Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4513-60/16-3/SM
z 12 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 29 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania Spółki za finalnego nabywcę gazowego i braku obowiązków ewidencyjnych dla wyrobów gazowych wykorzystywanych do napędu kogeneratora - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania Spółki za finalnego nabywcę gazowego i braku obowiązków ewidencyjnych dla wyrobów gazowych wykorzystywanych do napędu kogeneratora.

Wniosek został uzupełniony w dniu 29 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. Oddział („Spółka”, „Wnioskodawca”) realizuje inwestycję budowy instalacji kogeneracyjnej (służącej do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej) w postaci kogeneratora oraz urządzeń służących przemianom energetycznym odzyskiwanej energii cieplnej („Instalacja”), zasilanej naprzemiennie sieciowym gazem ziemnym oraz biogazem pozyskiwanym z oczyszczalni ścieków należącej do Spółki, który napędza generator energii elektrycznej.

Kogenerator o mocy zainstalowanej elektrycznej źródła 999 kW (nie przekroczy 1 MW) będzie napędzany przez silnik spalinowy zasilany naprzemiennie sieciowym gazem ziemnym oraz biogazem. W skład Instalacji wejdą ponadto: układ elektryczny do wyprowadzenia energii elektrycznej do sieci, układ wymienników ciepła do odbioru energii cieplnej z układu chłodzenia silnika oraz przekazania energii do instalacji browaru, wytwornica pary zasilana energią cieplną spalin odprowadzanych z silnika, chiller absorpcyjny do zamiany energii cieplnej w postaci ciepła w wodzie na chłód - schładzanie wody technologicznej. W trakcie wytwarzania energii elektrycznej odzyskiwana będzie energia cieplna (para, ciepło w wodzie) o łącznej mocy około 1080 kW. Część wytworzonej energii cieplnej ma być zamieniana na energię chłodniczą. Zarówno całość wytworzonego ciepła, jak i chłodu będą wykorzystywane wyłącznie na wewnętrzne potrzeby zakładu Spółki zlokalizowanego w Rakszawie. Wytworzona energia elektryczna wykorzystywana będzie na potrzeby zakładu produkcyjnego stanowiącego własność Wnioskodawcy, a w części przekazana do sieci elektroenergetycznej.

Instalacja Spółki będzie zasilana na przemian gazem ziemnym w stanie gazowym, kod CN 2711 21 00 (gaz ziemny w stanie gazowym), oraz biogazem w stanie gazowym, kod CN 2711 29 00 (węglowodory w stanie gazowym, gdzie indziej niesklasyfikowane (z wył. gazu ziemnego)).

Gaz ziemny będzie nabywany od zewnętrznego dostawcy.

Gaz ziemny będzie nabywany ze zwolnieniem od akcyzy, a w umowie z dostawcą zawarte zostaną postanowienia wymagane przepisami AkcU, pozwalające na stosowanie zwolnienia z podatku akcyzowego.

Biogaz wytwarzany będzie w procesie beztlenowego oczyszczania ścieków w oczyszczalni stanowiącej własność Spółki oraz w całości możliwej do przekazania (ze względu na właściwą jakość) wykorzystywany do zasilania kogeneratora.

Instalacja posiada zalegalizowany układ pomiarowy do pomiaru:

• ilości gazu sieciowego podanego na silnik kogeneratora,
  

• ilości biogazu podanego na silnik kogeneratora,
  

• ilości energii elektrycznej wytworzonej przez kogenerator (osobno ilość z biogazu oraz ilość z gazu sieciowego),
  

• ilości energii cieplnej przekazanej do wykorzystania,
  

• ilości energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne instalacji.
  
  
  

Ponadto układ pomiarowy będzie mierzył i zliczał:

• ilość energii elektrycznej pobranej z sieci elektroenergetycznej przez Spółkę,
  

• ilość energii elektrycznej przekazanej do sieci elektroenergetycznej.
  
  
  

Integralną częścią instalacji jest tzw. pochodnia, za pośrednictwem której spalany jest biogaz, celem jego utylizacji. W procesie produkcji energii (produkcja biogazu stanowi jeden z elementów tego procesu) powstają nadwyżki biogazu, które nie mogą zostać wykorzystane, w związku z tym istnieje konieczność jego utylizacji poprzez spalenie w tzw. „pochodni”. Inną przyczyną jest także niewłaściwa jakość biogazu, z uwagi na którą nie może być on użyty w instalacji kogeneracyjnej. Biogaz spalany w pochodni nie jest wykorzystywany do celów opałowych, ani napędowych, a wytworzona w tym procesie energia cieplna nie jest w żaden sposób wykorzystywana.

Spółka jest zarejestrowana jako podatnik akcyzy.

W związku z planowanym uruchomieniem Instalacji, Spółka złożyła aktualizację informacji AKC-R i wskazała, że będzie prowadziła działalność z wykorzystaniem dodatkowych wyrobów akcyzowych, tj. energii elektrycznej i wyrobów energetycznych, tj. wyrobów gazowych.

Spółka nie zamierza prowadzić działalności jako pośredniczący podmiot gazowy, w związku z czym nie złożyła do właściwego naczelnika urzędu celnego powiadomienia o zamiarze prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot gazowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w sytuacji, w której Spółka wykorzystuje wskazane we wniosku wyroby akcyzowe (gazy) do celów zwolnionych z akcyzy i do celów opodatkowanych stawką akcyzy 0 zł, ale nie złożyła powiadomienia o zamiarze prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot gazowy, to posiada status finalnego nabywcy gazowego?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym na Spółce, skoro nie posiada statusu pośredniczącego podmiotu gazowego, ale posiada status finalnego nabywcy gazowego, nie ciążą obowiązki ewidencyjne w zakresie wskazanych we wniosku wyrobów akcyzowych (gazów) wykorzystywanych do napędu silnika kogeneratora?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Prawidłowym jest stanowisko, zgodnie z którym w przypadku, gdy Spółka nie złoży powiadomienia do właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot gazowy, Spółka posiada status finalnego nabywcy gazowego na gruncie ustawy o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowym jest stanowisko, zgodnie z którym na Spółce, skoro nie posiada statusu pośredniczącego podmiotu gazowego, ale posiada status finalnego nabywcy gazowego, nie ciążą obowiązki ewidencyjne w zakresie wskazanych we wniosku wyrobów energetycznych (gazów) wykorzystywanych do napędu silnika kogeneratora.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 1 ust. 1 AkcU, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, użyte w ustawie określenie „wyroby akcyzowe” oznacza - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, określenie „wyroby gazowe” oznacza - wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1231, „ustawa zmieniająca”) wprowadziła podział wszystkich podmiotów wykorzystujących wyroby gazowe na dwie kategorie (dwa statusy akcyzowe):

• pośredniczące podmioty gazowe („PPG”) oraz
  

• finalni nabywcy gazowi („FNG”).
  
  
  

Podział ten w założeniu ma mieć charakter zupełny i dychotomiczny, tj. każdy podmiot wykorzystujący wyroby gazowe jest albo PPG, albo FNG. Nie jest zatem możliwe jednoczesne posiadanie obu tych statusów.

Pośredniczący podmiot gazowy, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy, to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju:

1. dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów gazowych, lub
   
2. używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
   
3. używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów objętych zerową stawką akcyzy, lub
   
4. będący spółką prowadzącą giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub
   
5. będący towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającym wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywającym wyroby gazowe na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub
   
6. będący giełdową izbą rozrachunkową, Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. lub spółką, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającymi wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub
   
7. będący spółką prowadzącą jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji

- który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Zdaniem A. Matarewicza (Komentarz do art. 2, J. Matarewicz, Ustawa o podatku akcyzowym. Komentarz, LexisNexis 2014) aby dany podmiot mógł być uznany za pośredniczący podmiot gazowy, konieczne jest kumulatywne spełnienie przesłanek (materialnej i formalnej), zawartych w dyspozycji art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy. Za przesłankę materialną uznaje się jeden z wariantów ujętych w punktach a-g, z kolei wymogiem formalnym jest pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o działalności wpisującej się w jedną z przesłanek materialnych.

Wskazuje się, że powiadomienie to nie ma normatywnie określonego wzoru. Powinno jednak zawierać dane dotyczące tego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, NIP lub REGON albo inny numer identyfikacyjny używany w państwie siedziby lub zamieszkania podmiotu oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej (Komentarz do art. 16, J. Matarewicz, Ustawa o podatku akcyzowym. Komentarz, LexisNexis 2014).

Z kolei za finalnego nabywcę gazowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, uznaje się podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
   
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Z przywołanych regulacji wynika, że status finalnego nabywcy gazowego nabywa się pod warunkiem, że dokonujący czynności nie jest pośredniczącym podmiotem gazowym (Art. 2, Matarewicz Jacek, Ustawa o podatku akcyzowym. Komentarz, LexisNexis 2014).

Biorąc pod uwagę wskazany we wniosku sposób wykorzystywania wyrobów akcyzowych (gazów) przez Wnioskodawcę, należy podkreślić, że wypełnia ona jedną z materialnych przesłanek wskazanych w art. 2 ust. 1 pkt 23d lit. c) ustawy o podatku akcyzowym. W związku z uruchomieniem Instalacji, o której mowa w stanie faktycznym niniejszego wniosku, Wnioskodawcę należy uznać za podmiot mający siedzibę na terytorium kraju, a ponadto używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy (gaz lub biogaz wykorzystywany w Instalacji do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej, art. 31b ust. 4 pkt 1 AkcU, co potwierdzają interpretacje podatkowe Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 stycznia 2015 r. nr IBPP4/443-573/14/EK, czy Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 marca 2014 r. nr IPTPP3/443A-91/13-2/KK) i do celów objętych zerową stawką akcyzy (biogaz utylizowany w pochodni, zatem wykorzystywany do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, art. 89 ust. 2c AkcU, co potwierdzają interpretacje podatkowe Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 lutego 2015 r. nr IBPP4/4513-9/15/BP, czy Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 marca 2014 r. nr ITPP3/443-595/13/JK).

Zgodnie z art. 16 ust. 3a AkcU podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot węglowy lub pośredniczący podmiot gazowy, zamiast złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany powiadomić o tym pisemnie właściwego naczelnika urzędu celnego przed dniem rozpoczęcia tej działalności. Powiadomienie powinno zawierać dane dotyczące tego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres zamieszkania lub adres jego siedziby, numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer identyfikacyjny REGON albo inny numer identyfikacyjny używany w państwie zamieszkania lub siedziby podmiotu oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.

Z kolei wg przepisu art. 16 ust. 1 AkcU podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 4 AkcU, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym lub powiadomieniu o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy lub pośredniczący podmiot gazowy ulegną zmianie, podmiot jest obowiązany zgłosić zmianę właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana.

Z powołanych powyżej przepisów wynika wprost, że ustawodawca wyraźnie rozróżnia dokumenty AKC-R oraz pisemne powiadomienie o działalności jako pośredniczący podmiot gazowy. Oznacza to, że złożenie aktualizacji zgłoszenia AKC-R nie może zostać uznane za złożenie powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy wskazać, że dyspozycja art. 16 ust 3a AkcU rodzi po stronie podmiotu spełniającego przesłanki materialne do uznania go za pośredniczący podmiot gazowy uprawnienie, a nie obowiązek.

Treść art. 16 ust. 3a AkcU wskazuje, że podmiot (a zatem i Wnioskodawca), nie może być uznany za PPG z mocy samego prawa, z uwagi na wymaganą przez ustawodawcę aktywność w postaci złożenia pisemnego powiadomienia do właściwego naczelnika urzędu celnego. Wola prowadzenia działalności jako podmiot PPG musi zostać wyraźnie zamanifestowana właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, właśnie w postaci złożenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy. Także organy podatkowe potwierdzają przedmiotowe stanowisko Spółki:

• w interpretacji indywidualnej z dnia 12 maja 2014 r., nr ILPP3/443-36/14-2/TW, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że przyjęcie statusu PPG jako obowiązującego z mocy prawa byłoby sprzeczne z zasadą racjonalnego ustawodawcy i wskazał: „Na marginesie również warto wskazać, że przyjęcie, jakoby status PPG miał obowiązywać ex lege - bez jakiegokolwiek powiadomienia organów celnych - czyniłoby iluzoryczną i bezużyteczną prowadzoną przez Ministra Finansów listę pośredniczących podmiotów gazowych, która w praktyce jest wykorzystywana jako główne narzędzie weryfikacji „statusu gazowego” kontrahentów. Dalszym skutkiem takiego podejścia byłby praktyczny brak możliwości wywiązania się z obowiązku wynikającego z art. 9c ust. 4 i ust. 5 ustawy akcyzowej - zgodnie z którymi to sprzedawca ma obowiązek ustalić, czy sprzedaje wyroby gazowe do podmiotu o statusie PPG, czy też FNG”;
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lutego 2014 r., nr IPTPP3/443A-76/13-3/BJ, w odpowiedzi na pytanie spółki, odstąpił od uzasadnienia, uznając argumentację Wnioskodawcy za prawidłową: „Należy stwierdzić, że w przypadku, gdy Spółka nie złoży pisemnego powiadomienia do właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, to brak podstaw do uznania jej za pośredniczący podmiot gazowy i tym samym Spółka wówczas jest finalnym nabywcą gazowym”;
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 12 maja 2014 r., nr ILPP3/443-36/14-2/TW uznając stanowisko spółki za prawidłowe, stwierdził, że: „Spółka do czasu ewentualnego złożenia przez nią powiadomienia do właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot gazowy - powinna być ona traktowana na gruncie regulacji akcyzowych jako finalny nabywca gazowy. Wynika to wprost z definicji finalnego nabywcy gazowego oraz pośredniczącego podmiotu gazowego. (...) Z samej zatem definicji pośredniczącego podmiotu gazowego wynika, iż dla uzyskania takiego statusu warunkiem niezbędnym jest złożenie powiadomienia do Naczelnika UC”;
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 19 stycznia 2015 r., nr IBPP4/443-437/14/BP stwierdził, że „Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że prowadzenie działalności jako pośredniczący podmiot gazowy nie jest obowiązkiem. Jednocześnie podmiot posiadający siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, który spełnia warunki bycia takim podmiotem ma prawo do prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot gazowy. Jeżeli zatem podmiot decyduje się prowadzić działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot gazowy winien o tym powiadomić, przed rozpoczęcia takiej działalności, właściwego naczelnika urzędu celnego. Konkludując to podmiot decyduje o tym czy chce prowadzić działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot gazowy. Mając na uwadze opis sprawy i powyżej przedstawione przepisy prawa, należy stwierdzić, że w przypadku, gdy Spółka nie złoży pisemnego powiadomienia do właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, to brak podstaw do uznania jej za pośredniczący podmiot gazowy i tym samym Spółka wówczas jest finalnym nabywcą gazowym. Tym samym, odpowiadając Wnioskodawcy na pytanie, należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca nie prowadzi działalności jako pośredniczący podmiot gazowy to prawidłowo dokonuje nabycia wyrobów gazowych jako finalny nabywca gazowy.”
  
  
  

Podsumowując, należy zauważyć, że konstrukcja definicji PPG zawarta w art. 2 ust. 1 pkt 23d AkcU jest spójna z dyspozycją art. 16 ust. 3a AkcU. Ustawodawca pozostawił podmiotom swobodę wyboru w przypadku spełnienia przesłanek materialnych (pozwalających na uzyskanie statusu PPG) - to bowiem podmiot decyduje, czy chce, czy też nie chce uzyskać status PPG. Niezłożenie powiadomienia oznacza, że podmiot, który nie rozważa bycia PPG nie stanie się nim, pomimo tego, że spełnia przesłanki materialne, dzięki którym mógłby prowadzić działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot gazowy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie zamierza prowadzić działalności jako pośredniczący podmiot gazowy, w związku z czym nie złożył do naczelnika urzędu celnego pisemnego powiadomienia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23d oraz w art. 16 ust. 3a ustawy. Jedyną aktywnością Spółki było złożenie aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku akcyzowego (AKC-R), w którym Spółka wskazała, że jej działalność w zakresie wykorzystania wyrobów akcyzowych obejmie wykorzystanie energii elektrycznej i wyrobów gazowych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowym jest stanowisko, zgodnie z którym na Spółce, skoro nie posiada statusu pośredniczącego podmiotu gazowego, ale posiada status finalnego nabywcy gazowego, nie ciążą obowiązki ewidencyjne w zakresie wskazanych we wniosku wyrobów energetycznych (gazów) wykorzystywanych do napędu silnika kogeneratora.

Na gruncie ustawy o podatku akcyzowym, podmiot o statusie PPG ma obowiązek prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych.

Zgodnie bowiem z art. 138j ust. 1 AkcU do prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych zobowiązani są: PPG dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych na terytorium kraju, FNG oraz PPG używający wyrobów gazowych.

Z kolei art. 138j ust. 4 AkcU określa elementy, które powinna zawierać ewidencja, o której mowa w ust. 1 przepisu. W szczególności będą to dane dotyczące ilość wyrobów gazowych użytych do dokonania czynności, objętych zwolnieniem z art. 31b AkcU lub użytych do celów nieobjętych zwolnieniem.

Co do zasady należy stwierdzić, że zdarzenia takie jak stanowiące podstawę niniejszego wniosku znalazłyby się w ewidencji wyrobów gazowych (z uwagi na to, że Spółka będzie używać wyrobów gazowych zarówno do celów objętych zwolnieniem od akcyzy na podstawie art. 31b AKCU, jak i do celów nieobjętych zwolnieniem, tj. objętych zerową stawką akcyzy).

Po stronie Wnioskodawcy, nie powstanie jednak obowiązek ewidencjonowania tych zdarzeń, gdyż Spółka nie posiada statusu PPG.

Powyższe zdanie Wnioskodawcy potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 7 marca 2014 r., nr ITPP3/443-595/13/JK. Ocena stanu faktycznego została oparta na przepisach obowiązujących przed wejściem w życie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1231), jednakże wnioski w ocenie Spółki są aktualne i należy odnieść je do stanu faktycznego zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

Adresat powołanej interpretacji jako finalny nabywca gazowy, spalający biogaz w pochodni zbiornika został zwolniony z obowiązku ewidencyjnego. Do prowadzenia przedmiotowej ewidencji zobowiązany był jedynie pośredniczący podmiot gazowy używający wyrobów gazowych.

Potwierdzenie stanowiska Spółki wynika także z interpretacji indywidualnych, w których wprost wskazuje się na obowiązek ewidencyjny jedynie po stronie pośredniczącego podmiotu gazowego.

Stwierdza tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 11 lutego 2014 r., nr IPPP3/443-1009/13-5/JK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 23 października 2014 r., nr IPPP3/443-719/14-2/KB. W obu interpretacjach organy uznając wnioskodawców za pośredniczące podmioty gazowe, omawiały także konsekwencje związane z uzyskaniem tego statusu, np.: w postaci obowiązku sporządzania ewidencji.

Z uwagi na to, że Spółka posiada status FNG, to nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji opisanych we wniosku wyrobów akcyzowych (gazów) używanych do napędu silnika kogeneratora.

Podsumowanie

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowym jest stanowisko, zgodnie z którym w przypadku, gdy Spółka nie złoży powiadomienia do właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot gazowy, Spółka posiada status finalnego nabywcy gazowego na gruncie ustawy o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowym jest stanowisko, zgodnie z którym na Spółce, skoro nie posiada statusu pośredniczącego podmiotu gazowego, ale posiada status finalnego nabywcy gazowego, nie ciążą obowiązki ewidencyjne w zakresie wskazanych we wniosku wyrobów energetycznych (gazów) wykorzystywanych do napędu silnika kogeneratora.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.