2016.06.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-307/16-2/WH
z 7 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku nadanym za pośrednictwem poczty polskiej w dniu 22 kwietnia 2016 r. (data wpływu 25 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług pośrednictwa oraz obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług pośrednictwa oraz obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, osoba fizyczna, polski rezydent podatkowy, w przyszłości zamierza prowadzić działalność gospodarczą w oparciu o model logistyczny sprzedaży przez Internet poprzez aukcje internetowe, bądź ogłoszenia na własnej stronie. Jednocześnie, Wnioskodawca nie wyklucza podjęcia działalności gospodarczej na innych płaszczyznach.

Działalność ta będzie polegała na świadczeniu usług w zakresie pośrednictwa w zakupie jednostkowych towarów między klientem a dostawcą, który znajduje się na terytorium kraju trzeciego (spoza krajów Unii Europejskiej). Pojęcie znane w ekonomii jako dropshipping. Sprzedaż pod nazwą dropshipping będzie polegała na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę.

Wnioskodawca zakłada wstępnie, iż początkowo każdorazowa wysyłka nie przekroczy wartości kwoty 10 euro (art. 55 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. prawo celne). W razie przekroczenia wszelkie koszty celne z tym związane będą po stronie klienta, jako importera towaru. O tych zobowiązaniach klient będzie informowany w regulaminie świadczenia usług dostępnym na profilu Wnioskodawcy.

Wnioskodawca oświadcza iż:

Ma zamiar świadczyć usługi zwane pośrednictwem handlowym.
Nie będzie i nie chce być właścicielem towaru.
Nie będzie importerem towaru i nie sprowadza towaru na własny rachunek ani w niczyim imieniu.
Rolą Wnioskodawcy będzie pośredniczenie w płatnościach i zamówieniach.
Zysk Wnioskodawcy stanowi różnica pomiędzy kwotą otrzymaną od klienta, a kwotą przekazaną dostawcy za poszczególne transakcje.
Zakupiony towar nigdy nie trafi do pośrednika handlowego, lecz zawsze do klienta.
Jako pośrednik, Wnioskodawca nie posiada fizycznie towaru w swojej firmie, a co za tym idzie, nie dysponuje dokumentem zakupu towaru, jakim jest faktura lub rachunek.
Płatności odbywać się będą w formie elektronicznej.
Nieujawnionym zostaje dostawca towaru - opcjonalnie.
Warunki transakcji będą dostępne dla klienta w regulaminie Wnioskodawcy.

Procedura wyglądałaby następująco:

Wnioskodawca nawiązuje kontakt z dostawcą z zagranicy.
Otrzymuje listę produktów, ceny, warunki itp.
Dostawca zleca Wnioskodawcy wystawienie produktów na aukcjach, bądź w formie ogłoszeń na stronie Wnioskodawcy w uzgodnieniu, iż prowizja będzie wypłacona Wnioskodawcy jedynie w przypadku sprzedaży.
Klient kończy aukcję i dokonuje elektronicznej płatności.
Wnioskodawca składa zamówienie u dostawcy z zagranicy, dokonuje płatności elektronicznej pomniejszonej o wartość prowizji i wskazuje na stronie Wnioskodawcy jako kupującego klienta, który dokonał zakupu oraz jego adres jako adres odbiorcy.
Towar jest dostarczany bezpośrednio do klienta z pominięciem osoby Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie odpowiada za kwestie dokumentacyjne transakcji mającej miejsce pomiędzy dostawcą a klientem w Polsce.
Wnioskodawca wystawia fakturę dla dostawcy z zagranicy na wykonaną przez siebie usługę na kwotę będącą różnicą między kwotą zapłaconą przez klienta, a kwotą przekazaną do dostawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy usługa pośrednictwa handlowego świadczonego na rzecz usługobiorców z Chin powinna być wskazana jako niepodlegająca opodatkowaniu „polskim VAT”?
Czy świadczenie usług pośrednictwa w sprzedaży świadczona na rzecz chińskiego kontrahenta jest poza zakresem obowiązku posiadania kasy rejestrującej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej również „ustawa VAT”) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 powołanej ustawy.

