Interpretacja Ministra Finansów
PT8.8101.11.2015/WCH/19
z 5 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 28 kwietnia 2014 r. nr IPPP2/443-200/14-2/BH wydanej, w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie na wniosek z dnia 24 lutego 2014 r. (data wpływu 28 lutego 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności dostawy używanego samochodu osobowego zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2014 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął wniosek z dnia 24 lutego 2014 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności dostawy używanego samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 20 marca 2009 r. Wnioskodawca nabył w ramach prowadzonej działalności gospodarczej używany samochód osobowy. Zgodnie z par. 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia sprzedaż samochodu była zwolniona zgodnie z treścią art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Samochód był używany przez podatnika nieprzerwanie od momentu zakupu. Wnioskodawca zamierza sprzedać powyżej wskazany pojazd.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy transakcja będzie opodatkowana podatkiem VAT, a jeżeli tak to w jakiej wysokości - na jakich zasadach powinien Wnioskodawca obliczyć podatek?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na zmianę przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, które weszły w życie 1 stycznia 2014 r. co do zasady sprzedaż będzie opodatkowana na zasadach ogólnych. Jednak, z uwagi na fakt, że transakcja dotyczy towaru używanego Wnioskodawca będzie mógł zastosować zwolnienie wskazane w art. 120 ust. 4. Jeżeli marża (różnica pomiędzy kwotą nabycia, a kwotą sprzedaży) będzie ujemna - wystąpi strata, to na podatniku nie będzie ciążył obowiązek podatkowy. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli planowana transakcja nie będzie objęta szczególną regulacją określoną w art. 120 ustawy o podatku dochodowym od towarów i usług, to zgodnie z zasadą praw nabytych podatnik będzie mógł skorzystać ze zwolnienia na zasadach sprzed zmiany ustawy. Planowana transakcja - sprzedaż spełnia, w ocenie Wnioskodawcy, warunki do zwolnienia VAT zgodnie z treścią uprzednio obowiązujących przepisów. Sprzedaż ta nastąpi po więcej niż półrocznym okresie rozporządzania samochodem jak właściciel oraz podatnik nie ma prawa/ma prawo do odliczenia VAT w ograniczonym zakresie. W związku z powyższym Podatnik może dokonać sprzedaży zwolnionej z VAT - na zasadzie praw nabytych.

W dniu 28 kwietnia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając na podstawie przepisu § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w imieniu Ministra Finansów – wydał interpretację indywidualną nr IPPP2/443-200/14-2/BH, w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe - w zakresie możliwości zastosowania procedury opodatkowania marży do transakcji dostawy samochodu osobowego,
  

• nieprawidłowe – w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.
  
  
  

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 art. 146a pkt 1, art. 120 ust. 1 pkt 4, ust. 4 oraz ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z poźn. zm.). W wydanej interpretacji indywidualnej Dyrektor ww. Izby Skarbowej przywołał również przepis § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2008 r., Nr 212, poz. 1336, z późn. zm.). Treść ww. przepisów Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie odniósł do zdarzenia przyszłego, pytania i stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

Analizując treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy Dyrektor ww. Izby Skarbowej stwierdził, że Wnioskodawca będzie miał prawo zastosować do dostawy nabytego wcześniej pojazdu procedurę opodatkowania marży, gdyż spełnione są wszystkie przesłanki pozwalające na jej zastosowanie. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie pojazd spełnia definicję towaru używanego, w myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy i dostawa pojazdu na rzecz Wnioskodawcy korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy w kwestii możliwości skorzystania przez niego przy dostawie używanego samochodu osobowego ze zwolnienia od podatku na zasadach sprzed zmiany ustawy, Dyrektor ww. Izby Skarbowej wskazał, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera przepisu przejściowego, który umożliwiłby takie działanie a zatem w stosunku do używanego samochodu osobowego, będącego przedmiotem dostawy dokonywanej po dniu 31 grudnia 2013 r. nie jest możliwe stosowanie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 w brzmieniu obowiązującym sprzed zmiany ustawy. Prawo do stosowania zwolnienia od podatku VAT nie ma także charakteru prawa nabytego, uzależnione jest wyłącznie od spełnienia określonych wymogów wynikających z przepisów w zakresie podatku VAT.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 28 kwietnia 2014 r. nr IPPP2/443-200/14-2/BH wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nieprawidłowa.

Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), dalej: ustawa VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów ustawodawca rozumie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy VAT).

Zgodnie z art. 29a ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. stanowił, że zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ustawodawca w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. w art. 86 ust. 3 ustawy VAT postanowił, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł.

Art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT zawiera definicję towaru używanego przez który rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy VAT w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża, stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust.1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust.1 pkt 2 lub art. 113;
   
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym art. 120 w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336, z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r. zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył w 2009 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej używany samochód osobowy. Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż przedmiotowego pojazdu korzystała ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336, z późn. zm.), obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009 r., zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT. Samochód został wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych i był przez niego używany dla celów działalności gospodarczej nieprzerwanie.

Kwestią do rozstrzygnięcia w przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zagadnieniu jest ustalenie, jak na gruncie ustawy o VAT należy opodatkować czynność dostawy używanego samochodu osobowego.

Odnosząc przywołane powyżej przepisy prawa do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że do dostawy używanego samochodu osobowego Wnioskodawca nie może zastawać procedury szczególnej rozdziału 4 Działu XII ustawy o VAT w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i tym samym ustalić podstawy opodatkowania w oparciu o art. 120 ust. 4 ustawy o VAT.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że system opodatkowania marży uzyskanej przez podatnika – pośrednika przy dostawie m.in. towarów używanych stanowi szczególny system opodatkowania VAT, stanowiący wyjątek od opodatkowania czynności na zasadach ogólnych dlatego też przepisy regulujące system opodatkowania marży powinny być interpretowane ściśle, tj. wyłącznie w zakresie niezbędnym do realizacji celu dla jego zostały przewidziane. Celem tej szczególnej procedury jest uniknięcie podwójnego opodatkowania i zakłóceń konkurencji między podatnikami

Zastosowanie szczególnej procedury uregulowanej w art. 120 ustawy o VAT do dostawy używanego samochodu osobowego jest możliwe, gdy spełnione zostaną łącznie przesłanki co do przedmiotu transakcji, podmiotu dokonującego sprzedaży towaru na wcześniejszym etapie obrotu oraz od okoliczności czy przedmiot dostawy na wcześniejszym etapie obrotu podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też podlegał zwolnieniu z opodatkowania tym podatkiem. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie dochodzi do realizacji przesłanki przedmiotowej bowiem samochód osobowy spełnia definicję towaru używanego z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, jednakże nie dochodzi do wypełnienia przesłanki podmiotowo-zwolnieniowej z art. 120 ust. 10 ustawy o VAT. Samochód używany został nabyty przez Wnioskodawcę od podatnika podatku od towarów i usług, jednakże dostawa tego samochodu na rzecz Wnioskodawcy nie była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust.1 pkt 2 ustawy o VAT. Dostawa samochodu była zwolniona na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Reasumując powyższe należy zatem stwierdzić, że nie zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, które są wymagane aby mogła być zastosowana szczególna procedura VAT marża.

Przedstawione powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie C-160/11 Bawaria Motors, w którym Trybunał orzekł, że na gruncie Dyrektywy Rady 2006/112/WE podatnik‑pośrednik nie ma prawa do stosowania procedury opodatkowania marży przy dostawie pojazdów uznawanych za towary używane nabytych wcześniej ze zwolnieniem z podatku VAT od innego podatnika, który skorzystał z prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego od ceny tych pojazdów na wcześniejszym etapie obrotu.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Przechodząc do możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę do sprzedaży przedmiotowego samochodu osobowego zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. należy wskazać, że przepis ten został zmieniony ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 poz. 35) i zgodnie z jego nową treścią, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ustawa o VAT nie zawiera przepisów przejściowych w tym zakresie, a zatem w stosunku do używanego samochodu osobowego, będącego przedmiotem dostawy dokonywanej po dniu 31 grudnia 2013 r. nie jest możliwe stosowanie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 w brzmieniu obowiązującym sprzed zmiany ustawy. Prawo do stosowania zwolnienia od podatku VAT nie ma także charakteru prawa nabytego, uzależnione jest wyłącznie od spełnienia określonych wymogów wynikających z przepisów w zakresie podatku VAT.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało więc uznać za nieprawidłowe.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego i analizując go w kontekście pytania oraz stanowiska Wnioskodawcy należy wskazać, że przedmiotowa transakcja dostawy używanego samochodu osobowego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca zobowiązany jest do ustalenia podstawy opodatkowania w oparciu o dyspozycję art. 29a ustawy o VAT. Zatem podstawą opodatkowania transakcji sprzedaży używanego samochodu osobowego będzie, co do zasady wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzymał. Dostawę przedmiotowego samochodu stosownie do art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT Wnioskodawca zobowiązany jest do opodatkowania 23% stawką podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 28 kwietnia 2014 r. nr IPPP2/443-200/14-2/BH, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.