2016.04.05 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-11/16/AL
z 5 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 grudnia 2015 r. (data wpływu 5 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług wynajmu sal szkoleniowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2016 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług wynajmu sal szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podmiotem działalności gospodarczej świadczącym w przeważającej ilości usługi finansowe, agencyjne i doradcze. Wnioskodawca jest płatnikiem VAT.
Podstawą działalności Wnioskodawcy jest PKD 66.19.Z- pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych.

Wnioskodawca planuje realizację usług w ramach projektu finansowanego w 100% z Europejskiego Funduszu Społecznego – „…”, jako podwykonawca wynajmujący sale szkoleniowe dla podmiotu realizującego to szkolenie. Celem głównym tego projektu będzie Podniesienie poziomu aktywności zawodowej i społecznej oraz zdolności do zatrudnienia w grupie 60. osób (w tym minimum 40% osób z terenów wiejskich) bezrobotnych w wieku 18-24 lata zamieszkałych w województwie.

W celu realizacji zadań w projekcie Zleceniodawca - Beneficjent środków publicznych ogłosi zapytania ofertowe, a Wnioskodawca - Zleceniobiorca w stosunku do usług - wynajmu sal szkoleniowych przedstawi najkorzystniejszą ofertę.

W związku z tym Zleceniodawca podpisze wówczas stosowne umowy z Wnioskodawcą na wynajem sal szkoleniowych, w których odbywać się będzie:

pośrednictwo pracy,
doradztwo zawodowe,
szkolenie zawodowe „specjalista do spraw obsługi administracyjno biurowej” oraz „pracownik cali center”.

Wszystkie te zadania i czynności (wymienione powyżej) będą częścią wniosku o dofinansowanie projektu Program Operacyjny Kapitał Ludzki - wsparcie osób pozostających bez zatrudnienia na regionalnym ryku pracy złożonego przez Zlecającego.

Wnioskodawca posiada informację, że finansowanie pochodzić będzie w ramach projektu „…” finansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Priorytet VI Rynek pracy otwarty dla wszystkich, Działanie 6.1 Poprawa dostępu do zatrudnienia, Poddziałanie 6.1.1 Wsparcie dla osób pozostających bez zatrudnienia na regionalnym rynku pracy.

Wnioskodawca nie wie, czy zapis umowy o dofinansowanie jest wystarczający, czy winien uzyskać specjalne oświadczenie Beneficjenta środków o źródle finansowania?

Fakt finansowania ma będzie mieć również odzwierciedlenie w umowie, która zostanie zawarta przez Zleceniodawcę z Wojewódzkim Urzędem Pracy na dofinansowanie projektu w 100%.

Wnioskodawca jest przygotowany i zamierza w przyszłości nadal świadczyć usługi wynajmu sal szkoleniowych, dofinansowanych min. w minimum 70% ze środków publicznych, czy też dostarczanie cateringu i serwisu kawowego lub/i o dostawę materiałów dydaktycznych. Wnioskodawca niektóre zadania – usługi prowadzić będzie osobiście, a niektóre zleci następnym podwykonawcom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi świadczone przez Podatnika polegające na wynajmie sal szkoleniowych można uznać jako usługi dofinansowane w całości ze środków publicznych oraz prowadzone w celu kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego albo ściśle z tymi usługami związane i jako takie zwolnione mogą być z VAT na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit c) ustawy o VAT i w związku z tym nie będą wliczane do limitu określonego w art. 113 ust 1 ustawy o VAT oraz czy aby zwolnienie mogło nastąpić muszą zaistnieć obydwa warunki:

dofinansowanie projektu w minimum 70% ze środków publicznych,
usługi mają charakter kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 21 lit. c) ustawy o VAT świadczenie usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego podlega zwolnieniu od podatku VAT pod warunkiem, że są one finansowane w całości ze środków publicznych. Złagodzeniem warunku finansowania usługi w całości ze środków publicznych jest § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia w sprawie zwolnień z VAT, z powołanego przepisu wynika bowiem, że zwolnione z VAT są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane. Powyższego nie wyklucza fakt, że w świadczeniu usług uczestniczą podmioty trzecie w charakterze podwykonawcy (niezależnie od tego, którym z kolei zleceniobiorcą w ewentualnym łańcuchu podwykonawców jest dany podwykonawca).

Stanowisko Podatnika poparte jest interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 30 kwietnia 2004 roku., nr PT1/033/46/751/KCO/13/14/RD50004 (Dz. Urz. MF poz. 23).

Dla uznania czy zwolnić można z podatku zadać należy sobie dwa pytania:

Czy usługa świadczona przez Podatnika spełnia definicję usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego lub czy Podatnik świadczy usługi ściśle z tymi usługami związane?

Odpowiadając na postawione pytanie Podatnik odnosi się do art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z jej treścią za usługi takie przyjmujemy nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Długość trwania szkolenia nie ma tutaj znaczenia. Dla przykładu szkolenie zawodowe należy do kategorii usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, a wynajem sal na to szkolenie to usługa ściśle związana z usługą kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego. Zdaniem podatnika warunek jest spełniony.

Czy świadczenie usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego są finansowane w całości lub w minimum 70% ze środków publicznych?

Zdaniem Wnioskodawcy środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej mieszczą się w kategorii środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885 ze zm.).

Zarówno przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT, jak i przepis § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia w sprawie zwolnień z VAT uzależniają stosowanie zwolnienia od podatku VAT od tego, czy świadczona przez dany podmiot usługa kształcenia zawodowego, czy przekwalifikowania zawodowego będzie finansowana w określonej wysokości ze środków publicznych. Wprowadzony wymóg finansowania w określonej wysokości przedmiotowej usługi ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne.

Powyższego nie wyklucza fakt, że w świadczeniu tej usługi uczestniczyć będą podmioty trzecie w charakterze podwykonawców (nie zależnie od tego, którym z kolei zleceniobiorcą w ewentualnym łańcuchu podwykonawców jest dany podwykonawca).

Wydatkowania przekazanych na realizację danego projektu środków publicznych przez ich dysponenta na realizację poszczególnych jego części, całości przez podwykonawców, oznacza bowiem, że poszczególne części (całość) projektu realizowane przez podwykonawców są – z ekonomicznego punktu widzenia - finansowane ze środków publicznych.

W konsekwencji względem nich znajduje zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w wyżej wymienionych przepisach. Przedmiotowy warunek - finansowania ze środków publicznych - jest zatem spełniony zarówno w przypadku, gdy otrzymujący dofinansowanie ze środków publicznych sam świadczy przedmiotową usługę, jak również, gdy w realizacji tej usługi zaangażowany jest podwykonawca (dalsi podwykonawcy). Istotne jest jedynie to, żeby środki publiczne stanowiły rzeczywiste - w znaczeniu ekonomicznym - źródło finansowania przedmiotowych usług (co zakłada istnienie ścisłego związku pomiędzy otrzymanymi środkami publicznymi, a realizowanymi świadczeniami). Podwykonawca korzystający ze zwolnienia winien posiadać stosowną dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania tej usługi będą środki publiczne. Zdaniem Wnioskodawcy warunek będzie spełniony, gdy w umowie pomiędzy Zlecającym, a Zleceniobiorcą znajdzie się zapis dotyczący stosowanego źródła dofinansowania, jednak Wnioskodawca dopuszcza ubieganie się od Zleceniodawcy odrębnego Oświadczenia. Zdaniem Podatnika warunek jest spełniony.

Zdaniem Wnioskodawcy warunek 1 i 2 będą spełnione i dlatego zwolnienie z VAT ma umiejscowienie w istniejących przepisach i interpretacjach, działalność usługowa prowadzona przez Wnioskodawcę wpisuje się w te zasady i jest jednoznaczne w przypadku prowadzenia usług przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty jak też kształcenie na poziomie wyższym przez uczelnie, jednostki naukowe i jednostki badawczo-rozwojowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowywania, bądź też być uczelnią, jednostką naukową lub jednostką badawczo-rozwojową i świadczyć usługi kształcenia na poziomie wyższym.

W tym miejscu podkreślić należy, iż nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Natomiast w świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, zwalnia się również od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 14 obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r., w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 736) zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że aby opisane usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a – c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Zapis „finansowana ze środków publicznych” nie odnosi się do podmiotów dysponujących środkami, lecz rzeczywistego w kontekście ekonomicznym źródła finansowania środkami, które nie zostały uzyskane przez podmiot jako przychód z działalności gospodarczej.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy o VAT).

W myśl § 3 ust. 8 ww. rozporządzenia zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Na mocy § 3 ust. 9 ww. rozporządzenia zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników nie korzystających z takiego zwolnienia.

Aby ustalić, czy dana czynność ma ścisły związek z usługami podstawowymi, należy zastosować w pierwszym rzędzie wykładnię językową przepisu posiłkując się w tym zakresie definicją słownikową. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, s. 1170), „związek” to stosunek różnych elementów łączących się ze sobą, wpływających na siebie, oddziaływających na siebie; spójność, łączność, powiązanie.

Przepisy krajowe, jak i europejskie, nie definiują usług „ściśle związanych”. Niemniej jednak, z art. 43 ust. 17 ustawy wynika, że nie dotyczą one towarów i usług, które nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub których głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników nie korzystających z takiego zwolnienia.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozstrzygnął, że świadczenie usług lub dostawa towarów mogą być uznane za „ściśle związane” z działalnością edukacyjną, a przez to traktowane tak samo na gruncie podatkowym zgodnie z art. 13 część A ust. 1 lit. i) Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE) tylko, gdy mają one rzeczywiście charakter pomocniczy w stosunku do działalności edukacyjnej stanowiącej świadczenie główne (wyrok w sprawie Horizon College C-434/05). Z orzecznictwa Trybunału wynika, że określone świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego.

Z ww. wyroku w sprawie Horizon College wynika, że po pierwsze, zarówno główna działalność edukacyjna, jak i dostawa towarów lub świadczenie usług ściśle związane z tą działalnością muszą być wykonywane przez jeden z podmiotów, o których mowa w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE (por. pkt 34 wyroku Horizon College). Po drugie, świadczenie usług lub dostawa towarów ściśle związanych z czynnościami głównymi mogą korzystać ze zwolnienia tylko wtedy, jeżeli są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu (por. pkt 38 wyroku Horizon College). Po trzecie, świadczenie usług i dostawa towarów są wyłączone z zakresu zwolnienia, jeżeli ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez dokonywanie transakcji stanowiących bezpośrednią konkurencję w stosunku do działalności przedsiębiorstw wykonujących działalność gospodarczą, objętej podatkiem VAT (por. pkt 42 wyroku Horizon College).

W tym miejscu wyjaśnienia wymaga pierwsza przesłanka skorzystania ze zwolnienia. Zastosowanie zwolnienia z tytułu świadczenia usług lub dostawy towarów ściśle związanych z usługami edukacyjnymi wymaga w szczególności tego, ażeby podmiot dokonujący tej czynności można było uznać za odpowiedni podmiot prawa publicznego lub inną instytucję działającą w tej dziedzinie, której cele są uznane za podobne przez dane państwo członkowskie (w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE).

Przenosząc powyższe na grunt prawa polskiego podmiotem takim może być podmiot, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 i pkt 29 ustawy o VAT. Jeżeli zatem dany podmiot jest podmiotem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 i pkt 29 ustawy o VAT, zostanie spełniona ww. przesłanka podmiotowa dla zastosowania zwolnienia przy świadczeniu przez ten podmiot innej usługi niebędącej usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego jeśli tylko ta usługa jest usługą ściśle związaną z usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Zgodnie z regulacjami zawartymi w treści art. 43 ust. 17 i 17a ustawy o VAT omawiane zwolnienie nie ma zastosowania do dostaw towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługą podstawową, jeżeli nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia (co stanowi implementację art. 134 dyrektywy 2006/112/WE). Zwolnienie znajduje zastosowanie wobec dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z ww. usługą podstawową dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z opisu sprawy wynika, że podmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy w przeważającej ilości są usługi finansowe, agencyjne i doradcze. Podstawą działalności Wnioskodawcy jest PKD 66.19.Z - pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT.

W celu realizacji zadań w projekcie Zleceniodawca-Beneficjent środków publicznych zleci Wnioskodawcy wykonanie usługi polegającej na wynajmie sal szkoleniowych.

W związku z tym Zleceniodawca podpisze wówczas stosowne umowy z Wnioskodawcą na wynajem sal szkoleniowych, w których odbywać się będzie:

pośrednictwo pracy,
doradztwo zawodowe,
szkolenie zawodowe „specjalista do spraw obsługi administracyjno biurowej” oraz „pracownik cali center”.

Fakt finansowania ma będzie mieć również odzwierciedlenie w umowie, która zostanie zawarta przez Zleceniodawcę z Wojewódzkim Urzędem Pracy na dofinansowanie projektu w 100%.

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że wynika z niego, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca na zlecenie kontrahenta będzie świadczył wyłącznie usługi wynajmu sal szkoleniowych, a zatem usługi te jako takie same w sobie nie stanowią żadnych usług kształcenia czy przekwalifikowania zawodowego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie są zatem usługi edukacyjne świadczone przez Wnioskodawcę, lecz wyłącznie usługi wynajmu sal szkoleniowych podmiotowi realizującemu usługi finansowane ze środków publicznych.

Ewentualnego zwolnienia od podatku należy zatem upatrywać w przepisach dotyczących zwolnienia dla dostawy towarów i świadczenia usług ściśle związanych ze świadczeniem usług podstawowych zwolnionych od podatku. Aby jednak zwolnienie takie mogło mieć miejsce należy dokonać oceny w świetle art. 43 ust. 17 i 17a ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz cyt. przepisy stwierdzić należy, iż świadczonych przez Wnioskodawcę usług wynajmu sal szkoleniowych nie można uznać za niezbędne do wykonania ewentualnej usługi podstawowej – edukacyjnej realizowanej w ramach projektu finansowanego w 100% ze środków publicznych świadczonej przez Zleceniodawcę. Nie można również uznać, że głównym celem świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie wynajmu sal nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników nie korzystających z takiego zwolnienia.

Niewątpliwie Zleceniodawcy są potrzebne pomieszczenia do wykonywania swoich usług polegających na pośrednictwie pracy, doradztwie zawodowym bądź szkoleniach zawodowych, natomiast w przepisach ustawy o VAT jest mowa nie o jakimkolwiek ścisłym związku usługi dodatkowej z usługą podstawową lecz o takich usługach dodatkowych, w przypadku świadczenia których nie jest naruszona zasada konkurencji wobec podmiotów niekorzystających z ewentualnego zwolnienia.

W przypadku akurat takich usług jak wynajem sal szkoleniowych należy stwierdzić, że warunek wskazany w art. 43 ust. 17 ustawy o VAT nie jest spełniony.

Nie można bowiem wykluczyć, iż na rynku działają podmioty, których usługi nie podlegają zwolnieniu, a których działalność polega również na wynajmie sal szkoleniowych. Zatem na gruncie niniejszej sprawy, aby usługi wynajmu sal szkoleniowych przez Wnioskodawcę mogły być uznane za niezbędne dla nauczania świadczonego przez Zleceniodawcę (podmiot faktycznie realizujący usługi szkoleniowe) będącego najemcą musiałyby one mieć taki charakter - ze względu na przykład na unikalny charakter lokali - by nie można było zapewnić takiego samego poziomu nauczania, zwracając się po prostu do innego podmiotu wynajmującego sale szkoleniowe.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie usługi wynajmu sali szkoleniowych nie wypełniają przesłanek wskazanych w art. 43 ust. 17 ustawy o VAT. W ocenie tut. organu świadczenie przez Wnioskodawcę wskazanych we wnioski usług wynajmu sal szkoleniowych jakkolwiek koniecznych do wykonania usługi podstawowej skutkowałoby osiągnięciem dodatkowego dochodu przez Wnioskodawcę, przez konkurencyjne wykonanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W tej sytuacji fakt finansowania lub nie przedmiotowych usług środkami publicznymi pozostaje bez znaczenia.

Usługi wynajmu sal szkoleniowych będą zatem podlegały opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Jak stanowi art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy o VAT do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Stosownie do postanowień art. 113 ust. 5 ustawy o VAT jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy o VAT podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W świetle powyższych przepisów, ze względu na to, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi wynajmu sal szkoleniowych są opodatkowane 23% stawką VAT podlegają wliczeniu do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wyłącznie kwestie objęte pytaniem i stanowiskiem Wnioskodawcy tj. dotyczące opodatkowania realizowanych przez Wnioskodawcę usług wynajmu sal szkoleniowych.

Niniejsza interpretacja nie dotyczy natomiast kwestii ewentualnego opodatkowania dostawy towarów i świadczenia usług, które Wnioskodawca ma zamiar w przyszłości realizować (dostarczanie cateringu, serwisu kawowego, dostawa materiałów dydaktycznych) bowiem w tym zakresie Wnioskodawca nie sformułował pytania oraz nie przedstawił własnego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin