2016.06.01 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-156/16/KO
z 1 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 lutego 2016 r. (data wpływu 24 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z 5 maja 2016 r. (data wpływu 11 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

przechowywania faktur sprzedażowych dokumentujących dostawę towarów i świadczenie usług wyłącznie w wersji elektronicznej,
prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur zakupowych archiwizowanych wraz z załącznikami wyłącznie w formie elektronicznej,
ustalenia czy dokumenty przewozowe gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji WDT

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania faktur sprzedażowych dokumentujących dostawę towarów i świadczenie usług wyłącznie w wersji elektronicznej, prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur zakupowych archiwizowanych wraz z załącznikami wyłącznie w formie elektronicznej oraz ustalenia czy dokumenty przewozowe gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji WDT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 5 maja 2016 r. (data wpływu 11 maja 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 27 kwietnia 2016 r. znak: IBPP2/4512-156/16/KO.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe:

Spółka (Wnioskodawca) jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz jako podatnik VAT UE. Spółka prowadzi działalności w zakresie m.in. sprzedaży hurtowej mięsa. Spółka utrzymuje stosunki handlowe z szeregiem kontrahentów zarówno z państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska jak i państw trzecich. W związku z tym, Spółka wystawia, jak i otrzymuje znaczne ilości faktur dokumentujących sprzedaż dokonywaną przez Spółkę oraz nabycia przez nią towarów i usług. Ponadto, w związku ze zdarzeniami gospodarczymi Spółka, wystawia oraz otrzymuje również inne dokumenty niezbędne dla celów księgowych.

Większą część transakcji stanowi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, które Spółka opodatkowuje stawką 0%, pod warunkiem zrealizowania wymogów, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, tj.:

dokonanie dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiadanie w dokumentacji dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, Wnioskodawca gromadzi niezbędne dokumenty potwierdzające zrealizowane transakcje WDT, tj. specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku, a także podpisane przez odbiorcę dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR), z których według Spółki jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do odbiorcy lub miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, ponieważ dokumenty te są podpisane, ewentualnie również opieczętowane, przez odbiorcę towarów.

Spółka od początku 2016 r. korzysta z systemu archiwizacji elektronicznej wszystkich otrzymywanych faktur i dokumentów księgowych. Jednakże, obok archiwum elektronicznego Spółka w dalszym ciągu utrzymuje i przechowuje dokumentację w formie papierowej.

Ze względu na skalę działalności i w związku z dużymi nakładami ponoszonymi na przesyłkę, gromadzenie i przechowywanie przedmiotowych dokumentów w postaci papierowej, Spółka rozważa odstąpienie od tej formy przechowywania tych dokumentów na rzecz gromadzenia ich i przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania tych dokumentów w formie papierowej.

Zgodnie z tym modelem archiwizacji (digitalizacji), dokumenty otrzymane pierwotnie w formie papierowej, są skanowane i zapisywane w formie cyfrowego (elektronicznego) obrazu zeskanowanego dokumentu (w formacie PDF). Spółka od 2016 r. archiwizuje elektronicznie między innymi następujące dokumenty:

Dokumenty transportowe (specyfikację poszczególnych sztuk ładunków, CMR) oraz inne dokumenty związane z dokonanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów otrzymane od przewoźnika bądź bezpośrednio od nabywcy w formie elektronicznej (w formacie pdf lub innym nieedytowalnym formacie otrzymane e-mailem od odbiorcy) oraz w formie papierowej, które są skanowane przez Spółkę. Skanowanie dokumentów odbywa się w momencie ich otrzymania, czyli przed terminem na złożenie przez Spółkę deklaracji VAT-7, w której wykazane zostaną transakcje WDT opodatkowane stawką 0% i potwierdzone za pomocą tych dokumentów.

