Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-461/16/HD
z 17 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2016 r. (data wpływu 23 maja 2016 r.), uzupełnionym w dniu 1 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania prawa ochronnego do znaku towarowego z majątku spółki komandytowej do majątku osobistego wspólnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania prawa ochronnego do znaku towarowego z majątku spółki komandytowej do majątku osobistego wspólnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEiDG.

Działalność koncentruje się głównie na handlu (sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych). W ramach wykonywanej działalności prowadzona jest sieć supermarketów, w lokalach handlowo-usługowych, stanowiących część przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca planuje wdrożenie kompleksowego rozwiązania, mającego na celu uregulowanie kwestii sukcesji oraz reorganizację i restrukturyzację swojej działalności.

W pierwszym etapie restrukturyzacji Wnioskodawca planuje utworzenie spółki komandytowej (dalej Spółka), której będzie wspólnikiem, w celu objęcia zakresem jej działania, działalności wykonywanej dotychczas w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, Wnioskodawca ma zamiar wnieść do spółki komandytowej wkład niepieniężny w postaci prowadzonego dotychczas przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 5a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) w związku z art. 55¹ Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Pozostałymi wspólnikami Spółki będą osoby fizyczne oraz osoby prawne, a działalność samej Spółki będzie miała charakter firmy rodzinnej.

Do majątku Spółki należeć będzie znak towarowy. Znak ten objęty będzie prawami ochronnymi w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 111 z późn. zm., dalej łącznie jako Znak).

Ww. Znak nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz nie będzie amortyzowany.

Drugi etap restrukturyzacji obejmie wycofanie Znaku z majątku Spółki do majątków wspólników, proporcjonalnie do udziału każdego z nich w zyskach/stratach Spółki.

Podstawą przeniesienia Znaku towarowego do majątków wspólników będzie uchwała wspólników Spółki (dalej uchwała) – w formie aktu notarialnego, wyrażająca zgodę wspólników na przekazanie składnika majątku Spółki (objętego współwłasnością łączną) do ich majątków osobistych.

Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy/ów (w formie aktu notarialnego) nieodpłatnego przekazania, w wyniku której/ych nastąpi przekształcenie współwłasności łącznej wspólników Spółki cywilnej we współwłasność ułamkową.

Umowa ta sporządzona zostanie w celu wykonania postanowień zawartych w uchwale i nie będzie umową darowizny w rozumieniu przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.).

Ww. Umowa będzie umową nienazwaną, zawierającą oświadczenia: Spółki o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników prawa własności Znaku towarowego w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach/stratach Spółki oraz wspólników o jego przyjęciu.

W wyniku przekazania Znaku na potrzeby własne nastąpi przekształcenie dotychczasowej współwłasności łącznej Znaku, wynikającej z uczestnictwa w Spółce, na współwłasność ułamkową w częściach proporcjonalnych do udziału, każdego ze wspólników w zyskach/stratach Spółki.

Przeniesienie na wspólników prawa własności Znaku towarowego nastąpi na potrzeby własne (osobiste) wspólników. Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia Znaku towarowego.

Przekazanie Znaku towarowego nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.).

Wspólnicy nie przewidują likwidacji Spółki – będzie ona nadal prowadziła swoją działalność w oparciu o pozostały majątek.

Wnioskodawca nie planuje wykorzystywać Znaku towarowego w celach zarobkowych, nie ujawni go również w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych oraz nie będzie dokonywał od tego Znaku towarowego odpisów amortyzacyjnych.

Wnioskodawca może ponosić jedynie koszty związane z rejestracją Znaku towarowego i doradztwa w tym zakresie.

