Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-407/16/AK
z 14 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 2 kwietnia 2016 r. (data otrzymania 5 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży gruntów rolnych –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży gruntów rolnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 2 czerwca 2015 r. aktem notarialnym Wnioskodawca sprzedał:

1. działki nabyte: w 1/16 w drodze spadku po zmarłym w 2008 r. bracie oraz w 15/16 w drodze działu spadku w 2010 r. Są to:
   
   • działka numer 361 o powierzchni 1,58 ha (stanowi las),
   • działka numer 360 o powierzchni 0,85 ha (stanowi grunty orne),
   • działka numer 359/1 o powierzchni 0,63 ha (stanowi grunty orne),
2. działkę numer 358/1 o powierzchni 0,01 ha (stanowi grunty orne). Działka ta została nabyta w drodze zamiany 8 stycznia 2015 r. aktem notarialnym – wartość nabycia z umowy zamiany: 200 zł. Aktem tym Wnioskodawca równocześnie zbył, w drodze zamiany, działkę numer 359/2 o powierzchni 0,01 ha, która była nabyta w 1/16 w drodze spadku po zmarłym w 2008 r. bracie oraz w 15/16 w drodze działu spadku w 2010 r.; wartość przychodu z umowy zamiany: 200 zł.
   
   

Powyższe grunty (za wyjątkiem lasu) stanowiły gospodarstwo rolne. Nabywcami ww. gospodarstwa rolnego są dwie pary małżeńskie. W akcie notarialnym notariusz całkowicie pominął fakt odebrania oświadczenia od nabywców o zachowaniu charakteru rolnego nabytych gruntów. W celu udokumentowania ciągłości rolnego charakteru gospodarstwa Wnioskodawca zwrócił się do nabywców o pisemne oświadczenie, że zakupiony przez nich grunt nie utracił charakteru rolnego i nadal jest użytkowany rolniczo. Obecnie Wnioskodawca posiada odrębne, pisemne oświadczenie wszystkich nabywców, że nabyte działki nie utraciły charakteru rolnego i nadal są użytkowane rolniczo.

Ponadto, z Urzędu Gminy Wnioskodawca otrzymał również zaświadczenie z 7 marca 2016 r. o przeznaczeniu sprzedanych działek. W myśl planu zagospodarowania przestrzennego działki o numerach 360, 359/1 oraz 358/1 znajdują się w terenach gruntów rolnych a działka numer 361 znajduje się w terenach lasu.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z odpłatnym zbyciem gospodarstwa rolnego Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu ww. zwolnienie w stosunku do sprzedanych gruntów rolnych, gdyż wszystkie warunki narzucone przez ustawę zostały spełnione tj.:

• grunty zakwalifikowane są jako grunty orne,
• zbyte grunty stanowiły gospodarstwo rolne (tj. były własnością osoby fizycznej i obszar gruntów przekraczał 1 ha),
• grunty nie utraciły w skutek sprzedaży charakteru rolnego (nabywcy złożyli 15 marca 2016 r. pisemne oświadczenie, że nadal na ww. gruntach prowadzone jest gospodarstwo rolne),
• Urząd Gminy 7 marca 2016 r. zaświadczył, że grunty te, w myśl planu zagospodarowania przestrzennego, nadal figurują jako grunty rolne i zabudowy zagrodowej w gospodarstwie rolnym.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie – nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec wyżej przywołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedstawionym stanie faktycznym istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia sprzedanych nieruchomości (działek) i forma prawna ich nabycia.

Termin „nabycie”, którym posługuje się ustawodawca w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Tak więc nabycie rozumiane jest jako uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa). Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można np. w drodze zamiany, zakupując, pod tytułem darmym (w formie darowizny, w drodze spadku), w przypadku zaś ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tych praw. Przy dziale spadku również może mieć miejsce nabycie nieruchomości lub prawa w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Wówczas data działu spadku będzie miała istotne znaczenie przy ustalaniu skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa przyznanego na wyłączną własność jednego ze spadkobierców.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że działki numer 361, 360, 359/1 i 358/1, które Wnioskodawca sprzedał w 2015 r. zostały przez niego nabyte w różnym czasie i w różny sposób, tj.:

1. działki numer 361, 360 i 359/1 zostały nabyte:
   
   • w drodze spadku w 2008 r. w udziale 1/16,
   • w wyniku działu spadku w 2015 r. w udziale 15/16,
2. działka numer 358/1 została nabyta w drodze zamiany w 2015 r.
   
   

Z uwagi na fakt, że nabycie udziałów w działkach numer 361, 360 i 359/1 nastąpiło odpowiednio w 2008 r. oraz w 2015 r., to pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy należy liczyć oddzielnie w stosunku do każdego udziału jaki Wnioskodawca nabył.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia stwierdzić należy, że sprzedaż ww. działek w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2008 r. w drodze spadku (1/16) nie podlegała w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Oznacza to, że nie ma potrzeby rozpatrywanie czy 1/16 przychodu ze sprzedaży działek numer 361, 360 i 359/1 korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bowiem przychód ze sprzedaży tych działek w wysokości 1/16 nie podlegał w ogóle opodatkowaniu.

Natomiast sprzedaż działek numer 361, 360 i 359/1 w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2015 r. w wyniku działu spadku (15/16) oraz sprzedaż działki numer 358/1 stanowiła źródło przychodów i podlegać powinna była opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału 15/16 w działkach numer 361, 360 i 359/1 oraz nabycie w drodze zamiany działki numer 358/1 do dnia sprzedaży tych działek nie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem wyłącznie w odniesieniu do przychodu ze sprzedaży działek numer 361, 360 i 359/1 przypadającego na udział 15/16 w każdej z nich nabyty w 2015 r. w drodze działu spadku oraz w odniesieniu do przychodu ze sprzedaży działki 358/1 nabytej w drodze zamiany w 2015 r. rozpatrywać można możliwość jego zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy. Tylko bowiem przychód przypadający na ten udział w działkach numer 361, 360 i 359/1 oraz przychód przypadający na działkę 358/1 stanowił źródło przychodów. Przychód przypadający na udział 1/16 w działkach numer 361, 360 i 359/1 nabyty w spadku nie jest w ogóle źródłem przychodu, więc rozważanie jego zwolnienia z opodatkowania jest bezprzedmiotowe.

Dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży udziału 15/16 w działkach numer 361, 360 i 359/1 oraz sprzedaży działki numer 358/1 wskazać należy, że zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny zbywanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ww. ustawy – koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W myśl natomiast art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym – oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym (art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 617) – za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Szczegółowe określenie, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnego wymaga odniesienia się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 542 ze zm.) oraz Załącznika Nr 6 do tego rozporządzenia.

Zgodnie z § 67 ww. rozporządzenia – użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:

1. grunty rolne,
2. grunty leśne,
3. grunty zabudowane i zurbanizowane,
4. użytki ekologiczne, oznaczone symbolem złożonym z litery „E” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego określającego sposób zagospodarowania lub użytkowania terenu, np. E-Ws, E-Wp, E-Ls, E-Lz, E-N, E-Ps, E-R,
5. (uchylony),
6. grunty pod wodami,
7. tereny różne oznaczone symbolem – Tr.
   
   

Stosownie natomiast do treści § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia – grunty rolne dzielą się na:

1. użytki rolne, do których zalicza się:
   
   1. grunty orne, oznaczone symbolem – R,
   2. sady, oznaczone symbolem – S,
   3. łąki trwałe, oznaczone symbolem – Ł,
   4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem – Ps,
   5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem – Br,
   6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem – Wsr,
   7. grunty pod rowami, oznaczone symbolem – W,
   8. grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem – Lzr,
2. nieużytki, oznaczone symbolem – N.
   
   
   

Grunty leśne – zgodnie z § 68 ust. 2 ww. rozporządzenia – dzielą się na:

1. lasy, oznaczone symbolem – Ls,
2. grunty zadrzewione i zakrzewione, oznaczone symbolem – Lz.
   
   

Z powyżej przytoczonych przepisów wynika, że zastosowanie zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uwarunkowane jest następującymi przesłankami:

• sprzedawane grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne, do których zalicza się m.in. grunty orne, oznaczone symbolem – R;
• w chwili sprzedaży muszą stanowić gospodarstwo rolne, tj. będący własnością (współwłasnością) lub znajdujący się w posiadaniu osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy;
• grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego charakteru;
• sprzedaż ma dotyczyć całości lub części gospodarstwa rolnego, co oznacza, że transakcja może obejmować wszystkie nieruchomości wchodzące w skład tego gospodarstwa rolnego bądź niektóre z nich.
  
  

Jeżeli zatem zostaną zachowane powyższe warunki, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Przy czym wskazać należy, że grunty leśne nie wchodzą w skład gospodarstwa rolnego. W myśl art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 374) – lasem w rozumieniu ustawy są grunty leśne sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako lasy. Grunty leśne nie stanowią więc gospodarstwa rolnego w rozumieniu definicji z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym. Ma zatem rację Wnioskodawca twierdząc, że grunty leśne nie są gruntami wchodzącymi w skład gospodarstwa rolnego. Nie są bowiem klasyfikowane jako użytki rolne, a w związku z tym ich sprzedaży nie może dotyczyć zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może korzystać przychód ze sprzedaży udziału 15/16 w działkach numer 360, 359/1 i przychód ze sprzedaży działki numer 358/1. Przywołane przez Wnioskodawcę okoliczności wskazują bowiem na spełnienie przesłanek uprawniających do ww. zwolnienia. Wynika to z faktu, że będące własnością Wnioskodawcy ww. sprzedawane grunty stanowiły gospodarstwo rolne – zakwalifikowane były jako grunty orne, ich obszar przekraczał 1ha a kupujący nabyli ww. nieruchomość w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego (prowadzą na nich gospodarstwo rolne) zatem nie utraciły one w skutek sprzedaży rolnego charakteru.

Utrata charakteru rolnego gruntu następuje bowiem przez wyłączenie tych gruntów z produkcji rolnej polegające na faktycznym przekształceniu sposobu ich użytkowania łączącym się ze zmianą ich dotychczasowego przeznaczenia. Dla oceny czy dokonana transakcja skutkuje utratą charakteru rolnego gruntu decydujące znaczenie ma cel jego nabycia, faktyczny zamiar nabywcy co do przeznaczenia nieruchomości bądź inne okoliczności związane z daną transakcją. Faktyczne przekształcenie sposobu użytkowania gruntów może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, z charakteru nabywcy lub innych okoliczności związanych z daną transakcją. Całokształt tych okoliczności może wskazywać na utratę charakteru rolnego nabywanego gruntu nawet wówczas, gdy nieruchomość taka umiejscowiona jest w planie zagospodarowania przestrzennego jako nieruchomość położona na terenach upraw rolnych. Tak więc dla oceny utraty charakteru rolnego gruntu znaczenie mają okoliczności faktyczne związane z faktycznym utrzymaniem rolniczego charakteru użytkowania gruntu. Chodzi bowiem o faktyczną, a nie jedynie prawną utratę charakteru rolnego przez nieruchomość. Okoliczność czy dana nieruchomość w wyniku sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego podlega weryfikacji przez urząd skarbowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, że spełnia przesłanki do zwolnienia.

Z informacji podanych we wniosku wynika, że dwa małżeństwa, które kupiły od Wnioskodawcy grunty orne nadal użytkują je rolniczo i nie utraciły one charakteru rolnego. Na możliwość skorzystania z omawianego zwolnienia nie ma wpływu fakt, że w celu udokumentowania ciągłości rolnego charakteru gospodarstwa Wnioskodawca zwrócił się do nabywców w celu uzyskania oświadczenia, iż nabyte przez nich działki nie utraciły charakteru rolnego i nadal są użytkowane rolniczo (w akcie notarialnym notariusz pominął ten fakt), jeżeli rzeczywiście nie nastąpiła utrata tego charakteru w związku ze sprzedażą.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że w stosunku do sprzedanych gruntów rolnych przysługuje mu zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej

w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.