Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-300/16-2/KP
z 15 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2016 r. (data wpływu 20 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania usług szkoleniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania usług szkoleniowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

C. Sp. z o.o., dalej zwana „Wnioskodawcą”, prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową. W ramach projektów finansowanych lub współfinansowanych ze środków publicznych Wnioskodawca świadczy m.in. usługi na rzecz polskich sądów (dalej: „Sądy”). Na zlecenie Sądów, będących beneficjentami środków publicznych, Wnioskodawca organizuje i przeprowadza dla nich szkolenia - Wnioskodawca świadczy usługę kształcenia zawodowego wykonywaną w formie warsztatów szkoleniowych adresowanych do pracowników administracyjnych Sądów, w szczególności do kadry kierowniczej (zarządzającej) różnych szczebli (dalej: „Pracownicy”), obejmujących przeprowadzenie wykładów, dyskusji, wywiadów, ćwiczeń praktycznych na bazie przykładów podanych przez Sądy oraz indywidualnych szkoleń (konsultacji merytorycznych) z zakresu zarządzania oraz opisu i wartościowania stanowisk pracy w Sądach (dalej: „Usługi”).

Zgodnie z umowami o świadczenie Usług zawieranymi przez Wnioskodawcę z poszczególnymi Sądami, w ramach wykonywanych Usług Wnioskodawca zobowiązany jest, m.in., do:

• opracowania materiałów warsztatowych uwzględniających m.in. cele projektu „opis i wartościowanie stanowisk pracy w Sądzie/.../”, oraz przedstawienie opracowania i przeszkolenie Pracowników;
• przeprowadzenia warsztatów szkoleniowych w celu opracowania wspólnie z Pracownikami opisów stanowisk pracy w Sądzie; opracowane materiały, a co za tym idzie efekt finalny opisu stanowisk pracy powinien zawierać cele, zadania, zakres odpowiedzialności pracowników, a także opis kwalifikacji i pożądanych umiejętności i winien być naniesiony na arkusz opisu stanowiska pracy; w arkuszu opisu stanowiska pracy winne znajdować się ponadto informacje takie jak miejsce stanowiska w strukturze organizacyjnej, kontakty wewnętrzne i zewnętrzne, wiedza i doświadczenie niezbędne do wykonywania pracy, wymagania konieczne i pożądane, zakres odpowiedzialności, zakres zadań i warunki pracy; opracowane opisy stanowisk pracy mają być narzędziem służącym do przeprowadzenia procesu wartościowania stanowisk pracy;
• przeprowadzenia warsztatów szkoleniowych dotyczących opisania i zwartościowania stanowisk pracy funkcjonujących w Sądzie przy współpracy z zespołem powołanym przez Sąd; przedmiotowe warsztaty szkoleniowe mają zapewnić możliwość udziału Pracowników w procesie opisywania i wartościowania stanowisk pracy, przy czym udział w tym procesie powinien zapewnić Pracownikom możliwość nabycia praktycznych umiejętności w ww. zakresie;
• przygotowanie w formie materiałów szkoleniowych koncepcji okresowej oceny pracowników w tym: kryteriów oceny, narzędzi oceny, metody oceny, arkusza oceny;
• przeprowadzenia warsztatów szkoleniowych z zakresu opracowanego systemu ocen okresowych;
• przygotowania raportu z przeprowadzonego procesu kształcenia zawodowego Pracowników, w tym efektów podjętych działań szkoleniowych z zakresu opisu i wartościowania stanowisk pracy w Sądzie oraz innych wniosków mających wpływ na doskonalenie kompetencji zawodowych Pracowników i stosowanych w Sądzie metod organizacji pracy i zarządzania.
  
  

Usługi finansowane są w całości ze środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (płatności dokonywane przez Sądy za wykonane Usługi realizowane są w całości z takich środków).

Wnioskodawca nie jest podmiotem objętym systemem oświaty zgodnie z ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tj. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.). Wnioskodawca nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Świadczone Usługi nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie wykonywanych Usług.

Świadczone przez Wnioskodawcę Usługi (usługi polegające na przygotowaniu i przeprowadzeniu szkoleń) mają bezpośredni związek z kształceniem zawodowym Pracowników Sądów i wprost służą temu celowi - obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, a także mają na celu uzyskanie i/lub uaktualnienie przez Pracowników wiedzy do celów zawodowych. Usługi wpływają zatem na podwyższanie kwalifikacji zawodowych Pracowników, a z perspektywy Sądów na efektywne prowadzenie polityki kadrowej, organizację pracy i zarządzenie, a poprzez to na sprawne funkcjonowanie i działanie Sądów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Sądów podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c uptu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 uptu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
   
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty-wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
   
3. finansowane w całości ze środków publicznych,

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje m.in. usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego w całości finansowane ze środków publicznych - art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c uptu. Nadto, na podstawie przepisu § 3 ust. 1 pkt 14 Rozporządzenia, ze zwolnienia korzysta także świadczenie usług finansowanych co najmniej w 70% ze środków publicznych.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „kształcenia zawodowego” i „przekwalifikowania zawodowego”, w związku z czym należy odnieść się tu do przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Przedmiotowe rozporządzenie wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem wejścia jego w życie (1 lipca 2011 r.) stały się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Polski, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Przepis art. 44 ww. rozporządzenia wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zauważyć tu należy, iż definicja usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawarta w ww. rozporządzeniu kładzie nacisk na bezpośredni związek nauczania (kształcenia) z daną branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania (szkolenia) dla skonkretyzowanego odbiorcy, oraz na cel/skutek nauczania. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę skierowane/adresowane są do konkretnych osób (grup osób) - do pracowników administracyjnych Sądów zajmujących stanowiska kierownicze, posiadających określony zakres obowiązków. Jednocześnie Usługi te służą doskonaleniu kompetencji zawodowych Pracowników poprzez uzyskanie przez nich niezbędnej wiedzy i doświadczenia w zakresie wartościowania stanowisk pracy, metod organizacji pracy i zarządzania, a poprzez to służą efektywniejszemu wywiązywaniu się Pracowników z ich obowiązków pracowniczych. Uzyskanie przez pracowników wiedzy i doświadczenia w powyższym zakresie wpływa na efektywne i spójne działanie Sądów w zakresie ich spraw kadrowych (polityki kadrowej). W rezultacie, w przypadku Wnioskodawcy spełnione są obie z przesłanek określonych w art. 44 Rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011, co pozwala uznać, że świadczone przez Wnioskodawcę Usługi mają charakter usług kształcenia zawodowego.

Odnośnie wskazanego w art. 43 ust 1 pkt 29 lit c uptu warunku finansowania w całości ze środków publicznych, Sądy, jako podmioty zlecające Wnioskodawcy przeprowadzenie szkoleń (wykonanie Usług), otrzymują środki finansowe będące środkami publicznymi w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, na sfinansowanie tych szkoleń.

Reasumując, w związku z tym, że Usługi realizowane przez Wnioskodawcę są usługami kształcenia zawodowego, gdyż służą podwyższeniu kwalifikacji zawodowych Pracowników i mają na celu ich rozwój zawodowy w Sądach, oraz z uwagi, że Usługi są finansowane w całości ze środków publicznych, świadczenie tych Usług przez Wnioskodawcę podlega zwolnieniu od VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c uptu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.) , zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
   
2. uczelnie, jednostki naukowe Akademii oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
   
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
   
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W art. 43 ust. 17 ustawy VAT postanowiono, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub,
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Ponadto w art. 43 ust. 17a ustawy, ustawodawca doprecyzował zwolnienie dotyczące dostawy towarów świadczenia usług związanych z wymienionymi wyżej usługami, wskazując, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (innych niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy) prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związanymi.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową. W ramach projektów finansowanych lub współfinansowanych ze środków publicznych Wnioskodawca świadczy m.in. usługi na rzecz polskich sądów. Na zlecenie Sądów, będących beneficjentami środków publicznych, Wnioskodawca organizuje i przeprowadza szkolenia - Wnioskodawca świadczy usługę kształcenia zawodowego wykonywaną w formie warsztatów szkoleniowych adresowanych do pracowników administracyjnych Sądów, w szczególności do kadry kierowniczej (zarządzającej) różnych szczebli, obejmujących przeprowadzenie wykładów, dyskusji, wywiadów, ćwiczeń praktycznych na bazie przykładów podanych przez Sądy oraz indywidualnych szkoleń (konsultacji merytorycznych) z zakresu zarządzania oraz opisu i wartościowania stanowisk pracy w Sądach (Usługi). Usługi finansowane są w całości ze środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (płatności dokonywane przez Sądy za wykonane Usługi realizowane są w całości z takich środków).

Wnioskodawca nie jest podmiotem objętym systemem oświaty zgodnie z ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Wnioskodawca nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Świadczone Usługi nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie wykonywanych Usług.

Świadczone przez Wnioskodawcę Usługi (usługi polegające na przygotowaniu i przeprowadzeniu szkoleń) mają bezpośredni związek z kształceniem zawodowym Pracowników Sądów i wprost służą temu celowi - obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, a także mają na celu uzyskanie i/lub uaktualnienie przez Pracowników wiedzy do celów zawodowych. Usługi wpływają zatem na podwyższanie kwalifikacji zawodowych Pracowników, a z perspektywy Sądów na efektywne prowadzenie polityki kadrowej, organizację pracy i zarządzenie, a poprzez to na sprawne funkcjonowanie i działanie Sądów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia dla świadczonych Usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy.

W celu rozstrzygnięcia, czy usługi świadczone przez Wnioskodawce na rzecz Sądów mogą korzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy konieczne jest spełnienie dwóch przesłanek, mianowicie uznanie opisanej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz jej finansowanie w całości ze środków publicznych.

Definicja kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego została zawarta w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 str. 1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. W myśl ww. art. 44 rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Kierując się wskazówkami ww. rozporządzenia Rady UE, należy stwierdzić, że kształcenie zawodowe jest procesem mającym na celu nauczenie, przekazanie wiedzy z określonej dziedziny zawodowej, która ma posłużyć zdobyciu, bądź uaktualnieniu wiedzy obecnie posiadanej przez uczestnika takiego szkolenia.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że przedmiotowe szkolenia, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowe Usługi polegające na przygotowaniu i przeprowadzeniu szkoleń mają na celu uzyskanie i/lub uaktualnienie przez pracowników wiedzy do celów zawodowych. Usługi wpływają na podwyższenie kwalifikacji zawodowych pracowników. Uzyskanie przez pracowników wiedzy i doświadczenia w powyższym zakresie wpływa na efektywne i spójne działanie Sądów w zakresie ich spraw kadrowych (polityki kadrowej). Zatem szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę należy uznać za szkolenia spełniające definicję kształcenia zawodowego.

W zakresie drugiej przesłanki uprawniającej do zastosowania ww. zwolnienia należy wskazać, że środkami publicznymi – w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885 z późn. zm.) - są:

1. dochody publiczne;
   
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki
   z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia
   o Wolnym Handlu (EFTA);
   
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
   
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
      
   2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
      
   3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
      
   4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
      
   5. z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
   
   

Natomiast stosownie do art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
   
2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
   
3. jednostki budżetowe;
   
4. samorządowe zakłady budżetowe;
   
5. agencje wykonawcze;
   
6. instytucje gospodarki budżetowej;
   
7. państwowe fundusze celowe;
   
8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
   
9. Narodowy Fundusz Zdrowia;
   
10. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
    
11. uczelnie publiczne;
    
12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
    
13. państwowe i samorządowe instytucje kultury;
    
14. inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.
    
    
    

Z art. 4 ust. 1 ww. ustawy o finansach publicznych wynika, że przepisy ustawy stosuje się do:

1. jednostek sektora finansów publicznych;
2. innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.
   
   

Jak powyższe wskazuje, ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

W konsekwencji w rozpatrywanej sprawie spełnione zostały obie przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy, mianowicie świadczone przez Wnioskodawcę Usługi polegająca na przygotowaniu i przeprowadzeniu szkoleń są usługami kształcenia zawodowego, ponadto finansowane są w 100% ze środków publicznych.

Zatem świadczone przez Wnioskodawcę Usługi polegająca na przygotowaniu i przeprowadzeniu szkoleń korzystają ze zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Ponadto należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego, w którym Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że świadczy usługi polegające na przygotowaniu i przeprowadzeniu szkoleń. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i § 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.