INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 14 maja 2012 r. (data wpływu 16 maja 2012 r. i z dnia 29 maja 2012 r. (data wpływu 01.06.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży następujących składników majątkowych: gruntu, budynku stacji kontroli pojazdów wraz z pomieszczeniami socjalnymi i gospodarczymi, placów, dróg, miejsc postojowych, maszyn i urządzeń stacji kontroli pojazdów, wyposażenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży następujących składników majątkowych: gruntu, budynku stacji kontroli pojazdów wraz z pomieszczeniami socjalnymi i gospodarczymi, placów, dróg, miejsc postojowych, maszyn i urządzeń stacji kontroli pojazdów, wyposażenia.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 14 maja 2012 r. (data wpływu 16 maja 2012 r. i z dnia 29 maja 2012 r. (data wpływu 01.06.2012 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podmiotem zajmującym się dokonywaniem analiz technicznych pojazdów mechanicznych. Obiekty , które służą do dokonywania przedmiotowych analiz zlokalizowane są w różnych miejscowościach. W skład punktu dokonującego analizy wchodzą między innymi :

1. grunt,
2. budynek stacji kontroli pojazdów wraz z pomieszczeniami socjalnymi i gospodarczymi,
3. place, drogi i miejsca postojowe ,
4. maszyny i urządzenia stacji kontroli pojazdów,
5. wyposażenie.
   
   

Spółka w IV kwartale 2012 roku zamierza dokonać sprzedaży stacji kontroli pojazdów zlokalizowanej w….. Obiekt ten został wybudowany i oddany do użytkowania w 2007 roku. Naliczony podatek VAT z tytułu zrealizowanej inwestycji został ujęty w deklaracjach VAT i pomniejszył podatek należny VAT Spółki. Spółka od rozpoczęcia użytkowania obiektu nie dokonywała jego sprzedaży, wynajmu , dzierżawy ani leasingu. Maszyny i urządzenia oraz cześć wyposażenia zostały sfinansowane leasingiem operacyjnym, a przedmioty leasingu zostaną nabyte po zakończeniu umowy leasingu w miesiącu czerwcu 2012 roku. Według informacji Spółki w momencie sprzedaży nabywca stacji zatrudni pracowników Spółki w swoim przedsiębiorstwie.

Spółka jako osoba prawna ma obowiązek sporządzania sprawozdania finansowego na koniec każdego roku obrotowego. Stacja w …jako jej część nie jest samodzielnie wyodrębnionym oddziałem Spółki w rozumieniu ustawy o rachunkowości, czy też innych ustaw i w związku z tym nie sporządza bilansu oddziału.

Wnioskodawca wskazuje, iż sprzedawany majątek,

1. na płaszczyźnie organizacyjnej - nie stanowi wyodrębnionego organizacyjnie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa,
2. na płaszczyźnie finansowej - nie posiada samodzielności finansowej tj. nie prowadzi samodzielnie gospodarki finansowej , nie sporządza samodzielnie bilansu ani innych tego typu dokumentów. Ewidencja księgowa (księga handlowa) umożliwia Spółce przyporządkowanie kosztów i przychodów związanych bezpośrednio z zespołem składników, które zamierza zbyć, a poprzez podział kosztów zarządu Spółki i przypisanie ich do tego miejsca powstawania kosztów i przychodów określenie statystyczne wyniku finansowego,
3. na płaszczyźnie funkcjonalnej — potencjalnie ten zespół składników majątkowych mógłby samodzielnie stanowić przedsiębiorstwo. Jednak ze względu na to, że pozwolenie na prowadzenie działalności badania i analizy techniczne PKD ….wymaga wpisu przedsiębiorcy do rejestru przedsiębiorców prowadzących stacje kontroli pojazdów prowadzonych przez Starostów według miejsca położenia stacji kontroli pojazdów, a wpis ten nie przechodzi na nabywcę tego zespołu składników majątkowych wyłącza to automatycznie możliwość prowadzenia działalności gospodarczej tego samego typu przez nabywcę. Nabywca tego zespołu składników majątkowych po spełnieniu wymogów nałożonych przepisami prawa o ruchu drogowym oraz pozytywnej certyfikacji TDT -u oraz uzyskaniu zaświadczenia o wpisie do ewidencji przedsiębiorców prowadzących stacje kontroli pojazdów mógłby prowadzić tożsamą działalność.
   
   

Wnioskodawca informuje, że składniki majątku (maszyny i wyposażenie) nie stanowiłyby towarów używanych, gdyż Spółka przy ich nabyciu dokonała odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż grunt stanowi jedną działkę.

Place, drogi i miejsca postojowe stanowią budowlę w rozumieniu prawa budowlanego. Są to utwardzone kostką brukową ciągi komunikacyjne i postojowe służące stacji kontroli pojazdów jako drogi, miejsca postojowe dla oczekujących klientów oraz miejsca do pomiaru hałasu. Klasyfikacja PKOB tych budowli to 2112.

Sprzedawane maszyny i urządzenia, wykupowane z leasingu nie będą stanowiły towarów używanych ponieważ Spółka przy zakupie (wykupie) tych maszyn skorzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT. W związku z powyższym towary te nie będą spełniały definicji towaru używanego w rozumieniu art. 43 ust. 2 ponieważ do dnia sprzedaży nie upłynie okres 6 miesięcy rozporządzania nimi jak właściciel.

Przy wykupie maszyn i urządzeń z leasingu spółka zamierza odliczyć podatek naliczony VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wobec przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego Spółka przy sprzedaży

1. gruntu,
2. budynku stacji kontroli pojazdów wraz z pomieszczeniami socjalnymi i gospodarczymi,
3. placów, dróg i miejsc postojowych,
4. maszyn i urządzeń stacji kontroli pojazdów,
5. wyposażenia,

- będzie mogła zastosować do sprzedaży ww. składników majątkowych 23% stawkę podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz U. nr 54 poz. 535) przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Wnioskodawca wskazuje, iż ustawa z dnia 11.03.2004 r. nie określa w treści swych postanowień definicji pojęcia „przedsiębiorstwo”. Przedmiotową definicję pojęcia „przedsiębiorstwo” zawiera art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 55¹ ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości i ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Wnioskodawca podaje, że ustawa z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług nie definiuje również pojęcia „zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans”. W celu zdefiniowania tego pojęcia można odwołać się do definicji zawartej w art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 19.11.1999 r. Prawo działalności gospodarczej ( Dz. U. nr 101 poz. 1178 z późn. zm.), w rozumieniu której oddziałem jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjne część działalności gospodarczej wykonywana przez przedsiębiorcę poza głównym miejscem wykonywania działalności (zakładem głównym). Aby zbycie tak rozumianego zakładu (oddziału) nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zakład (oddział) ten musi samodzielnie sporządzać bilans, co oznacza , że powinien podlegać przepisom ustawy o rachunkowości.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia powinno stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

W konkretnym przypadku wszystkie zadania funkcjonalne organizuje Spółka w jej głównej siedzibie. Wszyscy pracownicy Spółki podlegają bezpośrednio Zarządowi Spółki. Żaden obiekt nie jest oddziałem przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy Prawo działalności gospodarczej i nie sporządza samodzielnie bilansu.

W związku z powyższym w opinii Spółki sprzedaż jednego z obiektów Spółki w postaci:

1. gruntu,
2. budynku stacji kontroli pojazdów wraz z pomieszczeniami socjalnymi i gospodarczymi,
3. placów, dróg i miejsc postojowych,
4. maszyn i urządzeń stacji kontroli pojazdów,
5. wyposażenia,

- powinno być opodatkowane 23%stawką podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował własne stanowisko i stwierdził:

Ustawa z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług nie definiuje również pojęcia „zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. W celu zdefiniowania tego pojęcia można odwołać się do definicji zawartej w art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 19.11.1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. nr 101 poz. 1178 z późn. zm.), w rozumieniu której oddziałem jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjne część działalności gospodarczej wykonywana przez przedsiębiorcę poza głównym miejscem wykonywania działalności (zakładem głównym). Aby zbycie tak rozumianego zakładu (oddziału) nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zakład (oddział) ten musi być wyodrębniony pod względem finansowym. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia powinno stanowić całość również pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

W konkretnym przypadku wszystkie zadania funkcjonalne, organizacyjne i finansowe wykonuje Spółka w jej głównej siedzibie. Wszyscy pracownicy Spółki oraz miejsca prowadzenia działalności podlegają bezpośrednio Zarządowi Spółki. Żaden obiekt nie jest oddziałem przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy Prawo działalności gospodarczej i nie jest samodzielnym pod względem finansowym. Cały utarg ze sprzedaży wpłacany jest przez uprawnionych pracowników do kasy Spółki prowadzonej w siedzibie Spółki lub bezpośrednio na konto bankowe Spółki. Spółka z poziomu zarządu prowadzi gospodarkę materiałową i finansową całego przedsiębiorstwa podejmując wszelkie niezbędne czynności związane z prawidłowym funkcjonowaniem przedsiębiorstwa. Także w zakresie formalnym funkcjonowania przedsiębiorstwa Spóła posiada wszelkie wymagane prawem pozwolenia i licencje umożliwiające wykonywanie przedmiotu działalności i nie jest możliwym zbycie ich lub przekazanie.

W związku z powyższym w opinii Spółki sprzedaż jednego z obiektów Spółki w tym przypadku stacji kontroli pojazdów w …w postaci:

1. gruntu,
2. budynku stacji kontroli pojazdów wraz z pomieszczeniami socjalnymi i gospodarczymi,
3. placów, dróg i miejsc postojowych,
4. maszyn i urządzeń stacji kontroli pojazdów,
5. wyposażenia

- nie stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ponieważ ten zespół składników nie jest wyodrębniony finansowo i organizacyjne w przedsiębiorstwie i stąd też transakcja ich sprzedaży powinna być opodatkowane 23% stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2012 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 6 pkt 1 przepisów ww. ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Stosownie do przepisu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości i ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Definicja ta określa przedsiębiorstwo w sensie przedmiotowym. Przy czym, powyższe wyliczenie jest katalogiem otwartym, więc wymienione elementy składowe przedsiębiorstwa mają jedynie charakter przykładowy. Jednakże sformułowanie przepisu tworzy domniemanie prawne, w myśl którego przedsiębiorstwo obejmuje każdy składnik zespołu, a zatem wszelkie dobra materialne i niematerialne podlegające ochronie prawnej i służące wykonywaniu celów gospodarczych.

Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W rozumieniu powyższych regulacji prawnych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, spełniać powinien następujące warunki:

• musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

• zespół ten powinien być organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

• składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

• zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.
  
  

Zatem nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca stwierdził, iż sprzedawany majątek:

• na płaszczyźnie organizacyjnej - nie stanowi wyodrębnionego organizacyjnie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa,

• nie posiada samodzielności finansowej tj. na płaszczyźnie organizacyjnej i finansowej nie prowadzi samodzielnie gospodarki finansowej , nie sporządza samodzielnie bilansu ani innych tego typu dokumentów. Ewidencja księgowa ( księga handlowa ) umożliwia Spółce przyporządkowanie kosztów i przychodów związanych bezpośrednio z zespołem składników, które zamierza zbyć, a poprzez podział kosztów zarządu Spółki i przypisanie ich do tego miejsca powstawania kosztów i przychodów określenie statystyczne wyniku finansowego,

• na płaszczyźnie funkcjonalnej — potencjalnie ten zespół składników majątkowych mógłby samodzielnie stanowić przedsiębiorstwo. Jednak ze względu na to, że pozwolenie na prowadzenie działalności badania i analizy techniczne PKD 71.20.B wymaga wpisu przedsiębiorcy do rejestru przedsiębiorców prowadzących stacje kontroli pojazdów prowadzonych przez Starostów według miejsca położenia stacji kontroli pojazdów, a wpis ten nie przechodzi na nabywcę tego zespołu składników majątkowych wyłącza to automatycznie możliwość prowadzenia działalności gospodarczej tego samego typu przez nabywcę. Nabywca tego zespołu składników majątkowych po spełnieniu wymogów nałożonych przepisami prawa o ruchu drogowym oraz pozytywnej certyfikacji TDT -u oraz uzyskaniu zaświadczenia o wpisie do ewidencji przedsiębiorców prowadzących stacje kontroli pojazdów mógłby prowadzić tożsamą działalność.
  
  

W związku z powyższym, skoro ww. składniki majątkowe, jak stwierdził Wnioskodawca, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, opodatkowaniu podatkiem VAT winna podlegać sprzedaż poszczególnych składników majątkowych.

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, oraz ich części a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Odpłatna dostawa towarów według art. 2 pkt 22 ustawy mieści się w definicji sprzedaży.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ww. ustawy, stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ustawy.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, iż aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b – zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ponadto, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, o czym stanowi art. 29 ust. 5 ustawy.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest podmiotem zajmującym się dokonywaniem analiz technicznych pojazdów mechanicznych. Obiekty, które służą do dokonywania przedmiotowych analiz zlokalizowane są w różnych miejscowościach. W skład punktu dokonującego analizy wchodzą między innymi :

1. grunt,
2. budynek stacji kontroli pojazdów wraz z pomieszczeniami socjalnymi i gospodarczymi,
3. place, drogi miejsca postojowe ,
4. maszyny i urządzenia stacji kontroli pojazdów,
5. wyposażenie.
   
