Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-274/16/AK
z 7 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 22 lutego 2016 r. (data otrzymania 23 lutego 2016 r.), uzupełnionym 11 maja 2016 r. i 1 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości:

• w części dotyczącej rodzaju dokumentu jakim Wnioskodawca musi dysponować w celu skorzystania ze zwolnienia – jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej możliwości uznania za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe wydatków na zakup i montaż oświetlenia – jest nieprawidłowe,
• w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismami z 26 kwietnia 2016 r. i 16 maja 2016 r., wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 11 maja 2016 r. i 1 czerwca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 10 listopada 2015 r. za pośrednictwem córki Wnioskodawca sprzedał swój udział w mieszkaniu odziedziczony po zmarłych rodzicach. Matka Wnioskodawcy zmarła 5 maja 1997 r., dziedziczyli: Józef T. oraz troje dzieci w tym Wnioskodawca. Ojciec Wnioskodawcy Józef T. zmarł 13 listopada 2013 r., dziedziczyło troje rodzeństwa.

Jako że od śmierci ojca Wnioskodawcy do dnia sprzedaży nie minęło jeszcze ustawowe pięć lat, Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłacenia należnego podatku. Chciałby skorzystać z przysługującej mu ulgi i wykorzystać kwotę do opodatkowania na cele mieszkaniowe.

We wrześniu 1982 r. na podstawie umowy o przekazaniu gospodarstwa rolnego sporządzonej przed Naczelnikiem Gminy Wnioskodawca przejął gospodarstwo rolne, które w dalszym ciągu prowadzi. Umowa o przekazaniu gospodarstwa do niedawna stanowiła dokument, na podstawie którego Wnioskodawca załatwiał wszelkie sprawy, również na jego podstawie zostały wydane pozwolenia na budowę domu a później budynku gospodarczego. Niestety w chwili obecnej Wnioskodawca nie posiada aktu własności, ponieważ ze względu na zaginione w czasie wojny niektóre dokumenty musi wystąpić o zasiedzenie gruntu, a żeby to zrobić musiało minąć 30 lat. Związane z tym są również duże koszty, na które Wnioskodawca ciągle nie mógł sobie pozwolić. Od 20 lat Wnioskodawca z małżonkiem budują ich wspólny dom, dwoje z trójki dzieci małżonków założyło własne rodziny ale mieszkają razem. Są ciągle do wykonania prace budowlane (elewacja, tynkowanie), ale też remontowe. Sprawa zasiedzenia jest w toku.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że przedmiotem umowy z 1982 r. było „przekazanie własności i posiadania gospodarstwa”. Ww. umowa została spisana na podstawie posiadanego przez darczyńcę AWZ i wypisu z ewidencji gruntów. Stryj posiadał AWZ na 11 z 13 wchodzących w skład gospodarstwa działek. Na pozostałe 2 działki dokumenty zaginęły, Wnioskodawca dowiedział się o tym fakcie w momencie gromadzenia dokumentów w celu dokonania wpisu do ksiąg wieczystych 28 lat po śmierci stryja.

W momencie przejęcia gospodarstwa Wnioskodawca nie pozostawał w związku małżeńskim. Gospodarstwo rolne zostało przekazane w całości tylko Wnioskodawcy. Przekazane gospodarstwo na wniosek Wnioskodawcy zostało zarejestrowane w ewidencji gruntów. Nie zostały dokonane wpisy w księdze wieczystej. Kiedy Wnioskodawca przejmował gospodarstwo był początek lat 80-tych, czas socjalizmu. Ww. umowa była jedynym dokumentem koniecznym do załatwiania wszelkich spraw. Nikt nigdy nie pytał Wnioskodawcy o AWZ. Ww. umowa była podstawą do załatwiania np. spraw w elektrowni – rozdzielenie instalacji elektrycznej w starym domu, pozwolenia na budowę domu, a w 2009 r. pozwolenia na budowę budynku gospodarczego. Wnioskodawca 5 lat temu chciał wydzielić synowi działkę pod działalność i wówczas po raz pierwszy okazało się, że Wnioskodawca musi posiadać AWZ.

Żadne z dzieci Wnioskodawcy nie posiada żadnego tytuły własności do domu. Dom jest budowany od 20 lat, Wnioskodawca jest w stałym związku małżeńskim od 24 sierpnia 1985 r., więc swój udział w jego własności ma również jego małżonek. Cała rodzina Wnioskodawcy w chwili obecnej mieszka razem. W jej skład poza Wnioskodawcą i jego małżonkiem wchodzą: córka z mężem i dwójką dzieci, syn z żoną i dwójką dzieci, drugi syn. Nikt inny (obcy) z rodziną Wnioskodawcy nie mieszka.

Wybudowany przez Wnioskodawcę dom w całości znajduje się na działce (bądź działkach – bez pomocy geodety Wnioskodawca nie jest w stanie stwierdzić, czy na jednej czy na dwóch), na którą Wnioskodawca nie posiada AWZ.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

1. Aby wymienione w pkt 3 prace zostały zaliczone w poczet przysługującego zwolnienia z należnego podatku jakimi dokumentami Wnioskodawca musi się legitymować? Musi posiadać akt własności ziemi, czy wystarczająca jest aktualnie posiadana umowa przekazania gospodarstwa rolnego?
2. Jeżeli konieczny jest akt własności czy Wnioskodawca musi go posiadać przed rozpoczęciem prac remontowo-budowlanych?
3. Na które z niżej wymienionych celów Wnioskodawca może wydać pieniądze:

• wykonanie hydro i termoizolacji fundamentów,
  
• wykonanie elewacji budynku,
  
• zakup i montaż zewnętrznych rolet okiennych,
  
• zakup i montaż zewnętrznych parapetów,
  
• zakup i montaż kabiny prysznicowej wraz z panelem natryskowym,
  
• zakup i montaż instalacji kolektorów słonecznych,
  
• zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej,
  
• remont (odnowienie/wymiana podłogi, malowanie ścian, zakup i montaż oświetlenia),
  
• wymiana instalacji hydroforowej,
  
• obłożenie terakotą schodów wejściowych do budynku i tarasu?



Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie „umowy o przekazaniu własności i posiadania gospodarstwa” zostało wydane pozwolenie na budowę domu. Wnioskodawca uważa, że ten dokument powinien być wystarczający aby Wnioskodawca mógł skorzystać z ulgi, budowany jest ciągle ten sam dom. Na przestrzeni ostatnich 30-stu lat zmienił się w Polsce ustrój, ale według Wnioskodawcy z tego powodu „socjalistyczne” dokumenty nie powinny tracić mocy.

Uzyskanie przez Wnioskodawcę aktu własności ziemi jest tylko kwestią czasu, procedur. Jak już Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym, postępowanie o zasiedzenie jest w toku, a Wnioskodawca gospodaruje już gospodarstwem rolnym ponad 30 lat i nikt w tym czasie nie reklamował swoich praw. Konieczność oczekiwania na posiadanie przez Wnioskodawcę AWZ jedynie oddali w czasie prace, a pieniądze leżą bezproduktywnie w banku.

Wnioskodawca wskazał, że jeżeli bezwzględnie koniecznym jest posiadanie przez Wnioskodawcę AWZ, to musi go mieć przed rozpoczęciem prac – taką informację uzyskał i rozumie jej zasadność i uznaje pomimo małej wątpliwości: faktury dokładnie odzwierciedlają wydatki, bardzo łatwo to sprawdzić. Zatem konieczność posiadania AWZ przed rozpoczęciem prac będzie dla Wnioskodawcy tylko stratą czasu.

Zdaniem Wnioskodawcy, z wyszczególnionej listy wszystkie wymienione cele powinny podlegać pod ulgę. Priorytetem są te, które przyniosą oszczędności w wydatkach na utrzymanie domu a pośrednio wywrą korzystny wpływ na ochronę środowiska, tj.:

• wykonanie hydro i termoizolacji fundamentów,
• wykonanie ocieplenia i elewacji budynku,
• zakup i montaż zewnętrznych rolet okiennych,
• zakup i montaż instalacji kolektorów słonecznych lub instalacji fotowoltaicznej.
  
  

Dobrze ocieplony dom wymaga mniej energii na ogrzewanie a tzw. odnawialne źródła energii, w tym panele słoneczne i podobne powinny stanowić obowiązkowe wyposażenie instalacji domu. Są to jednak inwestycje bardzo kosztowne i niestety poza zasięgiem przeciętnego obywatela. Wszelka pomoc w tej kwestii, w tym możliwość skorzystania z ulgi podatkowej, miałaby swój udział w ochronie środowiska.

