Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-52/16/WM
z 12 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2016 r. (data wpływu 18 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z organizowanymi programami sprzedażowymi w sytuacji, gdy uczestnikami programów są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z organizowanymi programami sprzedażowymi w sytuacji, gdy uczestnikami programów są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa w udzielaniu kredytów i pożyczek pieniężnych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca współpracuje z przedsiębiorcami (osobami fizycznymi oraz osobami prawnymi), zwanymi dalej agentami, którzy zajmują się sprzedażą kredytów na rzecz Wnioskodawcy (pośredniczą w zawieraniu umów kredytowych jako podwykonawcy Wnioskodawcy). Agenci wystawiają na rzecz Wnioskodawcy faktury za dokonywane przez nich czynności pośrednictwa w zawieraniu umów kredytów i pożyczek. Celem intensyfikacji sprzedaży kredytów Wnioskodawca zorganizował dla swoich agentów tzw. program sprzedażowy.

Zgodnie z regulaminem programu sprzedażowego agent, który uzyska największą sprzedaż kredytów netto w okresie od 31 października 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. otrzymuje nagrodę w postaci samochodu. W przypadku uzyskania takiej samej sprzedaży przez więcej niż jednego agenta, nagrodę przyznaje się agentowi, który uzyskał największą sprzedaż najszybciej (decyduje data i godzina osiągnięcia najwyższej wartości sprzedaży). Wnioskodawca dotychczas zorganizował kilka programów sprzedażowych, które odbywały się na analogicznych jak opisane powyżej zasadach.

Zgodnie w regulaminem programu sprzedażowego wszelkie obciążenia podatkowe związane z nagrodą obciążają agenta, który otrzyma nagrodę.

Dotychczas Wnioskodawca, zgodnie z interpretacjami Ministra Finansów przyjmował, że podatek dochodowy z tytułu nagrody powinien odprowadzić bezpośrednio agent, traktując tego typu przychód, jako przychód z tytułu prowadzonej przez agenta działalności gospodarczej.

W 2016 r. Wnioskodawca ma zamiar zorganizować program sprzedażowy na tożsamych zasadach jak opisane powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z otrzymaniem przez agenta nagrody w programie sprzedażowym opisanym w niniejszym wniosku, obowiązek odprowadzenia podatku dochodowego spoczywał (w przypadku zdarzenia zaistniałego) i spoczywać będzie (w przypadku programu rozpoczynającego się od 1 stycznia 2016 r.) na odbiorcy nagrody tj. agencie, który ją otrzyma?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania nagrody w programie sprzedażowym opisanym w niniejszym wniosku, obowiązek odprowadzenia podatku dochodowego spoczywał (w przypadku zdarzenia zaistniałego) i spoczywać będzie (w przypadku zdarzenia przyszłego, tj. programu rozpoczynającego się od dnia 1 stycznia 2016 r.) na odbiorcy tj. na agencie, który otrzyma nagrodę. Wskazać należy, że zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych, nagroda uzyskana przez przedsiębiorcę w konkursie, który w rzeczywistości ma za zadanie motywować do zwiększenia wysiłków w ramach zwykłej współpracy, np. do zwiększenia sprzedaży produktów organizatora, nie korzysta z opodatkowania w formie ryczałtu. Organizator nie pełni w takim przypadku funkcji płatnika, a za podatek w całości odpowiada podatnik, czyli zwycięzca konkursu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 5 maja 2015 r. wydanej w sprawie o sygnaturze ILPB1/4511-1-166/15-2/AP wskazał, że "konkursy motywacyjne organizowane przez spółkę, których celem jest uzyskanie jak najlepszych wyników sprzedażowych (liczonych np. ilością zawartych umów, pozyskanych nowych klientów, itp.), noszą cechy programu motywacyjnego, a nie konkursu, pomimo że spółka określiła to przedsięwzięcie mianem konkursu i pomimo, że ich uczestnikami są zarówno pracownicy spółki, osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej działające na rzecz wnioskodawcy w oparciu o umowę cywilnoprawną (zlecenie) oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą. [...] Dlatego też uzyskiwane przez uczestników organizowanego przez spółkę przedsięwzięcia nagrody nie stanowią nagrody w konkursie, lecz nagrody związane z osiągnięciem najlepszych rezultatów sprzedaży usług spółki w zorganizowanej przez spółkę akcji sprzedażowej". Na podobnym stanowisku stanął też Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 3 czerwca 2014 r. wydanej w sprawie o sygnaturze IPPB1/415-389/14-2/EC. Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji wydanej w sprawie o sygnaturze akt IPTPB1/5411-398/15-4/AP w dniu 24 października 2015 r. wskazał, że w odniesieniu do uczestników konkursu będących osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, które nabywają towary w związku z prowadzoną przez nie działalnością należy stwierdzić, że przychody (w postaci nagród) z tytułu udziału w konkursach związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowią przychód z tej działalności, który podlega opodatkowaniu na tych samych zasadach jak pozostałe przychody z działalności gospodarczej prowadzonej przez uczestnika konkursu. Tak więc, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą wartość nagrody otrzymanej w konkursie winny zaliczyć do źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychód z tytułu nagrody otrzymanej przez agenta w programie sprzedażowym organizowanym przez Wnioskodawcę powinien zostać rozliczony przez agenta, który otrzyma nagrodę jako przychód z działalności gospodarczej. W konsekwencji to na agencie w przypadku zaistniałego stanu faktycznego - spoczywał, a w przypadku zdarzenia przyszłego - będzie spoczywał obowiązek odprowadzenia podatku. W stosunku do agentów Wnioskodawca nie będzie zatem pełnił funkcji płatnika podatku związanego z przychodem, jakim jest bądź w przypadku zdarzenia przyszłego będzie, otrzymanie nagrody w konkursie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Natomiast stosownie do brzmienia art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Jak stanowi art. 30 ust. 3 ww. ustawy, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa w udzielaniu kredytów i pożyczek pieniężnych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca współpracuje z przedsiębiorcami (osobami fizycznymi oraz osobami prawnymi), zwanymi dalej agentami, którzy zajmują się sprzedażą kredytów na rzecz Wnioskodawcy (pośredniczą w zawieraniu umów kredytowych jako podwykonawcy Wnioskodawcy). Agenci wystawiają na rzecz Wnioskodawcy faktury za dokonywane przez nich czynności pośrednictwa w zawieraniu umów kredytów i pożyczek. Celem intensyfikacji sprzedaży kredytów Wnioskodawca zorganizował dla swoich agentów tzw. program sprzedażowy.

