w opakowaniach zbiorczych.

W tym przypadku w opakowaniu zbiorczym (które również czasami służy oprócz zastosowaniu transportowemu również zastosowaniu reklamowo – informacyjno – ekspozycyjnemu) może znajdować się kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt pojedynczych opakowań oferowanych klientowi ostatecznemu, zawierających tego samego rodzaju towar oferowany przez Wnioskodawcę. Towary te posiadają tą samą pojemność czy też wagę. W takim przypadku jednostkowy koszt wytworzenia pojedynczego opakowania znajdującego się w opakowaniu zbiorczym nie przekracza 10 zł. W konsekwencji wartość całego opakowania zbiorczego przekracza 10 zł. Ze względów czysto praktycznych (redukcja kosztów transportu), technicznych (minimalizacja ryzyka uszkodzenia towaru) lub logistycznych (ułatwienie magazynowania) dla celów nieodpłatnych przekazań asortyment jest wydawany Kontrahentom w opakowaniach zbiorczych (głównie w kartonach i pudłach również z funkcją standu oraz na podestach, w podajnikach z różnorodnym zatowarowaniem lub mono zatowarowaniem oferowanym Kontrahentom jako jeden indeks, które również sprawują funkcję transportową).

Zgodnie z powyższym, Wnioskodawca będzie ustalał koszt jednostkowy wytworzenia poszczególnych towarów w oparciu o wartość pojedynczego opakowania oferowanego ostatecznemu klientowi detalicznemu. Konsekwentnie, koszt jednostkowy wytworzenia poszczególnych towarów umieszczonych w opakowaniu zbiorczym powinien być ustalany poprzez podzielenie łącznej wartości opakowania zbiorczego poprzez ilość sztuk opakowań jednostkowych oferowanych w sprzedaży detalicznej znajdujących się w opakowaniu zbiorczym (np. kartonie).

Wnioskodawca nadmienia, że Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z nieodpłatnym przekazaniem produktów Spółki firmom współpracującym (Dystrybutorzy). Wnioskodawca za wydawane towary, które służą intensyfikacji sprzedaży, nie pobiera żadnych odpłatności. Ponadto Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji wydanych towarów.

b) materiały tekturowe typu „stand” (dalej jako stand lub materiał). Poprzez „stand” należy rozumieć materiał wykonany z tektury i/lub tworzywa, posiadający podwójne zastosowanie. Stand stanowi jednocześnie opakowanie zbiorcze na produkty transportowane do poszczególnych placówek detalicznych Kontrahentów oraz przy jego odpowiednim złożeniu stanowi dodatkowe miejsce ekspozycyjne do sprzedaży oferowanych towarów w placówce detalicznej. Standy umieszczane są zgodnie z ustalonymi zasadami wspierania sprzedaży oraz promocji na terenie obiektów należących lub współpracujących z Kontrahentami. Materiały te posiadają charakter reklamowy, promocyjny oraz informacyjny. Zwykle zawierają nazwę produktu, logo producenta, znaki graficzne utożsamiane z producentem, często informacje o produkcie, informacje dotyczące przeprowadzanej kampanii marketingowej, zdjęcia produktów, i inne elementy rozpoznawcze produktów. Standy wykorzystywane są zazwyczaj w trakcie krótkich akcji promocyjnych (np. związanych ze świętami). Wspomniane materiały przekazywane są Kontrahentom w dwóch postaciach, tj. w postaci samodzielnego kartonu który po złożeniu stanowi miejsce ekspozycyjne (stand) lub w postaci opakowania zbiorczego oferowanych towarów, który po rozładowaniu towaru i jego stosownym złożeniu również stanowi miejsce ekspozycyjne.

Materiały przekazywane są przez Spółkę kontrahentom bezzwrotnie. W związku z tym, że oznakowanie standów odpowiada konkretnym akcjom promocyjnym (np. z okazji świąt) przyjmuje się, że po zakończeniu akcji promocyjnej Kontrahent ma prawo do zniszczenia przedmiotowego materiału. Przekazane materiały nie mogą być wykorzystane przez Kontrahentów do żadnych innych celów jak tylko do ekspozycyjnych i to w konkretnych krótkich akcjach promocyjnych, nie mogą w szczególności podlegać sprzedaży. Biorąc pod uwagę cały wolumen sprzedaży Wnioskodawcy, ilość przekazywanych materiałów na cele opisywane wcześniej ma charakter marginalny, niemniej jednak należy zaznaczyć, że materiały przekazywane są ostatecznie do znacznej liczby punktów sprzedaży detalicznej. Wnioskodawca zaznacza, że opisywane powyżej materiały nie służą w żaden sposób zaspokajaniu potrzeb konsumenckich, służą jednakże wyłącznie celom ekspozycyjnym, reklamowym i promocyjnym lub jak to opisano wcześniej również w niektórych przypadkach spełniają drugi cel tzn. transportowego opakowania zbiorczego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w okolicznościach opisanych powyżej, nieodpłatne przekazanie towarów, Kontrahentom przez Wnioskodawcę w celach reklamowo-promocyjnych, o jednostkowym koszcie wytworzenia nieprzekraczającym 10 zł netto nie będą stanowiły dostawy w rozumieniu ustawy o VAT, a co za tym idzie nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez względu na to, że zostały przekazane w opakowaniach zbiorczych?
Czy nieodpłatne wydania dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahentów opisanych powyżej materiałów (standów) o charakterze reklamowym, promocyjnym oraz informacyjnym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Wydawane nieodpłatnie towary, których jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł, w opakowaniach zbiorczych (gdzie łączna wartość przekazywanych towarów będzie przekraczać 10 zł), nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu ustawy o VAT, nawet przy braku ewidencji o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, przedmiotowe nieodpłatne wydania nie będą podlegać pod opodatkowanie podatkiem VAT.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054, z późn. zm., dalej jako ustawa o VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ponadto, ustawa o VAT definiuje w art. 7 ust. 1 dostawę towarów, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT za dostawę towarów uważa się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych członków stowarzyszenia.
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Ponadto, zgodnie z dyspozycją przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarcza podatnika.

Legalną definicję prezentu o małej wartości zawiera przepis art. 7 ust. 4 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez prezent o małej wartości rozumiemy: przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekracza 10 zł.

Biorąc pod uwagę powyższe dla zakwalifikowania danego towaru jako prezentu o małej wartości dla potrzeb VAT ma znaczenie wyłącznie spełnienie warunków określonych zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

W myśl cytowanych przepisów art. 7 ust. 2 w związku z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT opodatkowaniu nie podlegają m.in. bezpłatna dostawa towarów spełniająca łącznie następujące warunki:

dostawa jest związana z prowadzoną działalnością gospodarczą,
jednostkowy koszt wytworzenia (ew. cena nabycia) określona w momencie przekazania towaru, nie przekracza 10 zł.

Wnioskodawca stoi na stanowisku biorąc pod uwagę opis ze stanu faktycznego, że spełnia oba warunki przy przekazywaniu towarów. Przekazanie towarów w opakowaniu zbiorczym nie ma znaczenia do kwalifikacji nieodpłatnego przekazania towarów.

Zaznaczyć należy, że treść przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT w żadnym wypadku nie odnosi się do łącznej wartości towarów przekazywanych w ramach wydania, nie zawiera także limitu łącznej ceny nabycia czy też łącznych kosztów wytworzenia towarów przekazywanych w ramach wydania. Przekazanie towarów w opakowaniu zbiorczym nie ma znaczenia do kwalifikacji nieodpłatnego przekazania towarów, które się w nim znajdują. Analiza gramatyczna przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, że jednostkowy koszt wytworzenia należy przypisać do pojedynczego towaru. Konsekwentnie, warunkiem koniecznym i wystarczającym do zaliczenia danych wydań do prezentów o małej wartości, a tym samym jego nieopodatkowanie, jest jednostkowy koszt wytworzenia towarów, określony w momencie przekazania towaru, nieprzekraczający kwoty 10 zł netto. Należy podnieść również, że opakowanie zbiorcze z towarami wewnątrz nie jest zbiorem rzeczy, gdyż pomiędzy pojedynczymi sztukami towarów, zapakowanymi w opakowanie zbiorcze nie ma żadnego istotnego i wyraźnego powiązania funkcjonalnego. Przekazywane towary w opakowaniu zbiorczym nie będą stanowić również rzeczy złożonej, ponieważ poszczególne, pojedyncze sztuki towaru nie są częściami składowymi większej całości. Towary te nie są funkcjonalnie powiązane a co za tym idzie korzystanie z jednego przedmiotu nie wyłącza możliwości korzystania z kolejnego.

Powyższe twierdzenie ma również odzwierciedlenie w interpretacjach podatkowych. Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lipca 2013 r. (IPTPP1/443-293/13-4/RG) „(...) towary w opakowaniu zbiorczym nie stanowią przedmiotu zbiorowego, gdyż już pojedynczy towar ma zasadnicze znaczenie gospodarcze i może samodzielnie, indywidualnie występować w obrocie gospodarczym. W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, towarem są pojedyncze sztuki towaru, które zgodnie z przedstawioną argumentacją i przepisami ustawy, spełniają wymogi zaklasyfikowania ich (każdej z osobna pojedynczej sztuki Towaru), jako prezentów o małej wartości”.

Mając powyższe na względzie, jednostkowa wartość przekazywanych przez Wnioskodawcę towarów odnosi się do pojedynczych sztuk opakowań, które przeznaczone są do sprzedaży detalicznej dla konsumenta końcowego (np. pojedyncze opakowania foliowe, w które pakowane są draże, opakowania foliowe próżniowe, w które przykładowo pakowane są czekolady lub przyprawy), nie zaś do łącznej wartości towarów przekazywanych jednorazowo w zbiorczych opakowaniach (np. kartonach, pudłach tekturowych niejednokrotnie pełniących funkcję standu).

Za tym przemawia również gramatyczna interpretacja słowa „jednostkowy”. Zgodnie ze słownikową (PWN – sjp.pwn.pl;/słownik/) definicją „jednostkowy” oznacza odnoszący się do pojedynczej rzeczy. Przekazanie więc w opakowaniu zbiorczym towarów o jednostkowym koszcie wytworzenia poniżej 10 zł, spełnia ustawową definicję przekazana prezentów o małej wartości.

Przekazania, których dotyczy przedmiotowy wniosek, w ocenie Wnioskodawcy nie powinny być uznawane za dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT, a co za tym idzie nie będą stwarzać obowiązku naliczenia podatku VAT należnego.

Zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko potwierdza również bieżąca i jednolita linia interpretacyjna organów podatkowych. Przykładem może być przytaczana już wcześniej interpretacja podatkowa Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 lipca 2013 r., sygn. IPTPP1/443-293/13-4/RG, czy też interpretacja podatkowa Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 lipca 2014 r., sygn. IPPP3/443-316/14-2/LK, który przyjmuje, że „(...) w analizowanej sprawie nie ma znaczenia, że towary te przekazywane są w opakowaniach zbiorczych (kartonach, zgrzewkach), w których może znajdować się kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt pojedynczych opakowań tego samego rodzaju towaru o tej samej pojemności/wadze. Istotne znaczenie ma, że jednostkowy koszt wytworzenia (ewentualnie cena nabycia) pojedynczego towaru nie przekracza 10 zł netto”.

Posiłkując się przedstawioną powyżej argumentacją oraz opierając się na wypracowanej jednolitej linii interpretacyjnej dotyczącej tożsamych wydań towarów, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nieodpłatne wydania towarów związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w sytuacji gdy jednostkowy koszt wytworzenia nieodpłatnie przekazywanych towarów w opakowaniach zbiorczych nie przekracza 10 zł, nie będzie stanowić dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 2.

Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych (standów) związanych z ekspozycją produktów nie będzie miało dla otrzymującego je Kontrahenta charakteru konsumpcyjnego i w konsekwencji nie będzie stanowić dostawy towarów będącej przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nieodpłatne przekazania towarów w postaci standu (czy to stanowiącego osobny przedmiot czy też pełniącego jednocześnie funkcję opakowania zbiorczego) będącego drukowanym materiałem reklamowym o charakterze ekspozycyjnym stanowi jedynie sposób zachęcenia do zakupu określonych towarów przez detalicznego klienta poprzez ich lepsze wyeksponowanie. Zadaniem przekazywanych materiałów reklamowych jest jedynie przekazywanie informacji na temat oferowanych przez Wnioskodawcę towarów. Kontrahent otrzymujący przedmiotowe materiały nie ma z tego bezpośredniej korzyści ekonomicznej, przekazanie dla Kontrahenta nie ma charakteru konsumpcyjnego. W konsekwencji nie jest spełniona dyspozycja art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, a co za tym idzie przekazanie nie powinno być opodatkowane podatkiem VAT.

Powyższa argumentacja Wnioskodawcy została również potwierdzona przez Ministra Finansów w broszurze pt. „Najważniejsze zmiany w podatku od towarów i usług od dnia 1 kwietnia 2013 r.”, która została opublikowana na stronie internetowej Ministerstwa Finansów pod następującym odnośnikiem www.finanse.mf.gov.pl/vat/broszury-informacyjne. W wyjaśnieniach zawartych w przedmiotowej broszurze czytamy: „Przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazywane towary w ogóle podlegają podatkiem VAT należy określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej), to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlegałoby opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy możemy także znaleźć w interpretacjach organów podatkowych. Zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w indywidualnej interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby skarbowej w Warszawie z dnia 29 grudnia 2014 r., sygn. IPPP2/443-l050/14-2/MT, „(...) należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom materiałów o charakterze reklamowym, o których mowa we wniosku, nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego.

Jak wynika z wniosku nieodpłatne przekazanie materiałów reklamowych i informacyjnych tj. stojaków (standy) na produkty, nadstawek na palety, wymiennych boczków z logo produktów do regałów metalowych i ekspozytory służą wyłącznie do ekspozycji produktów Spółki, których rolą jest wyróżnienie produktów Spółki na tle innych produktów oraz wprowadzenie porządku i ułatwienie prezentacji produktów, mającej na celu zachęcenie potencjalnych konsumentów do zakupu. Ponadto przedmiotowe materiały nie posiadają dla otrzymującego ich kontrahenta jakiejkolwiek wartości użytkowej. Zatem, należy stwierdzić, że ww. czynności nieodpłatnego przekazania pozostaje poza zakresem podatku VAT ze względu na brak konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokajana jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawi się wskutek tego przysporzenie majątkowe”. Ostatecznie Dyrektor Izby skarbowej w Warszawie stwierdza, że „(…) nieodpłatne przekazanie przedmiotowych materiałów reklamowych i informacyjnych dystrybuowanych przez Spółkę nie będzie podlegało opodatkowaniu z uwagi na to, że nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów, co oznacza, że nie zostanie wypełniona przesłanka zawarta w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT”.

W kolejnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2013 r., sygn. IPPP1/443-145/13-2/PR czytamy, że „rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących dystrybuowanych towarów, w postaci broszur, ulotek, katalogów, standów czy banerów reklamowych stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczenie go do ceny i nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę – konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta. W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom ww. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązków podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe”.

W konsekwencji należy uznać, że nieodpłatne przekazanie Kontrahentom w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, kartonowych materiałów ekspozycyjnych posiadających funkcje reklamowe, promocyjne oraz informacyjne (tj. standów), nie ma charakteru konsumpcyjnego i co za tym idzie nie podlega opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 2 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy – przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

W świetle art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

ma na celu promocję tego towaru oraz
nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Jak wynika z przywołanych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – co do zasady – podlega każde nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Wyjątek stanowi przekazanie towarów stanowiących zdefiniowane w art. 7 ust. 4 prezenty o małej wartości lub próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podstawą działalności Spółki jest produkcja oraz sprzedaż słodyczy, bakalii, napojów jak i przypraw. Spółka podejmuje szereg działań mających na celu promocję oraz reklamę sprzedawanych produktów jak i samej marki Wnioskodawcy. Tym samym działania te mają na celu zwiększenie sprzedaży.

W ramach współpracy handlowej, Spółka dokonuje na rzecz Kontrahentów nieodpłatnych przekazań określonej liczby następujących przedmiotów:

asortyment z oferty Wnioskodawcy, który niejednokrotnie wydawany jest w opakowaniach zbiorczych.
W takim przypadku w opakowaniu zbiorczym (które również czasami służy oprócz zastosowaniu transportowemu również zastosowaniu reklamowo - informacyjno - ekspozycyjnemu) może znajdować się kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt pojedynczych opakowań oferowanych klientowi ostatecznemu, zawierających tego samego rodzaju towar oferowany przez Wnioskodawcę. Towary te posiadają tą samą pojemność czy też wagę. W takim przypadku jednostkowy koszt wytworzenia pojedynczego opakowania znajdującego się w opakowaniu zbiorczym nie przekracza 10 zł. W konsekwencji wartość całego opakowania zbiorczego przekracza 10 zł.
materiały tekturowe typu „stand” (dalej jako stand lub materiał). Materiały te posiadają charakter reklamowy, promocyjny oraz informacyjny. Przekazywane są Kontrahentom w dwóch postaciach, tj. w postaci samodzielnego kartonu który po złożeniu stanowi miejsce ekspozycyjne (stand) lub w postaci opakowania zbiorczego oferowanych towarów który po rozładowaniu towaru i jego stosownym złożeniu również stanowi miejsce ekspozycyjne.
Przekazane materiały nie mogą być wykorzystane przez Kontrahentów do żadnych innych celów jak tylko do ekspozycyjnych i to w konkretnych krótkich akcjach promocyjnych, nie mogą w szczególności podlegać sprzedaży. Wnioskodawca zaznaczył, że opisywane powyżej materiały nie służą w żaden sposób zaspokajaniu potrzeb konsumenckich, służą jednakże wyłącznie celom ekspozycyjnym, reklamowym i promocyjnym lub jak to opisano wcześniej również w niektórych przypadkach spełniają drugi cel tzn. transportowego opakowania zbiorczego.

W pierwszej kolejności wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii, czy nieodpłatne przekazanie towarów Kontrahentom przez Wnioskodawcę w celach reklamowo - promocyjnych, o jednostkowym koszcie wytworzenia nieprzekraczającym 10 zł netto nie będą stanowiły dostawy w rozumieniu ustawy, a co za tym idzie nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez względu na to, że zostały przekazane w opakowaniach zbiorczych.

Z powołanych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega przekazanie prezentów o małej wartości czyli towarów, których jednostkowa cena nabycia (bez podatku), a jeśli nie ma ceny nabycia jednostkowy koszt wytworzenia, w momencie przekazania, nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Podkreślić w tym miejscu należy, że konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy wskazać należy, że nieodpłatne przekazanie towarów będących przedmiotem wniosku, których jednostkowy koszt wytworzenia – określony w momencie przekazywania – nie przekracza 10 zł, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że stanowią one prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy, a ich przekazanie następuje na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki. Bowiem, jak wskazał Wnioskodawca, celem przekazania tych towarów jest zwiększenie sprzedaży poprzez promowanie oferowanego asortymentu, jego optymalne wyeksponowanie jak i zareklamowanie marki Spółki. Tym samym należy uznać, że towary są przekazywane na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki.

Ponadto, w świetle przytoczonych przepisów – art. 7 ust. 3 w zw. z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy – na opodatkowanie podatkiem od towarów i usług opisanego we wniosku nieodpłatnego przekazania nie ma wpływu ilość przekazanych przez Spółkę towarów Kontrahentom. W szczególności, w analizowanej sprawie nie ma znaczenia fakt, że towary te przekazywane są w opakowaniach zbiorczych (głównie kartonach i pudłach również z funkcją standu oraz na podestach i podajnikach z różnorodnym zatowarowaniem lub mono zatowarowaniem), w których może znajdować się kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt pojedynczych opakowań. Istotne znaczenie ma fakt, że jednostkowy koszt wytworzenia pojedynczego towaru nie przekracza 10 zł netto.

Tym samym powyższe nieodpłatne przekazania nie stanowią dostawy towarów i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz przywołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie towarów, Kontrahentom przez Wnioskodawcę w celach reklamowo-promocyjnych, o jednostkowym koszcie wytworzenia nieprzekraczającym 10 zł nie podlega opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy, bez względu na to, że są przekazywane w opakowaniach zbiorczych.

Dodatkowo wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy nieodpłatne wydania dokonywane przez Spółkę na rzecz Kontrahentów materiałów (standów) o charakterze reklamowym, promocyjnym oraz informacyjnym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazane towary w ogóle podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT należy w pierwszej kolejności określić, czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej), to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia wartości użytkowej (konsumpcyjnej). Zgodnie ze słownikową definicją (według Internetowego Słownika Języka Polskiego – http://www.sjp.pwn.pl) – „wartość” to „ile coś jest warte pod względem materialnym; cecha tego, co jest dobre pod jakimś względem”.

Z kolei „użytkowy” (według Internetowego Słownika Języka Polskiego – http://www.sjp.pl) to: „mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku (np. drewno użytkowe)”, „konsumpcja” to „wykorzystywanie dóbr i usług do zaspokojenia potrzeb”.

Zatem wartość użytkowa (konsumpcyjna) towaru oznacza zdolność danego towaru do zaspokojenia potrzeb jego nabywcy.

Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom i klientom materiałów reklamowych i informacyjnych, stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę – konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom i klientom materiałów reklamowych i informacyjnych nie stanowi czynności, z którą ustawa o podatku od towarów i usług wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Należy zaznaczyć, że wymienione we wniosku materiały (standy) nie mają konsumpcyjnego (użytkowego) charakteru bowiem – jak twierdzi Wnioskodawca – nie służą w żaden sposób zaspokojeniu potrzeb konsumenckich, służą jednakże wyłącznie celom ekspozycyjnym, reklamowym i promocyjnym. W związku z tym przekazania te następują na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki. Zatem przekazywanie na rzecz Kontrahentów ww. materiałów w postaci standów nie spełnia przesłanek określonych w art. 7 ust. 2 ustawy i nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zaznaczenia wymaga też to, że bez znaczenia pozostaje fakt, że materiały (standy) przekazywane są w niektórych przypadkach jako opakowania zbiorcze na produkty transportowane do Kontrahentów.

Podsumowując, nieodpłatne wydania dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahentów opisanych w stanie faktycznym materiałów (standów) o charakterze reklamowym, promocyjnym oraz informacyjnym, z uwagi na fakt, że nie mają one dla nabywcy wartości użytkowej i waloru konsumpcyjnego, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, interpretacja traci aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 64-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin