INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24.01.2012 r. (data wpływu 30.01.2012 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu pismem z dnia 12.03.2012 r. (data wpływu 14.03.2012 r. r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku z otrzymanej faktury- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.01.2012 r. wpłynął wniosek, uzupełniony pismem z dnia 12.03.2012 r. (data wpływu 14.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z otrzymanej faktury.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

P. „Spółka” zawarła z Konsorcjum (dalej również „E”) w składzie: E. S. Sp. z o.o. - Lider, C sp. z o.o., E. Sp. z o.o. a, umowę nr xx na zaprojektowanie i wykonanie zadania inwestycyjnego „wypełnienie wymogów decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia modernizacja linii kolejowej E-30 na odcinkach W. – Z. i W. – B.” (zwana dalej „Umową”). Umowa nie określa zasad wystawiania faktur VAT za wykonane roboty przez Konsorcjum. Zagadnienie to reguluje umowa Konsorcjum, zgodnie z którą podmiotem uprawnionym do wystawienia faktury na Spółkę (zamawiającego) nie jest lider tylko partner Konsorcjum, firma C. sp. z o.o. (zgodnie z § 6 tej umowy strony ustaliły, że za wykonanie przedmiotu umowy wynagrodzenie od Spółki odbierze C. sp. z o.o. (wystawi Spółce fakturę), a następnie rozliczy się z pozostałymi konsorcjantami, zgodnie z podziałem obowiązków wynikających z umowy konsorcjum; zgodnie z § 5 ust. 2 do obowiązków C. sp. z o.o. należy finansowanie i fakturowanie zadania).

Ponieważ Lider Konsorcjum – E. S. Sp. z o.o. - nie wykonał Umowy w terminie, Spółka wezwała jednego z członków Konsorcjum, E. Sp. z o.o. jako dłużnika solidarnego, do wykonania zaległych robót. Spółka dokonała również podziału wynagrodzenia za roboty między E. S. Sp. z o.o. i E. Sp. z o.o. (Członek Konsorcjum – Ca. sp. z o.o. nie realizował żadnych robót).

Wobec bezczynności pozostałych współkonsorcjantów, po wykonaniu zaległych prac, E. Sp. z o.o. wystawił w dniu 21 czerwca 2011 r. Spółce fakturę VAT, domagając się zapłaty za faktycznie wykonane przez E. sp. z o.o. roboty. E. sp. z o.o. wystawiła fakturę VAT dokumentującą wykonane przez tego uczestnika Konsorcjum roboty i tylko na kwotę przypadającą na roboty przez niego wykonane. E. sp. z o.o. jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Usługi, które Spółka nabyła na podstawie Umowy, służą w całości i wyłącznie wykonywaniu czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od E. Sp. z o.o....

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec faktu, że otrzymana od E. sp. z o.o. faktura VAT, o której mowa w opisie stanu faktycznego: jest wystawiona przez zarejestrowanego podatnika VAT czynnego, dotyczy robót, które zostały faktycznie wykonane przez E. sp. z o.o., opiewa na kwotę wynagrodzenia, które przypada na roboty wykonane przez E., - Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tej faktury.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Przepisy te w sposób wyczerpujący wskazują dokumenty i zdarzenia prawne, które są źródłem podatku naliczonego i umożliwiają wykonanie prawa do odliczenia tego podatku przez podatnika.

Jak wskazuje się w orzecznictwie sądowym, warunkiem wykonania prawa do odliczenia nie jest samo posiadanie faktury VAT - musi ona odzwierciedlać rzeczywisty przebieg zdarzenia gospodarczego, tj. w szczególności dokumentować czynność, która została wykonana przez podmiot który fakturę wystawił (wyrok NSA z dnia 8 czerwca 2011 r. sygn. 61/10. I FSK 932/10 - Wyrok NSA z 2011-06-08, I FSK 932/10, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 27 października 2010 r., sygn. I SA/Ol 74/10).

W przedmiotowej sprawie warunek ten jest spełniony, bowiem na skutek zawarcia umowy konsorcjum nie powstał odrębny od konsorcjantów podatnik, a wykonanie czynności opodatkowanej następuje na podstawie stosunku prawnego łączącego konsorcjantów (w tym E. sp. z o.o.) z zamawiającym (Spółką).

Jak słusznie wskazuje się w orzecznictwie Ministra Finansów, „Jak wskazano celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też szeroki zakres przedmiotowy przekracza możliwość jednego podmiotu. Umowa konsorcjum z reguły wiąże podmioty na czas określony najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, do którego zostało powołane. Podmioty tworzące konsorcjum zachowują niezależność w działaniach nieobjętych umową,. zaś w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Konsorcjum zwykle nie jest spółką prawa handlowego, nie posiada osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane. Powyższe skutkuje tym, iż konsorcjum, jako że nie jest podmiotem wymienionym w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie może samodzielnie dokonywać rozliczeń podatku od towarów i usług. Zatem, jeśli wolą uczestników nie jest powołanie konsorcjum np. w formie spółki osobowej, to nie jest ono żadnym z podmiotów wskazanych w ustawie. Oznacza to, że z punktu widzenia VAT każdy z członków konsorcjum jest odrębnym podatnikiem — w zakresie takim, jaki wynika z zawartej między nimi umowy. Podatnikiem nie jest i nie może być natomiast samo konsorcjum” (interpretacja indywidualna z dnia 11 lipca 2011 r. sygn.IPPP3/443-514/11-4/SM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie).

W przypadku zawarcia umowy konsorcjum uczestnik (w przedmiotowej sprawie E) nie przestaje działać jako podatnik podatku od towarów i usług, a skoro faktycznie wykonuje roboty, nie pozbawia się - na gruncie prawa podatkowego - uprawnienia do wystawiania faktury VAT na Spółkę za wykonane roboty. Podkreślić bowiem należy, iż roboty są wykonywane na podstawie Umowy łączącej E. sp. z o. (jako uczestnika Konsorcjum) ze Spółką, a nie umowy Konsorcjum. E. z chwilą zawarcia Umowy stał się solidarnym dłużnikiem Spółki. Zgodnie z art. 366 § 1 Kodeksu cywilnego kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich łub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników). Oznacza to, iż wykonanie przez E. sp. z o.o. części robót, co do których Konsorcjum pozostawało w zwłoce, następowało na podstawie stosunku prawnego łączącego bezpośrednio Spółkę i E. sp. z o.o. (jako dłużnika solidarnego). Umowa Konsorcjum oraz jej postanowienia w zakresie fakturowania między uczestnikami oraz miedzy uczestnikami a zamawiającym (Spółką), nie są dla Spółki wiążące i nie mogą wpływać na publicznoprawne uprawnienia i obowiązki prawno-podatkowe Spółki.

Podsumowując, w ocenie Spółki faktura otrzymana od E. sp. z o.o., niezależnie od faktu, iż umowa Konsorcjum przewiduje fakturowanie robót przez C. sp. z o.o. została wystawiona prawidłowo i uprawnia Spółkę do odliczenia podatku naliczonego z niej wynikającego. Dokumentuje bowiem faktycznie wykonane czynności i to między stronami wskazanymi na tej fakturze (E. sp. z o.o. i Spółka).

Faktura ta dotyczy robót, które E. sp. z o.o. faktycznie wykonał i obejmuje wynagrodzenie za te roboty (zgodne z rzeczywiście należnym wynagrodzeniem). Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2 -21 art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Wystawiana przez usługodawcę faktura musi zatem dokumentować kwoty, które są mu faktycznie należne. Mimo że z umowy Konsorcjum wynika, iż C. była uprawniona do odebrania wynagrodzenia, to z uwagi na podzielność świadczenia Spółki i określenie kwoty należnej Egbud, również w tym zakresie faktura VAT otrzymana od E. sp. z o.o. dokumentuje kwotę należną E., stanowiącą świadczenie wzajemne bezpośrednio związane z wykonaną usługą. Zgodnie z art. 379 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli jest kilku dłużników albo kilku wierzyciel, a świadczenie jest podzielne, zarówno dług, jak i wierzytelność dzielą się na tyle niezależnych od siebie części, ilu jest dłużników albo wierzycieli.

Zdaniem Spółki w sprawie nie zachodzi również żadne z wyłączeń w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, przewidzianych w art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., zatem Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej od Egdbud faktury VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jednocześnie w art. 88 ww. ustawy wymieniono enumeratywnie przypadki, w których obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług.

Istotnymi dla rozpatrzenia niniejszej sprawy są przypadki wymienione w art. 88 ust. 3a pkt 1-4 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   2. w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż;
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności
   
   
   

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę z konsorcjum E.L, w skład którego wchodzą 3 podmioty: Lider konsorcjum – E. S. Sp. z o.o., C. sp. z o.o., E.Sp. z o.o. na zaprojektowanie i wykonanie zadania inwestycyjnego „wypełnienie wymogów decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia modernizacja linii kolejowej E-30 na odcinkach W. – Z. i W. – B.” (zwana dalej „Umową”). Umowa nie określa zasad wystawiania faktur VAT za wykonane roboty przez Konsorcjum. Zagadnienie to reguluje umowa Konsorcjum, zgodnie z którą podmiotem uprawnionym do wystawienia faktury na Spółkę (zamawiającego) nie jest lider tylko partner Konsorcjum, firma C. sp. z o.o..

Z uwagi na to, że Lider Konsorcjum - nie wykonał Umowy w terminie, Spółka wezwała jednego z członków Konsorcjum, E. Sp. z o.o. jako dłużnika solidarnego, do wykonania zaległych robót. E. wystawił w dniu 21 czerwca 2011 r. Spółce fakturę VAT, domagając się zapłaty za faktycznie wykonane przez E. roboty. E sp. z o.o. wystawiła fakturę VAT dokumentującą wykonane przez tego uczestnika Konsorcjum roboty i tylko na kwotę przypadającą na roboty przez niego wykonane. E. Sp. z o.o. jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Jednocześnie Spółka wskazała, że usługi, które nabyła na podstawie Umowy, służą w całości i wyłącznie wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Uwzględniając przedstawiony stan faktyczny w świetle wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie spełnione zostały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 86 ustawy dające Spółce prawo do odliczenia podatku z otrzymanej faktury i nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy, pozbawiające Spółkę tego prawa.

Ze złożonego wniosku wynika zatem, że otrzymana przez Wnioskodawcę faktura wystawiona jest przez E. Sp. z o.o., która jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabyta przez Wnioskodawcę usługa służy czynnościom opodatkowanym wykonywanym przez Wnioskodawcę. Przedmiotowa faktura dokumentuje faktycznie wykonaną usługę na rzecz Wnioskodawcy, a z okoliczności sprawy wynika, że usługa ta stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu. Wnioskodawca zaakceptował fakturę wystawioną przez E. Sp. z o.o.

Uwzględniając przedstawiony stan faktyczny w świetle wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie spełnione zostały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 86 ustawy umożliwiające podatnikowi prawo do odliczenia podatku z otrzymanej faktury, przy założeniu że nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy, prawo to ograniczające stwierdzić należy, że Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Egbud Sp. z o.o.

W tym miejscu zgodzić należy się z Wnioskodawcą, iż fakt, że E. Sp. z o.o., jako członek konsorcjum nie jest podmiotem uprawnionym na mocy umowy konsorcjalnej do wystawiania faktur za usługi wykonane przez konsorcjum na rzecz Wnioskodawcy, pozostaje bez wpływu na prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej faktury.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.