Powyższe dokumenty transportowe oraz inne dokumenty będą potwierdzać, że dostawy w ramach WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dokumenty transportowe (specyfikację poszczególnych sztuk ładunków, CMR) oraz inne dokumenty związane z potwierdzeniem dokonanych exportów towarów poza granice Unii Europejskiej (SAD).
Faktury dokumentujące sprzedaż - Spółka wystawia faktury (dostarczane do kontrahentów w formie papierowej) w następujący sposób: faktura zostaje automatycznie wygenerowana w formie elektronicznej za pomocą systemu księgowego. Po wygenerowaniu faktury z systemu, Spółka pierwszy egzemplarz faktury przesyła w formie papierowej do kontrahenta przy wykorzystaniu tradycyjnej poczty, przy czym drugi egzemplarz faktury dołącza do dokumentacji papierowej jak i archiwizowany do systemu od razu w formie elektronicznej.
Faktury zakupowe otrzymane w wersjach papierowych - oryginały faktur dokumentujących nabycie towarów i usług otrzymane od kontrahentów w formie papierowej są skanowane przez Spółkę i wprowadzane do archiwum elektronicznego Spółki.
Potwierdzenia, że w chwili dokonania sprzedaży/dostawy nabywca posiadał właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Skanowania dokumentów dokonują pracownicy Spółki. Po zeskanowaniu danego dokumentu, Spółka nie ma możliwości dokonywania jakichkolwiek zmian w jego treści. W konsekwencji, powstaje wierna kopia elektroniczna dokumentu papierowego.

Wszystkie zeskanowane dokumenty przechowywane będą przez okres wymagany przepisami prawa podatkowego, zapewniając autentyczności pochodzenia, integralność treści i czytelność faktur oraz innych dokumentów księgowych, z alokacją do odpowiednich okresów rozliczeniowych.

Pismem 5 maja 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe następująco:

Nabywane przez Spółkę towary są wykorzystywane do wykonywania przez nią czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Nie zaistniały ani nie zaistnieją przypadki, w których wystąpiły/wystąpią przesłanki zawarte w art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług, które pozbawiają Spółkę prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosowany przez Spółkę system archiwizacji zapewnia szybki i łatwy dostęp oraz odszukanie poszczególnych dokumentów z podziałem na okresy rozliczeniowe. Dzięki temu wciąż zapewniony jest dostęp do wszystkich dokumentów w razie żądania organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przedstawionym zaistniałym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, przechowywanie faktur sprzedażowych dokumentujących dostawę towarów i świadczenie usług wyłącznie w wersji elektronicznej, jest zgodne z przepisami ustawy o VAT?
Czy w przedstawionym zaistniałym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur zakupowych archiwizowanych wraz z załącznikami wyłącznie w formie elektronicznej - przy założeniu, że spełnione zostaną zasadnicze warunki do odliczenia podatku VAT, o których mowa w art. 86 ustawy?
Czy dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej (tj. w postaci skanu oryginalnego listu przewozowego CMR, tj. takiego, który zawiera m.in. podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru), bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i tym samym będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji WDT (pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów dokumentacyjnych)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Spółki, w przedstawionym zaistniałym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, przechowywanie faktur sprzedażowych dokumentujących dostawę towarów i świadczenie usług wyłącznie w wersji elektronicznej, jest zgodne z przepisami ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106g ust. 1 ustawy o VAT, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W zakresie samego przechowywania faktur, zgodnie z art. 112a ust. 1 pkt 1, podatnicy przechowują wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zdaniem Spółki, opisane przechowywanie faktur sprzedażowych w formie zdigitalizowanej, zarówno tych wystawionych w formie elektronicznej, jak i skanowanych z wersji papierowej, jest zgodne z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT. Żaden przepis ustawy o VAT nie nakłada obowiązku przechowywania faktur wyłącznie w wersji papierowej czy elektronicznej.

W związku z powyższym, przechowywanie przez Spółkę faktur sprzedażowych dokumentujących dostawę towarów i świadczenie usług wyłącznie w wersji elektronicznej jest zgodne z przepisami ustawy o VAT, gdyż:

system archiwizacji wdrożony przez Spółkę zapewnia autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność,
Spółka przechowuje faktury w podziale na okresy rozliczeniowe,
Spółka, w przypadku żądania organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej będzie w stanie zapewnić dostęp do zarchiwizowanych faktur.

Ad. 2

Zdaniem Spółki, w przedstawionym zaistniałym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur zakupowych archiwizowanych wraz z załącznikami wyłącznie w formie elektronicznej - przy założeniu, że spełnione zostaną zasadnicze warunki do odliczenia podatku VAT, o których mowa w art. 86 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów/usług.

Zgodnie z definicją z art. 2 pkt 31 ustawy o VAT, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Jednocześnie zgodnie z art. 106m ustawy o VAT, podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury, natomiast przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.

W myśl art. 112a ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT podatnicy przechowują otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Brzmienie powyższych przepisów nie nakłada na podatnika obowiązku przechowywania otrzymanej faktury w postaci materialnej (papierowej). Co więcej, nie nakazuje tego żaden inny przepis ustawy VAT. Spółka pragnie również zauważyć, że w przepisach ustawy o VAT nie została zakazana zmiana formatu faktur otrzymywanych przez podatników.

W związku z powyższym, skoro przepisy VAT nie uzależniają prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego VAT ani od rodzaju faktury, ani od formy, w jakiej podatnik przechowuje faktury zakupowe, to zdaniem Spółki prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur zakupowych archiwizowanych wyłącznie w formie elektronicznej zostało zachowane. W konsekwencji, przy założeniu, że spełnione zostaną standardowe warunki do odliczenia podatku VAT, o których mowa w art. 86 ustawy o VAT, zniszczenie papierowych wersji faktur otrzymanych przez Spółkę nie wpłynie na prawo do odliczenia podatku VAT.

Powyższy pogląd został potwierdzony m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 1 czerwca 2015 r. o sygn. IPTPP4/4512-129/15-4/OS, w której uznano, że „(...) Przepisy nie uzależniają prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego ani od rodzaju faktury (papierowa/elektroniczna) ani od formy, w jakiej podatnik przechowuje faktury zakupowe. (...) fakt zniszczenia papierowych wersji faktur, które uprzednio zostaną wprowadzone do elektronicznej bazy danych nie będzie miał wpływu na zachowanie zrealizowanego prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z takich faktur zakupowych”.

Powyższy pogląd znalazł również potwierdzenie w innych interpretacjach takich jak:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 maja 2015 r. o sygn. IPPP2/4512-217/I5-4/AO,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2015 r. o sygn. IPPP2/4512-73/15-4/RR,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 marca 2015 r. o sygn. IBPP3/4512-27/15/MN.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane przez niego wyłącznie w formie elektronicznej (tj. w postaci skanu oryginalnego listu przewozowego CMR, zawierającego m.in. podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru), bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy o VAT. W konsekwencji, tak samo jak dokumenty papierowe, będą one stanowić jeden z dokumentów będących podstawą zastosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji WDT.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%. Aby podatnik mógł zastosować stawkę 0% dla WDT powinien przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiadać w swojej dokumentacji dowody potwierdzające fakt, że towary zostały wywiezione i dostarczone do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa UE. W ocenie Spółki, za dokumenty przewozowe, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT można uznać w szczególności skan podpisanego przez nabywcę towarów dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika (skan podpisanego przez nabywcę dokumentu CMR).

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, że przepisy ustawy o VAT nie stanowią o formie dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 pkt 1, każda forma tych dokumentów jest dopuszczalna. Należy zauważyć, że w przywołanym artykule nie wskazano, w jakiej formie dokumenty powinny występować, aby uznać je za wystarczające do zakwalifikowania ich jako dowody uprawniające do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla WDT. W rezultacie rozróżnienie dokumentów dla celów dowodowych na dokumenty w formie papierowej (podpisany przez nabywcę egzemplarz dokumentu CMR) czy elektronicznej (skan podpisanego przez nabywcę dokumentu CMR przesłany na wskazany adres poczty e-mail), nie powinno mieć wpływu na możliwość zastosowania stawki podatku 0% dla WDT, o ile jednoznacznie będą dowodzić wywóz i dostarczenie towaru do nabywcy w kraju członkowskim UE innym niż Polska. Stanowisko w niniejszej kwestii znalazło również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2014 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. 1LPP4/443-465/13-3/ISN), w której organ podatkowy wskazał, że „(...) w dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przysłanemu np. w formie elektronicznej, skanem czy faksem. Dla zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT nie jest konieczne posiadanie dokumentu przewozowego w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna (w szczególności skan - wraz z podpisem nabywcy potwierdzającym odbiór towaru) (...)”. Wobec powyższego można wnioskować, że prawo Spółki do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT nie jest uzależnione od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej, stąd też nie ma podstaw do odmówienia mocy dowodowej dokumentom dostarczonym w formie elektronicznej za pomocą e-mail (skan). Niniejszym Spółka uważa, że będąc w posiadaniu skanu listu przewozowego CMR będzie posiadać jeden z wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT dowodów uprawniających ją do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla WDT.

Spółka pragnie zaznaczyć, iż powyższy pogląd wielokrotnie znajdował potwierdzenie również w najnowszych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, w tym m.in.:

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 lipca 2015 r. o sygn. IBPP4/4512-191/15/EK,
interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 marca 2015 r. o sygn. IPTPP2/443-929/14-2/DS,
interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 sierpnia 2014 r. o sygn. IPPP3/443-530/14-2/JF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, że co prawda Wnioskodawca w poz. 70 wniosku oznaczył sprawę, jako „zdarzenie przyszłe”, to jednak z uwagi na okoliczności przedstawione w opisie sprawy, jak również brzmienie pytania i stanowiska Wnioskodawcy, wskazujące jednoznacznie, że Wnioskodawca oczekuje interpretacji zarówno w zakresie zaistniałego stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego, oceny prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy dokonano w oparciu o stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia zdarzenia oraz w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć mowa o fakturze rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast ilekroć mowa o fakturze elektronicznej rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym (art. 2 pkt 33 ustawy).

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Na podstawie art. 106g ust. 1 ustawy faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Art. 112 ustawy o VAT stanowi, że podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

Zgodnie z art. 112a ust. 1 ustawy podatnicy przechowują:

wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie

-w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju (art. 112a ust. 2 ustawy).

Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur (art. 112a ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 112a ust. 4 ustawy podatnicy zapewniają organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Na podstawie art. 106m ust. 1 ustawy podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury (art. 106m ust. 2 ustawy).

Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (art. 106m ust. 3 ustawy).

Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (art. 106m ust. 4 ustawy).

W świetle art. 106m ust. 5 ustawy poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz.U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.

Zauważyć należy, że dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług w zakresie fakturowania, pojęcie „kontrole biznesowe” użyte w ww. art. 106m ust. 4 ustawy, należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą bądź usługą.

Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości, działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki.

Przykładem kontroli biznesowej jest posiadanie dokumentów uzupełniających, takich jak zamówienie, umowa, dokument transportowy czy wezwanie do zapłaty, które będą towarzyszyły zaistniałym transakcjom handlowym.

Z kolei, pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu”, również użyte w ww. przepisie, oznacza że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla fakt, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki, przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek pozostawia się uznaniu podatnika.

Należy stwierdzić, że regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur (wystawianych bądź otrzymywanych w formie papierowej) w formie elektronicznej, w dowolny sposób, jednakże sposób ten – jak wymaga ustawodawca – ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz jako podatnik VAT UE. Spółka wystawia, jak i otrzymuje znaczne ilości faktur dokumentujących sprzedaż dokonywaną przez Spółkę oraz nabycia przez nią towarów i usług. Ponadto, w związku ze zdarzeniami gospodarczymi Spółka, wystawia oraz otrzymuje również inne dokumenty niezbędne dla celów księgowych.

Spółka od początku 2016 r. korzysta z systemu archiwizacji elektronicznej wszystkich otrzymywanych faktur i dokumentów księgowych.

Dokumenty transportowe (specyfikację poszczególnych sztuk ładunków, CMR) oraz inne dokumenty związane z dokonanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów otrzymane od przewoźnika bądź bezpośrednio od nabywcy w formie elektronicznej (w formacie pdf lub innym nieedytowalnym formacie otrzymane e-mailem od odbiorcy) oraz w formie papierowej, które są skanowane przez Spółkę. Skanowanie dokumentów odbywa się w momencie ich otrzymania, czyli przed terminem na złożenie przez Spółkę deklaracji VAT-7, w której wykazane zostaną transakcje WDT opodatkowane stawką 0% i potwierdzone za pomocą tych dokumentów.
Dokumenty transportowe (specyfikację poszczególnych sztuk ładunków, CMR) oraz inne dokumenty związane z potwierdzeniem dokonanych exportów towarów poza granice Unii Europejskiej (SAD).
Faktury dokumentujące sprzedaż - Spółka wystawia faktury (dostarczane do kontrahentów w formie papierowej) w następujący sposób: faktura zostaje automatycznie wygenerowana w formie elektronicznej za pomocą systemu księgowego. Po wygenerowaniu faktury z systemu, Spółka pierwszy egzemplarz faktury przesyła w formie papierowej do kontrahenta przy wykorzystaniu tradycyjnej poczty, przy czym drugi egzemplarz faktury dołącza do dokumentacji papierowej jak i archiwizowany do systemu od razu w formie elektronicznej.
Faktury zakupowe otrzymane w wersjach papierowych - oryginały faktur dokumentujących nabycie towarów i usług otrzymane od kontrahentów w formie papierowej są skanowane przez Spółkę i wprowadzane do archiwum elektronicznego Spółki.
Potwierdzenia, że w chwili dokonania sprzedaży/dostawy nabywca posiadał właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Ad. 1.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy przechowywanie faktur sprzedażowych dokumentujących dostawę towarów i świadczenie usług wyłącznie w wersji elektronicznej jest zgodne z przepisami ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób przechowywania faktur sprzedażowych dokumentujących dostawę towarów i świadczenie usług wyłącznie w wersji elektronicznej jest zgodny/będzie zgodny z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż jak wyjaśnił Wnioskodawca system archiwizacji zapewnia autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność tych dokumentów, Wnioskodawca przechowuje faktury w podziale na okresy rozliczeniowe, a w przypadku żądania organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej będzie w stanie zapewnić dostęp do zarchiwizowanych faktur.

Zatem stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ad 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ustanowiony system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru podatku VAT podlegającego zapłacie bądź zapłaconego w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT zapewnia zatem całkowitą neutralność działalności gospodarczej w zakresie obciążeń podatkowych, bez względu na jej cel lub rezultat, pod warunkiem że ona sama podlega, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT. Prawo do odliczenia stanowi integralną część mechanizmu podatku VAT i nie może, co do zasady, być ograniczone.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur zakupowych archiwizowanych wraz z załącznikami wyłącznie w formie elektronicznej -

pod warunkiem, że jak wskazał Wnioskodawca te towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zachowaniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Ad 3.

Na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Na podstawie art. 42 ust. 3 ustawy o VAT dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
(uchylony)
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
(uchylony)

-z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W świetle art. 42 ust. 11 ustawy w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W niniejszej kwestii należy odnieść się również do przepisu art. 138 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.

Zgodnie z art. 131 ww. Dyrektywy, zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 (zatem także w cyt. art. 138 ust. 1 Dyrektywy) stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.

Powyższy zapis wskazuje zatem, że Dyrektywa sama nie określa rodzaju dokumentów potwierdzających fakt wywozu towarów, których posiadanie jest konieczne, lecz ich ustalenie pozostawia w gestii poszczególnych krajów członkowskich. Zatem, zakres warunków formalnych, jakie mogą zostać określone przez państwa członkowskie dla zastosowania przez podatników zwolnienia (stawki 0%) przy wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, może zostać ustalony swobodnie na tyle, na ile nie jest ograniczony celami sprecyzowanymi w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji – jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie przeznaczenia.

W związku z tym istotne jest, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis. Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Dokument ten powinien jednak jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Mając zatem powyższe na uwadze w świetle cytowanych przepisów stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, tj. potwierdzających wywóz towarów z terytorium Polski oraz ich odbiór w innym państwie członkowskim, które będą gromadzone i przechowywane przez Spółkę wyłącznie w formie elektronicznej – tj. w postaci skanu oryginalnego listu przewozowego CMR, który zawiera m.in. podpis nabywcy potwierdzający odbiór towaru – bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, dokumenty te będą dowodami dostawy w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy. Tym samym będą one uprawniać Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla realizowanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów wynikających z przepisów prawa.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie sformułowanych pytań, zatem nie rozstrzyga w zakresie spełnienia pozostałych wymogów dokumentacyjnych uprawniających do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji WDT, oraz w zakresie spełnienia pozostałych warunków dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego, bowiem powyższe nie było przedmiotem wniosku.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin