Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-114/16-3/MK
z 16 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z poźn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2016 r. (data wpływu 18 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz nierezydenta z tytułu prawa do dystrybucji (dalszej odsprzedaży) usługi/systemu telematycznego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz nierezydenta z tytułu prawa do dystrybucji (dalszej odsprzedaży) usługi/systemu telematycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podmiotem wchodzącym w skład globalnej Grupy Kapitałowej A. (dalej: „Grupa A.”). Spółka prowadzi w Polsce działalność obejmującą m.in. dystrybucję maszyn budowlanych A. w Polsce. Sprzedając maszynę budowlaną, Spółka oferuje klientowi możliwość korzystania z systemu C. - telematycznego systemu Grupy A., który pozwala na otrzymanie informacji o technicznym stanie maszyny na podstawie jej stałego monitoringu.

Podstawą do działania przedmiotowego systemu jest telemetryczna wymiana informacji pomiędzy daną maszyną budowlaną z zainstalowanym sprzętem umożliwiającym wysyłkę i odbiór danych a serwerami usługi C. System ten generuje wiele różnych raportów – w tym o zużyciu paliwa, liczbie godzin pracy maszyny i położeniu geograficznym – i udostępnia je za pośrednictwem portalu internetowego, a także wysyłając alarmy w postaci wiadomości SMS/poczty elektronicznej.

Portal C. można także wykorzystać do zarządzania serwisem maszyny i częściami zużywającymi się. Dzięki temu narzędziu dyspozytorzy parków maszyn mogą obniżyć koszty paliwa, zoptymalizować wydajność maszyny i operatora oraz w sposób proaktywny zarządzać serwisem i obsługą techniczną w celu maksymalizacji dyspozycyjności sprzętu.

Możliwość oferowania C. jest przyznana B. na podstawie stosownej umowy, zawartej przez B. ze spółką z Grupy A. z siedzibą w Niemczech (dalej: „spółka niemiecka"). Spółka niemiecka udziela B. prawa do sublicencjonowania w zakresie korzystania z systemu C. Należy zaznaczyć, że B. nie nabywa prawa know-how do ww. systemu, lecz jedynie przekazuje swojemu klientowi (nabywcy maszyny budowlanej) dane umożliwiające zalogowanie się w serwisie C. oraz wskazówki dotyczące korzystania z usługi.

W związku z powyższą usługą B. obciążana jest za okresy miesięczne kwotą kalkulowaną w oparciu o liczbę maszyn budowlanych zarejestrowanych w systemie C. Powyższego obciążenia dokonuje z kolei spółka z Grupy A. z siedzibą w Szwecji (dalej: „spółka szwedzka”), fizycznie świadcząca przedmiotową usługę. Spółka szwedzka jest właścicielem oraz dysponentem wszelkich praw do systemu C., natomiast spółka niemiecka jest sublicencjodawcą ww. systemu.

Wynagrodzenie, które B. otrzymała z tytułu przekazania swoim klientom prawa do korzystania z systemu C. w 2015 r. stanowiło 3% całości wynagrodzenia zapłaconego spółce szwedzkiej z tytułu korzystania z praw autorskich. B. posiada aktualny certyfikat rezydencji spółki szwedzkiej i spółki niemieckiej. Potwierdza on, iż spółki te są odpowiednio szwedzkim i niemieckim rezydentem podatkowym.

W związku z przedstawionym opisem stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, Spółka zainteresowana jest ustaleniem konsekwencji nabywania przedmiotowych usług na podstawie umowy zawartej ze spółką niemiecką, a faktycznie świadczonych i fakturowanych przez spółkę szwedzką w kontekście przepisów regulujących opodatkowanie tzw. podatkiem u źródła.

Spółka nie nabyła praw know-how, ani żadnych innych praw autorskich do sublicencjonowania, powielania, drukowania, kopiowania lub rozpowszechniania systemu C.. Na podstawie umowy ze Spółką niemiecką B. nabyła prawo do dalszej odsprzedaży/dystrybucji usług przesyłania informacji poprzez system C. swoim klientom, nabywcom maszyn budowlanych. Wszelkie prawa autorskie know how do systemu C. należą do Spółki niemieckiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka dokonując wypłat wynagrodzenia na rzecz spółki szwedzkiej z tytułu świadczenia usługi C. powinna pobierać jako płatnik zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki, dokonując wypłat wynagrodzenia na rzecz spółki szwedzkiej z tytułu świadczonej usługi C. nie powinna pobierać jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

Poniżej Spółka przedstawia uzasadnienie swojego stanowiska.

1. Zryczałtowany podatek dochodowy na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej: ustawa o CIT).
   
   

W odniesieniu do niektórych kategorii przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, którzy nie mają na jej terytorium siedziby lub zarządu, ustawa o CIT przewiduje opodatkowanie w formie ryczałtowej, tj. w formie tzw. podatku u źródła.

W szczególności, zgodnie z art. 21 ust. 1: „Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), (...)
   
2. a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów”.
   
   

Jednocześnie, ustawa o CIT uwzględnia okoliczność, jaką są podpisane przez Polskę z niektórymi państwami tzw. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Świadczy o tym treść art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, który nakazuje stosować powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 ustawy o CIT z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W zakresie poboru powyższego zryczałtowanego podatku dochodowego ustawa o CIT nakłada stosowny obowiązek na osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie bowiem z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT: „Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 (...), są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat (...). Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji”.

W kontekście powołanych powyżej przepisów, punktem wyjścia do ustalenia zasad opodatkowania określonych kategorii przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, którzy nie mają na jej terytorium siedziby lub zarządu, są reguły przewidziane przez ustawę o CIT. Jednakże w przypadku uzyskania przez podmiot dokonujący wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT stosownego certyfikatu rezydencji zagranicznego podatnika, możliwe jest uwzględnienie reguł wynikających z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W szczególności, na gruncie odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania możliwe jest zastosowanie stawki podatku wynikającej z danej umowy, bądź niepobranie takiego podatku przez polski podmiot dokonujący wypłaty.

W przypadku spółki szwedzkiej, dokonującej obciążenia na rzecz B. i fizycznie świadczącej przedmiotową usługę, jest ona szwedzkim rezydentem podatkowym. Jednocześnie, spółka niemiecka, z którą B. podpisało umowę dającą B. prawo do udostępniania C. dla klientów B., jest niemieckim rezydentem podatkowym.

Spółka posiada stosowne certyfikaty rezydencji podatkowej potwierdzające powyższe okoliczności.

W tym kontekście, z uwagi na fakt, iż przedmiotowa usługa jest faktycznie świadczona i fakturowana na B. przez spółkę szwedzką, zdaniem Spółki, istotne jest dokonanie analizy stosownych zapisów tzw. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Szwecją.

2. Postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania
   
   

W zakresie zasad opodatkowania przychodów (dochodów) uzyskiwanych przez podmioty mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z umawiających się państw na terytorium innego umawiającego się państwa, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania opierają się co do zasady na rozwiązaniach wypracowanych w oparciu o Modelową Konwencję OECD w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (ang.: OECD Model Convention with respect to taxes on income and on capital).

Podstawowa zasada w zakresie opodatkowania zysków przedsiębiorstw przewidziana w Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Sztokholmie dnia 19 listopada 2004 r. (dalej: „Umowa polsko-szwedzka”), ujęta została w artykule 7 - Zyski przedsiębiorstw. Zgodnie z tym artykułem, zyski przedsiębiorstwa danego umawiającego się państwa (tutaj: Szwecji) podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie (tutaj: tylko w Szwecji), chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim umawiającym się państwie (tutaj: w Polsce) działalność gospodarczą przez położony tam tzw. zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo jednego państwa (tutaj: Szwecji), prowadziłoby w drugim państwie (tutaj: w Polsce) działalność przez położony w tym państwie (tutaj: w Polsce) zakład, wówczas zyski takiego przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim państwie (tutaj: w Polsce), jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.

Odrębny artykuł Umowy polsko-szwedzkiej wprowadza szeroką definicję zakładu, jednakże Spółka w niniejszym uzasadnieniu nie będzie w szczegółach analizowała tejże definicji z uwagi na fakt, iż w jej opinii nie budzi wątpliwości okoliczność, iż żadna z przesłanek, które mogłyby doprowadzić do wykreowania w Polsce zakładu nie zostanie w analizowanym przypadku spełniona.

Postanowienia artykułu 7 Umowy polsko-szwedzkiej przewidują jednocześnie w ust. 6, iż: „Jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej Konwencji, to postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu”.

