Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-139/16-2/MK
z 14 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z poźn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2016 r. (data wpływu 15 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z przedterminowym wykupem obligacji wyemitowanych przez spółkę w celu ich umorzenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z przedterminowym wykupem obligacji wyemitowanych przez spółkę w celu ich umorzenia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Spółka” lub „Emitent”) celem pozyskania kapitału na inwestycje, dokonała emisji obligacji korporacyjnych. Emitowane przez Spółkę obligacje nabyte zostały m.in. przez osobę fizyczną Pana Roberta K. (dalej jako: „Wnioskodawca" lub „Obligatariusz”).

Dla każdej emisji obligacji Emitent określa:

• dzień wykupu obligacji,
  
• stopę Procentową,
  
• cenę kupna obligacji przez Obligatariuszy.
  
  
  

W przypadku kilku emisji obligacji, nabytych przez Wnioskodawcę, Spółka zdecydowała się na ich wykup przed terminem. W tym celu zawarła z Wnioskodawcą Umowę nabycia obligacji w celu umorzenia. Z umowy wynika, że Obligatariusz jest właścicielem wskazanych w niej obligacji (jednej lub kilku serii) i zobowiązuje się przenieść na Emitenta wszelkie prawa wynikające z ich zbycia za ustaloną cenę. Z kolei Emitent zobowiązuje się nabyć obligacje celem ich umorzenia i dokonać zapłaty ceny ustalonej przez Strony.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym istotnego znaczenia nabiera kwestia skutków wynikających z przedterminowego wykupu obligacji przez Emitenta oraz ich zbycia przez Obligatariusza, w tym w szczególności obowiązków Obligatariusza jako podatnika oraz rozliczenia przez niego uzyskanego dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód z wykupionych przez Emitenta przed terminem obligacji może zostać połączony z innymi dochodami kapitałowymi i rozliczony łącznie w deklaracji PIT-38?

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku zawarcia Umowy nabycia obligacji w celu umorzenia dochodzi do odpłatnego zbycia papierów wartościowych przez Obligatariusza na rzecz Emitenta, do czego stosuje się odpowiednio przepisy art. 17 ust. 1 pkt 6 oraz art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. Mając na względzie art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f., Obligatariusz, w przypadku uzyskania dochodu, tj. różnicy między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego w wysokości 19% od uzyskanego ze sprzedaży obligacji dochodu. Dochód ten może zostać połączonymi z innymi dochodami kapitałowymi uzyskanymi przez Obligatariusza i rozliczony łącznie w deklaracji PIT-38.

Zasady emisji, zbywania, nabywania i wykupu obligacji określa ustawa z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (dalej jako ustawy o obligacjach).

Zgodnie z przepisem art. 4 ust. 1 tej ustawy obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia, tj. wykup obligacji. W przypadku świadczenia pieniężnego emitent wykupując obligacje zobowiązuje się do zwrotu, w ściśle określonym terminie, pożyczonej kwoty wraz z należnymi odsetkami.

W wyniku emisji obligacji emitent uzyskuje od obligatariuszy środki pieniężne do korzystania przez określony czas. Zatem emisję obligacji należy traktować jako rodzaj pożyczki.

Przychody z obligacji są zaliczane na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako ustawa u.p.d.o.f.), zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7, do źródła przychodów z tytułu kapitałów pieniężnych.

Za przychody z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 6 lit a) u.p.d.o.f., uważa się m.in.:

• odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych,
  
• przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa dwa sposoby opodatkowania przychodów z tytułu kapitałów pieniężnych, a tym samym wyróżnia dwa sposoby rozliczania podatku PIT:

1. przychodów z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych - podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem PIT, który jest rozliczany przez płatnika, tj. emitenta obligacji, od uzyskanego przychodu z tytułu obligacji w postaci dyskonta bądź odsetek (art. 30a u.p.d.o.f.). Obligatariusz płaci wówczas zryczałtowany 19% podatek dochodowy za pośrednictwem płatnika, którym jest podmiot dokonujący wykupu obligacji.
   Obowiązek obliczenia, poboru i wpłaty przedmiotowego podatku przez emitenta wynika bezpośrednio z art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f., który stanowi, że płatnicy, co do zasady, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych m.in. w art. 30a ust. 1 u.p.d.o.f.
   
2. przychód z odpłatnego zbycia - dochody uzyskane z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych są opodatkowane 19% podatkiem PIT rozliczanym samodzielnie przez podatnika (art. 30b ustawy u.p.d.o.f.) Obowiązek samodzielnego rozliczenia 19% podatku przez podatnika występuje w sytuacji, gdy dokonuje on zbycia (sprzedaży) obligacji. W takim przypadku podatnik powinien ustalić dochód, zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., tj. jako różnicę pomiędzy przychodem uzyskanym z tytułu odpłatnego zbycia obligacji a kosztami uzyskania przychodów, tj. wydatkami poniesionymi na nabycie obligacji.
   
   
   

W opinii Wnioskodawcy, w wyniku zawarcia Umowy nabycia obligacji w celu umorzenia dochodzi do odpłatnego zbycia papierów wartościowych przez Obligatariusza na rzecz Emitenta, do czego stosuje się odpowiednio przepisy art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f.

Mając na względzie art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f., Obligatariusz, w przypadku uzyskania dochodu, tj. różnicy między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego w wysokości 19% od uzyskanego ze sprzedaży obligacji dochodu. Obligatariusz samodzielnie powinien dokonać rozliczenia z Urzędem Skarbowym.

Zgodnie z zasadami składania zeznań podatkowych, tj. art. 45 ust. 1 b pkt 1 ustawy u.p.d.o.f., podatnik dokonuje rozliczenia, poprzez złożenia do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, odrębnego zeznania, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b. W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy dochód ten może zostać połączony z innymi dochodami kapitałowymi i rozliczony łącznie w deklaracji PIT-38.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14 c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.