Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-588/15/MK
z 27 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2015 r. (data wpływu – 18 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie osiąganych przychodów z działalności gospodarczej poprzez zakład produkcyjny znajdujący się na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca - spółka z o.o. prowadzi działalność gospodarczą poprzez zakład produkcyjny znajdujący się na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE). Prowadzona w nim działalność jest realizowana na podstawie zezwolenia z 2007 r. na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: Zezwolenie).

W lipcu 2015 r. w zakładzie Spółki miał miejsce pożar, w wyniku którego spłonęła część mienia zlokalizowana na terenie SSE i w całości służąca działalności objętej zwolnieniem strefowym. W związku ze zniszczeniami, Spółka była zmuszona do zatrzymania produkcji zakładu na kilka tygodni.

W wyniku pożaru zostały zniszczone środki trwałe, które zostały nabyte w związku inwestycją realizowaną na terenie SSE w ramach Zezwolenia. Omawiane składniki majątkowe były wykorzystane w całości przy produkcji strefowej (tj. produkcji realizowanej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia).

Spółka posiadała ubezpieczenie mienia od zdarzeń losowych oraz ubezpieczenie od utraty zysku.

W związku poniesionymi szkodami, w najbliższym czasie Spółka otrzyma od ubezpieczyciela odszkodowanie (dalej: Odszkodowanie) składające się z:

• odszkodowania za straty majątkowe;
• odszkodowania za utracone korzyści (związane z przestojem zakładu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odszkodowanie od ubezpieczyciela uzyskane w związku z powstałą stratą w majątku Spółki znajdującym się na terenie SSE oraz odszkodowanie uzyskane z tytułu utraconego zysku w związku z przerwą w działalności produkcyjnej objętej zezwoleniem stanowią przychód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia i tym samym korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, odszkodowanie od ubezpieczyciela uzyskane w związku z powstałą stratą w majątku Spółki znajdującym się na terenie SSE oraz odszkodowanie uzyskane z tytułu utraconego zysku w związku z przerwą w działalności produkcyjnej objętej zezwoleniem stanowią przychód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia i tym samym korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP.

Wnioskodawca wskazał, że przepisy ustawy o PDOP nie definiują wprost pojęcia przychodu, określając jedynie, co „w szczególności” stanowi przychód w rozumieniu tych przepisów. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP przychodami (z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w ustawie, niedotyczących niniejszego stanu faktycznego) są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Równocześnie art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP stanowi, że za przychody związane z działalnością gospodarczą osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z kolei, art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP stanowi, że wolne od podatku są, co do zasady dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jednocześnie z art. 17 ust. 4 ustawy o PDOP wynika, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

W tym miejscu należy podkreślić, że działalność Spółki jest działalnością gospodarczą objętą otrzymanym zezwoleniem na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Z treści przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP wynika natomiast, iż zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych zasadniczo podlegają dochody z działalności gospodarczej, która spełnia łącznie dwa zasadnicze warunki:

1. jest określona w zezwoleniu;
2. jest prowadzona na terenie SSE.

Należy zaznaczyć, że przepisy ustawy o PDOP nie zawierają szczegółowych regulacji, które wskazywałyby wprost czy przychody z otrzymanych odszkodowań kwalifikują się do przychodów strefowych podlegających zwolnieniu z opodatkowania.

Tym samym, dokonując oceny zakresu zwolnienia podatkowego dotyczącego dochodów osiąganych z tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE należy uwzględnić to, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w zakresie określonym w zezwoleniu.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, w celu ustalenia czy określony dochód powinien być objęty zwolnieniem z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP należy zbadać, czy dochód ten mieści się w kategorii dochodu z działalności strefowej (tj. prowadzonej na terenie SSE i objętej Zezwoleniem).

