Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.126.2016.2.MK
z 25 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2016 r. (data wpływu 12 lutego 2016 r), uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odszkodowania z polisy na życie po krewnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odszkodowania z polisy na życie po krewnym.

Powyższy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od spadków i darowizn został przekazany przez tutejszy Organ przy piśmie z dnia 22 lutego 2016 r., nr 1061-IPTPB2.4515.4.2016.1.MK, do załatwienia zgodnie z właściwością do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, stosownie do § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643)

Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 29 kwietnia 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.126.2016.1.MK, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 29 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 10 maja 2016 r.). W dniu 20 maja 2016 r. (nadano w dniu 17 maja 2016 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w sierpniu 2015 r. nabyła prawo do ubezpieczenia na życie po zmarłym w dniu 31 maja 2015 r. dalekim krewnym, jako jedna z osób uprawnionych (beneficjentów) do otrzymania środków. Ubezpieczenie zawarte było w … Po złożeniu odpowiednich dokumentów Wnioskodawczyni otrzymała środki w kwocie 10 200 USD. Wnioskodawczyni nie widziała umowy ubezpieczenia. W 2005 r. Wnioskodawczyni otrzymała ustną informację od kuzyna, że została jednym z beneficjentów jego polisy podstawowej na życie w kwocie 10 200 USD. Od tego czasu kwota ta nie wzrosła, w związku z czym Wnioskodawczyni uważa, że było to podstawowe ubezpieczenie, bez podziału na część inwestycyjną.

Środki uzyskane z polisy nie były inwestowane w fundusze kapitałowe ani inne instrumenty finansowe. W 2015 r. Wnioskodawczyni posiadała nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Polisa ubezpieczeniowa na życie nie była związana z funduszem kapitałowym i wypłacone świadczenie pieniężne nie obejmowało dochodów z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej. Polisa ubezpieczeniowa na życie zawarta przez krewnego Wnioskodawczyni z firmą … oraz wypłacone świadczenie pieniężne z tego tytułu nie obejmowały dochodów, o których mowa w art. 24 ust. 15a ww. ustawy.

Świadczenie z tytułu ubezpieczenia na życie w kwocie 10 200 USD Wnioskodawczyni otrzymała w dniu 3 grudnia 2015 r., z USA. Firma ubezpieczeniowa, wypłacająca środki, miała siedzibę w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni, jako osoba uprawniona do otrzymania sumy ubezpieczenia z umowy ubezpieczenia na życie zawartej przez krewnego, jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Interpretacja dotyczy opisu stanu faktycznego w odniesieniu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W zakresie podatku od spadków i darowizn zostało wydane w dniu 22 kwietnia 2016 r., przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, odrębne rozstrzygnięcie, sygn. nr IBPB-2-1/4515-55/16/HK.

Zdaniem Wnioskodawczyni, na mocy art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych. Biorąc powyższe pod uwagę otrzymane środki finansowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), wynika, że prawa i obowiązki zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Istnieją jednak takie prawa, które przechodzą na określone osoby lub powstające na ich rzecz bez względu na to, czy są spadkobiercami. Do tych praw należy suma ubezpieczeniowa przypadająca uprawnionemu po ubezpieczonym, co zostało uregulowane w art. 831 § 3 ustawy Kodeks cywilny, zgodnie z którym suma ubezpieczenia przypadająca uprawnionemu nie należy do spadku po ubezpieczonym, nie są to prawa majątkowe zmarłego o których mowa w art. 922 § 1 ww. Kodeksu, co za tym idzie nie podlega opodatkowaniu od spadków i darowizn na mocy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w 2015 r. nabyła prawo do ubezpieczenia na życie po zmarłym w dniu 31 maja 2015 r. dalekim krewnym, jako jedna z osób uprawnionych (beneficjentów) do otrzymania środków. Ubezpieczenie zawarte było w …. Po złożeniu odpowiednich dokumentów Wnioskodawczyni otrzymała środki w kwocie 10 200 USD. Wnioskodawczyni nie widziała umowy ubezpieczenia. W 2005 r. Wnioskodawczyni otrzymała ustną informację od kuzyna, że została jednym z beneficjentów jego polisy podstawowej na życie. Od tego czasu kwota ta nie wzrosła, w związku z czym Wnioskodawczyni uważa, że było to podstawowe ubezpieczenie, bez podziału na część inwestycyjną.

