INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2011r. (data wpływu do tut. organu w dniu 6 czerwca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 września 2011r. (data wpływu do tut. organu 8 września 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy otrzymane przez Wnioskodawcę od wynajmującego premie pieniężne stanowiące zachętę do zawarcia umowy najmu podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy otrzymane przez Wnioskodawcę od wynajmującego premie pieniężne stanowiące zachętę do zawarcia umowy najmu podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 września 2011r. (data wpływu 8 września 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-966/11/MS z dnia 25 sierpnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wynajął od spółki XXX Sp. z o.o. powierzchnię biurową w budynku zlokalizowanym przy ul. L. 23a w K. na podstawie umowy najmu z dnia 5 października 2010r. („umowa najmu"). Zgodnie z art. 8.2 umowy najmu w związku z jej zawarciem wynajmujący zobowiązał się do wypłaty na rzecz najemcy premii pieniężnej w wysokości 46.137 EURO. Dodatkowo, pod warunkiem, że do zawarcia umowy najmu dojdzie przed 15 października 2010r., wynajmujący zobowiązał się do wypłaty najemcy dodatkowej premii pieniężnej w kwocie 80.740 EURO. Wyżej wymienione premie pieniężne miały zostać przez najemcę udokumentowane notą obciążeniową.

Z umowy najmu nie wynika, aby wypłata premii pieniężnej była uzależniona od jakichkolwiek warunków, poza samym zawarciem umowy najmu w określonym terminie. W szczególności umowa najmu nie przewiduje mechanizmu zwrotu premii pieniężnej w przypadku jej rozwiązania. Wnioskodawca nie jest kluczowym (flagowym) klientem wynajmującego. Budynek biurowy, w którym Wnioskodawca wynajmuje powierzchnię biurową jest zajmowany również przez inne firmy (m.in. P. S.A., P. Sp. z o.o.). Co więcej Wnioskodawca nie jest pierwszym najemcą w budynku. Z zapisów umowy najmu nie wynika ponadto, aby w zamian za uzyskaną premię pieniężną najemca był zobowiązany do jakichkolwiek świadczeń na rzecz wynajmującego. W szczególności z jej zapisów nie wynika, aby wynajmujący mógł powoływać się w swoich materiałach promocyjnych na fakt wynajęcia powierzchni biurowej Wnioskodawcy.

Postanowienia odnośnie przyznania premii pieniężnych zostały zawarte w umowie najmu z dnia 5 października 2010r.

W umowie najmu przewidziano jedynie, że Wnioskodawca otrzyma premię pieniężną. Warunkiem jej przyznania było podpisanie umowy najmu, terminowa wpłata czynszu oraz depozytu zabezpieczającego. Konkretnie zobowiązanie wynajmującego określone zostało następująco:

„Wynajmujący udzieli Najemcy z góry premii pieniężnej w kwocie 46.137 EURO na podstawie wystawionej przez Najemcę noty księgowej w ciągu 10 dni od Terminu Rozpoczęcia Najmu, faktycznej płatności czynszu oraz przekazania Depozytu zabezpieczającego”.

Korzyść po stronie wynajmującego polegała na możliwości wynajęcia znaczącej powierzchni na dłuższy okres czasu. Premia pieniężna przyznana przez Wynajmującego miała być formą zachęty do zawarcia umowy najmu. Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać przyczyn dlaczego akurat uzależniono przyznanie premii w kwocie 80.740 EURO od podpisania umowy do dnia 15 października 2010r.

W umowie najmu nie uregulowano kwestii tego, czy wynajmujący może powoływać się przed innymi potencjalnymi klientami na fakt wynajęcia powierzchni biurowej Wnioskodawcy (nie zawarto w niej ani przyzwolenia ani zakazu dla takiej praktyki). Na stronie internetowej właściciela budynku (www.cbl.krakow.pl.) nie figurują takie informacje (podano jedynie przykład aranżacji wnętrz dla 2 najemców bez podawania ich nazw). Wnioskodawca nie wie jednak, czy informacje o już wynajętej powierzchni oraz najemcach nie są wykorzystywane w materiałach informacyjnych i marketingowych wynajmującego. Wnioskodawca ani nie wyrażał zgody na takie działania, ani nie zastrzegał poufności w tym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy uzyskane przez Wnioskodawcę od wynajmującego premie pieniężne stanowiące zachętę do zawarcia umowy najmu podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, premia pieniężna wypłacona jej na podstawie art. 8.2. umowy najmu nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (znajduje się poza zakresem obowiązywania ustawy VAT).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (ustawa VAT) przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również;

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Aby uznać, że mamy do czynienia z czynnością opodatkowaną (odpłatną usługą), ze strony uzyskującego świadczenie pieniężne musi dojść do spełnienia na rzecz płatnika świadczenia wzajemnego.

W wyroku z dnia 9 października 2001r. C-409/98 w sprawie Commisioners of Customs Excise v. Mirror Group plc Europejski Trybunał Sprawiedliwości („ETS”) rozpatrywał stan faktyczny, w którym podatnik, będący najemcą nieruchomości otrzymał od wynajmującego opłatę z tytułu przystąpienia do umowy najmu długoterminowego. Opłata ta miała charakter wynagrodzenia za przystąpienie do umowy najmu, wyrażenie zgody na warunki najmu i podjęcie decyzji o staniu się klientem wynajmującego. ETS stwierdził, iż premia, czy zachęta pieniężna otrzymana z tytułu samego przystąpienia do umowy nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług ze strony otrzymującego takie wynagrodzenie, a zatem powinna pozostać poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Wypłacana premia ma charakter zachęty do przyszłej współpracy, nie stanowi tym samym wynagrodzenia za świadczenie usług.

Zdaniem ETS ze świadczeniem usług mielibyśmy do czynienia jedynie w sytuacji, gdyby obecność wynajmującego w budynku miała na celu zachęcenie innych klientów do wynajęcia powierzchni. W takim wypadku premia pieniężna wypłacona najemcy mogłaby zostać uznana za rodzaj wynagrodzenia za świadczone usługi reklamowe.

Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca nie jest ani pierwszym, ani głównym (jeśli chodzi o powierzchnię) najemcą powierzchni biurowej w budynku. Z umowy najmu nie wynika ponadto, aby wynajmujący w zamian za przyznanie premii pieniężnej miał prawo powoływania się w materiałach informacyjnych lub reklamowych na fakt zawarcia umowy najmu z Wnioskodawcą.

W związku z powyższym, powołując się na dorobek orzeczniczy ETS należy uznać, że premia pieniężna uzyskana przez Wnioskodawcę nie podlega VAT. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 1 grudnia 2009r. znak ILPP1/443-1079/09-2/BP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., a od dnia 26 sierpnia 2011r. t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r. podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 marca 2011r. podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011r. podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. stanowi, że – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wynajął od spółki XXX Sp. z o.o. powierzchnię biurową w budynku zlokalizowanym przy ul. L. 23a w K. na podstawie umowy najmu z dnia 5 października 2010r. Zgodnie z art. 8.2 umowy najmu w związku z jej zawarciem wynajmujący zobowiązał się do wypłaty na rzecz najemcy premii pieniężnej w wysokości 46.137 EURO. Dodatkowo, pod warunkiem, że do zawarcia umowy najmu dojdzie przed 15 października 2010r., wynajmujący zobowiązał się do wypłaty najemcy dodatkowej premii pieniężnej w kwocie 80.740 EURO. Wyżej wymienione premie pieniężne miały zostać przez najemcę udokumentowane notą obciążeniową.

Postanowienia odnośnie przyznania premii pieniężnych zostały zawarte w umowie najmu z dnia 5 października 2010r.

W umowie najmu przewidziano jedynie, że Wnioskodawca otrzyma premię pieniężną. Warunkiem jej przyznania było podpisanie umowy najmu, terminowa wpłata czynszu oraz depozytu zabezpieczającego.

Korzyść po stronie wynajmującego polegała na możliwości wynajęcia znaczącej powierzchni na dłuższy okres czasu. Premia pieniężna przyznana przez Wynajmującego miała być formą zachęty do zawarcia umowy najmu. Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać przyczyn dlaczego akurat uzależniono przyznanie premii w kwocie 80.740 EURO od podpisania umowy do dnia 15 października 2010r.

Stanowisko Wnioskodawcy, że premie pieniężne (w wysokości 46.137 EURO za zawarcie umowy najmu oraz 80.740 EURO za to, że do zawarcia umowy najmu dojdzie przed 15 października 2010r.) stanowiące zachętę do zawarcia umowy najmu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jest nieprawidłowe.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Świadczenie usług może polegać na działaniu albo zaniechaniu. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nie czynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się też jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.

Mając na uwadze ogólne reguły konstrukcyjne systemu VAT, wskazać należy, iż usługą jest takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia odnoszący z niego korzyść. Ponadto świadczenie jest opodatkowane, jeżeli jest odpłatne, czyli odbywa się za wynagrodzeniem. Przy czym musi istnieć związek pomiędzy świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem, tj. ze stosunku prawnego musi wynikać korzyść otrzymującego świadczenie i związane z tą korzyścią wynagrodzenie.

Otrzymane wynagrodzenie za świadczenie wzajemne jest ceną sprzedaży. W odniesieniu do art. 29 ust. 1 ustawy stanowi więc kwotę należną od nabywcy z tytułu świadczenia, która to kwota pomniejszona o kwotę należnego podatku stanowi obrót opodatkowany na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wynajmujący w celu zachęcenia Wnioskodawcy do podpisania umowy najmu wypłacił Wnioskodawcy premie, które stanowiącą zachętę do jej podpisania.

W zaistniałych okolicznościach podczas negocjacji umowy najmu niezależnie od zawarcia ewentualnej umowy najmu dochodzi do zawiązania innego stosunku zobowiązaniowego, w którym najemca jest w stanie zaakceptować warunki wynajmującego w zamian za wypłacone premie pieniężne. Należy zwrócić uwagę, że kwoty „na zachętę” nie są wypłacane każdemu oferentowi, ale są wypłacane najemcy przyszłemu lub obecnemu, czyli podmiotowi, który przystąpił do negocjacji umowy i na rzecz którego wynajmujący będzie świadczył usługę najmu (jeśli zaproponowane warunki umowy będą zadowalające dla obu stron umowy). W takiej sytuacji występuje wyraźny związek wypłaconego przez wynajmującego wynagrodzenia za wzajemne zachowanie kontrahenta (Wnioskodawcy) – przyjęcie proponowanych przez wynajmującego warunków umowy najmu.

Tak więc otrzymana kwota przez Wnioskodawcę od wynajmującego jest związana z określonym zachowaniem Wnioskodawcy, a zatem świadczeniem przez niego usługi. Wypłacona kwota, jak sam Wnioskodawca wskazuje, jest jedną z form zachęcania Wnioskodawcy do zaakceptowania proponowanych przez wynajmującego warunków wynikających z umowy najmu i przysporzenia wynajmującemu korzyści polegającej na możliwości wynajęcia znaczącej powierzchni na dłuższy okres czasu oraz do zawarcia umowy w określonym czasie.

Zatem występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

Zatem w przestawionych okolicznościach zachowanie najemcy (Wnioskodawcy) w świetle art. 8 ust. 1 ustawy uznać należy za usługę świadczoną odpłatnie i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W opisanej sytuacji występuje oczywisty związek pomiędzy wolą wynajmującego do zawarcia umowy najmu z najemcą (Wnioskodawcą) objawiający się wypłaceniem zachęty a chęcią Wnioskodawcy do zawarcia umowy najmu z wynajmującym na korzystnych warunkach (uwzględniających kwoty premii stanowiących zachętę do podpisania długookresowej umowy) oraz w określonym terminie.

Należy zauważyć, że brak takiego wzajemnego świadczenia pomiędzy kontrahentami (Wnioskodawcą a wynajmującym) mógłby się wiązać dla obu stron transakcji przykładowo z koniecznością ponoszenia dodatkowych kosztów związanych z: szukaniem kontrahenta do wynajmu przez wynajmującego oraz z szukaniem pomieszczeń biurowych do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

W związku z tym w opisanej sytuacji Wnioskodawca winien wystawić na wynajmującego fakturę, o której mowa w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, z uwagi na to, że otrzymane przez Wnioskodawcę premie są związane z konkretnym zachowaniem Wnioskodawcy i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy, iż otrzymanych przez niego premii pieniężnych nie można uznać za wynagrodzenie za świadczenie usług przez co w konsekwencji premie te nie podlegają opodatkowaniu i powinny być dokumentowane notą księgową wystawioną na rzecz wynajmującego jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto należy zauważyć, iż powołana przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku interpretacja przepisów prawa podatkowego niewątpliwie kształtuje sytuację prawną podatnika w jego indywidualnej sprawie, lecz nie ma ona mocy prawa powszechnie obowiązującego i dotyczy konkretnego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie.

Odnośnie powołanego przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-409/98, zgodnie z którym to właściciel (wynajmujący) dokonuje świadczenia usług podlegających opodatkowaniu, najemca zaś w zamian za usługę płaci wynagrodzenie. Zatem osoba, która początkowo nie ma żadnych uprawnień do nieruchomości i która zawiera umowę najmu tej nieruchomości z właścicielem i/lub przyjmuje ofertę wynajmu nieruchomości w zamian za kwotę pieniężną płaconą przez właściciela, nie świadczy usług.

W tym samym orzeczeniu TSUE zwraca uwagę, iż osoba, która na początku nie ma żadnych uprawnień do nieruchomości i która zawiera umowę operacyjną dotyczącą wynajmowania tej nieruchomości w zamian za kwotę pieniężną płaconą przez właściciela na warunkach, zgodnie z którymi pieniądze pozostaną na specjalnym rachunku jako zabezpieczenie jej zobowiązań wynikających z umowy operacyjnej, i która następnie wykorzystuje opcję zawartą w tej umowie i przyjmuje ofertę wynajmu nieruchomości w zamian za uwolnienie pieniędzy na jej specjalnym rachunku, w żadnym wypadku nie świadczy usług objętych zakresem art. 13B lit. b szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych (zob. pkt 39 oraz sentencja pkt 2).

Natomiast w analizowanej sprawie Wnioskodawca wskazuje, że „Zgodnie z art. 8.2 umowy najmu w związku z jej zawarciem wynajmujący zobowiązał się do wypłaty na rzecz najemcy premii pieniężnej w wysokości 46.137 EURO. Dodatkowo, pod warunkiem, że do zawarcia umowy najmu dojdzie przed 15 października 2010r., wynajmujący zobowiązał się do wypłaty najemcy dodatkowej premii pieniężnej w kwocie 80.740 EURO”. W analizowanej sprawie kwota płacona kontrahenta Wnioskodawcy nie stanowi zabezpieczenia usługi wynajmu, jak w opisywanym powyżej stanie faktycznym do którego odnosi się powołane orzeczenie TSUE. Zatem nie można twierdzić, iż powołane przez Wnioskodawcę orzeczenie ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.