2016.05.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi - 1061-IPTPP3.4512.126.2016.2.MJ

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP3.4512.126.2016.2.MJ
z 11 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazania budynku na cele osobiste – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazania budynku na cele osobiste,

zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazania nieruchomości zabudowanej w formie darowizny,

oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 26 kwietnia 2016 r.) w zakresie wskazania rodzaju sprawy oraz doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawczyni prowadzi przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej pod firmą Apteka ….. z siedzibą …... Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podatek dochodowy rozlicza na zasadach przewidzianych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), tj. w formie podatku liniowego 19%. Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W ramach działalności Wnioskodawczyni prowadzi aptekę ogólnodostępną.

Dnia 27 października 1994 r. Wnioskodawczyni nabyła prawo do użytkowania wieczystego niezabudowanej działki gruntu, położonej …. o powierzchni 0,0430 ha. Nabycie to nastąpiło do wspólności ustawowej z mężem ….. Nabycie nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższa nieruchomość gruntowa została wniesiona do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni i wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

Na wspomnianej nieruchomości Wnioskodawczyni wybudowała budynek usługowy. Decyzją z dnia 10 września 1997 r. Prezydent Miasta …..udzielił Wnioskodawczyni pozwolenia na użytkowanie apteki mieszczącej się w ww. budynku. Od faktur dotyczących budowy Wnioskodawczyni odliczyła podatek VAT. Z dniem 3 listopada 1998 r. została wydana decyzja na mocy, której prawo użytkowania wieczystego zostało przekształcone w prawo własność na rzecz …. i jej męża …... Od tego dnia cała nieruchomość jest użytkowana w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni obecnie planuje albo wycofać nieruchomość z prowadzonej działalności na potrzeby własne lub przekazać w darowiźnie synowi.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu: „Czy po wybudowaniu budynku wskazanego we wniosku wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) budynku? Należy wskazać dzień, miesiąc, rok.” Wnioskodawczyni udzieliła odpowiedzi: „Tak. Po wybudowaniu Wnioskodawczyni rozpoczęła prace wykończeniowe, mające na celu przystosowanie budynku do celów aptecznych. Budynek został oddany do użytkowania na podstawie decyzji Prezydenta Miasta ….. z dnia 10 września 1997 r. Następnie 11 września 1997 r. Wnioskodawczyni uzyskała koncesję na prowadzenie apteki ogólnodostępnej typu „A” i tego dnia zdaniem Wnioskodawczyni nastąpiło pierwsze oddanie do używania (pierwsze zajęcie).”

Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawczynie wskazała, iż od dnia oddania do użytkowania budynek jest wykorzystywany do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. Wnioskodawczyni prowadzi w ww. budynku aptekę. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a budynek jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. do prowadzenia w nim apteki. Wnioskodawczyni ponosiła wydatki na ulepszenie budynku w zakresie wymiany kotłowni olejowej na gazową. Od poniesionych wydatków Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Kwota ww. wydatków nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku. Wydatki wyniosły 11.159,24 zł netto zaś wartość początkowa budynku wynosiła 333.911,00 zł. Ww. inwestycja zakończyła się 31.08.2014 r., jednak nie ma to znaczenia w przedmiotowej sprawie z uwagi na nie przekroczenie 30% wartości początkowej budynku. Wydatki były niższe niż 30% wartości początkowej budynku, zatem nie doszło po zakończeniu inwestycji do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Do pierwszego zasiedlenia w ocenie Wnioskodawczyni doszło 11 września 1997 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku jako nr 2):

Czy przekazanie budynku na cele osobiste Wnioskodawczyni będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie nieruchomości wchodzącej w skład prowadzonej działalności gospodarczej do majątku osobistego (na potrzeby własne) będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z poźn. zm.) dalej: u.p.t.u.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlega min. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 2 u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Mając na uwadze powyższe nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawczynię ww. nieruchomości na potrzeby własne co do zasady stanowić będzie dostawę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bowiem Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od faktur związanych z wybudowaniem budynku usługowego.