Jednocześnie należy w tym miejscu wskazać, że na rezultat podatkowy Spółki osiągany w wyniku działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia, składają się - obok działalności operacyjnej - również przychody i koszty finansowe, a także zyski i straty nadzwyczajne. Są one bowiem stałym i nierozerwalnym elementem działalności prowadzonej na terenie SSE i nie mogą stanowić osobnej działalności gospodarczej (są jedynie integralnym elementem - skutkiem - prowadzonej działalności podstawowej).

Warto zatem zauważyć, iż liczne interpretacje indywidualne potwierdzają, iż przychody (oraz koszty) finansowe z tytułu różnic kursowych, które powstały w bezpośrednim związku z działalnością strefową, będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania.

Przykładowo, powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 czerwca 2012 r. o znak IBPBI/2/423-340/12/AK, z której organ stwierdził, że„ (...)jeśli różnice kursowe powstają bezpośrednio na działalności strefowej, przychody i koszty z tym związane generują dochód z działalności prowadzonej przez podatnika w strefie. Tym samym dochód ten, w części, w jakiej związany jest z działalnością objętą zezwoleniem, może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.”.

Analogiczne podejście zostało potwierdzone, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 30 marca 2015 r., znak IBPBI/2/423-1544/14/PC, który uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „(...) w odniesieniu do analizowanego stanu faktycznego należy rozważyć zastosowanie art. 15a ust. 2 pkt 3 oraz art. 15a ust. 3 pkt 3 Ustawy. Wydaje się, że przepisy te znajdują zastosowanie do stanu faktycznego opisanego w niniejszym wniosku i jako że, dotyczą sytuacji, gdy dochodzi do dwóch zdarzeń: wpływu oraz wypływu środków pieniężnych z konta bankowego podatnika, w odniesieniu do wszelkich płatności związanych z działalnością strefową Spółki, tak powstałe różnice kursowe (powstałe z zastosowaniem średniego kursu NBP) będą wpływać na ustalenie dochodu korzystającego ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy”.

Do możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodów finansowych związanych z działalnością strefową odniósł się również, np. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 7 czerwca 2011 r., o sygn. I SA/Wr 453/11, w którym sąd stwierdził, że obowiązek wykazania, że uzyskany przychód pochodzi z działalności prowadzonej na terenie strefy i został uzyskany z działalności wymienionej w zezwoleniu odnosi się także „do różnic kursowych oraz transakcji na pochodnych instrumentach finansowych (kontrakty terminowe, opcje) realizowanych w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem kursowym, gdyż mogą one zostać objęte zwolnieniem podatkowym z art. 17 ust. 1 pkt 34 updp tylko w takim zakresie, w jakim odnoszą się do transakcji zakupu materiałów i towarów niezbędnych do wytworzenia wyrobów oraz sprzedaży wyrobów spełniających warunek wytworzenia w strefie i w zakresie objętym zezwoleniem.”

Tak samo kwoty uzyskanych odszkodowań, będących bezpośrednim następstwem szkody w mieniu wykorzystywanym do prowadzenia tej działalności i bezsprzecznie bezpośrednio związanych z działalnością Spółki objętą zezwoleniem strefowym, służących wyłącznie tej działalności, podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP. Otrzymany przychód z odszkodowania jest bowiem nieodłącznie związany z samą działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie SSE i jest niejako jej efektem ubocznym, nie zaś wynikiem celowych działań podejmowanych przez Spółkę. Należy zauważyć, iż zarówno koszty strat spowodowanych w wyniku pożaru środków trwałych jak i koszty ponoszone w czasie przestoju fabryki będącego skutkiem pożaru stanowią koszty działalności strefowej - stąd zasadne jest, aby odszkodowania mające te koszty niwelować stanowiły przychód działalności strefowej tak, aby prawidłowo ustalić wysokość dochodu objętego zwolnieniem.

Prawidłowość rozpoznania przychodu z tytułu odszkodowania jako przychodu z działalności strefowej potwierdza też fakt, iż uzyskanie rekompensaty z tytuły poniesionych w działalności strefowej strat (odszkodowania) wynika z faktu, iż Spółka ponosiła koszty ubezpieczenia działalności strefowej, tj. koszty te wynikały z konieczności zabezpieczenia źródła przychodów z działalności strefowej Spółki i stanowiły dla Spółki koszty działalności strefowej w okresie, w którym były ponoszone.

Za takim rozumieniem analizowanych regulacji przemawia również fakt, że gdyby zdarzenie losowe (pożar) nie miało miejsca, a Spółka kontynuowałaby swoją działalność na terenie SSE, to uzyskiwałaby przychody z działalności strefowej z tytułu produkcji wyrobów objętych Zezwoleniem oraz odpowiednio ponosiłaby związane z nimi koszty działalności zwolnionej (w tym koszty amortyzacji utraconych środków trwałych, koszty ubezpieczenia). Podkreślić zatem należy, iż odszkodowanie, które ma rekompensować Spółce brak przychodów z tytułu produkcji (działalności strefowej) oraz poniesienie dodatkowych kosztów tej działalności (straty w środkach trwałych) stanowić powinno przychód z działalności strefowej objętej zwolnieniem.

Zatem, w opinii Spółki, przychód z tytułu odszkodowania (zarówno z odszkodowania za straty majątkowe, jak również z odszkodowania za utracone korzyści) jest bezpośrednio związany z działalnością gospodarczą określoną w Zezwoleniu, a tym samym stanowi przychód z działalności zwolnionej z opodatkowania.

W ocenie Spółki, bez znaczenia pozostaje przy tym okoliczność, iż tego rodzaju przychody nie zostały bezpośrednio wskazane w treści Zezwolenia - fakt, iż nie istnieje symbol PKWiU odpowiadający działalności polegającej na otrzymywaniu odszkodowań, potwierdza, że zdarzenie polegające na otrzymaniu odszkodowania nie może być uznane za samodzielną działalność. W konsekwencji, z przyczyn obiektywnych, otrzymanie odszkodowania nie może stanowić rodzaju prowadzonej działalności, a otrzymane odszkodowanie zawsze będzie miało charakter przychodu nadzwyczajnego wynikającego ze zdarzeń losowych dotykających działalność podstawową przedsiębiorcy (w przypadku przedstawionym przez Spółkę otrzymanie odszkodowania będzie stanowiło zdarzenie związane z działalnością prowadzoną na terenie SSE na podstawie Zezwolenia).

Spółka chciałaby także wskazać, że przyczyną wypłaty odszkodowania był pożar, który z perspektywy Spółki miał charakter zdarzenia losowego, niezależnego od działania Spółki związanego z prowadzoną przez Spółkę działalnością. W konsekwencji, ze względu na fakt, że wywołanie pożaru nie wynikało z działania Spółki, w ocenie Spółki, nie sposób uznać, że jego skutek w postaci otrzymanego odszkodowania stanowi rezultat działalności Spółki, gdyż aby można było mówić o rezultacie jakieś działalności koniecznym jest najpierw jej podjęcie - Spółka nie podjęła działalności, której zamierzeniem/skutkiem byłby pożar (było to zdarzenie losowe, w związku z czym otrzymane odszkodowanie nie stanowi rezultatu jej działalności, a rezultat zdarzenia nadzwyczajnego związanego z prowadzoną przez Spółkę działalnością na terenie SSE na podstawie Zezwolenia.

Podkreślić przy tym należy, iż zaprezentowane powyżej stanowisko znajduje oparcie w znanych Spółce interpretacjach organów podatkowych. Pozytywne rozstrzygnięcia w powyższym zakresie były wydawane m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy:

• interpretacja indywidualna z dnia 6 lutego 2013 r., znak ITPB3/423-674/12/MK, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „przychód z Odszkodowania (mającego de facto zrekompensować Spółce straty związane z niezależną od Spółki koniecznością ograniczenia mocy produkcyjnych w Oddziale) - w części związanej wprost z Oddziałem - jest bezpośrednio związany z działalnością produkcyjną określoną w zezwoleniu, a tym samym stanowi przychód z działalności zwolnionej z opodatkowania”;
• interpretacja indywidualna z dnia 18 czerwca 2010 r., znak ITPB3/423-135/10/MK, w której organ zgodził się ze stanowiskiem Spółki, iż „przychody z tego odszkodowania bezpośrednio wiążą się z działalnością produkcyjną prowadzoną przez Spółkę na terenie strefy na podstawie zezwolenia. W konsekwencji, skoro odszkodowanie otrzymane jest w związku z niezamówieniem wyrobów produkowanych na terenie strefy na podstawie zezwolenia, otrzymanie przez Spółkę środki będą stanowić przychód z działalności prowadzonej na terenie strefy objętej zezwoleniem. Konsekwentnie, przychód ten powinien być zwolniony z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy, tym bardziej, że w przypadku realizacji zamówienia, Spółka osiągnęłaby przychód w pełni zakwalifikowany do działalności objętej zezwoleniem, a tym samym zwolniony z opodatkowania”.

Za możliwością zwolnienia z opodatkowania przychodów z tytułu odszkodowania opowiadali się również:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 25 sierpnia 2015 r., znak IPTPB3/4510-184/15-2/IR, który stwierdził, iż „przychód z przedmiotowego odszkodowania jest związany z działalnością produkcyjną wykonywaną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, z której dochód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy. A zatem, odszkodowanie od ubezpieczyciela uzyskane przez Spółkę w związku z powstałą stratą losową w Jej majątku znajdującym się na terenie Strefy, stanowi przychód strefowy.”,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 20 lutego 2013 r. znak IBPBI/2/423-1511/12/CzP, który stwierdził, iż „odszkodowania te jako związane ściśle ze składnikami majątku wykorzystywanymi przez Spółkę wyłącznie do działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej objęte są zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 24 sierpnia 2011 r. znak IBPBI/2/423-612/11/AP, który uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, twierdząc, że „W wyniku wydanego przez sąd nakazu zapłaty firma A wypłaciła Spółce odszkodowanie, które stanowiło rekompensatę z powodu różnicy w cenie nowo zakupionego przez Spółkę składnika majątkowego. Spółka zatem uzyskała przychód z tytułu ww. odszkodowania. Tym samym uznać należy, iż odszkodowanie to jako związane ze składnikiem majątku wykorzystywanym przez Spółkę do działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej objęte jest zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2010 r., znak ILPB3/423-617/10-5/MM, w której organ stwierdził, że „Odszkodowania od ubezpieczyciela z tytułu zysku utraconego w związku ze spadkiem obrotów ze sprzedaży oraz wzrostem kosztów wytworzenia działalności strefowej w wyniku zdarzenia losowego - niezawinionego przez Spółkę - rekompensują straty poniesione w wyniku przerwy w działalności gospodarczej objętej zezwoleniem strefowym i są bezpośrednim następstwem szkody w mieniu wykorzystywanym do prowadzenia tej działalności. Tym samym, odszkodowanie z tytułu utraconego zysku powinno podlegać zwolnieniu z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 lutego 2010 r. znak IBPBI/2/423-1414/09/PC, w której organ stwierdził, że „Źródłem tego odszkodowania było nierzetelne wykonanie usługi przez wykonawcę nowej hali produkcyjnej, a więc składnika majątku trwałego Spółki. Tym samym uznać należy, iż odszkodowanie to jako związane ze składnikiem majątku uzyskanym przez Spółkę z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej objęte jest zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

W świetle powyższego, w opinii Spółki, przychód z przedmiotowego odszkodowania podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jako przychód bezpośrednio związany z działalnością strefową objętą treścią zezwolenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego. Dokonując interpretacji indywidualnej Organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości poszczególnych rozliczeń może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Ponadto, odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji, tutejszy organ wskazuje, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Natomiast w zakresie przywołanego przez Wnioskodawcę orzeczenia sądu administracyjnego, należy zauważyć, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 1270, z późn. zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.