INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2011r. (data wpływu 6 kwietnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 lipca 2011r. (data wpływu 8 lipca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług szkoleniowych świadczonych przez niepubliczną placówkę artystyczną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2011r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług szkoleniowych świadczonych przez niepubliczną placówkę artystyczną.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 lipca 2011r. (data wpływu 8 lipca 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 czerwca 2011r. znak: IBPP1/443-615/11/MS.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem, którego celem jest upowszechnianie i propagowanie sztuki baletowej wśród dzieci i młodzieży. Zamiarem Wnioskodawcy jest założenie placówki artystycznej, o której mowa w art. 2 pkt 3b ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (ogniska artystycznego umożliwiającego rozwijanie zainteresowań i uzdolnień artystycznych). Placówka ta funkcjonować będzie jako niepubliczna, w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty. Wnioskodawca zamierza w związku z powyższym spełnić wymogi przewidziane przepisami prawa dla założenia placówki artystycznej, w szczególności nadać placówce statut zgodnie z art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty, zapewnić odpowiednie warunki lokalowe oraz wykwalifikowanych pracowników pedagogicznych i dyrektora, a następnie uzyskać wpis do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek, którą w tym przypadku jest Miasto K., zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty. Celem placówki, w rozumieniu art. 84 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty, będzie kształcenie dzieci i młodzieży w zakresie sztuki baletu oraz wychowanie dzieci i młodzieży, jak również rozwijanie zainteresowań i pasji tanecznych dzieci i młodzieży pod opieką starannie dobranych pedagogów oraz przygotowanie najzdolniejszych z nich do wykonywania zawodu artysty baletu (a więc nauka praktyczna i teoretyczna sztuki baletowej). Wnioskodawca zakłada, że Prezydent Miasta K.: dokona wpisu placówki do ewidencji zgodnie z art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty. Placówka objęta wówczas będzie systemem oświaty zgodnie z ustawą z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty oraz podlegać będzie nadzorowi M. Kuratora Oświaty oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W ramach placówki świadczone będą usługi zgodne z celami wskazanymi powyżej, a zatem usługi w zakresie kształcenia dzieci i młodzieży w zakresie sztuki baletu oraz usługi w zakresie wychowania dzieci i młodzieży przez sztukę (nauka praktyczna i teoretyczna sztuki baletowej), a nadto realizowana będzie dostawa towarów i świadczone będą usługi ściśle z tymi podstawowymi usługami związane. Placówka będzie miała znaczenie lokalne, a jej działalność będzie skupiona na odbiorcach usług z terenu Miasta K. oraz miejscowości p.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach założonej przez niego placówki artystycznej o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi podstawowymi usługami związane, podlegać będą zwolnieniu od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 3b ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (dalej „USO”), system oświaty obejmuje m.in. placówki artystyczne – ogniska artystyczne umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień artystycznych. Zgodnie z art. 3 pkt 3 USO, na gruncie ustawy przez „placówkę” należy rozumieć jednostki organizacyjne wymienione w art. 2 pkt 3-5, 7 i 10 USO, a zatem także placówkę artystyczną, o której mowa w art. 2 pkt 3b USO. Zgodnie z art. 5 ust. 1 USO, placówka (a zatem także placówka artystyczna) może być placówką publiczną albo niepubliczną. Zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 3 pkt 3 w zw. z art. 2 pkt 3b USO, placówka artystyczna może być zakładana i prowadzona m.in. przez osobę prawną, inną niż jednostka samorządu terytorialnego. Wnioskodawca jest stowarzyszeniem wpisanym do krajowego rejestru sądowego i posiada osobowość prawną zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989r. – prawo o stowarzyszeniach. Tym samym, Wnioskodawca może założyć i prowadzić placówkę artystyczną. Zgodnie z art. 82 ust. 1 USO, osoby prawne mogą zakładać placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych placówek. Zgodnie z art. 5 ust. 5a USO, zakładanie i prowadzenie placówek wymienionych w art. 2 pkt 3-5 i 7 USO, a zatem także placówek artystycznych, o których mowa w art. 2 pkt 3b USO, z wyjątkiem placówek o znaczeniu regionalnym i ponadregionalnym, należy do zadań własnych powiatu. Na zasadzie art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym oraz części VI załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998r. w sprawie utworzenia powiatów prawa powiatu przysługują Miastu na prawach Powiatu K.. Urząd Miasta K., Wydział Edukacji, prowadzi ewidencję szkół i placówek niepublicznych, a wpis do tej ewidencji normuje procedura EK-9. Zatem po spełnieniu wymogów przewidzianych w USO, w myśl procedury EK-9, oraz dokonaniu przez Prezydenta Miasta K. czynności materialno-technicznej polegającej na dokonaniu wpisu do ewidencji, zgodnie z art. 82 ust. 3 USO, Wnioskodawca będzie mógł prowadzić placówkę artystyczną, objętą systemem oświaty.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (dalej „uptu") zwalnia się od podatku (...) usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania (...) oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zdaniem Wnioskodawcy, normę wyrażoną w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) uptu należy odczytywać w ten sposób, że zwolnieniu podlega: (a) świadczenie usług w zakresie kształcenia i wychowania, oraz (b) dostawa towarów ściśle związana z usługami w zakresie kształcenia i wychowania, oraz (c) świadczenie usług ściśle związane z w zakresie kształcenia i wychowana – o ile świadczone są one lub realizowane przez jednostki objęte systemem oświaty.

