Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-344/16/NL
z 12 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 23 maja 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 30 maja 2016 r.), uzupełnionego 29 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie powstania przychodu z tytułu darowizny Znaku Towarowego na rzecz spółki osobowej, innej niż spółka komandytowo-akcyjna – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2016 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie powstania przychodu z tytułu darowizny Znaku Towarowego na rzecz spółki osobowej, innej niż spółka komandytowo-akcyjna.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 22 lipca 2016 r. Znak: IBPB-1-1/4511-344/16/NL, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 29 lipca 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, podlegającą opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskiwanych dochodów. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobowo pozarolniczą działalność gospodarczą. W skład majątku Wnioskodawczyni (w ramach prowadzonej działalności) wchodzą między innymi prawa ochronne/prawa do zarejestrowanych znaków towarowych zarówno w Urzędzie Patentowym RP jak i w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO; dawniej OHIM) (dalej łącznie jako: „Znaki Towarowe”, lub „prawa na Znaki Towarowe”). Wnioskodawczyni posiada również prawa/prawo do znaków zgłoszonych, ale jeszcze niezarejestrowanych.

Ww. prawa na Znaki Towarowe zgodnie z przepisami nie zostały ujęte jako wartości niematerialne i prawne dla celów podatkowych i tym samym nie podlegają amortyzacji u Wnioskodawczyni, zostały bowiem wytworzone we własnym zakresie.

Wnioskodawczyni pozostaje w ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej i jest ona zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Wnioskodawczyni rozważa przekazanie w formie darowizny praw do Znaków Towarowych na rzecz spółki osobowej innej niż spółka komandytowo-akcyjna, np. spółki komandytowej (dalej: „Spółka”), w której wspólnikiem - komandytariuszem (jedynym lub jednym z komandytariuszy) będzie Wnioskodawczyni. Spółka prowadzić będzie działalność gospodarczą w zakresie zarządzania znakami towarowymi. Umowa darowizny zostanie zawarta na terytorium Polski.

Wartość praw na Znaki Towarowe zostanie ustalona według ich wartości rynkowej. Wartość ta będzie wynikać z wyceny sporządzonej przez podmiot specjalizujący się w wycenie wartości niematerialnych i prawnych. Wartość rynkowa ustalona w wycenie zostanie wskazana w umowie darowizny. Otrzymane w formie darowizny prawa na Znaki Towarowe zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki według wartości wynikającej z umowy darowizny. Znaki Towarowe będą wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółki, w tym w szczególności do odpłatnego ich licencjonowania, a przewidywany okres ich używania będzie dłuższy niż 1 rok.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowana darowizna praw na Znaki Towarowe (w tym praw do znaków zgłoszonych do ochrony, ale jeszcze niezarejestrowanych na moment darowizny) na rzecz Spółki, w której Wnioskodawczyni będzie wspólnikiem będzie podlegała przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy wobec tego stanowić będzie dla Wnioskodawczyni przychód podatkowy?

(pytania oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawczyni, planowana darowizna praw na Znaki Towarowe (w tym praw do znaków zgłoszonych do ochrony, ale jeszcze niezarejestrowanych) na rzecz Spółki, w której Wnioskodawczyni będzie wspólnikiem, nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawczyni jakichkolwiek przychodów do opodatkowania, w tym w szczególności z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm., dalej: „ustawy o PIT”), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Stosownie zaś do przepisu art. 3 pkt 2 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

W świetle powyżej przytoczonych regulacji należy stwierdzić, że regulacje ustawy o podatku od spadków i darowizn stosuje się do darowizn, które:

• są dokonane na rzecz osób fizycznych;
• których przedmiotem nie są prawa autorskie i prawa własności przemysłowej, m.in. wskazane w ww. przepisie znaki towarowe.
  
  

Zatem darowizną na rzecz spółki osobowej np. spółki komandytowej, która jest jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej nie podlega podatkowi od spadków i darowizn i winna być rozpatrywana przez pryzmat przepisów ustaw o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 888 § 1 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. 1964 r. Nr 16 poz. 93, z późn. zm., winno być: tj. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm. dalej: „Kodeks cywilny”), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest zatem dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Istotą darowizny jako czynności nieodpłatnej jest brak po stronie darczyńcy ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Przepisy ustawy o podatkach dochodowych nie nadają spółkom osobowym (poza S.K.A.) przymiotu podatnika. Podatnikami pozostają poszczególni wspólnicy, którzy z dochodów uzyskanych w ramach spółki rozliczają się według zasad określonych w ustawie.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o PIT, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 3 ustawy o PIT.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o PIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Jak stanowi art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, przychodem z działalności gospodarczej jest również, wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawczyni uznać należy, że otrzymanie przez Spółkę, w której Wnioskodawczyni będzie wspólnikiem, praw na Znaki Towarowe wykorzystywane dotychczas w prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej (w tym praw do znaków zgłoszonych do ochrony, ale jeszcze niezarejestrowanych), nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawczyni przychodu. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, tj. w sytuacji kiedy Wnioskodawczyni dokona darowizny na rzecz Spółki w której jest wspólnikiem, przychód z nieodpłatnych świadczeń nie powstanie po jej stronie, z uwagi na fakt, że de facto nie jest możliwe obdarowanie „samego siebie”.

W ocenie Wnioskodawczyni warunkiem powstania przychodu z nieodpłatnego świadczenia jest faktyczne otrzymanie przysporzenia/świadczenia. W przedstawionym zaś w opisie zdarzenia przyszłego przypadku Wnioskodawczyni nic nie otrzymuje i nie ma tu powiększenia majątku Wnioskodawczyni z tytułu tej czynności - darowizny.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 4 kwietnia 2016 r., Znak: 1061-IPTPB3.4511.189.2016.1.JZ;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 8 stycznia 2016 r., Znak: ITPB1/4511-981/15-5/PSZ, z 22 grudnia 2015 r., Znak: ITPB1/4511-1015/15-5/WM;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 kwietnia 2016 r., Znak: IPPB1/4511-317/16-2/EC; z 30 marca 2016 r., Znak: IPPB1/4511-100/16-2/MM.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.