Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-227/16/AL
z 17 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 21 marca 2016 r. (data wpływu 22 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej:

• ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie posługiwania się odrębnym numerem identyfikacji podatkowej w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą firmy i świadczenia usług prowadzenia prywatnego przedszkola – jest prawidłowe,
• ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości danych umieszczanych na wystawianych na Wnioskodawcę fakturach VAT dotyczących zakupów dla Przedszkola – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie posługiwania się odrębnym numerem identyfikacji podatkowej w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą firmy „P.” i świadczenia usług prowadzenia prywatnego przedszkola, oraz w sprawie dotyczącej ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości danych umieszczanych na wystawianych na Wnioskodawcę fakturach VAT dotyczących zakupów dla Przedszkola.

Wniosek został uzupełniony w dniu 8 czerwca 2016 r. poprzez wniesienie opłaty od wniosku zgodnie z wezwaniem z 20 maja 2016 r. Nr IBPP1/4512-227/16/AL.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zwraca się o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatków i płatników w zakresie dotyczącym obowiązku nadania numeru identyfikacji podatkowej NIP dla niepublicznego przedszkola założonego przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadząca działalność gospodarczą od lipca 2013 r. pod firma F.H.U. „P” B.B. z siedzibą S. Wnioskodawca podlega wpisowi do CEIDG i został mu nadany numer NIP xxx oraz REGON.

Podstawową działalnością firmy Wnioskodawcy były prace elektroinstalacyjne, a także inne wg PKD.

Od listopada 2015 r. Wnioskodawca prowadzi także Niepubliczne Przedszkole „...” mieszczące się w C.

W ramach prowadzonej już działalności w październiku 2015 Wnioskodawca dokonał rozszerzenia CEIDG o wychowanie przedszkolne (85.10.2), które zostało wpisane jako działalność główna dla firmy Wnioskodawcy „P”. Wnioskodawca otrzymał drugi REGON. Także Urząd Miasta wydał Wnioskodawcy zaświadczenie nr xxx o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, gdzie jest adnotacja, że osobą prawną lub fizyczną prowadząca placówkę jest B.B. Siedziba osoby prowadzącej placówkę to S., natomiast nazwa i adres placówki to Niepubliczne Przedszkole „...”, C. Niepubliczne Przedszkole „...” nie ma nadanego numeru NIP.

Jako osoba fizyczna Wnioskodawca jest organem prowadzącym przedszkole i jednocześnie pełniąca funkcję dyrektora. Wnioskodawca zatrudnia trzy osoby na umowę o pracę oraz trzy na umowę zlecenie. W zakresie obowiązków Wnioskodawcy są m.in. kierowanie placówką, prowadzenie dokumentacji przedszkola, zatrudnianie i zwalnianie pracowników, przyjmowanie dzieci do przedszkola, zapewnienie bezpiecznych warunków pobytu dla dzieci, prowadzenie dokumentacji księgowej, zaopatrywanie placówki we wszelkie niezbędne rzeczy i materiały zapewniając e prawidłowe funkcjonowanie przedszkola i inne.

Przedszkole nie jest instytucją samodzielną i nie posiada zdolności do zaciągania zobowiązań. Zgodnie z zapisem w statucie Przedszkola, osobą prowadzącą placówkę jest F.H.U. „P” B.B.. Działalność przedszkola finansowana jest z dotacji Urzędu Miasta oraz z wpłat rodziców.

W lutym bieżącego roku Wnioskodawca miał kontrolę z Urzędu Miasta, która dotyczyła prawidłowości wykorzystania i rozliczania otrzymanych dotacji. Zdaniem kontrolującego przedszkole prowadzone przez Wnioskodawcę powinno mieć odrębny numer identyfikacji podatkowej NIP, a faktury zakupowe dla Przedszkola powinny być wystawiane na Przedszkole, a nie na firmę „P”, która jest organem prowadzącym. Także umowy z pracownikami, cateringiem oraz na wynajem lokalu, w którym mieści się przedszkole, zdaniem kontrolującego powinny być zawarte z Przedszkolem a nie z F.H.U. „P”. Jako firma „P” Wnioskodawca założył odrębne konto bankowe dla rozliczania dotacji, które według kontrolującego też jest założone niewłaściwie, bo na firmę, a nie na Przedszkole. Dla kontrolującego nie ma znaczenia, że numer REGON nadany dla Przedszkola widnieje w umowie z bankiem i to tylko on pozwolił na otwarcie drugiego rachunku w banku ING oraz umożliwił oznaczenie adresu korespondencyjnego na Niepubliczne Przedszkole „...”, C.

Z uwagi na stanowisko kontrolującego Wnioskodawca udał się do Urzędu Skarbowego w celu uzyskania numeru NIP dla prowadzonego przez Wnioskodawcę Przedszkola „...”. Niestety Wnioskodawca nie otrzymał odrębnego numeru NIP, argumentowano to faktem, że osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą nie może posiadać dwóch numerów NIP.

Wnioskodawca chciał nadmienić, że jest czynnym podatnikiem podatku VAT, ale działalność Przedszkola jest zwolniona podmiotowo i przedmiotowo z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Faktury zakupowe dla Przedszkola są wystawane na F.H.U. „P” B.B. z siedzibą w S. xxx. Dokumenty są ewidencjonowane przez biuro księgowe w KPiR, zakupy nie są mieszane tzn. faktura jest tylko na materiały dla przedszkola, jeśli jest możliwość wystawiający fakturę w opisie dołącza informację, że odbiorcą jest Przedszkole „SK.”.

Każdy dokument jest dokładnie opisany i oparafowany według poniższych:

1. rozliczono z dotacji,
2. opis co to jest,
3. sprawdzono pod względem rachunkowym i formalnym

oraz są umieszczone pieczątki: Przedszkola z adresem i pełną nazwą oraz świadcząca o rozliczeniu z dotacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Niepubliczne Przedszkole „…” założone przez osobę fizyczną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (rozszerzenie działalności) powinno mieć nadany odrębny nowy numer NIP?
2. Czy faktury za towary i usługi dotyczące przedszkola oraz umowy (np. wynajem pomieszczeń, za media, z pracownikami) powinny być wystawione na prowadzoną przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą firmę „P”, czy też na założone przez Wnioskodawcę Niepubliczne Przedszkole, a co za tym idzie czy Przedszkole powinno mieć swój NIP?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, jego stanowisko wynika z brzmienia art. 5 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, z którego wynika, że podatnicy są zobowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego NIP. Zgłoszenie to dokonuje się jednokrotnie bez względu na rodzaj i liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Nie ma formalnych przeszkód, aby Przedszkole utworzyła osoba fizyczna prowadząca jednoosobowo działalność gospodarczą. Również fakt uzyskania odrębnego numeru REGON nie przesądza o tym, że dany podmiot staje się odrębnym od założyciela podatnikiem.

Zatem jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w tym działalność handlowo-usługową oraz niepubliczne przedszkole – nie mogę posiadać dwóch identyfikatorów podatkowych NIP.

Tym samym założonemu przez Wnioskodawcę, jako osobie fizycznej w ramach już prowadzonej działalności gospodarczej, Przedszkolu nie można nadać odrębnego numeru NIP.

Zatem faktury za towary i usługi dotyczące Przedszkola powinny być wystawiane na prowadzoną przez Wnioskodawcę firmę F.H.U. „P” B.B. z siedzibą S. z nadanym Wnioskodawcy numerem NIP xxx co wynika również z art. 15 oraz art. 106e ustawy o podatku VAT. Zatem pomimo posiadania przez Przedszkole Wnioskodawcy samodzielnej nazwy, adresu jego prowadzenia i nadanego regonu jest ono prowadzone w ramach działalności gospodarczej jednej osoby fizycznej, która wykonuje również inne usługi tj. usługi elektroinstalacyjne. W takim przypadku przy wystawianiu faktur podatnikiem powinien być zawsze przedsiębiorca będący osobą fizyczną, a w przypadku Wnioskodawcy F.H.U. „P” B.B., zgodnie z wpisem do CEIDG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe - w zakresie posługiwania się odrębnym numerem identyfikacji podatkowej w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą firmy „P” i świadczenia usług prowadzenia prywatnego przedszkola,
• prawidłowe – w zakresie prawidłowości danych umieszczanych na wystawianych na Wnioskodawcę fakturach VAT dotyczących zakupów dla Przedszkola.
  
  

Ze względu na ścisłe powiązanie tematyki poruszonej we wniosku, tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczącą obu stanów faktycznych w jednej interpretacji.

Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1314 ze zm.), zwana dalej ustawą o NIP, określa między innymi zasady ewidencji podatników, płatników, płatników składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne, zwanych „płatnikami składek ubezpieczeniowych” (art. 1).

Stosowanie do treści art. 2 ust. 1 ustawy o NIP, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Na podstawie art. 2 ust. 2 i ust. 3 ustawy o NIP, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Zgodnie z art. 3 ust.1 ustawy o NIP, identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL – w przypadku podmiotów będących osobami fizycznymi objętymi rejestrami PESEL, nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług,
2. NIP – w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.
   
   

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o NIP, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Na mocy przepisu art. 8a ustawy o NIP, nadanie NIP następuje przy użyciu Centralnego Rejestru Podmiotów – Krajowej Ewidencji Podatników, zwanego dalej „CRP KEP”, po dokonaniu zgłoszenia identyfikacyjnego.

Z kolei, w myśl art. 8c ust. 1 pkt 3 ustawy o NIP naczelnik urzędu skarbowego wydaje decyzję o odmowie nadania NIP w przypadku gdy podmiotowi został nadany NIP.

Natomiast jak stanowi art. 8c ust. 2 pkt 1 ustawy o NIP, naczelnik urzędu skarbowego unieważnia z urzędu, w drodze decyzji, NIP nadany podmiotowi, w przypadku wielokrotnego nadania NIP, biorąc pod uwagę interes prawny i gospodarczy podmiotu.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że podatnik nie może posiadać dwóch identyfikatorów podatkowych NIP.

Powołane przepisy wskazują, że nie jest prawnie dopuszczalne posiadanie przez podatnika dwóch identyfikatorów podatkowych NIP.

Wobec tego, numer NIP nadany może być wyłącznie podatnikowi w przypadku, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, przy czym podatnik może posiadać tylko jeden numer NIP.

Należy zaznaczyć, że powszechny obowiązek ewidencyjny jest zasadniczo niezależny od statusu organizacyjno-prawnego, jaki zachowuje konkretny podmiot, w szczególności od tego, czy (poza osobami fizycznymi) funkcjonuje on jako osoba prawna czy jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Zasadnicze znaczenie ma tutaj zachowywanie statusu niezależnego podatnika w systemie opodatkowania co najmniej w jednym z obowiązujących podatków.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej od lipca 2013 r. działalności gospodarczej w zakresie usług elektroenergetycznych, tj. firmy F.H.U. „P” B.B. w S.

Od listopada 2015 r. Wnioskodawca prowadzi także Niepubliczne Przedszkole „...” mieszczące się w C.

W ramach prowadzonej już działalności w październiku 2015 Wnioskodawca dokonał poszerzenia wpisu do CEIDG o wychowanie przedszkolne (85.10.2), które zostało wpisane jako działalność główna dla firmy Wnioskodawcy „P”. Wnioskodawca otrzymał drugi REGON. Także Urząd Miasta wydał Wnioskodawcy zaświadczenie nr xxx o wpisie do ewidencji do szkół i placówek niepublicznych, gdzie jest adnotacja, że osobą prawną lub fizyczną prowadzącą placówkę jest B.B. Siedziba osoby prowadzącej placówkę to S., ul. xxx, natomiast nazwa i adres placówki to Niepubliczne Przedszkole S.K., ul. xxx, C. Niepubliczne Przedszkole „...” nie ma nadanego numeru NIP.

Jako osoba fizyczna Wnioskodawca jest organem prowadzącym przedszkole i jednocześnie pełniąca funkcję dyrektora. Wnioskodawca zatrudnia trzy osoby na umowę o pracę oraz trzy na umowę zlecenie. W zakresie obowiązków Wnioskodawcy są m.in. kierowanie placówką, prowadzenie dokumentacji przedszkola, zatrudnianie i zwalnianie pracowników, przyjmowanie dzieci do przedszkola, zapewnienie bezpiecznych warunków pobytu dzieci, prowadzenie dokumentacji księgowej, zaopatrywanie placówki we wszelkie niezbędne rzeczy i materiały zapewniające prawidłowe funkcjonowanie przedszkola i inne.

Przedszkole nie jest instytucją samodzielną i nie posiada zdolności do zaciągania zobowiązań. Zgodnie z zapisem w statucie Przedszkola, osobą prowadzącą placówkę jest F.H.U. „P” B.B. Działalność Przedszkola finansowana jest z dotacji Urzędu Miasta C. oraz z wpłat rodziców.

W tym miejscu wskazać należy, że na podstawie art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2156), ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o szkole – należy przez to rozumieć także przedszkole.

Jak wynika z art. 5 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

W myśl art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Jak wynika z powołanych przepisów, nie ma formalnych przeszkód, aby przedszkole utworzyła osoba fizyczna prowadząca jednoosobowo działalność gospodarczą.

Wszelka zatem odpowiedzialność, w tym obowiązki rejestracyjne, ciąży na osobie zakładającej i prowadzącej przedszkole niepubliczne, które samo nie jest w pełni samodzielnym podmiotem i nie może działać w oderwaniu od osoby, która je założyła.

Fakt uzyskania odrębnego numeru REGON nie przesądza o tym, że dany podmiot staje się odrębnym od osoby założyciela podatnikiem.

Na podstawie art. 7 § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Jak stanowi art. 7 § 2 Ordynacji podatkowej, ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1.

Zgodnie zaś z art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Analiza stanu faktycznego sprawy w kontekście wyżej powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że utworzone przez Wnioskodawcę Niepubliczne Przedszkole „S.K.” nie jest wyodrębnionym podmiotem charakteryzującym się cechami istotnymi dla jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, a stanowi jedynie jednostkę organizacyjną w strukturze działalności gospodarczej, którą prowadzi Wnioskodawca w ramach firmy F.H.U. „P” B.B. z siedzibą w S., ul. xxx.

Oznacza to tym samym, że utworzone Przedszkole „...” nie podlega odrębnemu obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Nie występuje bowiem jako odrębny od Wnioskodawcy podatnik, płatnik podatków bądź płatnik składek ubezpieczeniowych.

W konsekwencji utworzone Przedszkole Niepubliczne „...” działające w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej nie jest uprawniona do posiadania odrębnego własnego numeru identyfikacji podatkowej, winno więc posługiwać się numerem NIP nadanym Wnioskodawcy tj. numerem NIP xxx.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawidłowości danych umieszczanych na wystawianych na Wnioskodawcę fakturach VAT dotyczących zakupów dla Przedszkola.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy o VAT faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem;
    
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 - wyrazy „metoda kasowa”;
    
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz „samofakturowanie”;
    
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”,
    
19. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:
    
    1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
    2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
    3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
20. w przypadku, o którym mowa w art. 106c - nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika - imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;
    
21. w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego - nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;
    
22. w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu - datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:
    
    1. przebieg pojazdu - w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,
    2. liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu - w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;
23. w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) - dane określone w art. 136;
    
24. w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:
    
    1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
    2. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.
    
    
    
    

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego w celu prawidłowego funkcjonowania Przedszkola Wnioskodawca zaopatruje placówkę we wszelkie niezbędne rzeczy i materiały zapewniające jej prawidłowe funkcjonowanie.

Jak wynika z przedstawionych wyżej przepisów faktura VAT winna zawierać m.in. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy oraz numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a (art. 106e ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o VAT).

W związku z powyższym faktura VAT wystawiona na Wnioskodawcę, a dokumentująca zakupy towarów i usług nabywane na potrzeby funkcjonowania Przedszkola, winna zawierać numer identyfikacji podatkowej nadany Wnioskodawcy, tj. NIP xxx, jak również imię i nazwisko Wnioskodawcy, który jest osobą fizyczną czyli B.B.

Wnioskodawca ma prawo również zawrzeć na fakturze nazwę firmy.

Natomiast odnośnie adresu jaki winien być wskazany na fakturze, należy stwierdzić, że na fakturze powinien być podawany, co do zasady, adres siedziby działalności gospodarczej podatnika, w rozumieniu ustawy o VAT. Przepisy nie precyzują jaki adres w przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą (miejsca zamieszkania czy głównego miejsca prowadzenia działalności – jeśli to główne miejsce prowadzenia działalności znajduje się w innym miejscu niż miejsce zamieszkania) podatnik powinien wskazać w fakturze.

Przyjąć zatem należy, iż będzie to adres zgodny z dokonanym zgłoszeniem identyfikacyjnym tj. w przypadku osób fizycznych powinien to być, co do zasady, adres zamieszkania. Jednakże w sytuacji, gdy osoba fizyczna nie prowadzi działalności gospodarczej w miejscu zamieszkania i posiada główne miejsce prowadzenia działalności (wskazane w zgłoszeniu dla potrzeb identyfikacji podatkowej), w fakturze powinien być podawany adres tego głównego miejsca prowadzenia działalności. Nie ma też przeszkód aby w fakturze były również podawane inne miejsca prowadzenia działalności, w szczególności te, w których dokonywana jest dana dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem że nie zakłóca to czytelności faktury.

Czyli, jeżeli osoba fizyczna nie wykonuje działalności w miejscu zamieszkania, a ma główny adres prowadzenia działalności, to na fakturach należy podawać ten główny adres miejsca prowadzenia działalności.

W świetle powyższego Wnioskodawca winien na fakturze wskazać adres jego zamieszkania. W sytuacji gdyby Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej pod adresem zamieszkania, Wnioskodawca na fakturze winien wskazać adres głównego miejsca prowadzenia działalności.

Z opisu sprawy wynika, że adres siedziby swojej działalności Wnioskodawca określił jako ul. xxx, S.

Jednocześnie nie ma przeszkód by na fakturze Wnioskodawca wskazał także dane Przedszkola „...” – jako miejsca, dla którego dokonywane są faktyczne zakupy towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy dodać, że zgodnie z art. 3a ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w przypadku gdy z odrębnych przepisów wynika obowiązek podawania NIP, obowiązek ten dotyczy wyłącznie podmiotów, które są obowiązane posiadać NIP na podstawie przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani podawać identyfikator podatkowy na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2 ww. ustawy w sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych podatnicy mają obowiązek podawać identyfikator podatkowy na żądanie:

1. organów administracji rządowej i samorządowej;
2. organów kontroli skarbowej;
3. przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli;
4. banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;
5. stron czynności cywilnoprawnych;
6. płatników oraz inkasentów podatków i niepodatkowych należności budżetowych.
   
   

Tym samym Wnioskodawca jest zobowiązany podawać swój numer identyfikacji podatkowej w przypadkach gdy z odrębnych przepisów wynika obowiązek jego podawania oraz na żądanie np. stron czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.