Placówka artystyczna jest bez wątpienia jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) uptu. W szczególności należy bowiem zwrócić uwagę na fakt, że placówka artystyczna jest określana w przepisach USO jako „jednostka organizacyjna” (art. 3 pkt 3 w zw. z art. 2 pkt 3b USO). Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, z mocy art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) uptu, zwolnione od podatku są usługi świadczone przez tą placówkę w zakresie kształcenia i wychowania, oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Powyższa interpretacja nie pozostaje w sprzeczności z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej („Dyrektywa VAT”). Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy VAT „Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: (...) kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie”. Należy zatem przyjąć, że polski ustawodawca uznał jednostki objęte systemem oświaty” (art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) uptu), a więc wymienione w art. 2 pkt 3b USO, niebędące jednostkami publicznymi, za inne instytucje działające w dziedzinie kształcenia i przekwalifikowania (edukacji), których cele są podobne do celów, którymi kierują się podmioty prawa publicznego. Jest to zgodne ze stanem rzeczywistym także od strony prakseologicznej, gdyż celem szkół i placówek niepublicznych jest uzupełnianie oferty szkół i placówek publicznych i z tego też m.in. względu szkoły i placówki niepubliczne podlegają określonej kontroli na etapie wpisu do właściwych ewidencji oraz nadzorowi na etapie funkcjonowania. Zgodnie z art. 89 USO nadzór pedagogiczny nad szkołami i placówkami niepublicznymi (a więc także placówkami artystycznymi) sprawują właściwi kuratorzy oświaty, a w przypadku szkół i placówek artystycznych oraz placówek, o których mowa w art. 2 pkt 7 USO, dla uczniów szkół artystycznych – również minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Oznacza to, że nadzór nad placówką artystyczną sprawować będzie Małopolski Kurator Oświaty oraz Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, oceniając m.in. stan i warunki działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej placówki i zatrudnionych w niej nauczycieli.

Należy także zaznaczyć, że polski ustawodawca nie przewidział dalszych ograniczeń odnośnie korzystania ze zwolnienia przez podmioty niepubliczne. Zgodnie z art. 133 Dyrektywy VAT: „Państwa członkowskie mogą uzależnić przyznanie podmiotom innym niż podmioty prawa publicznego każdego ze zwolnień przewidzianych w art. 132 ust. 1 lit. b), g), h), i), l), m) i n), od spełnienia, w poszczególnych przypadkach, jednego lub kilku z następujących warunków: (a) podmioty, których to dotyczy, nie mogą systematycznie dążyć do osiągnięcia zysku, przy czym ewentualne zyski nie mogą zostać rozdzielone, lecz przeznaczone na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług, (b) podmioty te muszą być zarządzane i administrowane co do zasady bez wynagrodzenia przez osoby niezainteresowane bezpośrednio ani pośrednio, ani osobiście ani przez pośredników, wynikami takiej działalności, (c) podmioty te stosują ceny zatwierdzone przez organy władzy publicznej lub nieprzekraczające wysokości takich zatwierdzonych cen lub też, w odniesieniu do tych usług, których ceny nie wymagają zatwierdzenia, stosują ceny niższe niż pobierane za podobne usługi przez przedsiębiorstwa komercyjne podlegające VAT, (d) zwolnienia nie mogą powodować zakłóceń konkurencji na niekorzyść przedsiębiorstw komercyjnych podlegających VAT.” Warunki takie nie zostały odnośnie jednostek objętych systemem oświaty wprowadzone. Jednocześnie treść art. 133 Dyrektywy VAT stanowi o tym, że prawodawca unijny nie przewiduje możliwości wprowadzenia innych, niż opisane wyżej warunków czy ograniczeń.

Na marginesie Wnioskodawca zaznacza, że zgodnie z art. 83a ust. 1 USO prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1 USO, oraz innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w art. 14a ust. 1a USO (a zatem także placówki artystycznej), nie jest działalnością gospodarczą. Zgodnie z uzasadnieniem do projektu ustawy z dnia 2 lipca 2004r. – przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004r. Nr 173, poz. 1808), która znowelizowała także m. in. art. 83a ust. 1 USO; „działalność edukacyjna prowadzona przez szkoły, placówki, zespoły nie stanowi działalności gospodarczej, nawet jeżeli jest prowadzona odpłatnie. Dotychczasowa, wieloletnia praktyka ugruntowała stanowisko traktowania kształcenia prowadzonego przez szkoły, placówki i uczelnie jako działalności, która nie może się sprowadzać wyłącznie do celu zarobkowego – i w związku z tym nie jest działalnością gospodarczą.” Powyższe wskazuje jednoznacznie, że mimo braku wyraźnego zastrzeżenia odnośnie dodatkowych warunków przyznania podmiotom innym niż podmioty prawa publicznego zwolnienia przewidzianego w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy VAT, cele jej regulacji są spełnione, co rzutować powinno na interpretację art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) uptu.

Placówka artystyczna założona przez Wnioskodawcę, będzie (jak wskazano powyżej, co znajdzie odzwierciedlenie w treści statutu) świadczyła usługi w zakresie kształcenia dzieci i młodzieży w zakresie sztuki baletu oraz usługi w zakresie wychowania dzieci i młodzieży. Wnioskodawca będzie również dokonywał dostawy towarów i świadczenia usług ściśle z tymi usługami związanych. Wskazana dostawa towarów i świadczenie usług będzie obejmować dostawy i usługi niezbędne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, a ich głównym celem nie będzie osiągnięcie dodatkowego dochodu dla Wnioskodawcy poprzez dokonywanie transakcji będących w bezpośredniej konkurencji z działalnością przedsiębiorstw komercyjnych podlegających VAT. Tym samym spełnione będą warunki przewidziane w art. 134 Dyrektywy VAT.

Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach założonej przez niego placówki artystycznej, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi podstawowymi usługami związane, podlegać będą zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, iż ustawodawca nie wprowadza definicji legalnej pojęcia „usług w zakresie kształcenia i wychowania”. W nauce pojęcia te rozumiane są bardzo szeroko i obejmują bezsprzecznie także formy nauczania pozaszkolnego. Wskazuje się, iż kształcenie to całość doświadczeń składających się na proces zdobywania przez jednostkę umiejętności, wiedzy oraz rozumienia otaczającego ją świata.

W suplemencie do Wielkiej Encyklopedii Powszechnej PWN (1962-1970) kształcenie określa się jako „ogół czynności i procesów umożliwiających ludziom uzyskanie orientacji w otaczającej ich rzeczywistości przyrodniczej i społ., prowadzących do poznania przyrody, społeczeństwa i przyjętej w nim kultury (co pozwala na uczestnictwo w ich twórczym przeobrażaniu), oraz zmierzających do możliwie wszechstronnego rozwoju osobowości ludzkiej, ukształtowania określonych uzdolnień, zainteresowań i ogólnej sprawności umysłowej”. Wskazuje się, iż „kształcenie jest pełniejszym procesem niż nauczanie” konstatując iż „można (...) kształcić człowieka nie tylko na dobrach kultury, które określamy mianem nauki, ale także na dobrach techniki (wykształcony inżynier), sztuki w poszczególnych jej dziedzinach, czy wreszcie na dobrach, które określamy mianem kultury fizycznej (wykształcony trener, dziennikarz sportowy)" (M. Krawczyk, trudności z pojęciem kształcenie, edukacja i dialog, 04/1994). Z kolei odnośnie pojęcia „wychowanie” wskazuje się, iż: „w najszerszym rozumieniu wychowanie możemy utożsamiać ze wszelkim oddziaływaniem na człowieka; rodziny, środowiska, szkoły, zarówno zamierzone jak i przypadkowe to ostatnie jest również istotne, ponieważ wpływa na człowieka i współtworzy jego osobowość. Wychowanie w węższym pojęciu to zamierzony i świadomy wpływ na wychowanka podejmowany w ustalonym celu i określonej sytuacji. Tym celem jest wszechstronny rozwój człowieka i przygotowanie go do życia według przyjętego wzoru.” (M. Płonka, istota wychowania, wychowawca, 11/2004). Ujmuje się wychowanie jako wszelkie zamierzone oddziaływania środowiska społecznego oraz naturalnego na każdą jednostkę ludzką. Te przykładowo wskazane definicje czy też próby analizy pojęć „kształcenie” i „wychowanie” wskazują na ich dużą pojemność znaczeniową. Zdaniem Wnioskodawcy uznać należy, że usługi edukacyjne zmierzające do rozwoju artystycznego, realizowane według określonych założeń przez wykwalifikowaną kadrę pedagogiczną, to jest osoby legitymujące się określonymi umiejętnościami i przekazujące osobom uczonym swoją wiedzę oraz doświadczenie, bez wątpienia podpadają pod kategorię „kształcenia i wychowania”. Zwrócić należy także uwagę na fakt, iż zgodnie z art. 131 Dyrektywy VAT zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 (a więc także zwolnienie przewidziane w art. 132 ust. 1 lit. i) stosuje się na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień. Skoro zatem ustawodawca polski przewidział normę prawną posługującą się pojęciami ogólnymi, to normy tej nie można zawężać poprzez nadawanie tym pojęciom treści normatywnej nie znajdującej odzwierciedlenia w żadnej definicji legalnej.