Wśród tych innych odrębnie uregulowanych dochodów, o których mowa w powyższym przepisie znajdują się:

1. dochody z majątku nieruchomego (art. 6),
2. dywidendy (art. 10),
3. odsetki (art. 11),
4. należności licencyjne (art. 12),
5. zyski z przeniesienia własności majątku (art. 13).
   
   

Zdaniem Spółki, wypłacane przez nią dochody do spółki szwedzkiej nie stanowią żadnej z kategorii dochodów wymienionych powyżej. W szczególności, przedmiotowe dochody z tytułu świadczenia przez spółkę szwedzką usługi C. w rozumieniu Umowy polsko-szwedzkiej nie stanowią:

Ad. 1) - dochodów z nieruchomości

W związku ze świadczeniem usługi spółka szwedzka nie wykorzystuje żadnego należącego do niej majątku nieruchomego, który byłby położony w Polsce.

Ad. 2) - dywidend

Nie są to dochody z akcji albo innych praw niebędących wierzytelnościami, praw do udziału w zysku ani dochody z innych praw w spółce, które według polskiego prawa podatkowego są pod względem podatkowym traktowane jako dochód z akcji.

Ad. 3) - odsetek

Nie są to dochody z jakiegokolwiek rodzaju wierzytelności.

Ad. 4) - należności licencyjnych

Nie są to należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (...), wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za korzystanie z doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Natura świadczonej przez spółkę szwedzką usługi polega na pobieraniu przez nią (a nie przez Spółkę) odpowiednich danych z urządzeń zainstalowanych w maszynach budowlanych klientów oraz umożliwienie dostępu do tych danych, oraz odpowiednich raportów za pośrednictwem portalu internetowego. Dodatkowo, usługa ta w ramach modułów komunikacyjnych umożliwia przesyłanie odpowiednich danych oraz komunikatów (wiadomości) pomiędzy siedzibą klienta a jego maszyną budowlaną. W żadnym momencie Spółka nie uzyskuje dostępu do urządzeń, za pomocą których odbywa się komunikacja pomiędzy maszyną budowlaną a serwerami C. oraz portalem internetowym umożliwiającym dostęp do pozyskanych danych. W tym zakresie finalny klient nabywa swego rodzaju usługę telekomunikacyjną. Nie zarządza on jednakże, czy też nie otrzymuje dostępu do urządzeń spółki szwedzkiej wykorzystywanych w procesie przesyłania danych pomiędzy pojazdem a odpowiednimi serwerami.

Jednocześnie, ani Spółka, ani jej klienci nie uzyskują dostępu do jakiegokolwiek patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego. Stosowane przez spółkę szwedzką rozwiązania techniczne, sprzętowe i programistyczne wykorzystywane przy świadczeniu przedmiotowej usługi C. stanowią jej wewnętrzną własność.

W opinii Spółki, przedmiotowe usługi stanowią wiązkę usług zbliżonych swoim charakterem do usług telekomunikacyjnych, usług przetwarzania danych, czy też w niektórych obszarach do usług doradczych. Przychody z tego rodzaju usług co prawda mogłyby być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem na gruncie ustawy o CIT, jednakże w świetle postanowień umowy polsko-szwedzkiej powinny one być zakwalifikowane jako zyski przedsiębiorstw uregulowane w art. 7 tejże umowy.

Ad. 5) - zysków z przeniesienia własności majątku

W ramach świadczonej usługi C. spółka szwedzka nie przenosi własności jakiegokolwiek majątku na rzecz Spółki.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, dokonywane przez nią na rzecz spółki szwedzkiej płatności z tytułu świadczonej usługi C., są źródłem tzw. zysków przedsiębiorstw, o których mowa w art. 7 Umowy polsko-szwedzkiej, a które jednocześnie nie zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach tejże umowy.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, iż Spółka posiada certyfikat rezydencji spółki szwedzkiej oraz działalność spółki szwedzkiej w związku ze świadczoną usługą C. nie generuje zakładu w Polsce, zdaniem Spółki, zyski ze świadczenia powyższej usługi mogą podlegać opodatkowaniu wyłącznie w Szwecji.

Dokonując wypłat wynagrodzenia za świadczoną usługę C. na rzecz spółki szwedzkiej Spółka nie powinna więc pobierać jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

W świetle przedstawionej powyżej argumentacji, Spółka stoi na stanowisku, iż dokonując wypłat wynagrodzenia na rzecz jej usługodawcy w zakresie usług C. nie powinna pobierać jako płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska - w odniesieniu do stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.