Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.311.2016.2.PW
z 30 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2016 r. (data wpływu 17 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych w związku z rozwiązaniem spółki osobowej − jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych z otrzymania środków pieniężnych w związku z rozwiązaniem spółki osobowej.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), pismem z dnia 11 maja 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.311.2016.1.PW (doręczonym w dniu 12 maja 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 17 maja 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 13 maja 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest akcjonariuszem w spółce komandytowo-akcyjnej z siedzibą w Polsce (dalej: „Spółka”). Oprócz Wnioskodawcy, akcjonariuszami w Spółce są jeszcze dwie inne osoby fizyczne. W związku ze zmianą założeń biznesowych Spółki, planowane jest jej przekształcenie w spółkę komandytową lub spółkę jawną (dalej: „Spółka osobowa”). Jeśli na moment przekształcenia w Spółce będą się znajdowały niepodzielone zyski lub zyski przekazane na kapitał inny niż kapitał zakładowy, zyski te podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym u Wnioskodawcy na podstawie art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (i analogicznie u jej pozostałych wspólników).

Wnioskodawca zakłada, że po zrealizowaniu założeń biznesowych, Spółka osobowa zostanie rozwiązana bez przeprowadzania likwidacji zgodnie z art. 67 § 1 in fine Kodeksu spółek handlowych (dalej: KSH) − przepis dotyczący spółki jawnej, odpowiednio stosowany także do spółki komandytowej. W przypadku rozwiązania Spółki osobowej, wspólnikom zostanie przekazany majątek Spółki osobowej w pieniądzu lub w naturze.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest wyłącznie otrzymanie przez Wnioskodawcę środków pieniężnych w związku z rozwiązaniem Spółki osobowej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że spółka osobowa będzie prowadzić działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie ona kontynuatorem działalności prowadzonej przez spółkę komandytowo-akcyjną. Jeśli spółka osobowa będzie spółką jawną, Wnioskodawca będzie wspólnikiem spółki jawnej. Jeżeli spółka osobowa będzie spółką komandytową, Wnioskodawca będzie komandytariuszem w spółce komandytowej.

Do momentu, gdy spółka komandytowo-akcyjna stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych nie dokonała ona wypłaty wszystkich osiągniętych dochodów w formie dywidend, a więc jej wszystkie dochody nie były opodatkowane bezpośrednio u wspólników. Jednakże pozostałe w spółce komandytowo-akcyjnej dochody, które stanowić będą niepodzielone zyski oraz zysk przekazany na kapitały inne niż kapitał zakładowy w spółce podlegać będą na moment przekształcenia w spółkę osobową opodatkowaniu u wspólników na podstawie art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do momentu przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej w spółkę osobową, wszystkie dochody spółki komandytowo-akcyjnej, ustalone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, będą opodatkowane przez spółkę komandytowo-akcyjną podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Do momentu rozwiązania spółki osobowej wypracowane przez nią dochody będą opodatkowane podatkiem dochodowym u jej wspólników proporcjonalnie do udziału w zyskach. Środki pieniężne wypłacone Wnioskodawcy w związku z rozwiązaniem spółki osobowej będą pochodziły z niepodzielonych zysków wypracowanych przez spółkę komandytowo-akcyjną i innych kapitałów spółki komandytowo-akcyjnej (kapitał zakładowy, kapitał zapasowy z agio emisyjnego), a także z ewentualnych zysków spółki osobowej (o ile spółka osobowa wypracuje zyski).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę środków pieniężnych w wyniku rozwiązania Spółki osobowej, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, powstanie u Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z otrzymaniem przez Niego środków pieniężnych w wyniku rozwiązania Spółki osobowej, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, nie powstanie u Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca pragnie wskazać, że zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, likwidacja Spółki osobowej jest zdarzeniem neutralnym podatkowo.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie tej jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną − oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. W polskim systemie prawnym, spółki osobowe utworzone na podstawie KSH są spółkami niemającymi osobowości prawnej. W efekcie, do tych spółek osobowych zastosowanie znajdzie art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mają zastosowania do spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3. Spółki osobowe utworzone na podstawie KSH, z wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej (o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), nie są więc podatnikami podatku dochodowego. Należy przy tym wskazać, że do takich spółek osobowych należą spółka jawna i spółka komandytowa. Konkludując, należy więc stwierdzić, że Spółka osobowa, należy do spółek niebędących podatnikami podatku dochodowego, o których mowa w art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skutki podatkowe rozwiązania spółki niebędącej osobą prawną dla jej wspólników będących osobami fizycznymi zostały uregulowane w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, doprecyzowującym powyższy ogólny przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów ze źródła działalność gospodarcza nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera więc jasny i wyraźny przepis, wyłączający tego typu przychody spod opodatkowania.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że przepis ten jest bezwarunkowy i nie zawiera żadnych zastrzeżeń ani wyjątków.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że żaden inny przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie daje prawa do zaliczenia środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki osobowej z tytułu rozwiązania tej spółki do przychodów takiego wspólnika.