Jeżeli któryś z ww. celów nie może zostać zaakceptowany, pozostałe środki Wnioskodawca chciałby wykorzystać na:

• zakup i montaż zewnętrznych parapetów okiennych,
• wymianę instalacji hydroforowej,
• remont mieszkania (malowanie, cyklinowanie, wymiana kabiny prysznicowej, flizowanie),
• obłożenie terakotą schodów wejściowych i tarasu.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie – nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę udziału w lokalu mieszkalnym będzie zatem ustalenie momentu i formy prawnej jego nabycia.

Przepisy prawa w sposób jednoznaczny określają moment i podstawę nabycia nieruchomości (udziałów w nieruchomości). W przypadku nabycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w drodze spadku za datę nabycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości należy uznać datę otwarcia spadku czyli śmierci spadkodawcy (spadkodawców). Zatem istotne znaczenie mają daty śmierci każdego ze spadkodawców, po których Wnioskodawca nabył udziały w lokalu mieszkalnym.

Zgodnie bowiem z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.) – prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest zawsze data śmierci spadkodawcy (każdego ze spadkodawców). Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt notarialny poświadczenia dziedziczenia stwierdzają jedynie fakt nabycia spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § Kodeksu cywilnego).

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę udziałów w lokalu mieszkalnym miało miejsce w dwóch datach – odpowiednio w 1997 r. oraz w 2013 r., tj. w datach śmierci każdego ze spadkodawców – matki i ojca.

Z uwagi na fakt, że nabycie udziałów w omawianym mieszkaniu nastąpiło odpowiednio w 1997 r. oraz w 2013 r., to pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki Wnioskodawca nabył.

Oznacza to, że dokonana przez Wnioskodawcę w 2015 r. sprzedaż udziału w lokalu mieszkalnym w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1997 r. w spadku po matce nie stanowiła źródła przychodów a więc nie podlegała w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Natomiast – tak jak wskazał Wnioskodawca – dokonana w 2015 r. sprzedaż ww. udziału w lokalu mieszkalnym stanowiła źródło przychodów i co do zasady powinna była podlegać opodatkowaniu w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2013 r. w spadku po ojcu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału do dnia jego sprzedaży nie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem wyłącznie w odniesieniu do przychodu ze sprzedaży lokalu przypadającego na udział nabyty w 2013 r. w drodze spadku po ojcu rozpatrywać można możliwość jego zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży udziału w mieszkaniu nabytego w spadku po ojcu wskazać należy, że zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Przy czym jeżeli Wnioskodawca poniósł takie koszty, to przychód podlegający opodatkowaniu może zostać obniżony wyłącznie o tę część poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów odpłatnego zbycia, które proporcjonalnie przypadają na udział nabyty w 2013 r.

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy – wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy – w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym podatnicy są zobowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e. W tym samym terminie płatny jest również należny podatek, wynikający z tego zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy – za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zatem podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży. Jednym z takich celów – zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy – jest m.in. budowa, rozbudowa, nadbudowa, przebudowa lub remont własnego budynku mieszkalnego. Użycie w tym przepisie słowa „własnego” oznacza, że chodzi o budynek (jego budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont), którego Wnioskodawca jest właścicielem lub współwłaścicielem a więc chodzi o budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont budynku na działce, której Wnioskodawca jest właścicielem lub współwłaścicielem. Tylko bowiem wówczas uznać można, że podatnik wydatkował środki na budynek, do którego przysługuje mu własność lub współwłasność. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z art. 48 Kodeksu cywilnego – budynek trwale związany z gruntem stanowi jego część składową, co oznacza, że właścicielem zarówno gruntu jak i budynku wzniesionego na tym gruncie jest zawsze właściciel gruntu, na którym budynek ten się znajduje. Inaczej mówiąc, zasada, o której mowa powyżej, oznacza, że wszystko co zostało na gruncie wzniesione staje się – jako część składowa – własnością właściciela gruntu.

To oznacza, że w momencie wydatkowania środków ze sprzedaży, względnie w okresie jaki został przewidziany przez ustawodawcę na wydatkowanie środków ze sprzedaży, musi być spełniony warunek określony tym przepisem, czyli grunt, na którym budowany, rozbudowywany, nadbudowywany, przebudowywany lub remontowany jest budynek mieszkalny, musi stanowić własność lub współwłasność podatnika. Jeżeli nawet w chwili ponoszenia wydatków na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont domu podatnik nie dysponuje tytułem własności (współwłasności) do gruntu, to najpóźniej tytuł taki podatnik powinien uzyskać ostatniego dnia okresu o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kiedy może wydatkować środki na realizacje własnego celu mieszkaniowego.

Ponadto podkreślenia wymaga również, że ustawodawca przewidując zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy w sposób niebudzący wątpliwość podkreślił, że zwolnieniu podlegać będą tylko takie środki, które wydatkowane zostaną na „własne cele mieszkaniowe” a nie jakiekolwiek cele mieszkaniowe. Przy czym „własne cele mieszkaniowe” w takim przypadku należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Realizacja własnych celów mieszkaniowych winna polegać na tym, że w przypadku budowy, rozbudowy, nadbudowy, przebudowy lub remontu własnego budynku mieszkalnego to w tym budynku podatnik faktycznie winien takie cele realizować czyli w nim mieszkać.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie posiada tytułu własności do działki (działek), na której od 20 lat buduje budynek. Wynika to z faktu, że we wrześniu 1982 r. na podstawie umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa rolnego sporządzonej przed Naczelnikiem Gminy Wnioskodawca przejął gospodarstwo rolne. Jednakże ponieważ stryj (przekazujący) posiadał AWZ na 11 z 13 wchodzących w skład gospodarstwa działek a na pozostałe 2 działki dokumenty zaginęły, to Wnioskodawca musiał wystąpić o zasiedzenie gruntu (sprawa jest w toku). W ww. budynku Wnioskodawca zamieszkuje wraz z rodziną.

Oznacza to, że jeżeli w terminie do końca 2017 r. Wnioskodawca uzyska prawomocne postanowienie sądu o zasiedzeniu gruntu, na którym znajduje się budynek, którego budowę Wnioskodawca chce nadal kontynuować i dokonywać jego remontu przeznaczając na ten cel środki ze sprzedaży udziału w mieszkaniu, to wydatki poniesione począwszy od dnia sprzedaży udziału w mieszkaniu odziedziczonym po ojcu do końca 2017 r. na tę budowę oraz remont będą mogły zostać uwzględnione przy obliczaniu zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie wystarczy zatem, że Wnioskodawca posiada akt własności ziemi – dotyczy on bowiem wyłącznie 11 z 13 działek – oraz umowę przekazania własności i posiadania gospodarstwa rolnego, jeżeli nie dysponuje tytułem własności do 2 działek, na których znajduje się budynek, na kontynuację budowy i remont którego Wnioskodawca chce przeznaczyć środki z odpłatnego zbycia udziału w mieszkaniu odziedziczonym po ojcu. Zauważyć bowiem należy, że na podstawie umowy z 1982 r. przeniesione zostało na Wnioskodawcę prawo własności 11 działek, natomiast w odniesieniu do 2 pozostałych działek przeniesione zostało na Wnioskodawcę jedynie prawo posiadania tych działek, gdyż jak wynika z okoliczności sprawy stryj posiadał AWZ wyłącznie na 11 działek. Potwierdzeniem powyższych ustaleń jest również sama nazwa umowy z 1982 r. – „umowa przekazania własności i posiadania gospodarstwa”, jak również okoliczność, że w odniesieniu ww. 2 działek toczy się obecnie przed sądem postępowanie o stwierdzenie zasiedzenia.

Tym samym będą celem mieszkaniowym wskazanym w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy wydatki poniesione na budowę i remont domu na działce (działkach) nie stanowiącej w momencie wydatkowania środków ze sprzedaży własności Wnioskodawcy jeżeli w okresie jaki został przewidziany przez ustawodawcę na wydatkowanie środków ze sprzedaży działka (działki) ta stanie się jego własnością. Nie ma przeszkód aby Wnioskodawca chcąc skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy środki pieniężne uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia udziału w mieszkaniu przeznaczył na budowę budynku mieszkalnego i jego remont jeszcze przed uzyskaniem prawomocnego postanowienia o zasiedzeniu, jeżeli postanowienie to uzyska najpóźniej do końca 2017 r. czyli w terminie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym jeżeli Wnioskodawca skorzysta ze zwolnienia a w terminie do 31 grudnia 2017 r. nie uzyska postanowienia o zasiedzeniu, czyli nie wypełni warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Dlatego to do Wnioskodawcy należy decyzja czy ze zwolnienia chce skorzystać przed uzyskaniem postanowienia o zasiedzeniu gruntu.

Podsumowując, dokumentem, którym winien dysponować Wnioskodawca w okresie do końca 2017 r. będzie postanowienie o zasiedzeniu. Ten dokument będzie potwierdzał prawo własności Wnioskodawcy do działki (działek), na której znajduje się budynek a tym samym decydował będzie o prawie Wnioskodawcy do zwolnienia.

Odnośnie natomiast do kwestii, które ze wskazanych we wniosku wydatków można zakwalifikować jako budowa, remont i w związku z tym, które z nich mogą zostać uwzględnione przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują, jakiego rodzaju wydatki wchodzą w zakres zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy. Przepisy ustawy o podatku dochodowym nie definiują pojęcia „budowa” czy „remont”. Wymienione pojęcia rozumieć należy zatem w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji.

W myśl art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 290 ze zm.) – przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Przez budynek rozumie się obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego). Dla procesu budowy budynku mieszkalnego istotne jest wykonanie tylko tych elementów, które stanowią jego substancję lub są trwale z tym budynkiem związane, np. wykonanie wszystkich przyłączy i uzbrojeń działki w media (gaz, woda, kanalizacja, energetyka).

Z kolei w świetle przepisu art. 3 pkt 8 ww. ustawy Prawo budowlane – poprzez „remont” należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Natomiast przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7 ustawy Prawo budowlane).

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 stwierdzając: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.”

W świetle powyższych przepisów podkreślić należy, że nie wszystkie poniesione przez Wnioskodawcę i wskazane we wniosku wydatki podlegać będą zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie będą stanowić wydatków na własne cele mieszkaniowe wydatki poniesione na zakup i montaż oświetlenia. Wydatki te stanowią bowiem wyposażenie wnętrza i jako takie nie mogą być traktowane na równi z wydatkami remontowo-budowlanymi. Zatem wydatki te nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego bowiem nie spełniają dyspozycji zawartej w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast pozostałe wydatki na:

• wykonanie hydro i termoizolacji fundamentów,
• wykonanie elewacji budynku,
• zakup i montaż zewnętrznych rolet okiennych,
• zakup i montaż zewnętrznych parapetów,
• zakup i montaż kabiny prysznicowej wraz z panelem natryskowym,
• zakup i montaż instalacji kolektorów słonecznych,
• zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej,
• odnowienie/wymiana podłogi, malowanie ścian, cyklinowanie, flizowanie,
• wymiana instalacji hydroforowej,
• obłożenie terakotą schodów wejściowych do budynku i tarasu

niezależnie od tego czy zostaną sklasyfikowane jako budowa czy też remont, można zaliczyć do wydatków wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tym samym Wnioskodawca będzie mógł je uwzględnić przy obliczaniu zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Podsumowując, dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w 2015 r. ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w 2013 r. w drodze spadku po ojcu – a więc ze sprzedaży przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie – podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawcy przysługuje jednak prawo do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ww. ustawy w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego, w którym realizuje własne cele mieszkaniowe, jeżeli w terminie do 31 grudnia 2017 r. Wnioskodawca uzyska prawomocne postanowienie o zasiedzeniu działki (działek), na której znajduje się ww. budynek, gdyż posiadana przez Wnioskodawcę umowa przekazania własności i posiadania gospodarstwa z 1982 r. nie potwierdza, że Wnioskodawcy przysługuje prawo własności do działki (działek), na których posadowiony jest ww. budynek mieszkalny. Jeżeli nawet w chwili ponoszenia wydatków na cele wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy Wnioskodawca nie dysponuje tytułem własności do działki (działek), na której znajduje się budynek, to najpóźniej tytuł taki podatnik powinien uzyskać ostatniego dnia okresu o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kiedy może wydatkować środki na realizację własnych celów mieszkaniowych, aby stwierdzić, że zwolnienie mu przysługuje. Zatem wydatki na budowę i remont domu mogą zostać uznane za poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdy poniesione będą w okresie od dnia sprzedaży udziału w mieszkaniu odziedziczonym po ojcu a najpóźniej ostatniego dnia okresu dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie czyli 31 grudnia 2017 r. jeżeli w okresie tym Wnioskodawca uzyska prawomocne postanowienie o zasiedzeniu. Przy czym za wydatki na własne cele mieszkaniowe, o których mowa art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca nie może uznać wydatków poniesionych zakup i montaż oświetlenia, tym samym wydatkowanie kwot na ten cel nie uzasadnia zwolnienia z opodatkowania. Cel taki mogą stanowić pozostałe wymienione przez Wnioskodawcę wydatki.

Stanowiska Wnioskodawcy nie można było zatem w całości uznać za prawidłowe.

Do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.