Środki uzyskane z polisy nie były inwestowane w fundusze kapitałowe ani inne instrumenty finansowe. W 2015 r. Wnioskodawczyni posiadała nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Polisa ubezpieczeniowa na życie nie była związana z funduszem kapitałowym i wypłacone świadczenie pieniężne nie obejmowało dochodów z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej. Polisa ubezpieczeniowa na życie zawarta przez krewnego Wnioskodawczyni z firmą … oraz wypłacone świadczenie pieniężne z tego tytułu nie obejmowały dochodów, o których mowa w art. 24 ust. 15a ww. ustawy.

Świadczenie z tytułu ubezpieczenia na życie Wnioskodawczyni otrzymała w dniu 3 grudnia 2015 r., z USA. Firma ubezpieczeniowa, wypłacająca środki, miała siedzibę w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178).

Wskazać należy, że ww. Umowa polsko-amerykańska nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania odszkodowań. Oznacza to, że analizowane odszkodowanie będzie podlegało opodatkowaniu na zasadach ogólnych, wynikających z art. 5 Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 powyższej Umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie natomiast do art. 5 ust. 2 ww. Umowy, postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

Dodatkowo z art. 5 ust. 3 ww. Umowy wynika, że bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z powyższego wynika, że otrzymane odszkodowanie może podlegać opodatkowaniu zarówno w Polce jak i w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Jednakże w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zastosować przewidzianą w art. 20 ust. 1 Umowy, metodę unikania podwójnego opodatkowania (metoda proporcjonalnego odliczenia).

W myśl tego przepisu, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczanie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12 – 14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 24 ust. 15 ww. ustawy, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy.

W myśl art. 24 ust. 15a powołanej ustawy, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia na życie lub dożycie, zawartą na podstawie odrębnych przepisów, w której świadczenie zakładu ubezpieczeń z tytułu dożycia jest:

1. ustalane na podstawie określonych indeksów lub innych wartości bazowych albo
2. równe składce ubezpieczeniowej powiększonej o określony w umowie ubezpieczenia wskaźnik

- jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a składką wpłaconą do zakładu ubezpieczeń.

Z powyższego przepisu wynika, że dotyczy on dochodów uzyskanych w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2015 r., poz. 1844).

Stosownie do art. 829 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć:

1. przy ubezpieczeniu na życie – śmierci osoby ubezpieczonej lub dożycia przez nią oznaczonego wieku,
2. przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków – uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku.
   
   

W myśl art. 831 § 1 Kodeksu cywilnego ubezpieczający może wskazać jedną lub więcej osób uprawnionych do otrzymania sumy ubezpieczenia w razie śmierci osoby ubezpieczonej; może również zawrzeć umowę ubezpieczenia na okaziciela. Ubezpieczający może każde z tych zastrzeżeń zmienić lub odwołać w każdym czasie.

W świetle art. 832 § 2 Kodeksu cywilnego, jeżeli w chwili śmierci ubezpieczonego nie ma osoby uprawnionej do otrzymania sumy ubezpieczenia, suma ta przypada najbliższej rodzinie ubezpieczonego w kolejności ustalonej w ogólnych warunkach ubezpieczenia, chyba że umówiono się inaczej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie z polisy na życie po krewnym, jako beneficjentki tej polisy, korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni, w którym wskazuje, że otrzymana z tytułu ubezpieczenia osobowego kwota nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należało uznać za prawidłowe, gdyż otrzymane świadczenie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), zauważyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację indywidualną prawa podatkowego opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.