W uzupełnieniu wniosku podano, że Wnioskodawca będzie wycofywać prawo ochronne na znak towarowy, które będzie stanowić prawo ochronne określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – własności przemysłowej (Dz. U. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.). Użyte sformułowanie „Znak towarowy” oznacza wyżej wymienione prawo. Wnioskodawca będzie wycofywać wskazane prawo jedynie ze spółki komandytowej, nie będzie dokonywać wycofania ze spółki cywilnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie z majątku Spółki Znaku towarowego do majątków osobistych wspólników Spółki (w tym Wnioskodawcy), w części odpowiadającej posiadanym udziałom w zyskach w Spółce, spowoduje u Wnioskodawcy powstanie przychodu, a tym samym obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne wycofanie Znaku towarowego z majątku Spółki do majątku osobistego jej wspólników (w tym Wnioskodawcy) nie powoduje powstania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy odpłatne zbycie składników majątku traktowane jest jako przychód z działalności gospodarczej, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, za przychód z takiej działalności uważa się przychód pomniejszony o podatek od towarów i usług.

Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy przychodami z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątkowych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością, ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym wspólnicy Spółki (w tym Wnioskodawca) zamierzają, na podstawie uchwały wspólników oraz umowy nieodpłatnego przeniesienia, wycofać z działalności Znak towarowy i przenieść go do majątku osobistego. Zmieni się zatem charakter współwłasności obejmującej Znak towarowy, ze współwłasności łącznej w ramach Spółki, na współwłasność w częściach ułamkowych. W efekcie Wnioskodawca stanie się współwłaścicielem ww. Znaku towarowego, przy czym udział Wnioskodawcy we współwłasności odpowiadać będzie jego udziałom w zysku Spółce, wynikającym z umowy Spółki.

Z powyższego wynika, zdaniem Wnioskodawcy, że za przychody z działalności gospodarczej uznać należy przychody m.in. z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową, natomiast wycofanie Znaku towarowego ze Spółki do majątku prywatnego nie ma charakteru odpłatnego. Stanowi jedynie przesunięcie mienia pomiędzy masami majątkowymi i zmianę charakteru współwłasności. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi odpłatne zbycie składników majątku oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do nieodpłatnego przekazania prawa ochronnego do Znaku towarowego przez Spółkę komandytową do majątku prywatnego jej wspólników (w tym Wnioskodawcy), co związane jest niewątpliwie ze zbyciem tych praw. W wyniku bowiem takich czynności dojdzie do przeniesienia prawa ochronnego do Znaku towarowego ze Spółki (posiadającej odrębny majątek) na jej wspólników. Czynność ta nie będzie miała jednak dla Spółki charakteru odpłatnego, bowiem w zamian za przeniesienie tego prawa Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych – przekazanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie uzyska przysporzenia majątkowego w związku z planowaną czynnością przekazania prawa ochronnego do Znaku towarowego ze Spółki komandytowej do majątku osobistego wspólników, bowiem zmieni się jedynie rodzaj współwłasności w stosunku do tego prawa. Natomiast udziały wspólników nie ulegną zmianie. Tym samym czynność taka nie będzie powodowała powstania przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, nie dojdzie do odpłatnego zbycia praw majątkowych, nieruchomości (w tym ich części oraz udziałów w nich), ani odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Tym samym, nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki Znaku towarowego i przekazanie udziałów w nim do prywatnego majątku Wnioskodawcy w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku Spółki, nie spowoduje powstania po jego stronie przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe w interpretacji indywidualnej:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 13 stycznia 2015 r. nr IPTPB1/415-553/14-4/MD;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 grudnia 2014 r. nr ITPB1/415-911/14/AD;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 maja 2014 r. nr IBPBI/1/415-130/14/ESZ;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 lutego 2016 r. nr IPPB1/4511-1454/15-2/ES.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 z późn. zm.) spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 ww. ustawy spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka komandytowa może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Ponieważ spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej – z punktu widzenia prawa podatkowego – podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni wspólnicy tej spółki – osoby fizyczne.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy).

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przedstawiony został katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy do źródeł przychodów osób fizycznych zalicza się pozarolniczą działalność gospodarczą.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl natomiast art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
   
   
   1. wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie handlu. Wnioskodawca planuje utworzenie spółki komandytowej, której będzie wspólnikiem, w celu objęcia zakresem jej działania, działalności wykonywanej dotychczas w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca ma zamiar wnieść do spółki komandytowej wkład niepieniężny w postaci prowadzonego dotychczas przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 5a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób w związku z art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Pozostałymi wspólnikami Spółki będą osoby fizyczne oraz osoby prawne, a działalność samej Spółki będzie miała charakter firmy rodzinnej. Do majątku Spółki należeć będzie Znak towarowy. Znak ten objęty będzie prawami ochronnymi w rozumieniu ustawy Prawo własności przemysłowej. Ww. Znak nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz nie będzie amortyzowany. Drugi etap restrukturyzacji obejmie wycofanie Znaku z majątku Spółki do majątków wspólników, proporcjonalnie do udziału, każdego z nich w zyskach/stratach Spółki. Podstawą przeniesienia Znaku towarowego do majątków wspólników będzie uchwała wspólników Spółki – w formie aktu notarialnego, wyrażająca zgodę wspólników na przekazanie składnika majątku Spółki do ich majątków osobistych. Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy/ów (w formie aktu notarialnego) nieodpłatnego przekazania. Umowa ta sporządzona zostanie w celu wykonania postanowień zawartych w uchwale i nie będzie umową darowizny w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny. Ww. Umowa będzie umową nienazwaną, zawierającą oświadczenia: Spółki o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników prawa własności Znaku towarowego w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach/stratach Spółki oraz wspólników o jego przyjęciu. W wyniku przekazania Znaku na potrzeby własne nastąpi przekształcenie dotychczasowej współwłasności łącznej Znaku, wynikającej z uczestnictwa w Spółce, na współwłasność ułamkową w częściach proporcjonalnych do udziału, każdego ze wspólników w zyskach/stratach Spółki. Przeniesienie na wspólników prawa własności Znaku towarowego nastąpi na potrzeby własne (osobiste) wspólników. Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia Znaku towarowego. Przekazanie Znaku towarowego nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy Kodeks spółek handlowych. Wspólnicy nie przewidują likwidacji Spółki – będzie ona nadal prowadziła swoją działalność w oparciu o pozostały majątek. Wnioskodawca nie planuje wykorzystywać Znaku towarowego w celach zarobkowych, nie ujawni go również w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych oraz nie będzie dokonywał od tego Znaku towarowego odpisów amortyzacyjnych. Wnioskodawca może ponosić jedynie koszty związane z rejestracją Znaku towarowego i doradztwa w tym zakresie. Wnioskodawca będzie wycofywać prawo ochronne na znak towarowy, które będzie stanowić prawo ochronne określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – własności przemysłowej (Dz. U. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.). Użyte sformułowanie „Znak towarowy” oznacza wyżej wymienione prawo. Wnioskodawca będzie wycofywać wskazane prawo jedynie ze spółki komandytowej, nie będzie dokonywać wycofania ze spółki cywilnej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi odpłatne zbycie składników majątku oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W analizowanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do nieodpłatnego przekazania prawa ochronnego do Znaku towarowego przez Spółkę komandytową do majątku prywatnego jej wspólników (w tym Wnioskodawcy), co związane jest niewątpliwie ze zbyciem tych praw. W wyniku bowiem takich czynności dojdzie do przeniesienia prawa ochronnego do Znaku towarowego ze Spółki (posiadającej odrębny majątek) na jej wspólników. Czynność ta nie będzie miała jednak dla Spółki charakteru odpłatnego, bowiem w zamian za przeniesienie tego prawa Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych – przekazanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie uzyska przysporzenia majątkowego w związku z planowaną czynnością przekazania prawa ochronnego do Znaku towarowego ze Spółki komandytowej do majątku osobistego wspólników, bowiem zmieni się jedynie rodzaj współwłasności w stosunku do tego prawa. Natomiast udziały wspólników nie ulegną zmianie. Tym samym czynność taka nie będzie powodowała powstania przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze powyższe, interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do niego, nie dotyczy pozostałych wspólników Spółki komandytowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.