Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP3.4512.175.2016.2.JM
z 8 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2016 r. (data wpływu 18 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2016 r. (data wpływu 25 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania użyczenia infrastruktury elektroenergetycznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania użyczenia infrastruktury elektroenergetycznej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 maja 2016 r. (data wpływu 25 maja 2016 r.) o wskazanie adresu Wnioskodawcy w systemie teleinformatycznym e-PUAP i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Miasto ….. posiada status czynnego, zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług.

Miasto ….. jest miastem na prawach powiatu definiowanym zgodnie z art. 92 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym (Dz.U z 2015 r., poz. 1445 ze zm.), jako gmina wykonująca zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie. Miasto …… w ramach swojej działalności wykonuje zadania gminy i powiatu.

Miasto …. jest właścicielem nieruchomości, położonej …., przy ul. ….., w skład której wchodzą działki oznaczone numerami 105, 110/2, 111/2 i 112/2. Na ww. nieruchomości Miasto ….. obecnie kontynuuje zaniechaną w latach 90-tych XX w. inwestycję pn. „Budowa Domu Pomocy Społecznej”. Zadanie jest realizowane w ramach zadań własnych miasta na prawach powiatu zgodnie z:

1. art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie powiatowym – do zadań publicznych o charakterze ponadgminnym, wykonywanych przez powiat należą zadania w zakresie pomocy społecznej;
2. art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2015 r., poz. 1515) – zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych.
   
   

W wyniku realizacji ww. zadania powstanie obiekt pełniący funkcję usługową – usługi pomocy społecznej, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług.

W Domu Pomocy Społecznej (dalej DPS) znajdować się będą pokoje 1-, 2- i 3-osobowe, przeznaczone dla 51 pensjonariuszy, do dyspozycji których będą: pokój dziennego pobytu, pokój gościnny, kaplica, stołówka z całodziennym wyżywieniem. DPS wyposażony będzie również w kuchnię umożliwiającą samodzielne przygotowanie posiłków dostosowanych do potrzeb mieszkańców, pralnię, pomieszczenia do rehabilitacji, pokój pielęgniarek. W DPS znajdą się także pokoje Ośrodka Terapii Zajęciowej, w których uczestnicy będą przebywać 8 godzin dziennie.

Na nieruchomości, na której realizowana jest przedmiotowa inwestycja znajduje się budynek gospodarczy, który zostanie przystosowany do potrzeb administracji DPS, a także urządzenia elektroenergetyczne: budynkowa stacja transformatorowa wraz z urządzeniami SN, SN/nn, nn, zasilające stację kable SN oraz wyprowadzenia kablowe nn.

Zakres robót w ramach realizacji ww. zadania obejmuje:

• roboty ogólnobudowlane,
  

• budowę instalacji sanitarnych, elektrycznych,
  

• budowę sieci instalacji zewnętrznych,
  

• zagospodarowanie terenu.
  
  

W dniu 22 marca 2016 r. Miasto …. podpisało z ….. S.A. (dalej: …..) umowę użyczenia ww. infrastruktury elektroenergetycznej. Na mocy zapisów umowy użyczenia Miasto ….. jako użyczający, wyraża nieodpłatnie zgodę na:

• umieszczenie nowej infrastruktury elektroenergetycznej realizowanej przez ….. dla zasilania DPS,
  

• przesył energii elektrycznej przez urządzenia elektroenergetyczne zlokalizowane na przedmiotowej nieruchomości, będące własnością Miasta …..,
  

• udostępnienie istniejącej stacji transformatorowej w celu prowadzenia zabiegów eksploatacyjnych i usuwania awarii oraz ułożenie przez …. z tej stacji trafo kabla nn w celu zasilania DPS.
  
  

Usługi pomocy społecznej są świadczone przez jednostkę organizacyjną Miasta …...

Usługi pomocy społecznej są świadczone przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie …… (dalej MOPR).

MOPR jest jednostką budżetową.

MOPR nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. MOPR wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011, Nr 177, poz. 1054 z pózn. zm.).

Miasto ….. dokonuje odrębnych od MOPR rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług.

Miasto …… w swoich rozliczeniach w zakresie podatku od towarów i usług (rejestrach sprzedaży i deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7) nie uwzględnia sprzedaży dokonywanej przez MOPR. MOPR nie składa deklaracji dla podatku od towarów i usług.

Czynność użyczenia infrastruktury elektroenergetycznej ma związek z wykonywaniem zadań publicznych w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1515) oraz w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1445 ze zm.).

Czynność użyczenia infrastruktury elektroenergetycznej dla celów zasilania DPS ma związek z wykonywaniem zadań własnych, nałożonych na urzędy obsługujące organy władzy publicznej odrębnymi przepisami prawa, dla których realizacji zostały one powołane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynność użyczenia infrastruktury elektroenergetycznej dla …… S.A. w celu zasilania DPS podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy czynność użyczenia infrastruktury elektroenergetycznej dla ….. w celu zasilania DPS nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. Ponadto – zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Dodatkowo - zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy – za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Warunki, których spełnienie powoduje, że nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług to:

1. w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do obniżenia – w całości lub części – kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
2. w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Umowa użyczenia uregulowana jest w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380). Zgodnie z art. 710 Kc użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy, zatem nie stanowi dostawy towaru w rozumieniu art. 7 ustawy. Oznacza to, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia stanowi nieodpłatne świadczenie usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na celu lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 przywołanego powyżej artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Ponadto zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym.

Zadanie budowy DPS realizowane jest w ramach zadań własnych w zakresie pomocy społecznej, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie powiatowym oraz w art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym.

Zatem, czynność użyczenia przedmiotowej infrastruktury elektroenergetycznej na rzecz ….. w celu zasilania DPS nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zadanie budowy DPS jest zadaniem własnym Miasta, realizowanym w ramach zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty. W konsekwencji Miasto …… nie działa w tej sytuacji w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-276/14 Gmina ….. przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym „artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie”. Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tą ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.

W konsekwencji tego wyroku należy uznać, że jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Należy przy tym zaznaczyć, że ww. orzeczenia TSUE nie można stosować w sposób „wybiórczy”. Oznacza to, że w sytuacji, gdy gmina będzie traktować siebie i swoje jednostki organizacyjne jako jednego podatnika (gminę), rodzi to konsekwencje w postaci sposobu rozliczania deklaracji (i ewentualnie dokonanie ich korekt) zarówno po stronie podatku naliczonego, jak i należnego. Zatem wykonywane przez jednostki gminne czynności opodatkowane należy przypisać gminie z tym skutkiem, że rodzi to konieczność rozliczania się jako jeden podatnik ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Aby zapewnić samorządom czas na przygotowanie się do nowego modelu rozliczeń, 29 września 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało komunikat w sprawie objętej wyrokiem TSUE, w którym wskazano, że stosowany model rozliczeń może być kontynuowany do połowy 2016 r. W dniu 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wprowadziło zmianę do komunikatu polegającą na przedłużeniu terminu ostatecznej centralizacji na dzień 1 stycznia 2017 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, iż opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych (art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Miasto jest właścicielem nieruchomości, w skład której wchodzą działki oznaczone numerami 105, 110/2, 111/2 i 112/2. Na ww. nieruchomości Miasto kontynuuje zaniechaną w latach 90-tych XX w. inwestycję pn. „Budowa Domu Pomocy Społecznej”. W wyniku realizacji ww. zadania powstanie obiekt pełniący funkcję usługową – usługi pomocy społecznej, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług. Na nieruchomości, na której realizowana jest przedmiotowa inwestycja znajduje się budynek gospodarczy, który zostanie przystosowany do potrzeb administracji DPS, a także urządzenia elektroenergetyczne: budynkowa stacja transformatorowa wraz z urządzeniami SN, SN/nn, nn, zasilające stację kable SN oraz wyprowadzenia kablowe nn. Zakres robót w ramach realizacji ww. zadania obejmuje: roboty ogólnobudowlane, budowę instalacji sanitarnych, elektrycznych, budowę sieci instalacji zewnętrznych, zagospodarowanie terenu. W dniu 22 marca 2016 r. Miasto podpisało z ….. S.A. umowę użyczenia ww. infrastruktury elektroenergetycznej. Na mocy zapisów umowy użyczenia Miasto jako użyczający, wyraża nieodpłatnie zgodę na: umieszczenie nowej infrastruktury elektroenergetycznej dla zasilania DPS, przesył energii elektrycznej przez urządzenia elektroenergetyczne zlokalizowane na przedmiotowej nieruchomości, będące własnością Miasta, udostępnienie istniejącej stacji transformatorowej w celu prowadzenia zabiegów eksploatacyjnych i usuwania awarii oraz ułożenie z tej stacji trafo kabla nn w celu zasilania DPS. Usługi pomocy społecznej są świadczone przez jednostkę organizacyjną Miasta. Usługi pomocy społecznej są świadczone przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie. MOPR jest jednostką budżetową. MOPR nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. MOPR wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Miasto dokonuje odrębnych od MOPR rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług. Miasto w swoich rozliczeniach w zakresie podatku od towarów i usług (rejestrach sprzedaży i deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7) nie uwzględnia sprzedaży dokonywanej przez MOPR. MOPR nie składa deklaracji dla podatku od towarów i usług. Czynność użyczenia infrastruktury elektroenergetycznej dla celów zasilania DPS ma związek z wykonywaniem zadań własnych, nałożonych na urzędy obsługujące organy władzy publicznej odrębnymi przepisami prawa, dla których realizacji zostały one powołane.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania użyczenia infrastruktury elektroenergetycznej.

Mając na uwadze uregulowania zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, należy stwierdzić, że Miasto, użyczając infrastrukturę elektroenergetyczną na rzecz ….. S.A, nie dokonuje tej czynności do celów działalności gospodarczej i tym samym nie działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Nieodpłatne udostępnienie infrastruktury elektroenergetycznej przez Wnioskodawcę służy wykonywaniu przez Zainteresowanego zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność, czyli realizacji zadań publicznych wykraczających poza działalność gospodarczą.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, iż w przypadku użyczenia infrastruktury elektroenergetycznej, Zainteresowany nie używa jej do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i tym samym w powyższym zakresie Wnioskodawca nie działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji powyższa czynność jest wyłączona całkowicie z systemu podatku VAT i z tego względu stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ zaznacza, że rozstrzygnięcie w rozpatrywanej sprawie będzie nieaktualne, o ile Wnioskodawca, którego jednostką budżetową jest MOPR, zgodnie z wnioskami płynącymi z wyroku TSUE w sprawie C-276/14 oraz uchwały sygn. akt ….. dokona „scentralizowania” w zakresie rozliczeń w podatku od towarów i usług, tj. będzie rozliczać cały podatek należny, jak i podatek naliczony powstały w wyniku działań realizowanych przez swoje jednostki organizacyjne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.