Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-231/16/KP
z 24 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 16 lutego 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 7 marca 2016 r.), uzupełnionym 4 i 12 maja 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu wykonania usługi tzw. developmentu, certyfikacji oraz sprzedaży narzędzi – jest prawidłowe. (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2016 r. do tut. Biura, wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu z wykonania usługi tzw. developmentu, certyfikacji oraz sprzedaży narzędzi. Ponieważ złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 25 kwietnia 2016 r., Znak: IBPB-1-2/4510-231/15/KP, na podstawie art. 169 § 1, w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony 4 i 12 maja 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny, uzupełniony pismem z 5 maja 2016 r. :

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji różnego rodzaju części do sprzętu gospodarstwa domowego, a w szczególności urządzeń elektronicznych (dalej określanych ogólnie jako wyroby). Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i jest zarejestrowana do transakcji wewnątrzwspólnotowych, jako podatnik VAT-UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawiera różnego rodzaju kontrakty w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów. Są to umowy o złożonym charakterze. W zawieranych umowach Spółka zobowiązuje się do realizacji projektu polegającego na produkcji i dostawie wyrobów.

Development, certyfikacja i narzędzia

Pierwszym etapem realizacji projektu są prace przygotowawcze, które obejmują: development, oraz zakup lub wytworzenie narzędzi, a czasami także certyfikację. Development polega ogólnie na zaprojektowaniu wyrobu, na co składa się szereg czynności, jak np. przeprowadzenie różnorodnych badań i analiz wewnątrz spółki, zlecanie analiz i opinii na zewnątrz, przeprowadzenie ustaleń z klientem, wytworzeniu oprogramowania do produkcji, wytworzenie prototypów, itp.

Certyfikacja polega na uzyskaniu dla wyrobu wymaganego przez prawo lub przez kontrahenta certyfikatu potwierdzającego, że wyrób ten spełnia określone wymagania.

Zakup lub wytworzenie narzędzi („tooling”) obejmuje nabycie narzędzi niezbędnych do produkcji konkretnych wyrobów dla danego kontrahenta. Nabyte narzędzia mogą się znajdować w siedzibie Spółki albo u poddostawców Spółki mających siedzibę w różnych krajach (zarówno w Unii Europejskiej, jak i poza nią). W zakresie narzędzi trzeba wspomnieć, że w trakcie realizacji umowy narzędzia mogą się zużywać, a w takiej sytuacji Spółka jest zobowiązana zastąpić je nowymi (za nowe narzędzia kontrahent obciążany jest dodatkowo). Ponadto jeśli pojawi się konieczność dokonania naprawy narzędzi, to kosztem naprawy Spółka obciąża kontrahenta.

Umowy mogą przewidywać dwa rozwiązania w kwestii własności narzędzi:

• w pierwszym rodzaju umów przyjmuje się, że narzędzia są własnością kontrahenta (następuje sprzedaż narzędzi przez Spółkę na rzecz kontrahenta), ale pozostają one w Spółce (lub u poddostawców Spółki) w celu produkcji wyrobów na rzecz tego kontrahenta,
• w drugim rodzaju umów przyjmuje się, że narzędzia pozostają własnością Spółki, znajdują się w siedzibie Spółki (lub u poddostawców Spółki) i służą produkcji wyrobów na rzecz kontrahenta.
  
  

W kwestiach finansowych, to umowy określają że Spółce przysługuje:

• odrębna kwota wynagrodzenia za development,
• odrębna kwota wynagrodzenia za certyfikację,
• odrębna kwota wynagrodzenia za narzędzia,
• odrębna kwota wynagrodzenia stanowiąca cenę za sprzedaż wyrobów.
  
  

Umowy zazwyczaj nie zawierają szczegółowych zapisów w zakresie czynności wchodzących w skład developmentu, certyfikacji, czy narzędzi do nabycia w ramach „toolingu” (umowy albo zawierają jedynie ogólną kategorię np. narzędzia, albo określają co ogólnie wchodzi w skład danej kategorii np. wytworzenie oprogramowania jako element developmentu, albo zawierają listę narzędzi stanowiącą załącznik do umowy).

