Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-41/16/LG
z 11 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 9 lutego 2016 r. (data wpływu 11 lutego 2016r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w przedmiocie zastosowania stawki w wysokości 0 zł jest:

• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania stawką 0 zł konfekcjonowanych wyrobów energetycznych oraz dodatkowej ewidencji dotyczącej wewnątrzwspólnotowego nabycia,
• prawidłowe w przedmiocie dodatkowej ewidencji sprzedaży i nabycia wyrobów na terytorium kraju.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania stawką 0 zł wyrobów akcyzowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Firma X. Firma, zgodnie z nadanym numerem PKD, zajmuje się produkcją, konfekcją oraz sprzedażą odczynników chemicznych. Wśród asortymentu oferowanego przez X znajdują się substancje akcyzowe o następujących kodach CN: 2901 10 00, 2902 20 00, 2902 30 00, 2902 44 00, 2710 11 25, 2710 12 21, zawarte w załączniku nr 2 do Ustawy o podatku akcyzowym, zwane dalej wyrobami energetycznymi. Obrót tymi wyrobami w Firmie X polega zarówno na zakupie surowców, konfekcji i dalszej odsprzedaży tych wyrobów do hurtowni chemicznych (kod CN pozostaje taki sam - produkt nie zmienia właściwości chemicznych), jak również na zużyciu tych surowców do produkcji innych chemikaliów (rozpuszczalników, na które wcześniej uzyskano normy zużycia), w wyniku czego powstaje produkt nie będący wyrobem energetycznym, a co za tym idzie wyrobem akcyzowym. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku akcyzowego AKC-R w dniu 6 kwietnia 2009 r. oraz zgłoszenia aktualizacyjnego AKC-R wraz z oświadczeniem o obrocie wyrobami energetycznymi w dniu 20 stycznia 2016 r. Zarówno Firma X, jak i jej odbiorcy nabywają wyroby energetyczne (jako odczynniki chemiczne) do celów innych niż opałowe i napędowe. Do dnia 31 grudnia 2015 r. na mocy obowiązujących przepisów oraz interpretacji Izby Skarbowej z dnia 22 maja 2009 r. obrót tymi odczynnikami z zastosowaniem stawki 0% odbywał się wyłącznie po uprzednim przedstawieniu oświadczenia o zużywaniu na cele inne niż opałowe i napędowe.

Znowelizowana Ustawa o podatku akcyzowym, której zmiany, tak istotne dla działalności Firmy, weszły w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. zakłada, że stawka akcyzy na wyroby energetyczne wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, przeznaczone na cele inne niż opałowe i napędowe, wynosi 0 zł, jeżeli wyroby te są:

• na mocy pkt 2: przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie dokumentu dostawy ze składu podatkowego do podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy,
• na mocy pkt 4: nabywane wewnątrzwspólnotowo na podstawie uproszczonego dokumentu lub dokumentu handlowego przez podmiot, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy,
• na mocy pkt 7: przeznaczone do sprzedaży detalicznej w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów.
  
  

Mając na uwadze punkty 2 i 4 należy podkreślić, iż ustawodawca w znowelizowanej ustawie nie określił, jakie czynności mieszczą się w definicji „zużycia” w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyrobów energetycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Firma X, nabywając wyroby energetyczne na mocy art. 89 pkt 2 i 4, może „zużywać” je do dalszej odsprzedaży, stosując art. 89 pkt 7 (w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kg)?
2. Czy w związku z nowymi przepisami, prowadząc obrót wyrobami energetycznymi ze stawką 0 zł, firma ma obowiązek prowadzenia dodatkowych ewidencji transakcji dotyczących zakupu i sprzedaży (nie licząc faktur zakupu i sprzedaży oraz dokumentacji magazynowej)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

1. Biorąc pod uwagę następujące fakty:
   
   1. ustawodawca w przepisach nie określił, co należy rozumieć pod pojęciem „zużycia” w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a w rozumieniu słownika języka polskiego słowo to oznacza „wykorzystanie” czegoś w jakimś stopniu lub całości, co z kolei oznacza posłużenie się czymś dla zrealizowania celu lub osiągnięcia zysku,
   2. Firma X w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi produkcję, konfekcję oraz sprzedaż odczynników chemicznych.
   
