Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-194/16/PC
z 25 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 12 lutego 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 4 marca 2016 r.), uzupełnionym 17 maja 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad opodatkowania przychodów uzyskanych od spółki luksemburskiej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad opodatkowania przychodów uzyskanych od spółki luksemburskiej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 11 maja 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-194/16/PC, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 17 maja 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce ich osiągnięcia zgodnie z przepisem art. 3 ustawy CIT.

Wnioskodawca zamierza założyć wraz z innym podmiotem (lub podmiotami) luksemburską w formie Société en Commandite Spécial (dalej: „Spółka”), która zostanie utworzona i zarejestrowana według prawa luksemburskiego, mającą siedzibę na terytorium Luksemburga.

Przed dniem lub po dniu uzyskania statusu wspólnika Spółki możliwe jest przy tym przekształcenie formy prawnej Wnioskodawcy ze spółki komandytowo-akcyjnej w spółkę kapitałową (spółkę z o.o. albo spółkę akcyjną) z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce ich osiągnięcia.

Zgodnie z przepisami prawa luksemburskiego, Spółka nie ma osobowości prawnej ani podmiotowości podatkowej. Innymi słowy Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Spółka jest - na gruncie przepisów luksemburskich i w zakresie podatków dochodowych - transparentna podatkowo, co oznacza, że przychody i koszty działalności Spółki są alokowane do jej wspólników proporcjonalnie do ich udziału w zysku i mogą być opodatkowane podatkiem dochodowym na poziomie tych wspólników. Udział Wnioskodawcy w zysku Spółki zostanie określony w umowie Spółki.

System prawa luksemburskiego przewiduje instytucję „osobowości prawnej”. Zgodnie z przepisami luksemburskimi podmioty mają „osobowość prawną”, jeżeli zostanie ona im wprost nadana, np. na podstawie przepisów regulujących prawo spółek. Można zatem powiedzieć, że pojęcie „osobowości prawnej” w luksemburskim systemie prawa zasadniczo odpowiada temu pojęciu w polskim systemie prawa.

Zgodnie z przepisami luksemburskiego prawa Spółka jest spółką osobową, w której występują dwie kategorie wspólników:

• co najmniej jeden wspólnik ponoszący ograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania Spółki, odpowiednik komandytariusza w polskiej spółce komandytowej - oraz,
• co najmniej jeden wspólnik odpowiadający za zobowiązania Spółki bez ograniczeń, odpowiednik komplementariusza w polskiej spółce komandytowej.
  
  

W pozostałym zakresie sposób ukształtowania Spółki jest dość elastyczny i zależy od treści umowy spółki. W szczególności Spółka może być zarządzana przez jedną lub wiele osób, zarządzającym może być np. wspólnik o nieograniczonej odpowiedzialności, ale też podmiot trzeci. Umowa spółki może również przewidywać istnienie organu kontrolnego, o funkcjach analogicznych do Rady Nadzorczej. Spółka nie musi, ale może posiadać kapitał zakładowy. Również zakres praw korporacyjnych może być regulowany umową spółki.

W ocenie Wnioskodawcy, konstrukcja prawna Spółki odpowiada najbardziej konstrukcji polskiej spółki komandytowej, niemniej jednak ze względu na dużą elastyczność w formowaniu przez wspólników sposobu funkcjonowania Spółki w umowie spółki nie można wykluczyć również pewnych podobieństw do polskiej spółki komandytowo-akcyjnej (np. istnienie kapitału zakładowego oraz emisja papierów wartościowych, które obejmuje wspornik o ograniczonej odpowiedzialności). Należy przy tym zaznaczyć, że w systemie prawa luksemburskiego istnieje inny podmiot, który w ocenie Wnioskodawcy wprost odpowiada w swojej konstrukcji prawnej polskiej spółce komandytowo-akcyjnej, a jest to tzw. spółka SCA (société en commandite par actions), która jest podatnikiem podatku dochodowego w Luksemburgu.

Spółka jest w każdym przypadku podmiotem transparentnym dla celów podatku dochodowego - nie ma możliwości wyboru jej opodatkowania. Spółka może natomiast być podatnikiem tzw. podatku municypalnego - będzie tak w sytuacji, gdy spółka będzie prowadzić działalność komercyjną na terenie Luksemburga.

W związku z posiadaniem udziałów w Spółce, wspólnicy ponoszący ograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania Spółki (odpowiednik komandytariusza w polskiej spółce komandytowej lub akcjonariusza w polskiej spółce komandytowo-akcyjnej) mogą uzyskiwać przychód (dochód) tytułem uczestnictwa w Spółce w postaci dywidendy.

Wnioskodawca zamierza uczestniczyć w Spółce, jako wspólnik ponoszący ograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania Spółki (dalej: „Komandytariusz”), niebędący jednocześnie wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania Spółki bez ograniczeń. Wnioskodawca będzie zatem wspólnikiem pasywnym w tej spółce.

Spółka będzie prowadziła działalność gospodarczą, przy czym działalność ta może być prowadzona również na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym za pośrednictwem polskich spółek handlowych, w których będzie uczestniczyła jako wspólnik.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zasad opodatkowania CIT (przychodu) dochodu Wnioskodawcy uzyskanego tytułem partycypacji w zyskach Spółki (dalej: „dywidenda”).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy za datę uzyskania przychodu (dochodu) przez Wnioskodawcę, uzyskanego tytułem partycypacji w zyskach Spółki w postaci wypłacanej dywidendy, należy uznać dzień otrzymania zapłaty dywidendy?

Zdaniem Wnioskodawcy, za datę uzyskania przychodu (dochodu) przez Wnioskodawcę, uzyskanego tytułem partycypacji w zyskach Spółki to jest wypłaty dywidendy, należy uznać dzień otrzymania tej wypłaconej dywidendy.

Mając na uwadze charakter prawny Spółki należy stwierdzić, że status Komandytariusza jest najbardziej zbliżony do statusu akcjonariusza w polskiej spółce komandytowo-akcyjnej, w szczególności w przedmiocie partycypacji w zyskach spółki. Zarówno Komandytariusz jak również udziałowiec polskiej spółki komandytowo- akcyjnej osiągają zysk ze spółki w formie dywidendy, która jest wypłacana na podstawie uchwały podjętej przez zgromadzenie wspólników w przedmiocie podziału zysku.

Podział pomiędzy wspólników zysku wypracowanego przez spółkę na podstawie uchwał organów reprezentujących interesy wspólników, tj. dywidenda, jest domeną spółek kapitałowych. W polskim systemie prawnym stosowne regulacje w tym przedmiocie występują w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, na podstawie przepisów art. 191 i nast. ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm.; dalej: „KSH”) oraz w spółce akcyjnej zgodnie z przepisami art. 347 i nast. KSH. Jednak, polski ustawodawca przewidział również powyższe unormowanie dla podziału zysku pomiędzy akcjonariuszy spółki komandytowo-akcyjnej, która jest spółką osobową. W myśl bowiem przepisów art. 146 oraz art. 347 i nast. w zw. z art. 126 § 1 pkt KSH, podział zysku wypracowanego przez spółkę komandytowo-akcyjną pomiędzy akcjonariuszy następuje na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, organu spółki komandytowo-akcyjnej reprezentującego interes akcjonariuszy. W konsekwencji, zasadnym jest twierdzenie, zgodnie z którym status Komandytariusza przy partycypacji w zyskach w Spółce jest zbieżny ze statusem akcjonariusza polskiej spółki komandytowo-akcyjnej. Stąd należy uznać, że również (przychód) dochód osiągnięty przez Komandytariusza tytułem dywidendy w Spółce, podlega opodatkowaniu na takich samych zasadach jak dochód akcjonariusza w formie dywidendy uzyskanej ze spółki komandytowo-akcyjnej.

Jako spółka niebędąca podatnikiem podatku dochodowego, Spółka mieści się w pojęciu spółki niebędącej osobą prawną.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy CIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Wskazane zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ustawy CIT).

Jak wynika z treści powołanego przepisu, ustawodawca wyróżnia kategorię „przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną” - przychodów, które są przypisywane podatnikom w związku z posiadaniem przez nich udziału w spółce niebędącej osobą prawną.

Zgodnie z konstrukcją przyjętą przez ustawodawcę w zakresie podatków dochodowych, skutki podatkowe zdarzeń gospodarczych związanych z działalnością spółki niebędącej osobą prawną nie są, zatem rozpoznawane na poziomie spółki (spółka taka jest transparentna podatkowo), ale są przypisywane jej wspólnikom będącym podatnikami podatków dochodowych, jako skutki podatkowe posiadania udziału w spółce niebędącej osobą prawną. Opodatkowanie przychodów (dochodów) uzyskiwanych z działalności spółki niebędącej osobą prawną następuje tym samym na poziomie wspólników tej spółki będących podatnikami podatku dochodowego.

Wskazany powyżej przepis przewiduje przy tym ściśle określony sposób przypisywania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną jej wspólnikom będącym podatnikami podatków dochodowych. Kryterium, w oparciu o które ustala się wartość przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, jakie należy przypisać poszczególnym wspólnikom tej spółki, jest prawo wspólników do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną. Ustawodawca nie wprowadził przy tym regulacji, które pozwalałyby na odstępstwo od ww. zasady ustalania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną poprzez zastosowanie innego niż prawo do udziału w zysku spółki kryterium służącego przypisywaniu skutków działalności spółki jej wspólnikom. W szczególności, nie można skutecznie ustalić takiego innego kryterium w statucie spółki niebędącej osobą prawną.

Należy przy tym podkreślić, że choć przepisy art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczące zasad opodatkowania podatkiem dochodowym wspólników spółek nieposiadających osobowości prawnej nie zawierają żadnych szczególnych regulacji dotyczących akcjonariuszy spółek komandytowo-akcyjnych, w orzecznictwie sądów administracyjnych wykształcił się pogląd o istnieniu podstawy stosowania wobec akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej niebędącego jej komplementariuszem odmiennych zasad opodatkowania niż w stosunku do komplementariusza spółki komandytowo-akcyjnej oraz wspólników innych spółek niemających osobowości prawnej.

Minister Finansów wydał 25 listopada 2013 r. interpretację ogólną o sygn. DD5/033/1/13/KSM/RD-122180/13, którą zmienił wcześniejszą interpretację ogólną z 11 maja 2012 r., sygn. DD5/033/1/12/KSM/DD-125. W treści interpretacji ogólnej, przy uwzględnieniu poglądów wyrażonych przez Naczelny Sąd Administracyjny w uchwałach IIFPS 1/11 oraz II FPS 6/12 przyjęto, że przy określaniu daty uzyskania przychodu z tytułu wypłaty dywidendy zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którymi, za datę uzyskania przychodu uważa się dzień otrzymania zapłaty (w tym przypadku - dywidendy).

Wobec powyższego, należy uznać, że kwota dywidendy przyznanej akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej będącemu osobą prawną, na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki komandytowo-akcyjnej o podziale zysku tej spółki, stanowi przychód tego akcjonariusza w dacie wypłaty dywidendy, proporcjonalnie do posiadanego udziału w tej spółce. Skoro bowiem przychodem należnym z udziału w spółce komandytowo-akcyjnej w przypadku akcjonariusza będzie dywidenda (przyznawana w stosunku odpowiednim do wkładu do spółki), to stanowić ona będzie przychód należny w momencie jej faktycznego otrzymania.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, należy uznać, że przychodami Wnioskodawcy jako Komandytariusza z udziału w Spółce będą dywidendy należne mu z tej Spółki, przy czym, jak wskazano powyżej, datą powstania takiego przychodu stosownie, do art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będzie dzień otrzymania zapłaty, tj. w przedmiotowej sprawie - dywidendy.

Nadto, otrzymana dywidenda zwiększać będzie wysokość należnej od dochodów Komandytariusza zaliczki na podatek dochodowy za miesiąc, w którym dywidenda taka została przez akcjonariusza otrzymana.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

W zakresie uczestnictwa osób prawnych w spółkach osobowych wskazać należy na treść przepisu art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej „updop”), zgodnie z którym przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Art. 5 ust. 2 tej ustawy stanowi, że zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Zgodnie z normą ustaloną w powyższym przepisie, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, strat, zwolnień oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną. Z punktu widzenia prawa podatkowego podmiotami praw i obowiązków związanych z majątkiem spółek niebędących osobami prawnymi są więc wspólnicy takich spółek będący podatnikami podatku od osób fizycznych lub prawnych.

Spółkę niebędącą osobą prawną definiuje art. 4a pkt 14 updop, jako spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Jednocześnie art. 5 ust. 1 updop, nie przewiduje odmiennego traktowania przychodów uzyskanych przez polskiego podatnika z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną w rozumieniu updop, w zależności od jurysdykcji, w której spółka ta funkcjonuje. Pozwala to przyjąć, że ma on zastosowanie zarówno do dochodów osiąganych z udziału w polskiej spółce, jaki i spółce zagranicznej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1-2 oraz art. 1a updop, podatnikami (podatku dochodowego od osób prawnych) są:

1. osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji,
2. jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej,
3. podatkowe grupy kapitałowe.
   
   

Zgodnie z art. 1 ust. 3 przepisy updop mają również zastosowanie do:

1. spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Na mocy ust. 3 powołanego artykułu, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Wykładnia powołanego powyżej przepisu prowadzi do wniosku, że objęte hipotezą tego przepisu przychody muszą być następstwem prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem, między przychodem a wymienionymi rodzajami działalności gospodarczej musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu. Omawiany przepis stanowi, że przychodami uznanymi za przychody z działalności gospodarczej są nie tylko przychody otrzymane, ale także należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Przychodami należnymi są przychody, które w następstwie działalności gospodarczej stały się należnością (wierzytelnością), chociaż faktycznie jeszcze ich nie uzyskano.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a updop.

Na mocy tego przepisu, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu, ma zatem dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, przy czym dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności jest ostatecznym terminem, który stanowi o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia wskazanych w przepisie zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury czy po dniu dokonania zapłaty należności, to te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia decydują o momencie powstania przychodu.

W myśl art. 12 ust. 3c updop, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego (art. 12 ust. 3d updop).

Zgodnie z art. 12 ust. 3e updop, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 3f updop, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Spółka luksemburska nie będzie podatnikiem w świetle art. 1 ust. 3 pkt 2 updop. Tym samym należy uznać, że będzie ona traktowana jako spółka niemająca osobowości prawnej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wraz z innym podmiotem (podmiotami) zamierza założyć spółkę luksemburską w formie Société en Commandite Spécial, która na gruncie przepisów luksemburskich i w zakresie podatków dochodowych jest transparentna podatkowo (przychody i koszty działalności spółki są alokowane do jej wspólników proporcjonalnie do ich udziału w zysku). Udział Wnioskodawcy w zysku Spółki zostanie określony w umowie Spółki. Wnioskodawca zamierza uczestniczyć w Spółce, jako wspólnik ponoszący ograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania Spółki (dalej: „Komandytariusz”), niebędący jednocześnie wspólnikiem odpowiadającym za zobowiązania Spółki bez ograniczeń.

Zatem, z powyższego wynika, że status Wnioskodawcy w osobowej spółce luksemburskiej odpowiada statusowi komandytariusza w spółce komandytowej, a nie jak twierdzi Wnioskodawca akcjonariusza w polskiej spółce komandytowo-akcyjnej. Nie ma zatem wątpliwości, że Wnioskodawca, będący osobą prawną, jak wszyscy inni wspólnicy spółek osobowych, uzyskuje przychód z tej spółki (ustalony zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 12 updop), który łączy się z jego przychodem z innych źródeł, a następnie, opodatkowuje na zasadach ogólnych.

Natomiast datę uzyskania przychodu Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w tej Spółce należy ustalić zgodnie z art. 12 ust. 3a-3g (w zależności od rodzaju uzyskanego przychodu).

Konsekwentnie przychody Spółki luksemburskiej podlegać więc będą łączeniu z przychodami Wnioskodawcy, proporcjonalnie do posiadanego przez każdego wspólnika prawa do udziału w zysku Spółki luksemburskiej.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym za datę uzyskania przychodu (dochodu) przez Wnioskodawcę, z tytułu partycypacji w zyskach Spółki luksemburskiej to jest wypłaty dywidendy, należy uznać dzień otrzymania tej dywidendy stosownie do art. 12 ust. 3e updop, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.