W związku z tym na podstawie umowy Spółka ma do dyspozycji określoną kwotę na development, certyfikację i narzędzia, w której powinna się zmieścić. Jednak na moment zawarcia umowy Spółka nie wie jeszcze dokładnie np. ile narzędzi będzie potrzebowała do produkcji oraz jaka będzie ich dokładna wartość, a jej obowiązkiem jest posiadanie takiej ilości narzędzi jaka jest niezbędna do produkcji wyrobów. Jeśli po rozpoczęciu produkcji zaistnieje konieczność nabycia innego rodzaju narzędzi czy wykonania dodatkowych czynności w ramach developmentu, to wówczas Spółka uzgadnia z kontrahentem dodatkowe wynagrodzenie z tego tytułu.

Należy także wskazać, że na moment zawarcia umowy, a także na moment pierwszej i drugiej płatności (o których mowa niżej), Spółka może nie wiedzieć ile narzędzi dokładnie będzie potrzebowała, ale również może nie znać ostatecznej lokalizacji tych narzędzi. Mogą one znajdować się siedzibie Spółki, ale również u poddostawców Spółki mających siedzibę w różnych krajach (zarówno w Unii Europejskiej, jak i poza nią). W związku z tym mogą występować sytuacje, w których Spółka obciąża kontrahenta za narzędzia znajdujące się w Polsce, jak również za narzędzia znajdujące się poza Polską. W każdym z tych przypadków zasady opodatkowania mogą być inne. Spółka nie wie jak należy opodatkować obciążenie za narzędzia, jeśli nie jest w stanie przyporządkować otrzymywanego wynagrodzenia do poszczególnych narzędzi, mając na uwadze miejsce ich położenia w momencie obciążenia kontrahenta.

Płatność za development, certyfikację i narzędzia jest rozłożona w czasie. Kontrahent płaci:

• 1/3 przewidywanej kwoty w ciągu 30 dni od dnia podpisania umowy,
• 1/3 w ciągu 30 dni od dnia dostarczenia pierwszego prototypu lub pierwszej próbki wyrobu przez Spółkę
• 1/3 w ciągu 30 dni od dnia dostarczenia pierwszej partii gotowych wyrobów.
  
  

Przedstawione zasady współpracy mogą dotyczyć umów z kontrahentami mającymi siedzibę w Polsce, mającymi siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo mającymi siedzibę poza Unią Europejską.

W uzupełnieniu wniosku z 5 maja 2016 r. Spółka wskazała, że w zakresie płatności oraz wystawiania faktur za development, certyfikację i narzędzia, zgodnie z zawartymi umowami, o których mowa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wystąpiły następujące sytuacje:

1. w pierwszej kolejności Spółka wystawiła na kontrahenta „dokument przedpłaty na pierwszą płatność w wysokości 1/3 kwoty zgodnie z umową (dokument ten ma schemat jak faktura, ale nie zawiera tytułu „faktura ale tytuł „dokument przedpłaty” oraz w treści dokumentu jest wskazane, że dokument jest wygenerowany tylko dla przedpłaty i że po otrzymaniu płatności spółka wystawi fakturę); na podstawie tego dokumentu kontrahent dokonuje zapłaty na rzecz Spółki; po dokonaniu zapłaty Spółka wystawia fakturę zaliczkową (dokument oznaczony jest jako faktura, a w treści wskazane jest że jest to zaliczka na poczet). Następnie Spółka wystawia na kontrahenta „dokument przedpłaty” nr 2 na drugą płatność w wysokości 1/3 przewidywanej kwoty; na podstawie tego dokumentu kontrahent dokonuje zapłaty na rzecz Spółki; po dokonaniu zapłaty Spółka wystawia fakturę zaliczkową (dokument oznaczony jest jako faktura, a w treści wskazane jest że jest to zaliczka na poczet). Po dostarczeniu pierwszej partii gotowych wyrobów Spotka wystawia fakturę końcową, na podstawie której następuje płatność.
2. w pierwszej kolejności Spółka wystawia na kontrahenta fakturę zaliczkową na 1/3 przewidzianej kwoty wynagrodzenia (dokument oznaczony jest jako faktura, a w treści wskazane jest że jest to zaliczka); na podstawie tej faktury kontrahent dokonuje zapłaty na rzecz Spółki, następnie Spółka wystawia na kontrahenta drugą fakturę zaliczkową na 1/3 przewidzianej kwoty wynagrodzenia (dokument oznaczony jest jako faktura, a w treści wskazane jest że jest to zaliczka); na podstawie tej faktury kontrahent dokonuje zapłaty na rzecz Spółki. Po dostarczeniu pierwszej partii gotowych wyrobów Spółka wystawia fakturę końcową, na podstawie której następuje płatność pozostałej 1/3 wartości wynagrodzenia.
3. najpierw Spółka wystawia na kontrahenta fakturę na 1/3 przewidywanej kwoty wynagrodzenia (w treści faktury nie jest wpisane, że jest to zaliczka) na podstawie tej faktury kontrahent dokonuje zapłaty na rzecz Spółki, następnie Spółka wystawia na kontrahenta drugą fakturę na kolejne 1/3 przewidywanej kwoty wynagrodzenia (w treści faktury nie jest wpisane, że jest to zaliczka); na podstawie tej faktury kontrahent dokonuje zapłaty na rzecz Spółki, po dostarczeniu pierwszej partii gotowych wyrobów Spółka wystawia fakturę końcową, na podstawie której następuje płatność pozostałej 1/3 wartości wynagrodzenia.
   
   

Ponadto Spółka wyjaśniła, że w sytuacji pierwszej i drugiej, przed wykonaniem usługi dewelopmentu i usługi certyfikacji (za który Spółka uznaje moment dostarczenia pierwszej partii wyrobów), nie została wystawiona faktura z tytułu ich wykonania. Przed wykonaniem usługi były wystawione tylko faktury zaliczkowe. Natomiast w sytuacji trzeciej przed wykonaniem usługi dewelopmentu oraz usługi certyfikacji (za który Spółka uznaje moment dostarczenia pierwszej partii wyrobów) były wystawione faktury na pierwsze 1/3 wynagrodzenia i drugie 1/3 wynagrodzenia, które w treści nie zawierały słowa zaliczka.

Przed dokonaniem dostawy narzędzi w sytuacji pierwszej i drugiej były wystawione tylko faktury, które w treści zawierały informację, że dotyczą zaliczki (faktury zaliczkowe). Natomiast w sytuacji trzeciej przed dokonaniem dostawy narzędzi były wystawiane faktury na pierwsze 1/3 wynagrodzenia i drugie 1/3 wynagrodzenia, które w treści nie zawierały słowa zaliczka. Podstawą do uregulowania wpłat w pierwszej sytuacji jest „dokument przedpłaty” (w zakresie dwóch płatności po 1/3 kwoty wynagrodzenia) i faktura końcowa na ostatnią 1/3 kwoty płatności. Podstawą do uregulowania wpłat w drugiej sytuacji jest faktura zaliczkowa (w zakresie dwóch płatności po 1/3 kwoty wynagrodzenia) i faktura końcowa na ostatnią 1/3 kwoty płatności. Podstawą do uregulowania wpłat w trzeciej sytuacji jest faktura (w zakresie dwóch płatności po 1/3 kwoty wynagrodzenia) i faktura końcowa na ostatnią 1/3 kwoty płatności.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie, ostatecznie sformułowane w piśmie z 5 maja 2016 r.:

W którym momencie powstaje przychód należny po stronie Spółki z tytułu sprzedaży narzędzi oraz z tytułu wykonania usług polegających na obciążania kosztami narzędzi, developmentu i certyfikacji (mając na uwadze sposób rozliczania, płatności wynagrodzenia i wystawiania- faktur) w przedstawionej w stanie faktycznym sytuacji pierwszej, w przedstawionej w stanie faktycznym sytuacji drugiej oraz w przedstawionej w stanie faktycznym sytuacji trzeciej? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”).

Wnioskodawca, na wstępie, wskazał na dwie uwagi o charakterze ogólnym, ale mające znaczenie dla ustalenia momentu powstania przychodu.

Po pierwsze, w opinii Wnioskodawcy w sytuacji moment powstania przychodu z tytułu wynagrodzenia otrzymanego za development, certyfikację i narzędzia należy ustalać dla tych czynności samodzielnie. Momentu powstania przychodu w tym przypadku nie należy łączyć z momentem powstania przychodu z tytułu sprzedaży gotowych wyrobów. Na gruncie u.p.t.u. (winno być u.p.d.o.p.) nie ma rozwiniętej teorii świadczeń złożonych, tak jak ma to miejsce w podatku VAT w związku z orzecznictwem TSUE. Także regulacji z zakresu podatku VAT nie można przenosić na grunt podatku dochodowego. Ponadto wynagrodzenie za development, certyfikację i narzędzia nie łączy się z żadnym konkretnym przychodem ze sprzedaży wyrobów, ponieważ sprzedaż ta będzie realizowana partiami, a więc i przychód będzie powstawał w różnych momentach. Tym samym nie sposób powiązać tych przychodów w taki sposób, aby ustalić dla nich jeden moment powstania przychodu.

Po drugie, zgodnie z art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. „Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont”. Przychodami należnymi są przychody stanowiące efekt prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Spółka jest przedsiębiorcą, a wykonywane przez nią czynności są czynnościami w ramach działalności gospodarczej. Nie budzi zatem wątpliwości, że analizując moment powstania przychodu trzeba się odnosić do przepisów o przychodach należnych.

Art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p. stanowi, że za datę powstania przychodu, o której mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Kluczowe znaczenia ma zatem ustalenie w którym momencie dochodzi do wydania rzeczy (sprzedaż narzędzi) albo wykonania usługi (obciążenie kosztem narzędzi, development i certyfikacji). Spółka uważa, że momentem tym będzie dostarczenie pierwszej partii gotowych wyrobów. W tym bowiem momencie można mówić o zakończeniu pierwszego etapu czynności i przystąpieniu do drugiego etapu (produkcji wyrobów). W tym momencie nie budzi wątpliwości, że wszystkie prace przygotowawcze (narzędzia, development, certyfikacja) do których Spółka była zobowiązana zostały wykonane. Można mówić, że Spółka posiada wszystkie narzędzia niezbędne do wykonania wyrobów, wykonała wszystkie czynność konieczne do rozpoczęcia produkcji, stworzyła prototyp lub próbkę wyrobu które zostały zaakceptowane przez kontrahenta oraz bezproblemowo rozpoczęła i wykonała produkcję pierwszej partii wyrobu. Istotny jest tutaj także fakt dostarczenia pierwszej partii wyrobów kontrahentowi, ponieważ wówczas kontrahent uzyskuje ostateczną wiedzą jak będzie wyglądał gotowy wyrób w tej i w kolejnych partiach. Od tego momentu nie ma już możliwości dokonywania zmiany wyrobu, a więc wszystkie prace przygotowawcze należy uznać za definitywnie wykonane i zakończone.

Stanowisko Spółki znajduje również swoje uzasadnienie w specyfice rozliczania prac przygotowawczych (narzędzi, development, certyfikacji) wskazanej w opisie stanu faktycznego. Umowy zawierane przez Spółkę zazwyczaj nie zawierają szczegółowych zapisów w zakresie czynności wchodzących w skład developmentu, certyfikacji, czy narzędzi do nabycia. W związku z tym na podstawie umowy Spółka ma do dyspozycji określoną kwotę na development, certyfikację i narzędzia, w której powinna się zmieścić. Jednak na moment zawarcia umowy Spółka nie wie jeszcze dokładnie np. ile narzędzi będzie potrzebowała do produkcji oraz ile dokładnie będą one warte. W związku z tym nie można ustalać przychodu należnego na tej zasadzie, że skoro Spółka np. posiada już narzędzie A, to powinna rozpoznać przychód z tytułu wykonania usługi, jaką jest posiadanie narzędzia A, do produkcji wyrobów dlakontrahenta. W umowach nie jest bowiem wyodrębniony koszt narzędzia A, więc nie można przypisać konkretnego przychodu należnego do tego narzędzia. Całościowe i w pewien sposób ryczałtowe rozliczanie prac przygotowawczych skutkuje tym, że Spółka może mówić o wydaniu rzeczy lub wykonaniu usługi (a więc tym samym o przychodzie należnym) dopiero w momencie dostarczenia kontrahentowi pierwszej partii gotowych wyrobów.

W zakresie momentu powstania przychodu w omawianej sytuacji należy zastrzec, że nie mamy tutaj do czynienia z częściowym wykonaniem usługi, o którym mowa w art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p. O częściowym wykonaniu usługi można mówić, gdy umowa lub przyjęty przez kontrahentów sposób rozliczania wskazują, że usługa będzie wykonywana i odbierana częściami, a za każdą cześć ustalono wynagrodzenie. W omawianej sytuacji nie można mówić o częściowym wykonaniu usług w zakresie obciążania kosztem developmentu certyfikacji i narzędzi. W szczególności za częściowe wykonanie usługi nie należy traktować zapłaty po 1/3 wynagrodzenia, jak to zostało przedstawione w stanie faktycznym. Taki sposób płatności wynagrodzenia nie ma związku z częściowym wykonaniem usługi, o czym świadczy fakt, że pierwsza 1/3 wynagrodzenia jest płacona w ciągu 30 dni od dnia podpisania umowy, a więc praktycznie przed jakimkolwiek wykonaniem usługi. Ponadto płatności wynagrodzenia obejmują po 1/3 łącznej kwoty za narzędzia, po 1/3 łącznej kwoty za certyfikację i po 1/3 łącznej kwoty za development, a każda z tych usług może być w momencie płatności w różnym stopniu zaawansowania. Wypłata wynagrodzenia nie jest uzależniona od stopnia zaawansowania wykonania każdej z tych czynności.

Zdaniem Spółki nie znajduje również zastosowania art. 12 ust. 3c u.p.d.o.p., zgodnie z którym „Jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku”. Dla zastosowania tego przepisu konieczne jest stwierdzenie, że strony umowy ustaliły okresy rozliczeniowe w których usługa będzie rozliczana. Okres rozliczeniowy musi się wiązać z upływem czasu (np. tydzień, miesiąc, kwartał). W omawianym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z usługami rozliczanymi okresowo. Płatność po 1/3 także nie jest uzależniona od upływu czasu, ale od zaistnienia określonego zdarzenia (np. podpisanie umowy).

Ostatnim zagadnieniem do którego należy się odnieść są wskazane w stanie faktycznym płatności po 1/3 wynagrodzenia za development, certyfikację i narzędzia. Art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. stanowi, że do przychodów nie zalicza się „pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Z przepisu tego wynika, że zaliczki na poczet dostaw towarów i świadczenia usług nie powodują powstania przychodu w momencie ich otrzymania. Przychód powstanie dopiero w chwili wydania rzeczy lub wykonania usługi.

Odnosząc to do przedstawionego sposobu płatności Spółka uważa, że dwie pierwsze płatności po 1/3 mają charakter zaliczki. Są to bowiem płatności otrzymane od kontrahenta, ale przed wykonaniem czynności związanych z developmentem, certyfikacją i narzędziami. Pierwsza płatność ma miejsce w ciągu 30 dni od dnia podpisania umowy, a więc praktycznie przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac przez Spółkę. Druga płatność ma miejsce w ciągu 30 dni od dnia dostarczenia pierwszego prototypu lub pierwszej próbki wyrobu, a więc także przed zakończeniem wszystkich czynności związanych z developmentem, certyfikacją i narzędziami (kontrahent może mieć uwagi do prototypu, może pojawić się konieczność dokonania zmian w wyrobie, a więc również dodatkowych czynności przygotowawczych). Podsumowując, można zatem uznać, że obie te płatności mają charakter zaliczki.

Co do momentu powstania przychodu z tytułu otrzymania ww. zaliczek, to Spółka uważa, że przychód ten powstanie w momencie wydania rzeczy lub wykonania usługi, o którym mowa w art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p., a momentem tym w omawianym przypadku jest moment dostawy pierwszej partii gotowych wyrobów. Przychód z tytułu zaliczek nie powstanie w momencie otrzymania należności (otrzymania zaliczki) oraz w momencie wystawienia faktury (wystawienia faktury zaliczkowej), o których mowa w art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p., ponieważ oba te momenty dotyczą należności i faktur z tytułu wydania rzeczy lub wykonania usługi, a nie zaliczek. Przeciwne stanowisko prowadziłoby do sytuacji w której art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. nie miałby praktycznie nigdy zastosowania do zaliczek.

Reasumując, przychód należny po stronie Spółki z tytułu sprzedaży narzędzi oraz z tytułu wykonania usług polegających na obciążania kosztami narzędzi, developmentu i certyfikacji powstaje w całości w momencie dostarczenia kontrahentowi pierwszej partii gotowych wyrobów; dwie pierwsze płatności po 1/3 wynagrodzenia stanowią zaliczki, które nie powodują powstania przychodu w momencie ich otrzymania albo w momencie wystawienia faktury zaliczkowej.

W uzupełnieniu stanowiska wskazano, że jeśli chodzi o stanowisko Spółki dotyczące pytania pierwszego to pozostaje ono bez zmian w zakresie sytuacji pierwszej i sytuacji drugiej. Natomiast w zakresie sytuacji trzeciej Spółka przyjmuje stanowisko, że przychód podatkowy powstaje w dacie: wystawienia pierwszej faktury na 1/3 kwoty wynagrodzenia (z uwagi na brak informacji na fakturze, że dotyczy ona zaliczki); w dacie wystawienia drugiej faktury na 1/3 kwoty wynagrodzenia (z uwagi na brak informacji na fakturze, że dotyczy ona zaliczki) oraz w dacie dostawy pierwszej partii wyrobów od 1/3 wynagrodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2-3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.