   

Spółka w IV kwartale 2012 roku zamierza dokonać sprzedaży stacji kontroli pojazdów zlokalizowanej w …. Obiekt ten został wybudowany i oddany do użytkowania w 2007 roku. Naliczony podatek VAT z tytułu zrealizowanej inwestycji został ujęty w deklaracjach VAT i pomniejszył podatek należny VAT Spółki. Spółka od rozpoczęcia użytkowania obiektu nie dokonywała jego sprzedaży, wynajmu , dzierżawy ani leasingu. Maszyny i urządzenia oraz cześć wyposażenia zostały sfinansowane leasingiem operacyjnym, a przedmioty leasingu zostaną nabyte po zakończeniu umowy leasingu w miesiącu czerwcu 2012 roku. Według informacji spółki w momencie sprzedaży nabywca stacji zatrudni pracowników spółki w swoim przedsiębiorstwie.

Wnioskodawca wskazuje, iż grunt stanowi jedną działkę.

Place, drogi i miejsca postojowe stanowią budowlę w rozumieniu prawa budowlanego. Są to utwardzone kostką brukową ciągi komunikacyjne i postojowe służące stacji kontroli pojazdów jako drogi, miejsca postojowe dla oczekujących klientów oraz miejsca do pomiaru hałasu. Klasyfikacja PKOB tych budowli to 2112.

W analizowanej sprawie, kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do przedmiotowych budynku i budowli nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak to w którym momencie.

Z opisu sprawy wynika, iż obiekt został wybudowany i oddany do użytkowania w 2007 roku. Spółka od rozpoczęcia użytkowania obiektu nie dokonywała jego sprzedaży, wynajmu , dzierżawy ani leasingu, a zatem nie miało miejsca oddanie budynku i budowli do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. sprzedaż, najem, dzierżawa). Tym samym należy stwierdzić, iż w odniesieniu do tych obiektów nie doszło do pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy. Pierwsze zasiedlenie nastąpi dopiero w wyniku planowanej sprzedaży.

Zatem, sprzedaż budynku stacji kontroli pojazdów wraz z pomieszczeniami socjalnymi i gospodarczymi oraz placów, dróg i miejsc postojowych (budowli) – dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia - nie będzie spełniała przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ww. budynek i budowle nie będą również korzystały ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, bowiem Spółce przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do budynku i budowli.

W konsekwencji sprzedaż budynku stacji kontroli pojazdów wraz z pomieszczeniami socjalnymi i gospodarczymi oraz placów, dróg i miejsc postojowych (budowli), będzie opodatkowana stawką podstawową 23%. Taką samą stawką będzie opodatkowany grunt, na którym budynek i budowle są posadowione.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

Maszyny i urządzenia oraz część wyposażenia, które będą wykupione z leasingu – jak wskazał Wnioskodawca w czerwcu 2012 r. – nie będą spełniały definicji towaru używanego, ponieważ do dnia sprzedaży nie upłynie okres 6 miesięcy od nabycia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel.

Natomiast część wyposażenia, które jest własnością Spółki nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, jako sprzedaż towarów używanych, bowiem Spółka przy jego nabyciu odliczyła podatek naliczony. Tym samym sprzedaż tego wyposażenia nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji sprzedaż wszystkich maszyn urządzeń i wyposażenia będzie opodatkowana według stawek właściwych dla poszczególnych maszyn, urządzeń oraz składników wyposażenia.

Reasumując, przy sprzedaży składników majątkowych stacji kontroli pojazdów tj. gruntu, budynku stacji kontroli pojazdów wraz z pomieszczeniami socjalnymi i gospodarczymi, placów, dróg i miejsc postojowych (budowli), będzie miała zastosowanie stawka podatku VAT w wysokości 23%. Przy sprzedaży maszyn i urządzeń stacji kontroli pojazdów oraz wyposażenia, będzie miała zastosowanie stawka właściwa dla tych towarów.

Oceniając zatem całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe, z uwagi na fakt iż Wnioskodawca wskazał, że do wszystkich składników majątku będzie miała zastosowanie stawka 23%.

Końcowo tut. Organ nadmienia, iż pomimo, że we wniosku ORD-IN zaznaczono pozycje 49 i 51 jako zaistniały stan faktyczny, to jednak z uwagi na treść złożonego wniosku, a w szczególności wskazanie, że Spółka zamierza dokonać sprzedaży stacji kontroli pojazdów w IV kwartale 2012 r., tut. Organ uznał, że przedmiotowy wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.