Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-418/16-4/MS2
z 14 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2016 r. (data wpływu do tut. Organu 31 marca 2016 r.) uzupełniony pismem z dnia 31 maja 2016 r. (data nadania 31 maja 2016 r, data wpływu 1 czerwca 2016 r.) na wezwanie z dnia 16 maja 2016 r. Nr IPPB4/4511-418/16-2/MS2 (data nadania 17 maja 2016 r., data doręczenia 25 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w związku z działem spadku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w związku z działem spadku.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 16 maja 2016 r. Nr IPPB4/4511-418/16-2/MS2 (data nadania 17 maja 2016 r., data doręczenia 25 maja 2016 r.) tutejszy Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Wnioskiem z dnia 31 maja 2016 r. (data nadania 31 maja 2016 r., data wpływu 1 czerwca 2016 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Władysław M., ojciec Wnioskodawcy, zmarł w dniu 16 lutego 1996 r. Spadek po nim na podstawie ustawy nabyli: żona Alicja Alfreda M. z domu B., córka Bogdana Maria K. z domu M., syn Krzysztof Władysław M. (Wnioskodawca) oraz syn Piotr Paweł M., każdy z nich w udziale wynoszącym 1/4 (jedna czwarta) części. Powyższe dziedziczenie stwierdzone zostało na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dla Wydziału Cywilnego, wydanego dnia 7 sierpnia 1997 roku. Po zmarłym w dniu 16 lutego 1996 roku Władysławie M. został zgłoszony majątek spadkowy w postaci udziału wynoszącego 1/2 części nieruchomości, i jako spadkobiercy dziedziczący na mocy ww. orzeczenia Sądu, zgłoszeni zostali: żona Alicja M., dzieci Bogdana K., Krzysztof K. i Piotr M. po 1/4 części spadku każde z nich i podatek od spadku został opłacony.

Alicja Alfreda M. z domu B., córka Alfreda i Bronisławy, matka Wnioskodawcy, zmarła w dniu 22 października 2014 r. Ostatnio stale zamieszkiwała w W., a spadek po niej na podstawie ustawy nabyły dzieci: córka Bogdana Maria K. z domu M., syn Krzysztof Władysław M. (Wnioskodawca) oraz syn Piotr Paweł M., każdy z nich w udziale wynoszącym 1/3 (jedna trzecia) części. Powyższe dziedziczenie stwierdzone zostało na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dla Wydziału I Cywilnego, wydanego dnia 15 (piętnastego) maja 2015 roku. Zgodnie z zaświadczeniem z dnia 5 sierpnia 2015 r wydanym z upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego, nabycie spadku po wyżej wymienionej zostało zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadku i darowizn, albowiem spadkobiercy, w tym Wnioskodawca, byli dziećmi zmarłej i należały do I grupy podatkowej.

W skład spadku po zmarłej Alicji M. wchodzi udział wynoszący 3/8 (15/24) części nieruchomości. Cała nieruchomość ma wartość 398.000 złotych. Wnioskodawca nabył w spadku po Alicji M. udział w tej nieruchomości w wysokości 5/24, który to udział jest o wartości 82.917 złotych.

Na podstawie aktu notarialnego Rep. A z dnia 26 sierpnia 2015 r. dokonany został dział spadku po Władysławie M. i po Alicji M. w ten sposób, że ww. nieruchomość przeszła w całości na własność Piotra M. Wartość udziału nabytego we współwłasności przedmiotowej nieruchomości przez Wnioskodawcę w drodze działu spadku objętego niniejszym aktem wynosi kwotę 132.666 złotych (w tym wartość udziału w spadku nabytego przez Wnioskodawcę w drodze dziedziczenia po Władysławie M. wynosi 49.750 zł, zaś wartość udziału w spadku nabytego przez Wnioskodawcę w drodze dziedziczenia po Alicji M. wynosi 82.916).

Z tytułu tego działu spadku Wnioskodawca otrzymał w dniu 27 sierpnia 2015 r. tytułem spłaty kwotę 132.666 złotych, tj. równowartość posiadanego w tej nieruchomości - na skutek dziedziczenia po obu spadkodawcach - udziału w wysokości 1/3. W kwocie 132.666 złotych zawarta została spłata w kwocie 82.916 złotych z tytułu udziału w spadku po Alicji M.

Wnioskodawca w dniu otrzymania spłaty zamieszkiwał w Danii. Wobec nieudzielenia na czas odpowiedzi z Urzędu Skarbowego i w celu uniknięcia odpowiedzialności z tytułu ewentualnego niedopełnienia obowiązku podatkowego, Wnioskodawca uiścił podatek dochodowy od powyższej spłaty po Alicji M., tj. od spłaty w kwocie 82.916 złotych. Podatek ten został zapłacony w dniu 13 kwietnia 2016 r. w wysokości 15.012 złotych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w oparciu o powyższy stan faktyczny Wnioskodawca był zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od otrzymanej w dniu 27 sierpnia 2015 roku tytułem działu spadku po Alicji M. kwoty 82.916 złotych będącej równowartością spadku nabytego przez Wnioskodawcę w drodze dziedziczenia po Alicji M.?

Zdaniem Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy podatek dochodowy w niniejszej sprawie nie jest należny. Zgodnie z art. 924 k.c. spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 k.c.). W sytuacji, gdy spadek przypada kilku spadkobiercom, z chwilą otwarcia spadku powstaje wspólność majątku spadkowego, który należy traktować jako całość, która to wspólność trwa do chwili dokonania sądowego lub umownego działu spadku (art. 1035 k.c.), który określa wartość majątku wchodzącego w skład spadku oraz jego podział między poszczególnych spadkobierców. Do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Z chwilą dokonania działu spadku ustaje wspólność majątku spadkowego między spadkobiercami i następuje skonkretyzowanie składników majątkowych, jakie w drodze dziedziczenia nabyli spadkobiercy. Jednocześnie udziału w spadku nie należy utożsamiać z udziałem w składnikach majątkowych objętych masą spadkową. Z tych też względów wynikający z dziedziczenia udział spadkobiercy w masie spadkowej nie może być wprost przekładany na jego udział w poszczególnych ruchomościach czy nieruchomościach wchodzących w skład masy spadkowej.

W przypadku działu spadku, którego przedmiotem jest nieruchomość, połączonego ze spłatami na rzecz pozostałych spadkobierców, nie powstaje zatem automatycznie obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia tej nieruchomości, jeśli suma spłaty na rzecz danego spadkobiercy - tak jak w tym przypadku - nie przekracza wartości przysługującego mu udziału spadkowego. W sytuacji więc, w której spłata jest ekwiwalentna do posiadanego przez spadkobiercę udziału w spadku, to spadkobierca nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. W tym przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

W niniejszej sprawie zniesienie współwłasności nastąpiło poprzez przyznanie jednemu ze spadkobierców całkowitej własności nieruchomości w zamian za co spłacić on ma pozostałego spadkobiercę. W dziale spadku Wnioskodawcy została przyznana spłata w wysokości odpowiadającej jego udziałowi w nieruchomości (1/3 od 397.998 złotych, tj. 132.666 złotych), w tym spłata z tytułu udziału w spadku po Alicji M. w kwocie 82.916 złotych, którą otrzymał w całości w dniu 27 sierpnia 2015 r.

Okoliczność, że dział spadku, którego przedmiotem jest nieruchomość następuje ze spłatą na rzecz spadkobiercy, powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu takiego zbycia ww. nieruchomości. Jeżeli suma spłaty nie przekracza wartości przysługującego spadkobiercy udziału spadkowego, to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata ta była według najlepszej wiedzy spadkobiercy ekwiwalentna do wartości udziałów, które przed działem spadku i zniesieniem współwłasności przysługiwały pozostałym spadkobiercom, a tym samym Wnioskodawca nie uzyskał w związku z dokonanym działem spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej, a tym samym brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

Mając powyższe na uwadze wskazane wyżej okoliczności, otrzymanie przez Wnioskodawcę spłaty w kwocie 132.666 złotych z tytułu opisanego powyżej działu spadku, w tym w kwocie 82.916 złotych z tytułu działu spadku po Alicji M., nie wywołuje skutku w postaci powstania przychodu z powodu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Konwencji z dnia 6 grudnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2003 r. Nr 43, poz. 368, z 2010 r. Nr 241, poz. 1613, z późn. zm.), dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Natomiast określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych i zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej, statki powietrzne i pojazdy transportu drogowego nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 Konwencji).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 powyższej Konwencji, zyski, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu otrzymania spłaty w wyniku działu spadku, zamieszkiwał w Danii.

Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz Konwencji zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, przychody z przeniesienia własności majątku nieruchomego położonego w Polsce przez osobę zamieszkałą w Danii podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć nie tylko sprzedaż, czy zamianę, ale każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości, jej części lub udziału w niej za odpłatnością, a więc co do zasady również dział spadku i odpłatne zniesienie współwłasności.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia w drodze spadku, dlatego w tym wypadku należy posiłkować się normami prawa cywilnego. Zauważyć należy, że pomiędzy prawem podatkowym a cywilnym istnieje wiele powiązań, wynikających chociażby z faktu, że następstwa zdarzeń bądź czynności prawnych związanych z określonymi instytucjami prawa cywilnego wywołują również skutki wynikające z prawa podatkowego. Jeżeli zatem określone pojęcia nie są odmiennie zdefiniowane dla celów prawa podatkowego, to należy je – biorąc poda uwagę fakt, że obie gałęzie prawa (cywilne i podatkowe) składają się na jeden system prawa – interpretować tak, jak czyni to prawo cywilne.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwila jego śmierci przechodzą na jedna lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwila otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Zgodnie z art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Stosownie do art. 1037 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

W myśl art. 210 tej ustawy, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że ojciec Wnioskodawcy zmarł w dniu 16 lutego 1996 r. Spadek po nim na podstawie ustawy nabyli: żona Alicja Alfreda M., córka Bogdana Maria K., syn Krzysztof Władysław M. (Wnioskodawca) oraz syn Piotr Paweł M., każdy z nich w udziale wynoszącym 1/4 części. Alicja Alfreda M. zmarła w dniu 22 października 2014 r. Spadek po niej na podstawie ustawy nabyły dzieci: córka Bogdana Maria K., syn Krzysztof Władysław M. (Wnioskodawca) oraz syn Piotr Paweł M., każdy z nich w udziale wynoszącym 1/3 części. W skład spadku po zmarłej Alicji M. wchodzi udział wynoszący 3/8 (15/24) części nieruchomości. Cała nieruchomość ma wartość 398.000 złotych. Wnioskodawca nabył w spadku po Alicji M. udział w tej nieruchomości w wysokości 5/24, który to udział jest o wartości 82.917 złotych. W dniu 26 sierpnia 2015 r. dokonany został dział spadku po Władysławie M. i po Alicji M. w ten sposób, że ww. nieruchomość przeszła w całości na własność Piotra M. Z tytułu tego działu spadku Wnioskodawca otrzymał w dniu 27 sierpnia 2015 r. tytułem spłaty kwotę 132.666 złotych, tj. równowartość posiadanego w tej nieruchomości udziału w wysokości 1/3. W kwocie 132.666 złotych zawarta została spłata w kwocie 82.916 złotych z tytułu udziału w spadku po Alicji M.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą konsekwencji podatkowych otrzymania spłaty w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wyjaśnić należy, że okoliczność, że dział spadku, następuje ze spłatami na rzecz pozostałych spadkobierców, powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu takiego zbycia przedmiotów wchodzących w skład spadku. Jak już wyżej wskazano, jeżeli suma spłaty nie przekracza wartości przysługującego spadkobiercy udziału spadkowego, to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w sytuacji, w której spłata jest ekwiwalentna do posiadanego przez podatnika udziału w spadku, podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej części masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że otrzymanie przez Wnioskodawcę w wyniku działu spadku spłaty ekwiwalentnej do posiadanego udziału w spadku nie spowoduje powstania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotne znaczenie dla niniejszego rozstrzygnięcia ma więc okoliczność, że spłata w wyniku działu spadku nie przekroczyła wartości przysługującego Wnioskodawcy udziału spadkowego, a umowa została zawarta wyłącznie między spadkobiercami.

W konsekwencji powyższego nie ciąży na Wnioskodawcy obowiązek opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.