Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-212/16/AJ
z 9 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2016 r. (data wpływu 25 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 3 czerwca 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy lokalu użytkowego w postępowaniu egzekucyjnym (...) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy lokalu użytkowego w postępowaniu egzekucyjnym (...).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne z nieruchomości w postaci spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego położonego w S. przy ul. J. ..., dla której Sąd Rejonowy ... prowadzi księgę wieczystą nr KW ……. należącej do dłużnika W. T. K. W toku egzekucji ustalono, że zajęta nieruchomość stanowi lokal o charakterze komercyjnym w postaci jednego pomieszczenia o pow. użytkowej 20,50 m². Prawo do lokalu dłużnika zostało oszacowane na kwotę 15.500,00 zł (słownie piętnaście tysięcy pięćset złotych). Budynek, w którym znajduje się przedmiotowy lokal użytkowy położony jest na działce gruntu oddanego Spółdzielni Mieszkaniowej „D.” z siedzibą w S. w użytkowanie wieczyste, dla której prowadzona jest odrębna księga wieczysta.

W toku postępowania egzekucyjnego stwierdzono, że dłużnik prowadzi działalność gospodarczą w postaci firmy handlowo-usługowej od lipca 1990 r. Zgodnie z informacją CEIDG dłużnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej żywności, napojów i wyrobów tytoniowych na straganach i targowiskach, a także posiada zezwolenie od lipca 2014 r. do 30 czerwca 2019 r. na sprzedaż napojów alkoholowych. Działalność gospodarczą dłużnik wykonuje pod adresem S. ul. J. ... . Na podstawie oświadczenia dłużnika z dnia 24 lutego 2016 r. ustalono, że lokal użytkowy położony w S. przy ul. J. ... nigdy nie był przedmiotem najmu, dzierżawy, ani innej czynności o podobnym charakterze. Ponadto dłużnik oświadczył, że od 2005 r. nie czynił na ww. nieruchomość żadnych wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Jednocześnie wskazał, że nieruchomość, ani jej część nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych, a lokal stoi pusty od 2005 r. i nie jest w nim prowadzona żadna działalność gospodarcza.

Lokal użytkowy został przydzielony w oparciu o przydział nr ……. z dnia 25 lutego 2000 r. Środki finansowe na pokrycie wkładu budowlanego związanego z ww. prawem wnoszone były w okresie od 18 października 1999 r. do 15 lutego 2000 r. i nie podlegały ustawie o podatku od towarów i usług. Zgodnie z oświadczeniem dłużnika ww. lokal był wykorzystywany do prowadzenia działalność gospodarczej do 2000 r. Dłużnik w okresie „do dnia nabycie do 2005 r.” ponosił wydatki na ulepszenie przedmiotowego lokalu celem jego adaptacji, wydatki te nie przekroczyły 30% wartości początkowej ulepszanego lokalu, dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

Czy do wartości oszacowania nieruchomości dokonanej przez biegłego należy dokonać doliczenia 23% stawki podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości w postaci spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego położonego w S. przy ul. J. ..., dla której Sąd Rejonowy ... prowadzi księgę wieczystą nr KW ....... w drodze licytacji komorniczej będzie opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r, poz. 710), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…)., w tym również

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Pamiętać przy tym należy, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz krajowych sądów administracyjnych terminologia użyta dla określenia zwolnień przewidzianych zarówno w art. 135 Dyrektywy 112 jak i art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, powinna podlegać ścisłej wykładni, ponieważ stanowi wyjątek od ogólnej zasady, że VAT jest pobierany od każdej dostawy towarów i każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami do jakich dążą te zwolnienia oraz powinna spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej, na której oparty jest wspólny system VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawa budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie , w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Wskazać należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14 stwierdził, że pojęcie pierwszego zasiedlenia należy rozumieć szeroko jako używanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego, a jeżeli ponosi takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa, a także tez wynikających z orzecznictwa prowadzi do stwierdzenia, że – wbrew Pana twierdzeniom – planowana dostawa lokalu użytkowego wskazanego we wniosku będzie zwolniona od podatku. Z okoliczności sprawy wynika, że nabycie nieruchomości nie podlegało przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów, nastąpi w momencie sprzedaży przez Pana lokalu użytkowego będącego przedmiotem egzekucji. Fakt ten wyklucza możliwość zwolnienia od podatku przyszłej dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Z uwagi jednak na to, że dłużniczce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz nie ponosiła wydatków na ulepszenie, których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej ulepszanego lokalu, planowana dostawa będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a. W konsekwencji, z uwagi na fakt, że w Pana ocenie dostawa będzie opodatkowana stawką podatku 23%, stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej został (zostanie) określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.