INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.) uzupełnionym w dniu 19 marca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla przeglądów technicznych, prac konserwacyjnych oraz napraw- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla przeglądów technicznych, prac konserwacyjnych oraz napraw.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach działalności gospodarczej Spółka wykonuje dla spółdzielni i wspólnot mieszkaniowych przeglądy, konserwacje i naprawy bieżące budynków z lokalami mieszkalnymi i użytkowymi. Prace te dotyczą różnych instalacji związanych z budynkiem m.in. wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, wentylacyjnej, klimatyzacyjnej, ciepłowniczej. Zawarte są osobno umowy na wykonanie przeglądów i osobno na wykonanie konserwacji i napraw. Zawierane są również umowy, które obejmują prace kompleksowo tj. przeglądy i naprawy wynikające z przeprowadzonych przeglądów. Stosując się do zapisów zawartych w rozporządzeniu MSWiA w rozdziałach 2 i 3 określających szczegółowo zakres prac, które należy wykonać w ramach kontroli (przeglądów) budynków oraz zakres robót konserwacyjnych i napraw obrót pod kątem opodatkowania podatkiem VAT Spółka rozlicza w następujący sposób:

• niezależnie od przeznaczenia obiektów – mieszkalnych, użytkowych – obrót z tytułu przeprowadzonych przeglądów fakturowany jest ze stawką podstawową 23%,
• do prac konserwacyjnych i remontów stawkę podstawową, gdy prace dotyczą lokali użytkowych, stawkę obniżoną w wysokości 8% dla budynków i lokali mieszkalnych.

W przypadku naprawy części budynku lub instalacji, które dotyczą zarówno lokali mieszkalnych i użytkowych obrót ustalany jest wg stawek rozdzielając wartość wykonanych prac w proporcji do powierzchni lokali mieszkalnych i użytkowych, mimo, że obiekt jako całość ma charakter budynku mieszkalnego. Naprawy przeprowadzane przez Spółkę polegają na: uszczelnianiu, przewinięciu instalacji gazowej, malowaniu rur, udrażnianiu przewodów kominowych itp. Przedmiotowe usługi wykonywane są na rzecz różnych instytucji: spółdzielni i wspólnot mieszkaniowych, zakładów komunalnych, towarzystw budownictwa społecznego, gmin i powiatów. Zdarza się, że wykonywane są w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka postępuje prawidłowo uznając, że wykonane usługi przeglądów obiektów budowlanych podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podstawową...
2. Czy w przypadku obiektów budownictwa mieszkaniowego, w których lokale są lokalami mieszkalnymi i użytkowymi, prawidłowo Spółka dokonuje podziału wartości wykonywanych robót konserwacyjnych i napraw na różne stawki podatku według powierzchni, jeżeli nie można dokonać wyceny do każdego lokalu...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosując rozstrzygnięcia rozporządzenia MSWiA, wykonanie kontroli okresowych budynków (przeglądów) nie wchodzi w zakres robót konserwacyjnych i napraw, dlatego też właściwą stawką podatku z tytułu wykonanych przeglądów jest stawka podstawowa.

W przypadku wykonywania napraw w budynku z lokalami mieszkalnymi i użytkowymi, które mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki obniżonej i podstawowej, obrót według stawek można ustalać w proporcji do powierzchni tych lokali.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się – w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Stosownie do § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy, obniża się do wysokości 8% dla:

2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

3. robót konserwacyjnych dotyczących:

a. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

b. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Należy wskazać, iż ww. rozporządzenie Ministra Finansów zostało zastąpione rozporządzeniem z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), regulującym w sposób tożsamy powyższe kwestie, odpowiednio w § 7 ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja to „unowocześnienie i usprawnienie czegoś”- według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku. Natomiast usługi ww. instalacji konserwacji korzystają z preferencyjnej 8% stawki podatku na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka wykonuje dla spółdzielni i wspólnot mieszkaniowych przeglądy, konserwacje i naprawy bieżące budynków z lokalami mieszkalnymi i użytkowymi. Prace te dotyczą różnych instalacji związanych z budynkiem m.in. wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, wentylacyjnej, klimatyzacyjnej, ciepłowniczej. Zawarte są osobno umowy na wykonanie przeglądów i osobno na wykonanie konserwacji i napraw. Zawierane są również umowy, które obejmują prace kompleksowo tj. przeglądy i naprawy wynikające z przeprowadzonych przeglądów. Naprawy polegają na: uszczelnianiu, przewinięciu instalacji gazowej, malowaniu rur, udrażnianiu przewodów kominowych itp.

Mając zatem na uwadze przedstawiony wyżej stan faktyczny oraz przywołany stan prawny należy stwierdzić, iż usługi polegające na wykonaniu przeglądów technicznych instalacji związanych z budynkiem m.in. wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, wentylacyjnej, klimatyzacyjnej, ciepłowniczej kominowych i wentylacyjnych nie mieszczą się w definicji budowy, remontu modernizacji, termomodernizacji, przebudowy oraz nie są to roboty konserwacyjne, a zatem do tego rodzaju usług - jak słusznie wskazano - należy zastosować stawkę podstawową, tj. 23%, niezależnie od tego, w jakich obiektach są wykonywane.

Tut. organ nie podziela jednak stanowiska Wnioskodawcy co do zastosowania dwóch stawek podatku (8% i 23%) w odniesieniu do robót konserwacyjnych oraz napraw polegających na: uszczelnianiu, przewinięciu instalacji gazowej, malowaniu rur, udrażnianiu przewodów kominowych itp. (o ile stanowią one remont w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy) wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego przy uwzględnieniu klucza powierzchniowego. Z opisu przedstawionego we wniosku nie wynika bowiem aby wykonywane czynności dotyczyć miały poszczególnych lokali. Jako, że wykonywane usługi będące przedmiotem zapytania dotyczą obiektów budownictwa mieszkaniowego jako całości, tym samym właściwą stawką w tym przypadku jest stawka 8%.

Wskazać należy, iż jedynie w przypadku, gdyby naprawy (remont) i konserwacje wykonywane były w poszczególnych lokalach mieszkalnych i użytkowych, zastosowanie miałyby odpowiednio dwie stawki podatku, tj. 8% i 23%.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznano je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń