INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2012 r. (data wpływu 3 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny środków pieniężnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2012 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął wniosek z dnia 3 kwietnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny środków pieniężnych.

Pismem z dnia 13 kwietnia 2012 r., Nr IBPBII/436-127/12/AŻ, (data wpływu 16 kwietnia 2012 r.) ww. wniosek na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) został przekazany przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej do załatwienia zgodnie z właściwością przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 2 kwietnia 2012 r. w Urzędzie Skarbowym, Wnioskodawca złożył „zgłoszenie SD-Z2”, w którym poinformował Urząd o otrzymaniu dwóch darowizn pieniężnych. Pierwszą darowiznę otrzymał dnia 11 kwietnia 2007 r. na sumę xxx zł oraz drugą na sumę xxx zł w dniu 8 października 2011 r. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dowiadywał się w Urzędzie Skarbowym. Został poinformowany o 6-cio miesięcznym okresie obowiązkowego zgłoszenia od dnia otrzymania darowizny, a także o przelaniu na konto bankowe lub przelewem pocztowym – w wyniku czego miałby dowód wpłaty na Swoje konto. Wnioskodawca oznajmił, że pieniądze zostały przekazane „z ręki do ręki”- gotówką, to dowiedział się o obowiązku zapłacenia podatku od tej darowizny.

Wnioskodawca stwierdza, że faktycznie takie warunki trzeba spełnić aby nie płacić podatku w grupie „zerowej”, o których jest mowa w ustawie. W czasie prowadzonych rozmów z pracownikami Urzędu Skarbowego (osobiście i przez telefon), wspominał, że siostra była wykonawcą woli żyjących rodziców (chcieli gotówkę na stół), żeby każdy z ich synów (trzech braci) otrzymał oficjalnie pieniądze w obecności całej rodziny. Urzędnicy wskazali na możliwość nie płacenia podatku, jeżeli jest akt notarialny – Wnioskodawca z kolei oznajmił, że taki zapis w akcie notarialnym istnieje. Jest w nim spisana wola rodziców Wnioskodawcy, a treść § 6 brzmi: „darczyńcy obciążają obdarowaną obowiązkiem wypłacenia ich synom, w razie sprzedaży gospodarstwa rolnego po #188; części uzyskanej ceny”. Dlatego też taki zapis był rozumiany przez rodziców Wnioskodawcy dosłownie, czyli wypłacenia pieniędzy do ręki. Mimo tłumaczeń ojcu Wnioskodawcy w tej sprawie, że tak nie można, nie chciał słuchać i żądał zabrania pieniędzy („jak nie to do pieca”). Wnioskodawca wykonał wolę ojca i wziął gotówkę. Urząd Skarbowy nie zajął stanowiska w tej sprawie, gdyż jest ona specyficzna i z taką sytuacją jeszcze nie mieli do czynienia, zasugerowano Wnioskodawcy zwrócenie się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej do Biura Informacji Podatkowej, aby zajęło stanowisko i wydało opinię w wyżej opisanej sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w wyniku opisanej sprawy istnieje możliwość ustawowa lub inna zwalniająca Wnioskodawcę z zapłacenia podatku od darowizny...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli jest bratem darczyńcy, jest stosowny zapis w akcie notarialnym, sporządzone są umowy darowizny w obecności świadków (czyli są dokumenty, o których jest mowa w ustawie), a także uwzględniając stanowczą wolę rodziców, spełnia warunki zwalniające Go z płacenia podatku od darowizny. Było to polecenie darczyńcy, czyli rodziców Wnioskodawcy w chwili przekazania gospodarstwa Jego siostrze (§ aktu notarialnego. W załączeniu akt notarialny (ksero), umowa darowizny z dnia 11 kwietnia 2007 r., umowa darowizny z dnia 8 października 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Art. 5 cytowanej ustawy stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 cytowanej ustawy, obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Według art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej. W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy, zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 cytowanej ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Jednakże zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. udokumentują - w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 (tj. dla I grupy podatkowej 9.637 zł) - ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych winno być dokonane na formularzu SD-Z2, określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 ze zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, przedmiotowe nabycie podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej - art. 4a ust. 3 cytowanej ustawy.

W związku z tym, w przypadku darowizny środków pieniężnych podstawowym kryterium uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jest udokumentowanie otrzymania środków pieniężnych dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym

Z treści wniosku wynika, że w dniu 2 kwietnia 2012 r. w Urzędzie Skarbowym Wnioskodawca złożył „zgłoszenie SD-Z2”, w którym poinformował Urząd o otrzymaniu dwóch darowizn pieniężnych. Pierwszą darowiznę otrzymał dnia 11 kwietnia 2007 r. na sumę xxx zł oraz drugą na sumę xxx zł w dniu 8 października 2011 r. W Urzędzie Skarbowym, został poinformowany o 6-cio miesięcznym okresie obowiązkowego zgłoszenia od dnia otrzymania darowizny, a także o przelaniu na konto bankowe lub przelewem pocztowym – w wyniku czego miałby dowód wpłaty na Swoje konto. Wnioskodawca oznajmił, że pieniądze zostały przekazane „z ręki do ręki”- gotówką, to wówczas dowiedział się o obowiązku zapłacenia podatku od tej darowizny.

W związku z tym, że Wnioskodawca otrzymał darowiznę środków pieniężnych do rąk własnych, bez pośrednictwa banku, spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej lub poczty, to nie został spełniony warunek określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Zatem, przedmiotowa darowizna nie korzysta ze zwolnienia wymienionego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, a Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłacenia podatku od spadków i darowizn wg zasad ogólnych, określonych ww. ustawą.

Jednocześnie tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wszystkie ulgi i zwolnienia podatkowe są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych w ustawie. Zatem oceniając, czy w danej sytuacji przysługuje do niej prawo, należy przepisy stosować w sposób ścisły tj. nie należy dokonywać ich wykładni rozszerzającej, ani też zawężającej.

W związku z tym, to na podatniku natomiast spoczywa ciężar udowodnienia, że spełnia warunki do uzyskania ulgi określonej w art. 4a cytowanej ustawy. Okoliczność ta w każdej sytuacji, jako indywidualny przypadek, podlega ocenie organów podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku Wnioskodawca załączył dokumenty. Zaznacza się, że tut. Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz Jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.