Konkludując, na mocy wyraźnego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki jawnej lub komandytowej z tytułu jej rozwiązania nie będą stanowiły przychodu opodatkowanego na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko, zgodnie z którym uzyskanie środków pieniężnych w związku z rozwiązaniem spółki osobowej jest zdarzeniem neutralnym podatkowo potwierdzają organy podatkowe, w tym:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 14 kwietnia 2015 r., sygn. IBPBI/1/4511-31/15/AB,
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lutego 2015 r., sygn. IPTPB1/415-674/14-4/AP.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Spółki jawna i komandytowa nie posiadają osobowości prawnej, nie są zatem podatnikami podatków dochodowych, a dochody tych spółek nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki jawnej lub komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tych spółkach uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Stosownie do art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Przepis art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulujący kwestie związane z zakończeniem uczestnictwa podatnika w spółce niebędącej osobą prawną, został wprowadzony do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2011 r. Jego celem było rozwianie wątpliwości interpretacyjnych dotyczących skutków podatkowych zakończenia uczestnictwa podatnika w spółce osobowej (w tym także w wyniku likwidacji takiej spółki). Orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące interpretacji przepisów obowiązujących do końca 2010 r. było niejednolite; wskazywało jednak, że w przypadku wykazania przez podatnika przychodu z tytułu likwidacji spółki osobowej może dochodzić do podwójnego opodatkowania tych samych przysporzeń majątkowych w sytuacji, gdy otrzymywane przez niego składniki majątku sfinansowane były z opodatkowanych przez niego (na bieżąco w ciągu poszczególnych lat podatkowych, jako dochód z działalności gospodarczej), lecz pozostawionych w spółce zysków. Ustawodawca postanowił zatem, że w przypadku likwidacji spółki osobowej gdy wspólnik otrzyma z tego tytułu środki pieniężne nie będą one podlegały opodatkowaniu, o ile będą miały swoje źródło w dochodach już opodatkowanych, np. w opodatkowanych przez podatnika lecz pozostawionych w spółce zyskach, czy też wniesionym wkładzie do spółki.

W orzecznictwie sądowo-administracyjnym wskazuje się, że interpretacja przepisów regulujących kwestie związane z zakończeniem uczestnictwa wspólnika w spółce osobowej, tj. interpretacja m.in. art. 14 ust. 3 pkt 10 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinna być dokonywana z uwzględnieniem zarówno wykładni systemowej, historycznej, jak i celowościowej tego przepisu, tj. ratio legis, którym przede wszystkim było wyeliminowanie podwójnego opodatkowania tych samych przysporzeń majątkowych uzyskanych przez podatnika (vide wyroki: WSA w Olsztynie z dnia 11 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Ol 130/13, WSA w Gdańsku z dnia 22 maja 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 387/13, z dnia 2 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 479/13 oraz sygn. akt I SA/Gd 481/13, WSA w Krakowie z dnia 12 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 134/14 oraz z dnia 19 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 133/14). Nie może ona zatem odbywać się w oderwaniu od prawnopodatkowego statusu podmiotu nabywającego określone składniki majątku (otrzymywane później przez podatnika na skutek likwidacji spółki jawnej lub komandytowej) na poszczególnych etapach funkcjonowania oraz obowiązujących wówczas ten podmiot zasad opodatkowania. W sytuacji zatem, gdy podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych uczestniczy w spółce, która w toku prowadzonej działalności gospodarczej zmienia formę prawną (podlega przekształceniu), wykładni cytowanych wyżej przepisów dotyczących skutków podatkowych likwidacji spółki jawnej lub komandytowej należy dokonywać także z uwzględnieniem formy prawnej, w jakiej na przestrzeni czasu funkcjonowała ww. spółka oraz obowiązujących tę spółkę (bądź jej wspólników) zasad opodatkowania. Co do zasady bowiem, przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie powodowało otrzymanie tych składników majątku, których źródłem będzie majątek opodatkowany wcześniej zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym wykorzystywany do prowadzonej przez spółkę działalności. Natomiast te składniki majątku, które będą miały swoje źródło w majątku nieopodatkowanym podatkiem dochodowym (za wyjątkiem sytuacji, w której źródłem pochodzenia tych składników majątku będą przychody zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym, bądź od których zaniechano poboru podatku), będą skutkować powstaniem u podatnika przychodu w momencie ich otrzymania na skutek likwidacji spółki jawnej lub komandytowej. W przeciwnym bowiem przypadku, mogłoby dojść do całkowitego nieopodatkowania przysporzeń majątkowych (zarówno na etapie ich powstania w trakcie funkcjonowania spółki, jak i ich otrzymania przez wspólnika) co byłoby sprzeczne z generalną zasadą opodatkowania wynikającą z cytowanego art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także z istotą podatków dochodowych.

Jednocześnie zauważyć należy, że cytowany przepis art. 14 ust. 3 pkt 10 ww. ustawy nie odnosi się wyłącznie do sytuacji, w której dochodzi do zakończenia bytu prawnego spółki niebędącej osobą prawną na skutek przeprowadzenia formalnego postępowania likwidacyjnego. Pod pojęciem „likwidacji” użytym w tym przepisie należy rozumieć każdy, dopuszczalny i zgodny z przepisami prawa sposób ustania bytu prawnego takiej spółki, w wyniku którego dochodzi m.in. do podziału pomiędzy wspólników majątku spółki. Jeżeli zatem przepisy regulujące ustrój (tworzenie, funkcjonowanie i rozwiązywanie) danego typu spółki przewidują możliwość jej rozwiązania bez przeprowadzenia formalnego procesu likwidacji, np. na skutek jednomyślnej decyzji wszystkich wspólników, to skutki podatkowe takiego rozwiązania spółki należy oceniać także w oparciu o treść art. 14 ust. 3 pkt 10 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest akcjonariuszem w spółce komandytowo-akcyjnej z siedzibą w Polsce. W związku ze zmianą założeń biznesowych Spółki, planowane jest jej przekształcenie w spółkę komandytową lub spółkę jawną. Jeśli na moment przekształcenia w Spółce komandytowo-akcyjnej będą znajdowały się niepodzielone zyski lub zyski przekazane na kapitał inny niż kapitał zakładowy, zyski te podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym u Wnioskodawcy na podstawie art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku rozwiązania spółki osobowej wspólnikom zostanie przekazany majątek spółki osobowej w pieniądzu lub naturze, w związku z tym Wnioskodawca otrzyma środki pieniężne z tytułu rozwiązania Spółki osobowej (jawnej lub komandytowej). Środki pieniężne wypłacone Wnioskodawcy w związku z rozwiązaniem spółki osobowej będą pochodziły z niepodzielonych zysków wypracowanych przez spółkę komandytowo-akcyjną i innych kapitałów spółki komandytowo-akcyjnej (kapitał zakładowy, kapitał zapasowy z agio emisyjnego), a także z ewentualnych zysków spółki osobowej (o ile spółka osobowa wypracuje zyski). Rozwiązanie Spółki osobowej nastąpi bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego zgodnie z art. 67 § 1 in fine Kodeksu spółek handlowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, w tym mając na uwadze treść art. 14 ust. 3 pkt 10 ww. ustawy, stwierdzić należy, że otrzymanie przez Wnioskodawcę w wyniku rozwiązania spółki osobowej (jawnej bądź komandytowej) środków pieniężnych nie spowoduje u Niego powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile źródłem ich pochodzenia będą dochody, które zostały uprzednio opodatkowane podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Należy wskazać również, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie będzie chronić Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.