Na podobnym stanowisku stoi także Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, zaliczający placówki artystyczne do „systemu kształcenia artystycznego”, które „tworzy odrębny, w stosunku do kształcenia ogólnokształcącego system, za który odpowiada minister właściwy ds. kultury i ochrony dziedzictwa narodowego” (htpp/www.mkidn.gov.pl/pages/strona-glowna/uczniowie-i studenci/system-ksztalcenia-artystycznego.php). Także i poszczególne przepisy USO wskazują, iż zdaniem ustawodawcy kształcenie i wychowanie realizowane jest także w placówkach, w tym artystycznych (vide art. 34 ust. 2 USO, zgodnie z którym „w przypadku stwierdzenia niedostatecznych efektów kształcenia lub wychowania w szkole lub placówce organ sprawujący nadzór pedagogiczny poleca dyrektorowi szkoły lub placówki opracowanie, w uzgodnieniu z organem prowadzącym, programu i harmonogramu poprawy efektywności kształcenia lub wychowania”). Wskazać wreszcie należy, iż Europejski Trybunał Sprawiedliwości wielokrotnie wypowiadał się za szerokim rozumieniem „usług edukacyjnych” wskazując, iż zwolnienie uzasadnia się celem zabezpieczenia dostępności i powszechności świadczeń edukacyjnych, czyli innymi słowy zwolnienie ma pozwolić na utrzymanie cen usług edukacyjnych na najniższym poziomie. Wskazać tu należy w szczególności orzeczenia Ingenieurburo Eulitz gbr Thomas und Marion Eulitz – Finanzamt Dresden i (sprawa C-473/08), Stichting Regionaal Opleidingen Centrum Noord-Kennemerland/West-Friesland (Horizon College) (sprawa C-434/05) czy też Werner Haderer – Finanzamt Wilmersdorf (sprawa C-445/05).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) wynika, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy. Skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy możliwe jest po spełnieniu łącznie dwóch warunków:

1. dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz
2. podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania.
   
   

Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 17a ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z powołanych uregulowań art. 43 ust. 17 i ust. 17a ustawy o VAT wynika, że również dostawa towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywana przez podmiot świadczący usługę podstawową zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT (usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty) korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, jeżeli przedmiotowa dostawa i świadczenie usług:

• są niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z art 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT,
• ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
  
  

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność polegającą na prowadzeniu niepublicznej placówki artystycznej, założonej i działającej zgodnie z przepisami ustawy o systemie oświaty, o której mowa w art. 2 pkt 3b ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (ogniska artystycznego umożliwiającego rozwijanie zainteresowań i uzdolnień artystycznych). Placówka ta funkcjonować będzie jako niepubliczna, w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty.

Celem placówki, w rozumieniu art. 84 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty, będzie kształcenie dzieci i młodzieży w zakresie sztuki baletu oraz wychowanie dzieci i młodzieży, jak również rozwijanie zainteresowań i pasji tanecznych dzieci i młodzieży pod opieką starannie dobranych pedagogów oraz przygotowanie najzdolniejszych z nich do wykonywania zawodu artysty baletu (a więc nauka praktyczna i teoretyczna sztuki baletowej).