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zwarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”, działu V.

Jak wynika z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy przepis wprowadza drugą, po art. 15 ustawy, definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w przepisie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W świetle powyższego zauważyć należy, że dropshipping stanowi sposób sprzedaży internetowej. Sprzedaż ta polega na przeniesieniu na dostawcę procedur wiążących się z jego wysyłką do odbiorcy. W warunkach takiej sprzedaży rolą sprzedawcy jest zebranie zamówień, a następnie przekazanie ich do dostawcy. Dostawca natomiast przyjmuje na siebie wysyłkę zamówionego towaru do odbiorcy. W niniejszej sprawie Wnioskodawca podkreśla, iż w istocie jedynie pośredniczy w dostawie towarów, nie będąc właścicielem tych towarów, ani nie dysponując nimi w żaden inny sposób.

Podkreślenia wymaga, że z całokształtu przedstawionych okoliczności sprawy nie wynika, aby wobec przedmiotowych usług znalazły zastosowanie wyjątki od zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy, określone w przepisach art. 28b ust. 2-4, oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i la, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy o VAT.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż należy stwierdzić, że skoro w okolicznościach przedmiotowej sprawy Wnioskodawca, działając jako podmiot świadczący usługę pośrednictwa w internetowej sprzedaży towaru w ramach przyjętego modelu dropshippingu, będzie ją wykonywał - jak wskazano - na rzecz podmiotu z siedzibą w Chinach, to w konsekwencji, w oparciu o normę art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu w kraju siedziby tego usługobiorcy.

Ad 2

Zgodnie z paragrafem 3 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących (dalej również „Rozporządzenie”), podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas (...).

Z kolei zgodnie z definicją „sprzedaży”, która znajduje się w art. 2 pkt 22 ustawy VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu powyższego wynika zasada, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 powołanej ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zwarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”, działu V.

Jak wynika z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w przepisie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i la, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W konsekwencji powyższego, w oparciu o normę art. 28b ust. 1 ustawy VAT, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu w kraju siedziby tego usługobiorcy.

Zatem, czynności którymi zamierza zajmować się Wnioskodawca nie mieści się w pojęciu „sprzedaży” z art. 2 pkt 22 ustawy VAT.

Mając na uwadze powyższe, zgodnie z paragrafem 3 Rozporządzenia, czynności o których mowa powyżej, czyli pośrednictwo w sprzedaży, pozostają poza zakresem obowiązku prowadzenia ewidencji poprzez kasę fiskalną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zwarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”, działu V.

Jak wynika z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca osoba fizyczna, polski rezydent podatkowy zamierza prowadzić działalność gospodarczą w oparciu o model logistyczny sprzedaży przez Internet poprzez aukcje internetowe, bądź ogłoszenia na własnej stronie. Działalność ta będzie polegała na świadczeniu usług w zakresie pośrednictwa w zakupie jednostkowych towarów między klientem, a dostawcą który znajduje się na terytorium kraju trzeciego (spoza krajów Unii Europejskiej). Wnioskodawca zakłada wstępnie, iż początkowo każdorazowa wysyłka nie przekroczy wartości kwoty 10 euro. W razie przekroczenia wszelkie koszty celne z tym związane będą po stronie klienta, jako importera towaru. O tych zobowiązaniach klient będzie informowany w regulaminie świadczenia usług dostępnym na profilu Wnioskodawcy

Ponadto Wnioskodawca oświadczył iż:

Ma zamiar świadczyć usługi zwane pośrednictwem handlowym.
Nie będzie i nie chce być właścicielem towaru.
Nie będzie importerem towaru i nie sprowadza towaru na własny rachunek ani w niczyim imieniu.
Rolą Wnioskodawcy będzie pośredniczenie w płatnościach i zamówieniach.
Zysk Wnioskodawcy stanowi różnica pomiędzy kwotą otrzymaną od klienta, a kwotą przekazaną dostawcy za poszczególne transakcji.
Zakupiony towar nigdy nie trafi do pośrednika handlowego, lecz zawsze do klienta.
Jako pośrednik, Wnioskodawca nie posiada fizycznie towaru w swojej firmie, a co za tym idzie, nie dysponuje dokumentem zakupu towaru, jakim jest faktura lub rachunek.
Płatności odbywać się będą w formie elektronicznej.
Nieujawnionym zostaje dostawca towaru - opcjonalnie.
Warunki transakcji będą dostępne dla klienta w regulaminie Wnioskodawcy.

Procedura wyglądałaby następująco:

Wnioskodawca nawiązuje kontakt z dostawcą z zagranicy.
Otrzymuje listę produktów, ceny, warunki itp.
Dostawca zleca Wnioskodawcy wystawienie produktów na aukcjach, bądź w formie ogłoszeń na stronie Wnioskodawcy w uzgodnieniu, iż prowizja będzie wypłacona Wnioskodawcy jedynie w przypadku sprzedaży.
Klient kończy aukcję i dokonuje elektronicznej płatności.
Wnioskodawca składa zamówienie u dostawcy z zagranicy, dokonuje płatności elektronicznej pomniejszonej o wartość prowizji i wskazuje na stronie Wnioskodawcy jako kupującego klienta, który dokonał zakupu oraz jego adres jako adres odbiorcy.
Towar jest dostarczany bezpośrednio do klienta z pominięciem osoby Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie odpowiada za kwestie dokumentacyjne transakcji mającej miejsce pomiędzy dostawcą a klientem w Polsce.
Wnioskodawca wystawia fakturę dla dostawcy z zagranicy na wykonaną przez siebie usługę na kwotę będącą różnicą między kwotą zapłaconą przez klienta, a kwotą przekazaną do dostawcy.

Jednocześnie jak wskazał Wnioskodawca dropshipping stanowi sposób sprzedaży internetowej. Sprzedaż ta polega na przeniesieniu na dostawcę procedur wiążących się z jego wysyłką do odbiorcy. W warunkach takiej sprzedaży rolą sprzedawcy jest zebranie zamówień, a następnie przekazanie ich do dostawcy. Dostawca natomiast przyjmuje na siebie wysyłkę zamówionego towaru do odbiorcy. W niniejszej sprawie zatem Wnioskodawca w istocie pośredniczy w dostawie towarów, nie będąc właścicielem tych towarów, ani nie dysponując nimi w żaden inny sposób.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu opodatkowania świadczonej przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa handlowego na rzecz usługobiorców z Chin.

Z całokształtu przedstawionych okoliczności sprawy nie wynika, aby wobec przedmiotowych usług znalazły zastosowanie wyjątki od zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy, określone w przepisach art. 28b ust. 2-4, oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy o VAT.

Zatem mając na uwadze treść powołanych przepisów prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym należy stwierdzić, że skoro w okolicznościach przedmiotowej sprawy Wnioskodawca, działając jako podmiot świadczący usługę pośrednictwa w internetowej sprzedaży towaru w ramach przyjętego modelu dropshippingu, będzie ją wykonywał – jak wskazano – na rzecz podmiotu z siedzibą w Chinach, to w konsekwencji, w oparciu o normę art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu w kraju siedziby tego usługobiorcy, tj. w Chinach.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również tego, czy usługi pośrednictwa w sprzedaży świadczone na rzecz chińskiego kontrahenta pozostają poza zakresem prowadzenia ewidencji na kasie rejestrującej.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy zgodnie z którym, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak wskazano powyżej miejscem świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę będzie terytorium Chin, tj. miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Ponadto z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca nie świadczy usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej czy rolników ryczałtowych.

Tym samym, usługi wykonywane przez Wnioskodawcę, dla których miejscem opodatkowania nie jest terytorium kraju, nie spełniają definicji sprzedaży w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, która podlega obowiązkowi ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Dodatkowo w analizowanym przypadku nabywcami usług nie są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej bądź rolnicy ryczałtowi. W konsekwencji Wnioskodawca nie podlega obowiązkowi przewidzianemu w art. 111 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin