Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/4511-285/16/MS
z 16 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2016 r. (data wpływu 25 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w dniu 7 lutego 2013 r. dokonała odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, który odziedziczyła po mamie zmarłej 29 czerwca 2011 r.

W dniu 15 lutego 2012 r. Wnioskodawczyni zakupiła z mężem działkę o powierzchni 1,1858 ha. Działka ta była wyodrębniona z dużego terenu rolnego i w planie zagospodarowania przestrzennego był to teren przeznaczony na działalność produkcyjną, składowo-magazynową i usług rzemiosł, miał wpisaną dozwoloną lokalizację zapleczy administracyjno-socjalnych.

Dlatego, że obszary rolne sięgają do jednostki wojskowej (a dokładnie lotniska) był tam również zapis o zakazie zabudowy mieszkaniowej. Kupując tą nieruchomość Wnioskodawczyni obiecano przekształcenie tego terenu w planach przestrzennych zagospodarowania Miasta na działkę z możliwością zabudowy mieszkaniowej. Wniosek do Burmistrza o dokonanie zmian złożono 16 marca 2012 r. Informację z Urzędu Miasta o przystąpieniu do sporządzenia zmian miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego otrzymano 26 września 2014 r. Ze względu na olbrzymie koszty zmiany takie dokonywane są raz na pięć lat.

Wnioskodawczyni nie mogła czekać tak długo, ponieważ dwa lata od zbycia nieruchomości, o których mowa w art. 30e u.p.d.o.f., mijały z końcem 2015 r. Postanowiła złożyć wniosek o pozwolenie na budowę budynku biurowo-socjalnego (5 lipca 2013 r.), który wraz ze zmianą zagospodarowania przestrzennego miał być przekształcony na budynek mieszkalny jednorodzinny. Po otrzymaniu pozwolenia na budowę Wnioskodawczyni dokonała zakupu materiałów budowlanych potrzebnych do budowy domu, na co posiada odpowiednie rachunki i faktury.

W dniu 27 listopada 2015 r. w Urzędzie Miasta podjęto uchwałę o zmianie miejscowego zagospodarowania przestrzennego. Po uprawomocnieniu się decyzji Starosta wszczął postępowanie administracyjne w sprawie zmiany sposobu użytkowania budynku biurowo-socjalnego na budynek mieszkalny jednorodzinny. Okres świąteczno-noworoczny spowodował, że decyzja o zmianie sposobu użytkowania budynku została wydana 01 lutego 2016 r.

Z przeczytanych wielu interpretacji indywidualnych wynika, że „wystarczającym jest, aby pozwoleniem na budowę inwestor dysponował w momencie realizacji inwestycji. Możliwe jest zatem, że podatnik poczyni wydatki wcześniej, jeszcze przed uzyskaniem pozwolenia na budowę”.

Art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wydatkowania na własne cele mieszkaniowe zalicza nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego. Natomiast w lit. d) tego samego punktu wymienia się rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego.

Można więc wywnioskować, że działka Wnioskodawczyni zmieniła przeznaczenie na grunt z możliwością zabudowy mieszkaniowej 25 listopada 2015 r. i od tej pory w projekcie budowlanym można było rozpocząć adaptację budynku biurowego na mieszkalny.

Starosta w dniu 21 grudnia 2015 r. wszczął postępowanie o zmianie sposobu użytkowania budynku niemieszkalnego na budynek mieszkalny. Ustawodawca stwierdził, że można zakupić inny grunt, ale w okresie, o którym mowa zmieni on przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c), to wnioskując tak samo można wybudować budynek, który w określonym czasie zmieni swoje przeznaczenie na mieszkalny.

W interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPBII/2/415-1293/10/MW stwierdzono, że można zaadaptować część budynku firmowego na mieszkalny bez konieczności jakichkolwiek pozwoleń. Wnioskodawczyni zaś posiada wszystkie pozwolenia i budowała od początku budynek na cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwota pochodząca ze sprzedaży mieszkania odziedziczonego po zmarłej mamie i przeznaczona na wybudowanie i adaptację budynku biurowo-socjalnego na budynek mieszkalny jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zaistniałym stanie faktycznym istnieje możliwość zwolnienia z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Z kolei art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. e) ustawy stanowi, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131 uważa się także rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Wskazać należy, że zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni uzyskała pozwolenie na budowę budynku biurowo-socjalnego, a następnie dokonała zakupu potrzebnych materiałów budowlanych. Oznacza to, że wydatkowanie środków na tę budowę nie stanowi wydatkowania na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 25 lit. d) ustawy, gdyż w rezultacie nie powstał budynek mieszkalny.

W dalszej części wniosku stwierdzono zaś, że w dniu 27 listopada 2015 r. w Urzędzie Miasta podjęto uchwałę o zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Następnie Starosta wszczął postępowanie administracyjne w sprawie zmiany sposobu użytkowania budynku biurowo-socjalnego na budynek mieszkalny jednorodzinny. Jednakże decyzja o zmianie sposobu użytkowania budynku została wydana 1 lutego 2016 r.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (sjp.pwn.pl) „adaptacja” to przystosowanie czegoś do innego użytku niż było przeznaczone. Przepis art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. e) ustawy traktuje o wydatkach na adaptację (a o takich Wnioskodawca nie wspomina), a więc o konieczności dokonania robót budowlanych dostosowujących budynek biurowo-socjalny do celów mieszkaniowych. Adaptacja rozumiana jako zmiana sposobu użytkowania nie mieści się zatem w dyspozycji tego przepisu.

Nie można zatem uznać, że w opisanym stanie faktycznym doszło do adaptacji na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 25 lit. e) ustawy. W niniejszej sprawie mamy do czynienia jedynie ze zmianą sposobu użytkowania budynku, z którą nie wiązały się żadne wydatki adaptacyjne.

Podkreślenia wymaga, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016, poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.