W tym miejscu należy wskazać na treść art. 43 ust 1 pkt 10 u.p.t.u. W myśl tego przepisu zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Aby Wnioskodawczyni mogła zastosować się do ww. zwolnienia musiałaby spełnić następujące przesłanki łącznie:

dostawa nie może być dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Zatem kluczowym dla niniejszej sprawy jest ustalenie czy doszło do pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z art. 2 pkt 14 u.p.t.u. przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków lub budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Przepis ten stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. j. Dyrektywy 112, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania następujące transakcje: dostawy budynków lub ich części oraz wiązanego z nimi gruntu, inne niż dostawy o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. a Dyrektywy 112. Zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. a Dyrektywy 112 państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji: dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nimi gruntu, przed pierwszym zasiedleniem. Na tej podstawie państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz definiować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Państwa członkowskie mogą również zastosować kryteria inne niż kryterium pierwszego zasiedlenia, takie jak okres upływający między datą pierwszego zasiedlenia a datą następnej dostawy, pod warunkiem że te nie przekraczają, odpowiednio 5 i 2 lat.

Aby Wnioskodawczyni mogła zastosować się do ww. zwolnienia musiałaby spełnić następujące przesłanki łącznie:

dostawa nie może być dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Przepis ten stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. j. Dyrektywy 112, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania następujące transakcje: dostawy budynków lub ich części oraz związanego z nimi gruntu, inne niż dostawy o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. a Dyrektywy 112. Zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. a Dyrektywy 112 państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji: dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nimi gruntu, przed pierwszym zasiedleniem. Na tej podstawie państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz definiować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Państwa członkowskie mogą również zastosować kryteria inne niż kryterium pierwszego zasiedlenia, takie jak okres upływający między datą pierwszego zasiedlenia a datą następnej dostawy, pod warunkiem, że te nie przekraczają, odpowiednio 5 i 2 lat.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. (sygn. I FSK 382/14) wskazał, iż polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z podatku VAT. W ocenie sądu polski ustawodawca dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Tym bardziej, że wykładnia językowa systematyczna i celowościowa Dyrektywy 112 wskazuje, że pojęcie to należy rozumieć jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”.

Zatem w ocenie sądu interpretując ww. przepis należy dokonać wykładni prounijnej i przyjąć, że pod pojęciem pierwsze zasiedlenie rozumie się użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu. Bazując na powyższej wykładni Naczelny Sąd Administracyjny wskazał również, że użytkowanie budynku dla celów działalności gospodarczej spełnia warunki przewidziane dla zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u.

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym prawo do użytkowania wieczystego zostało nabyte w 1994 r., następnie nieruchomość ta została zabudowana budynkiem usługowym, którego odbiór został dokonany w 1998 r. - a zatem została oddana do użytkowania. Również w 1998 r. nastąpiło przekształcenie prawa do użytkowania wieczystego w odrębną własność Od tego czasu Wnioskodawczyni nieprzerwanie użytkuje ww. nieruchomość na potrzeby działalności gospodarczej - tj. prowadzi w budynku aptekę. Nie poniosła również nakładów przekraczających 30% wartości początkowej ww. nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawczyni pierwsze zasiedlenie nastąpiło w chwili przyjęcia do użytkowania budynku na cele apteczne na podstawie decyzji Prezydenta Miasta ….., tj. z dniem 10 września 1997 r. Spełniona została również przesłanka upływu ponad 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Mając na uwadze powyższe w ocenie Wnioskodawczyni, przekazanie nieruchomości w drodze darowizny na rzecz syna spełniać będzie przesłanki do zastosowania zwolnienia. A zatem ww. darowizna nie będzie podlegać opodatkowaniu.

Zatem w ocenie sądu interpretując ww. przepis należy dokonać wykładni prounijnej i przyjąć, że pod pojęciem pierwsze zasiedlenie rozumie się użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu. Bazując na powyższej wykładni Naczelny Sąd Administracyjny wskazał również, że użytkowanie budynku na dla celów działalności gospodarczej spełnia warunki przewidziane dla zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u.

Zdaniem Wnioskodawczyni pierwsze zasiedlenie nastąpiło w chwili przyjęcia do użytkowania budynku na cele apteczne na podstawie decyzji Prezydenta Miasta ….., tj. z dniem 10 września 1997 r. Spełniona została również przesłanka upływu ponad 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Mając na uwadze powyższe w ocenie Wnioskodawczyni, przekazanie nieruchomości na potrzeby własne spełniać będzie przesłanki do zastosowania zwolnienia. W trakcie prowadzenia działalności Wnioskodawczyni nie poniosła nakładów przekraczających 30% wartości początkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy wskazać, że ww. przepisy stanowią implementację art. 135 ust. 1 lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: dostawy budynków lub ich części oraz związanego z nimi gruntu, inne niż dostawy, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. a).

Zgodnie zaś z art. 12 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 112 państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji: dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem.

TSUE w orzeczeniu Gemeente ’s-Hertogenbosch C‑92/13 (jakkolwiek niedotyczącym stricte zdefiniowania ww. pojęcia) nie miał wątpliwości, że mamy do czynienia z pierwszym zasiedleniem w sytuacji, gdy mówimy o podmiocie, który wybudował budynek na własnym gruncie i wykorzystywał go dla celów własnej działalności.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

Z tez płynących z ww. wyroków wynika zatem, że odnośnie wybudowanych budynków w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:
1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury;

Jak stanowi art. 3 pkt 2 ww. ustawy – przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Należy zauważyć, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dnia 27 października 1994 r. Wnioskodawczyni nabyła prawo do użytkowania wieczystego niezabudowanej działki gruntu, położonej …... Nabycie to nastąpiło do wspólności ustawowej z mężem. Nabycie nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższa nieruchomość gruntowa została wniesiona do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni i wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Na wspomnianej nieruchomości Wnioskodawczyni wybudowała budynek usługowy. Od faktur dotyczących budowy Wnioskodawczyni odliczyła podatek VAT. Z dniem 3 listopada 1998 r. została wydana decyzja na mocy, której prawo użytkowania wieczystego zostało przekształcone w prawo własność na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża. Od tego dnia cała nieruchomość jest użytkowana w ramach działalności gospodarczej. Po wybudowaniu Wnioskodawczyni rozpoczęła prace wykończeniowe, mające na celu przystosowanie budynku do celów aptecznych. Budynek został oddany do użytkowania na podstawie decyzji Prezydenta Miasta ….. z dnia 10 września 1997 r. Następnie 11 września 1997 r. Wnioskodawczyni uzyskała koncesję na prowadzenie apteki ogólnodostępnej typu „A” i tego dnia zdaniem Wnioskodawczyni nastąpiło pierwsze oddanie do używania (pierwsze zajęcie).” Od dnia oddania do użytkowania budynek jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawczyni ponosiła wydatki na ulepszenie budynku w zakresie wymiany kotłowni olejowej na gazową. Od poniesionych wydatków Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Kwota ww. wydatków nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT czynności przekazania budynku na potrzeby osobiste.

W świetle powołanych przepisów, należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z nieodpłatnym przekazaniem budynku usługowego na cele osobiste podatnika. Czynność wycofania budynku będącego przedmiotem wniosku z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, jako przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa na cele osobiste podatnika, w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 14a ustawy, pod pojęciem wytworzenia nieruchomości rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Z treści wniosku wynika, że w związku wybudowaniem przedmiotowego budynku Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawczyni ponosiła wydatki na ulepszenie budynku w zakresie wymiany kotłowni olejowej na gazową. Od poniesionych wydatków Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Kwota ww. wydatków nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług znajdzie zastosowanie w odniesieniu do sprzedaży budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie dostawy są one zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Należy zatem rozpatrzyć czy dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie czynnością korzystającą ze zwolnienia od podatku.

W odniesieniu okoliczności przedstawionych we wniosku należy uznać, że w dniu oddania budynku do użytkowania nastąpiło pierwsze zasiedlenie, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Należy również zaznaczyć, że planowane przekazanie budynku na cele osobiste Wnioskodawczyni nastąpi w okresie dłuższym niż dwa lata od pierwszego zasiedlenia.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że w analizowanej sprawie, zostaną spełnione warunki zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, pozwalające na zastosowanie zwolnienia od podatku, tj. przekazanie budynku nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Reasumując, przekazanie budynku na cele osobiste Wnioskodawczyni będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym dostawa gruntu na którym posadowiony został budynek również będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazania na cele osobiste budynku będącego przedmiotem wniosku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ zauważa, że wobec wypełnienia, w odniesieniu do przedmiotowego budynku, warunków przewidujących zwolnienie od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy brak jest podstaw do analizy zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazania budynku na cele osobiste. Natomiast wniosek w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazania nieruchomości zabudowanej w formie darowizny oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin