INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 11.03.2012 r. (data wpływu 19.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko oraz odliczenia ulgi z tytułu wychowania dziecka – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.03.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko oraz odliczenia ulgi z tytułu wychowania dziecka.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest matką samotnie wychowującą córkę, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych t.j art. 6 ust 4. Jest rozwódką od 2005 r, a córka ma obecnie 16 lat, zatem jest osobą małoletnią. Córka jest uczennicą pierwszej klasy Liceum Ogólnokształcącego, a ponadto pracuje jako modelka. Córka pozostaje na wyłącznym utrzymaniu Wnioskodawczyni, oraz 600 zł alimentów miesięcznie od ojca dziecka.

Córka zamieszkuje z Wnioskodawczynią nieprzerwanie od urodzenia do chwili obecnej. Dotychczas Wnioskodawczyni rozliczała się z Urzędem Skarbowym korzystając z zasad preferencyjnego rozliczania podatku dla osób samotnie wychowujących dzieci, określonego w art. 6 ust. 4, tj. łącznie z dzieckiem, a także korzystała z ulgi prorodzinnej określonej w art. 27f ust. 2 tj. kwoty 1112, 07 zł.

W roku 2010 córka uzyskała dochód z pracy nie przekraczający kwoty 3091 zł, natomiast w roku 2011 córka uzyskała dochód z pracy własnej tj. z tytułu praw autorskich i innych w kwocie 3686,58 zł. Przychód wyniósł 7373,17 zł. Ponieważ są to dochody z pracy dziecka małoletniego, Wnioskodawczyni nie dolicza ich do swojego dochodu rocznego, lecz córka wypełnia własny PIT, który Wnioskodawczyni jako rodzic w jej imieniu podpisuje i składa do Urzędu Skarbowego. Zatem dochód córki przekroczył w 2011 r. kwotę 3091,00zł, o której mowa w art. 6 ust 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni jest zatrudniona na umowę o pracę na czas nieokreślony i nie prowadzi własnej działalności gospodarczej, ani nie uzyskuje dochodu z żadnych innych źródeł, tylko z jednego stosunku pracy na etacie. Roczny dochód Wnioskodawczyni w 2011 r. wyniósł 120.784,33 zł. Za rok 2010 r. Wnioskodawczyni wraz z córką wypełniały PIT- 37, tzn. córka swój i Wnioskodawczyni swój. Jej dochód nie przekroczył wówczas progu 3091,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. W jaki sposób Wnioskodawczyni powinna rozliczyć się z Urzędem Skarbowym za rok 2011...
2. Czy Wnioskodawczyni może w dalszym ciągu korzystać z preferencyjnego sposobu rozliczania się dla osób samotnie wychowujących dzieci i rozliczyć się łącznie z córką, pomimo przekroczenia przez nią kwoty 3091,00 zł uzyskanego dochodu w 2011 r....
3. Czy Wnioskodawczyni może w dalszym ciągu korzystać z ulgi prorodzinnej wskazanej w art. 27 f ust. 1 ...
4. Czy w ten sposób Wnioskodawczyni może rozliczać się z córką do czasu ukończenia przez nią 18 roku życia, w przypadku nawet przekroczenia przez nią ww. kwoty dochodu...
5. Czy po ukończeniu przez córkę 18 lat i przekroczeniu przez nią kwoty dochodu tj. 3091,00 zł Wnioskodawczyni może korzystać z ulgi prorodzinnej, tj. odliczać kwotę 1112,00 zł od podatku...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, uważa, że dalej powinna się rozliczać na zasadach dla osób samotnie wychowujących dzieci tj. łącznie z dzieckiem, a także korzystać z ulgi prorodzinnej.

Uważa, że zapis art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się do dzieci, które ukończyły 18 rok życia i osiągnęły dochód przekraczający kwotę 3091,00 zł. Wówczas, rzeczywiście osoby samotnie wychowujące dziecko nie mogą skorzystać z preferencyjnego sposobu rozliczania się, łącznie z dzieckiem. Jeżeli zaś chodzi o dzieci małoletnie, które nie ukończyły 18 roku życia, to odnosi się do nich zapis art. 6 ust. 4 pkt 1 cyt. ustawy i zdaniem Wnioskodawczyni samotny rodzic w takim wypadku zawsze rozlicza się łącznie z dzieckiem, na zasadach preferencyjnych i korzysta z ulgi prorodzinnej, niezależnie od wysokości uzyskanego dochodu dziecka, nawet jeżeli w danym roku podatkowym przekroczy on kwotę 3091, 00zł. Wnioskodawczyni ma na myśli dochody z pracy dziecka. Uważa, że ta zasada ma zastosowanie do czasu ukończenia przez Jej córkę 18 lat. Wówczas, jeżeli jej dochód przekroczy ww. kwotę tj. 3091,00 zł nie będzie mogła rozliczać się na zasadach preferencyjnych.

Obecnie, ponieważ córka jest małoletnia i nie ma 18 lat, to mimo uzyskania przez nią dochodu przekraczającego 3091,00 zł nie ma to znaczenia i dalej Wnioskodawczyni rozlicza się łącznie z dzieckiem. Uważa, że ustawodawca celowo wprowadził w art. 6 ust. 4 pkt 1 - którego zapis odnosi się właśnie do dzieci małoletnich i sytuacji takich jak Wnioskodawczyni, kiedy dziecko przekroczyło dozwolony dochód ale nie ma 18 lat. Natomiast art. 6 ust. 4 pkt 3 - odnosi się do dzieci pełnoletnich.

Dlatego nie zgadza się ze stanowiskiem, że za rok 2011 nie może rozliczyć się łącznie z córką z powodu przekroczenia prze nią kwoty dochodu 3091,00 zł. Rozliczając się za rok 2011 r., Wnioskodawczyni chciałaby rozliczyć się na zasadach preferencyjnych, dla osób samotnie wychowujących dzieci, korzysta z ulgi prorodzinnej, wypełnia PIT- 37, nie dolicza kwoty dochodu córki do swojego dochodu, lecz wypełnia za nią również PIT i podpisuje go w jej imieniu, ponieważ osiągnęła dochód, który podlega rozliczeniu z Urzędem Skarbowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym.

Zgodnie z art. 6 ust. 9 powołanej ustawy zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. W konsekwencji, aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w stosownych przepisach.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków: posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko, wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka), nie uzyskiwania przez dzieci (dziecko) dochodów (z wyjątkiem przewidzianych ustawą), wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny. Przepis art. 6 ust. 5 ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jednocześnie o samotnym wychowywaniu dziecka nie musi przesądzać orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej przez jedno z rodziców. W sytuacji, gdy żaden z rodziców nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, ani nie jest ona ograniczona, a oboje są stanu wolnego, zarówno jeden jak i drugi może samotnie wychowywać dziecko. Przy czym prawo do omawianej preferencji przysługuje jedynie temu z rodziców, który faktycznie w roku podatkowym samotnie, tj. bez udziału drugiego rodzica, wychowywał dziecko, czyli sprawował nad nim stałą opiekę, zamieszkując z nim.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 powołanej ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe, uprawnionymi do skorzystania z ulgi są zatem podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki, tj.:

• osiągali dochody opodatkowane wg skali podatkowej,

• wykonywali władzę rodzicielską, pełnili funkcje opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,

• utrzymywali pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej,

• wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).
  
  

Oznacza to, że z ulgi mogą skorzystać podatnicy, którzy osiągają dochody opodatkowane według skali podatkowej. Do ulgi mają prawo również podatnicy opodatkowani zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych 19% podatkiem liniowym pod warunkiem, iż uzyskają w roku podatkowym także dochody opodatkowane według skali np. zasiłek chorobowy, dochody z najmu.

Przy czym warunkiem do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów:

• art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,

• ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.
  
  

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest osobą rozwiedzioną, która samotnie wychowuje swoje małoletnie dziecko. Córka pozostaje na wyłącznym utrzymaniu Wnioskodawczyni, oraz 600 zł alimentów miesięcznie od ojca dziecka. Córka zamieszkuje z Wnioskodawczynią nieprzerwanie od urodzenia do chwili obecnej. W roku 2011 córka uzyskała dochód z pracy własnej tj. z tytułu praw autorskich i innych w kwocie 3686,58 zł,

W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni w 2011 roku posiada status osoby samotnie wychowującej dziecko i ma prawo do skorzystania z preferencyjnej formy opodatkowania przewidzianej dla osób samotnie wychowujących dzieci. Wnioskodawczyni może rozliczać się z córką w taki sposób do czasu ukończenia przez nią 18 roku życia, nawet w przypadku przekroczenia przez nią kwoty dochodu 3089 zł. Poza tym, jeżeli małoletnie dziecko osiąga dochody, które nie mogą być doliczane do dochodów rodziców, należy złożyć odrębne zeznanie na imię i nazwisko dziecka. Zeznanie takie wypełnia jednak i podpisuje rodzic dziecka.

Ponadto w 2011 r. oraz do momentu uzyskania pełnoletniości przez córkę (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny), Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej. Nie ma znaczenia, że dziecko w 2011 r. uzyskało dochód z pracy w kwocie 3686,58 zł, gdyż w stosunku do dzieci małoletnich ustawodawca nie wprowadził kryterium dochodowego. Po ukończeniu przez córkę 18 lat i przekroczeniu przez nią kwoty dochodu 3089 zł, Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwało prawo do rozliczenia przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dzieci, jak również nie będzie przysługiwało prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.