Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4514-63/16-6/JG1
z 22 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2016 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą siedzibę oraz prowadzącą działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka zamierza zawrzeć umowę pożyczki z innym podmiotem (dalej: Pożyczkodawca), który prowadzi działalność w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami. Przedmiot działalności Pożyczkodawcy określony w umowie spółki oraz odzwierciedlony w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego obejmuje również pozostałą finansową działalność usługową, gdzie indziej niesklasyfikowaną, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych (PKD 64.99.Z). Pożyczkodawca w przeszłości udzielał już pożyczek do innego podmiotu, tj. swojego udziałowca. Pożyczkodawca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest również zarejestrowany czynnym podatnikiem VAT w kraju.

Należy wskazać, że udzielanie pożyczek nie stanowi podstawowego przedmiotu działalności Pożyczkodawcy, jednakże dotychczas udzielał on pożyczek do swojego udziałowca.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w przepisach Ordynacji podatkowej, w związku z czym pismem z dnia 7 kwietnia 2016 r. Nr IPPB2/4514-63/16-2/JG1, na podstawie art. 169 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia poprzez:

- przedłożenie oryginału pełnomocnictwa lub urzędowo poświadczonego odpisu pełnomocnictwa szczególnego udzielonego przez A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Pani Natalii K. - K.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 194a § 2 Ordynacji podatkowej, zamiast oryginału dokumentu strona może złożyć odpis dokumentu, jeżeli jego zgodność z oryginałem została poświadczona przez notariusza albo przez występującego w sprawie pełnomocnika strony będącego adwokatem, radcą prawnym lub doradcą podatkowym.

Wyjaśniono, iż Pełnomocnik ma obowiązek złożenia pełnomocnictwa do akt sprawy nie po to tylko, by wykazać udzielenie mu pełnomocnictwa, ale by wykazać umocowanie do reprezentowania osoby fizycznej (prawnej) w imieniu, której występuje. Pełnomocnik obowiązany jest do przedłożenia wszystkich dokumentów niezbędnych w celu wykazania, że został umocowany przez właściwy podmiot.

Ponadto organ podatkowy, w celu prawidłowego wydania interpretacji indywidualnej wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie:

• gdzie będą znajdowały się środki pieniężne w chwili zawarcia umowy pożyczki,
  
• gdzie zostanie zawarta umowa pożyczki (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy też terytorium innego państwa),
  
• czy z tytułu zawarcia umowy pożyczki którakolwiek ze stron zostanie objęta zakresem podatku od towarów i usług,
  
• czy umowa pożyczki zostanie dokonana przez wspólnika (udziałowca) spółce kapitałowej.
  
  

Wyjaśniono, że zgodnie z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji Podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie tut. Organ poinformował, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Pouczono również, że w przypadku braku odpowiedzi na wezwanie wniosek, stosownie do przepisu art. 14g § 1 Ordynacji podatkowej, zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie, dołączając oryginał pełnomocnictwa szczególnego udzielonego przez A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Pani Natalii K. – K.. Dodatkowo Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku wyjaśnił:

1. gdzie będą znajdowały się środki pieniężne w chwili zawarcia umowy pożyczki – umowa pożyczki będzie zawierała zapisy, iż przekazanie środków tytułem zawartej umowy pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz pożyczkobiorcy (Wnioskodawcy) będzie mogło odbyć się nie w ramach przekazania środków pieniężnych ale również w ramach transakcji datio in solutum (świadczenie w miejsce wypełnienia). Dlatego też na moment zawierania umowy pożyczki nie sposób przewidzieć w jakiej formie zostanie spełnione świadczenie Pożyczkodawcy, jeżeli natomiast zobowiązanie do przekazania kwoty pożyczki byłoby spełnione poprzez przelew środków pieniężnych – to środki będą ulokowane w Polsce.
2. gdzie zostanie zawarta umowa pożyczki (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy też terytorium innego państwa) – umowa pożyczki zostanie zawarta na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. czy z tytułu zawarcia umowy pożyczki którakolwiek ze stron zostanie objęta zakresem podatku od towarów i usług - podmiot działający przy tej umowie pożyczki jako Pożyczkodawca w przeszłości udzielał już pożyczek na rzecz innego podmiotu, tj. swojego udziałowca. Ta umowa pożyczki jest kolejną umową pożyczki przez niego zawieraną, z tym że teraz na rzecz innego niż poprzednio podmiotu. Zdaniem Pożyczkodawcy zawarcie niniejszej umowy pożyczki z Wnioskodawcą zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Przy czym odrębnie od niniejszego wniosku o interpretację, Pożyczkodawca złożył wniosek o wydanie interpretacji podatkowej do Ministra Finansów w celu potwierdzenia czy prawidłowym będzie kwalifikowanie transakcji umowy pożyczki jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, na którą to interpretację wciąż czeka, dlatego Wnioskodawca nie może jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie.
4. czy umowa pożyczki zostanie dokonana przez wspólnika (udziałowca) spółce kapitałowej – Pożyczkodawca nie jest obecnie ani nie będzie na moment zawierania umowy pożyczki wspólnikiem pożyczkobiorcy (Wnioskodawcy).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, zawarta pomiędzy stronami umowa pożyczki pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarta pomiędzy stronami umowa pożyczki pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

UZASADNIENIE

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm. - dalej: Ustawa PCC) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 7 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i ciąży na biorącym pożyczkę.

Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jednolity: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 ze zmianami) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W świetle art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) Ustawy PCC umowa pożyczki – co do zasady – podlega opodatkowaniu podatkiem PCC. Jednakże ustawodawca przewidział sytuacje, w których czynności mieszczące się co do zasady w zakresie przedmiotowym Ustawy PCC są wyłączone z opodatkowania. Stosownie do art. 2 pkt 4 Ustawy PCC stanowi bowiem, że nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. Opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
   
2. Zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
     
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Pomimo, że niniejszy wniosek dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem PCC, to dla definitywnego rozstrzygnięcia konieczna jest ocena, czy transakcja podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Objęcie transakcji reżimem ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku PCC w oparciu o wyżej cytowany przepis.

W przedmiocie działalności Pożyczkodawcy, określonym w umowie spółki oraz odzwierciedlonym w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, wymieniona została między innymi pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych (PKD 64.99.Z). Należy mieć na uwadze, że Pożyczkodawca w przeszłości udzielał już pożyczek do innego podmiotu, tj. swojego udziałowca. Wobec tego Pożyczkodawca udzielając pożyczek działa w charakterze podatnika VAT. Skoro transakcja objęta będzie zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, to tym samym wyłączona będzie z opodatkowania PCC.

Podobne stanowiska przedstawione zostały np. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 marca 2015 r., nr ILPB2/436-371/14-2/MK jak również w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 stycznia 2015 r., nr IPPB2/436-694/14-4/AF.

Wobec powyższego Wnioskodawca prosi o potwierdzenie, że zawarta w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego umowa pożyczki pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy oceny stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 223) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę sama ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu – który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki.

W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy wskazać, że w ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt . 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
   
2. zwolniona od podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
     
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą siedzibę oraz prowadzącą działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka zamierza zawrzeć umowę pożyczki z innym podmiotem, który prowadzi działalność w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami. Przedmiot działalności Pożyczkodawcy określony w umowie spółki oraz odzwierciedlony w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego obejmuje również pozostałą finansową działalność usługową, gdzie indziej niesklasyfikowaną, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych (PKD 64.99.Z). Pożyczkodawca w przeszłości udzielał już pożyczek do innego podmiotu, tj. swojego udziałowca. Pożyczkodawca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest również zarejestrowany czynnym podatnikiem VAT w kraju. Umowa pożyczki będzie zawierała zapisy, iż przekazanie środków tytułem zawartej umowy pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz pożyczkobiorcy (Wnioskodawcy) będzie mogło odbyć się nie w ramach przekazania środków pieniężnych ale również w ramach transakcji datio in solutum (świadczenie w miejsce wypełnienia). Dlatego też na moment zawierania umowy pożyczki nie sposób przewidzieć w jakiej formie zostanie spełnione świadczenie Pożyczkodawcy, jeżeli natomiast zobowiązanie do przekazania kwoty pożyczki byłoby spełnione poprzez przelew środków pieniężnych – to środki będą ulokowane w Polsce. Umowa pożyczki zostanie zawarta na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Należy zaznaczyć, że zdaniem Pożyczkodawcy zawarcie niniejszej umowy pożyczki z Wnioskodawcą zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Pożyczkodawca nie jest obecnie ani nie będzie na moment zawierania umowy pożyczki wspólnikiem Wnioskodawcy.

Przyjmując za Wnioskodawcą, że zawarcie umowy pożyczki będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, powyższa czynność będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W przeciwnym wypadku umowa pożyczki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, iż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.