   Firma X może zużywać nabyte wyroby energetyczne do dalszej odsprzedaży w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kg.
   
2. Mając na uwadze informacje zawarte w dokumentach zakupu i sprzedaży wyrobów energetycznych oraz fakt, iż w Firmie X produkcji mieszanin rozpuszczalników opartych na wyrobach energetycznych, towarzyszą karty obiegowe i dzienniki produkcji, Wnioskodawca uważa, że dokumenty te w sposób wyczerpujący ewidencjonują rozchód tych substancji.
   
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania stawką 0 zł konfekcjonowanych wyrobów energetycznych oraz dodatkowej ewidencji dotyczącej wewnątrzwspólnotowego nabycia,
• prawidłowe w przedmiocie dodatkowej ewidencji sprzedaży i nabycia wyrobów na terytorium kraju.
  
  

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji, konfekcjonowania i sprzedaży odczynników chemicznych. Działalność ta dotyczy wyrobów akcyzowych o kodach CN: 2901 10 00, 2902 20 00, 2902 30 00, 2902 44 00, 2710 11 25, 2710 12 21. Obrót tymi wyrobami polega na zakupie, konfekcji i dalszej odsprzedaży oraz ich zużyciu do produkcji innych chemikaliów (rozpuszczalników, na które uzyskano normy zużycia), w wyniku czego powstaje produkt nie będący wyrobem akcyzowym. Wnioskodawca jak i odbiorcy nabywają ww. wyroby do celów innych niż opałowe i napędowe.

Przedmiotem wniosku jest możliwość zastosowania zerowej stawki podatku akcyzowego przy konfekcjonowaniu i dalszej sprzedaży nabywanych wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2014 r., poz. 752, ze zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, użyte w ustawie określenie wyroby akcyzowe oznacza wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W ww. załączniku nr 1 do ustawy:

• pod pozycją 27, z kodem CN 2710, umieszczono oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe;
• pod pozycją 34, z kodem CN 2901, znajdują się węglowodory alifatyczne;
• pod pozycją 35, z kodem CN 2902, zostały ujęte węglowodory cykliczne.
  
  

W załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz.Urz.UE.L 1992 Nr 76, str. 1) pod pozycją:

• 20 ujęto wyroby z kodu CN od ex 2710 11 do ex 2710 19 69 - oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów.
  
• 22 zostały ujęte wyroby o kodzie CN 2901 10 00 - węglowodory alifatyczne nasycone.
  
• 23 zamieszczono wyroby z kodu CN ex 2902 - węglowodory cykliczne, wyłącznie:
  
  1. 2902 20 00 – benzen,
  2. 2902 30 00 – toluen,
  3. 2902 41 00 - o-ksylen,
  4. 2902 42 00 - m-ksylen,
  5. 2902 43 00 - ksylen,
  6. 2902 44 00 - mieszaniny izomerów ksylenu.
  
  
  

Równocześnie w świetle uregulowań art. 86 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycją CN 2710, 2901 i 2902.

Zatem przedmiotowe wyroby są wyrobami akcyzowymi i zaliczają się do wyrobów energetycznych.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Natomiast w myśl art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   
   1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
   2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
   
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
   
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   
   
   

Jak wynika z powyższych przepisów czynnościami podlegającymi opodatkowaniu jest produkcja wyrobów akcyzowych. Ponadto opodatkowaniu podlegają również wyroby, które zostały opodatkowane określoną stawką podatku ze względu na przeznaczenie w sytuacji gdy ich użycie było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zastosowania tej stawki lub nastąpiło bez zachowania warunków do zastosowania tej stawki.

Wysokość stawek na wyroby energetyczne została określone w art. 89 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie w art. 89 ust. 2 ustawy przyjęto zasadę, że stawka akcyzy na wyroby energetyczne wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł, jeżeli wyroby te są:

1. w posiadaniu podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy;
   
2. przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie dokumentu dostawy ze składu podatkowego do podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy, lub do składu podatkowego od podmiotu, który posiadał je w celu zużycia do tych celów;
   
3. przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie dokumentu dostawy do składu podatkowego w przypadku niedostarczenia ich do podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy;
   
4. nabywane wewnątrzwspólnotowo na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego lub dokumentu handlowego przez podmiot, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy;
   
5. nabywane wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego odbiorcę w celu dostarczenia ich do podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy i przemieszczane do tego podmiotu na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie dokumentu dostawy;
   
6. importowane przez podmiot, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy;
   
7. przeznaczone do sprzedaży detalicznej w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów;
   
8. importowane lub nabywane wewnątrzwspólnotowo w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów przez osobę fizyczną w celach innych niż prowadzenie działalności gospodarczej lub innych niż cele handlowe.
   
   

Wskazany wyżej przepis (art. 89 ust. 2 ustawy) określa jednoznacznie, że w przypadku przeznaczenia wyrobów energetycznych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, innych niż określone w ust. 1 pkt 1-13, do celów innych niż opałowe i napędowe albo jako dodatki i domieszki do tych paliw, np. do produkcji wyrobów nieakcyzowych, stosuje się zerową stawkę akcyzy. Przy czym zastosowanie stawki 0 zł wymaga spełnienia określonych w tym przepisie warunków.

W świetle powyższego, w celu określenia czy wyroby energetyczne będące przedmiotem ww. czynności podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0 zł, konieczne jest rozstrzygnięcie czy konfekcjonowania przedmiotowych wyrobów stanowi z jednej strony produkcję, a z drugiej strony zużycie tych wyrobów.

Zgodnie z art. 87 ust 1 ustawy produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

W konsekwencji, Wnioskodawca konfekcjonując wyroby energetyczne wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, inne niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy, poza składem podatkowym, nie będzie dokonywał produkcji wyrobów energetycznych.

Co się zaś tyczy zdefiniowania pojęcia „zużycia” należy odwołać się do potocznego znaczenia tego słowa ze względu na brak legalnej definicji.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego pod red. M. Szymczaka, PWN Warszawa 1989 - „zużyć” oznacza: „zniszczyć coś lub wyczerpać zapas czegoś przez dłuższe używanie”. Natomiast zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego Wydawnictwa PWN (htpp://sjp.pwn.pl) „zużyć” to:

• wykorzystać coś w jakiejś części lub w całości,
• zniszczyć coś częstym lub długim używaniem,
• wyniszczyć kogoś fizycznie lub psychicznie.
  
  

Natomiast według Wielkiego Języka Słownika Polskiego (http://www.wsjp.pl), „zużyć” oznacza:

• wyczerpać coś (robiąc coś i używając czegoś, doprowadzić do wyczerpania tego),
• spożytkować (przeznaczyć coś na zrobienie czegoś).
  
  

Zatem „zużycie” rozumiane winno być jako czynność dokonaną. Zużycie oznacza definitywne wykorzystanie wyrobu akcyzowego.

Na tle powyższego nie sposób uznać konfekcjonowania jako zużycie. Wyrób który jest konfekcjonowany nie dość, że dalej istnieje (nie dochodzi do jego wyczerpania) to nawet nie wchodzi w interakcję z innym wyrobami ani też nie zachodzą w nim żadne reakcję. Poza faktem, że, w wyniku konfekcjonowania, przedmiotowe wyroby energetyczne będą znajdować się w określonych pojemnikach, pozostaną one tymi samymi wyrobami i w tej samej ilości (z uwzględnieniem ewentualnych strat powstałych przy konfekcjonowaniu) jakimi były przez konfekcjonowaniem.

W przypadku konfekcjonowania możemy mówić jedynie o użyciu wyrobów energetycznych. Jak wynika z internetowego słownika języka polskiego Wydawnictwa PWN (htpp://sjp.pwn.pl) „użyć” to m.in. zrobić z czegoś użytek. Co jednak, mając na uwadze że w art. 89 ust. 2 pkt 1-3 ustawy przewidującym możliwość zastosowania stawki 0 zł, jest mowa wyłącznie o „zużyciu”, fakt użycia przedmiotowych wyrobów energetycznych poprzez ich konfekcjonowanie, nie uprawnia do zastosowania stawki 0 zł na podstawie tych przepisów.

Należy zauważyć, że „użycie” jest pojęciem szerszym niż „zużycie” co jednoznacznie wynika z definicji tych pojęć. Taka relacja pomiędzy tymi pojęciami stosowana również na gruncie podatku akcyzowego została potwierdzona w orzecznictwie. Przykładowo NSA w orzeczeniu o sygn. akt I GSK 1099/13 stwierdza, że „Użycie” w potocznym słownikowym jego rozumieniu oznacza nie tylko spożytkowanie czegoś poprzez "zużycie", ale także każde inne zastosowanie lub posłużenie się czymś (Wielki Słownik Poprawnej Polszczyzny, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2004, str. 1265 i 1510). W orzeczeniu z 10 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Gd 552/09, LEX nr 549687 Sąd zauważył, że zastosowanie przez ustawodawcę art. 65 ust. 1a u.p.a. pojęcie użycia oleju jest szerokie i winno być pojmowane jako różne formy wykorzystania oleju, w tym przykładowo również jego sprzedaż. Analizowane pojęcie nie odnosi się więc tylko do fizycznego zużycia oleju, ale obejmuje swą treścią także sprzedaż oleju, jego wewnątrzwspólnotowe nabycie, wewnątrzwspólnotową dostawę, czy też nabycie lub posiadanie oleju opałowego”.

W sprawie I GSK 550/14 NSA stwierdził, że jednym ze sposobów użycia oleju jest jego zużycie, lecz za użycie oleju należy także uznać jego sprzedaż.

WSA w Wrocławiu w orzeczeniu o sygn. akt I SA/Wr 1543/15 stwierdził, że „ustawodawca użył określenia „użycie” wyrobów do celów innych niż zwolnione, zamiast „zużycie”. W przypadku tego pierwszego jest to forma niedokonana, zatem uzasadniony jest wniosek, że ustawodawca chciał szeroko zakreślić krąg zdarzeń mieszczących się w hipotezie tego przepisu”.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że gdyby celem ustawodawcy było objęcie preferencją podatkową - wynikającej z art. 89 ust. 2 ustawy - szerokiego spektrum zastosowania wyrobów energetycznych wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, posłużył by się sformułowaniem „użyć” zamiast „zużyć”. Jednakże skoro ustawodawca użył, w tym przepisie, sformułowania „zużyć”, brak jest podstaw aby nadawać temu pojęciu szerszego zakresu niż to wynika potocznego znaczenia, a tym samym rozszerzać możliwość zastosowania stawki 0 zł dla określonych wyrobów.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanych przepisów i opisanej sytuacji należy uznać, że konfekcjonowanie przez Wnioskodawcę wyrobów energetycznych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy innych niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy akcyzowej nie stanowi zużycia tych wyrobów.

Tym samym do nabycia wyrobów w celu ich konfekcjonowania nie będą miały zastosowania przepisy art. 89 ust. 2 pkt 2 i 4 ustawy. Wyroby te Wnioskodawca powinien nabywać z zapłaconą akcyzą zawartą w cenie nabycia lub w przypadku dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego opodatkować je właściwą dla nich stawką akcyzy.

Natomiast w przypadku gdy wyroby zostały już nabyte w celu ich zużycia do których miała zastosowanie stawka akcyzy w wysokości 0 zł zostaną przeznaczone do konfekcjonowania, zostaną one użyte z naruszeniem warunków do zastosowania zerowej stawki, tj. nie zostaną zużyte do celów uprawniających do zastosowania tej stawki i będą one przedmiotem opodatkowania na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy właściwą dla nich stawką akcyzy.

W takim przypadku nie ma już do nich zastosowania przepis art. 89 ust. 2 pkt 7 ustawy.

Zatem nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Na podstawie art. 138c ust. 1 pkt 2 ustawy, ewidencję wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo prowadzi podatnik nabywający wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2015 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (Dz.U. z 2015 r. poz. 2361), zwanego dalej rozporządzeniem, określa m.in. szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w ewidencjach, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e-138g i art. 138l ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej „ustawą”, oraz protokołach, o których mowa w art. 138m ust. 1 ustawy oraz sposób prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e-138l ustawy (§ 1 pkt 1 i 2).

Zgodnie z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia, ewidencje, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e-138l ustawy, księgi kontroli, o których mowa w art. 138d ust. 1 ustawy, oraz dokumentacja, o której mowa w art. 138o ustawy, zwane w niniejszym rozdziale „dokumentacją”, prowadzone są w sposób ciągły i umożliwiający identyfikację poszczególnych rodzajów wyrobów akcyzowych oraz podlegających wpisaniu czynności lub stanów faktycznych związanych z wyrobami akcyzowymi, znakami akcyzy lub dokumentami handlowymi towarzyszącymi przemieszczaniu wyrobów akcyzowych.

Wpisów do dokumentacji dokonuje się niezwłocznie po zakończeniu czynności lub zaistnieniu stanu faktycznego, podlegających wpisaniu, nie później jednak niż następnego dnia roboczego.

Natomiast § 35 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, że ewidencja, o której mowa w art. 138c ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy, zawiera:

1. nazwy wyrobów akcyzowych wraz z ich kodami Nomenklatury Scalonej (CN) oraz informacje o naniesionych na te wyroby znakach akcyzy lub ich znakowaniu i barwieniu;
2. ilości wyrobów akcyzowych w jednostkach miary właściwych dla ustalenia podstawy opodatkowania, a w przypadku piwa liczbę hektolitrów gotowego wyrobu;
3. datę otrzymania wyrobów akcyzowych;
4. imię i nazwisko albo nazwę, miejsce zamieszkania albo siedzibę oraz numer identyfikacyjny podmiotu, od którego wyroby akcyzowe zostały nabyte wewnątrzwspólnotowo;
5. numer identyfikacyjny dokumentu, na podstawie którego wyroby akcyzowe zostały przemieszczone na terytorium kraju;
6. kwotę podatku akcyzowego przypadającego do zapłaty.
   
   

Wnioskodawca prowadzi ewidencję transakcji zakupu i sprzedaży przedmiotowych wyrobów, ewidencję magazynową oraz w zakresie zużycia tych wyrobów do produkcji mieszanin rozpuszczalników Wnioskodawca ma swojej dokumentacji karty obiegowe i dzienniki produkcji, co powoduje, że dokumentacja taka odzwierciedla rozchód tych wyrobów.

Jednakże mając na uwadze powyższe przepisy w przypadku dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego opisanych wyrobów Wnioskodawca ma obowiązek prowadzenia ewidencji z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie dodatkowych ewidencji jest nieprawidłowe odnośnie prowadzenia dodatkowej ewidencji w przypadku dokonywania nabycia wewnątrzwspólnotowego opisanych wyrobów, prawidłowe zaś w części dodatkowej ewidencji dotyczącej sprzedaży i nabycia wyrobów na terytorium kraju.

Reasumując: oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy zostaje ono uznane za:

• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania stawką 0 zł konfekcjonowanych wyrobów energetycznych oraz dodatkowej ewidencji dotyczącej wewnątrzwspólnotowego nabycia,
• prawidłowe w przedmiocie dodatkowej ewidencji sprzedaży i nabycia wyrobów na terytorium kraju.
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.