Zgodnie z regulaminem programu sprzedażowego agent, który uzyska największą sprzedaż kredytów netto w okresie od 31 października 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. otrzymuje nagrodę w postaci samochodu. W przypadku uzyskania takiej samej sprzedaży przez więcej niż jednego agenta, nagrodę przyznaje się agentowi, który uzyskał największą sprzedaż najszybciej (decyduje data i godzina osiągnięcia najwyższej wartości sprzedaży). Wnioskodawca dotychczas zorganizował kilka programów sprzedażowych, które odbywały się na analogicznych jak opisane powyżej zasadach.

Zgodnie w regulaminem programu sprzedażowego wszelkie obciążenia podatkowe związane z nagrodą obciążają agenta, który otrzyma nagrodę.

Warunkiem koniecznym udziału w programie sprzedażowym organizowanym przez Wnioskodawcę, jest prowadzenie działalności gospodarczej przez agentów współpracujących z Wnioskodawcą jako jego podwykonawcy, którzy w ramach prowadzonych przez siebie działalności gospodarczych dokonują sprzedaży kredytów na rzecz Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz treść wniosku, wskazać należy, że nagrody uzyskane przez agentów, którymi są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą z tytułu uczestnictwa w programie sprzedażowym w sytuacji, gdy program ten jest związany z prowadzoną przez agentów działalnością gospodarczą, stanowią przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu tak, jak pozostałe przychody z działalności gospodarczej agentów.

W myśl art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Zgodnie z art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony (art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

W niniejszej sprawie, skoro wygrane przez agentów, będących osobami fizycznymi prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą, z tytułu udziału w organizowanych przez Wnioskodawcę programach sprzedażowych, stanowią dla tych agentów przychód ze źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, na Wnioskodawcy nie ciążyły obowiązki płatnika związane z pobraniem i odprowadzeniem zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy. Ww. ocena stanu faktycznego ma także zastosowanie do programu sprzedażowego, który Wnioskodawca ma zamiar zorganizować na tych samych zasadach.

Zgodnie z cytowanym art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, obowiązek odprowadzenia podatku dochodowego spoczywać będzie na odbiorcy nagrody - agencie będącym osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślenia wymaga też, że przepisy rozdziału 1a ustawy Ordynacja podatkowa stanowią, że interpretacja indywidualna wydana w tym trybie, może dotyczyć tylko przepisów prawa podatkowego, przy czym wnioskodawca jest zobowiązany wskazać je w złożonym wniosku.

Zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza natomiast w szczególności:

• stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
• stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
• zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy.

Ze względu zatem na zakres żądania Wnioskodawcy ocenie interpretacyjnej organu została poddana więc kwestia obowiązków Wnioskodawcy jako płatnika, związanych z organizowanymi programami sprzedażowymi w sytuacji, gdy uczestnikami programu są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.