W ramach placówki świadczone będą usługi zgodne z celami wskazanymi powyżej, a zatem usługi w zakresie kształcenia dzieci i młodzieży w zakresie sztuki baletu oraz usługi w zakresie wychowania dzieci i młodzieży przez sztukę (nauka praktyczna i teoretyczna sztuki baletowej), a nadto realizowana będzie dostawa towarów i świadczone będą usługi ściśle z tymi podstawowymi usługami związane. Placówka będzie miała znaczenie lokalne, a jej działalność będzie skupiona na odbiorcach usług z terenu Miasta K. oraz miejscowości p.

Wnioskodawca zamierza w związku z powyższym spełnić wymogi przewidziane przepisami prawa dla założenia placówki artystycznej, w szczególności nadać placówce statut zgodnie z art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty, zapewnić odpowiednie warunki lokalowe oraz wykwalifikowanych pracowników pedagogicznych i dyrektora, a następnie uzyskać wpis do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek, którą w tym przypadku jest Miasto K., zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty.

Zgodnie z art. 2 pkt 3b ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (tj. Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) system oświaty obejmuje placówki artystyczne – ogniska artystyczne umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień artystycznych.

W myśl art. 5 ust. 1 ww. ustawy, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną. Zgodnie natomiast z ust. 2 pkt 2 cytowanego artykułu, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust 3a-3e, może być zakładana i prowadzona przez inną osobę prawną.

Natomiast, stosownie do art. 82 ust. 1 tejże ustawy, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Z powyższego wynika, iż z chwilą uzyskania wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek, w kontekście art. 82 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 oraz art. 2 pkt 3b ustawy o systemie oświaty, Wnioskodawca wypełni podmiotowy charakter zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o VAT. Podkreślić jednakże należy, że zwolnienie określone we wskazanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy ma zastosowanie wyłącznie do usług kształcenia i wychowania wymienionych w zaświadczeniu właściwego Organu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

Odnosząc się do przedmiotowego charakteru ww. zwolnienia należy zauważyć, iż usługom świadczonym przez Wnioskodawcę można przypisać takie cechy, jak kształcenie i wychowanie. Celem kształcenia i wychowania jest bowiem również jak stwierdził Wnioskodawca rozwijanie zainteresowań i pasji dzieci i młodzieży w zakresie sztuki baletu oraz przygotowanie najzdolniejszych z nich do wykonywania zawodu artysty baletu. Zatem świadczone usługi polegające na kształceniu dzieci i młodzieży w zakresie sztuki baletu mają niewątpliwie walor edukacyjny i dają możliwość rozwinięcia zainteresowań i uzdolnień artystycznych dzieci i młodzieży.

Reasumując, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, iż usługi polegające na kształceniu dzieci i młodzieży w zakresie sztuki baletu będą zwolnione z opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, iż będą stanowiły zakres działalności szkoleniowej i wychowawczej przedmiotowej placówki artystycznej, wymieniony w zaświadczeniu właściwego Kuratora Oświaty o wpisie do prowadzonej przez Kuratora ewidencji placówek prowadzących działalność oświatową.

Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach placówki oprócz świadczenia usług podstawowych obejmujących kształcenie dzieci i młodzieży w zakresie sztuki baletu oraz usługi w zakresie wychowania dzieci i młodzieży przez sztukę (nauka praktyczna i teoretyczna sztuki baletowej) będzie również realizował dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi podstawowymi usługami związane.

W swoim stanowisku Wnioskodawca stwierdził, że wskazana dostawa towarów i świadczenie usług będzie obejmować dostawy i usługi niezbędne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, a ich głównym celem nie będzie osiągnięcie dodatkowego dochodu dla Wnioskodawcy poprzez dokonywanie transakcji będących w bezpośredniej konkurencji z działalnością przedsiębiorstw komercyjnych podlegających VAT.

Zatem mając ma uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, że również dokonywana przez Wnioskodawcę dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związanych z usługą podstawową zwolniona z podatku (świadczoną przez Wnioskodawcę w zakresie kształcenia dzieci i młodzieży w sztuce baletu), korzystać będzie ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, pod warunkiem, że przedmiotowa dostawa i świadczenie usług:

• będą niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT,
• ich głównym celem nie będzie osiągnięcie dodatkowego dochodu przez Wnioskodawcę, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
  
  

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.