Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4515-205/16-2/DP
z 15 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 1 lipca 2016 r. (data wpływu do Biura – 5 lipca 2016 r.), uzupełnionym 31 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ustalenia przedmiotu opodatkowania z tytułu nabycia spadku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ustalenia przedmiotu opodatkowania z tytułu nabycia spadku.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 19 sierpnia 2016 r. znak: IBPB-2-1/4515-205/16-1/DP wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 31 sierpnia 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W kwietniu 2002 r. przydzielono Wnioskodawczyni, będącej wówczas stanu wolnego, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, co oznacza, że stanowił on majątek osobisty. W lipcu 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. W październiku 2009 r. Wnioskodawczyni dokonała spłaty nominalnej kwoty umorzenia kredytu w wysokości 23,40 zł oraz zwrotu kosztów poniesionych przez spółdzielnię w związku z określeniem odrębnej własności lokalu mieszkalnego w wysokości 186,42 zł. Część zadłużenia kredytowego przypadająca na lokal mieszkalny wyniosła 0,00 zł. W październiku 2009 r. została zawarta pomiędzy spółdzielnią mieszkaniową a Wnioskodawczynią, będącą członkiem tej spółdzielni, umowa o ustanowienie odrębnej własności lokalu i umowa przeniesienia własności ww. lokalu wraz z przynależnym udziałem w nieruchomości wspólnej. Wynagrodzenie za dokonanie czynności notarialnych, podatek od towarów i usług od wymienione wynagrodzenia oraz opłatę sądową w łącznej wysokości 795,58 zł wraz z wcześniej wymienionymi kosztami Wnioskodawczyni pokryła z majątku osobistego, a mianowicie z darowizny otrzymanej od syna. W grudniu 2015 r. zmarł małżonek Wnioskodawczyni. Wniosek o stwierdzenie nabycie spadku został złożony do właściwego sądu.

W uzupełnieniu wniosku z 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu do Biura) Wnioskodawczyni wskazałam.in. , że prawo odrębnej własności opisanego we wniosku lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem w nieruchomości wspólnej zostało nabyte na podstawie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją dokonaną ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, przez pozostającą w małżeńskiej wspólności ustawowej Wnioskodawczynię będącą członkiem spółdzielni, której przysługiwało stanowiące jej majątek osobisty spółdzielcze lokatorskie prawo do opisanego we wniosku lokalu. W akcie notarialnym – umowie o ustanowienie odrębnej własności opisanego we wniosku lokalu i umowie przeniesienia własności oraz w księdze wieczystej opisanego we wniosku lokalu, Wnioskodawczyni figuruje jako właściciel.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po uprawomocnieniu się postanowienia sądu stwierdzającego nabycie spadku, opisany lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność wraz z przynależnym udziałem w nieruchomości wspólnej będzie częścią przedmiotu opodatkowania i będzie należało go wykazać w zgłoszeniu o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych?

Zdaniem Wnioskodawczyni po uprawomocnieniu się postanowienia sądu stwierdzającego nabycie spadku, opisany lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność wraz z przynależnym udziałem w nieruchomości wspólnej nie będzie części przedmiotu opodatkowania i nie będzie należało go wykazywać w zgłoszeniu o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, że do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 33 pkt 10 Kodeks rodzinny i opiekuńczy).

Wnioskodawczyni zaznaczyła, że przydział lokalu mieszkalnego otrzymała przed zawarciem związku małżeńskiego (majątek osobisty). Umowa o ustanowienie odrębnej własności lokalu i umowa przeniesienia własności tego lokalu wraz z przynależnym udziałem w nieruchomości wspólnej została zawarta pomiędzy Wnioskodawczynią, będącą członkiem spółdzielni mieszkaniowej, a spółdzielnią mieszkaniową. Wszystkie koszty Wnioskodawczyni pokryła z majątku osobistego. Dlatego też stanowi on jej majątek osobisty.

Potwierdzeniem powyższego może być, zdaniem Wnioskodawczyni, orzecznictwo Sądu Najwyższego, w którym ukształtowało się stanowisko, że: „prawo odrębnej własności lokalu nabyte na postawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych w brzmieniu obowiązującym przed nowelizacją dokonana ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o niektórych formach pobierania budownictwa mieszkaniowego oraz ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 201, poz. 1180) przez pozostającego w małżeńskiej wspólności ustawowej członka spółdzielni, któremu przysługiwało stanowiące jego majątek osobisty spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, należy do majątku osobistego tego członka (art. 33 pkt 10 Kodeksu rodzinny i opiekuńczy)” – uchwała Sądu Najwyższego z 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt III CZP 13/15.

Wnioskodawczyni podkreśliła, że stanowisko takie potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 3 września 2015 r. znak: ITPB2/4511-664/15/RS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z uwagi na śmierć spadkodawcy, która nastąpiła w grudniu 2015 r. w niniejszej interpretacji indywidualnej powołano przepisy w brzmieniu obowiązującym przed 2016 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera regulacji dotyczących spadku, w związku z tym należy odwołać się do uregulowań zawartych w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.).

W myśl art. 922 § 1 ww. Kodeksu cywilnego prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Z art. 924 Kodeksu cywilnego wynika natomiast, że spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 ww. Kodeksu).

Stosownie do art. 5 i art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych i powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia z chwilą przyjęcia spadku.

Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia (art. 6 ust. 4 cyt. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 zdanie pierwsze ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z ww. przepisami opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlegają rzeczy i prawa majątkowe nabyte m.in. w drodze dziedziczenia po zmarłym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w kwietniu 2002 r. Wnioskodawczyni, będącej wówczas stanu wolnego, przydzielono spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, co oznacza, że stanowiło ono jej majątek osobisty. W lipcu 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. W październiku 2009 r. Wnioskodawczyni dokonała spłaty nominalnej kwoty umorzenia kredytu w wysokości 23,40 zł oraz zwrotu kosztów poniesionych przez spółdzielnię w związku z określeniem odrębnej własności lokalu mieszkalnego w wysokości 186,42 zł. W październiku 2009 r. została zawarta pomiędzy spółdzielnią mieszkaniową a Wnioskodawczynią, będącą członkiem tej spółdzielni, umowa o ustanowienie odrębnej własności lokalu i umowa przeniesienia własności ww. lokalu wraz z przynależnym udziałem w nieruchomości wspólnej. Wynagrodzenie za dokonanie czynności notarialnych, podatek od towarów i usług od wymienione wynagrodzenia oraz opłatę sądową w łącznej wysokości 795,58 zł wraz z wcześniej wymienionymi kosztami Wnioskodawczyni pokryła z majątku osobistego, a mianowicie z darowizny otrzymanej od syna. Prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem w nieruchomości wspólnej zostało nabyte na podstawie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. W akcie notarialnym – umowie o ustanowienie odrębnej własności opisanego we wniosku lokalu i umowie przeniesienia własności oraz w księdze wieczystej opisanego we wniosku lokalu, Wnioskodawczyni figuruje jako właściciel. W grudniu 2015 r. zmarł małżonek Wnioskodawczyni. Wniosek o stwierdzenie nabycie spadku został złożony do właściwego sądu.

Zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2015 r., poz. 2082, ze zm.) do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in.:

• przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej – pkt 1,
• przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej – pkt 10.
  
  

Zgodnie z powołanym powyżej art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega m.in. nabycie rzeczy lub praw majątkowych przez osoby fizyczne tytułem dziedziczenia. Skoro zatem opisany we wniosku lokal mieszkalny wraz z przynależnym udziałem w nieruchomości wspólnej – jak wskazała Wnioskodawczyni – należy do jej majątku osobistego, tzn. Wnioskodawczyni jest jego właścicielem, to przedmiotowy lokal wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej nie mógł wejść do masy spadkowej, spadkodawca (mąż Wnioskodawczyni) nie był bowiem jego właścicielem. Należy więc wskazać, że skoro opisana we wniosku nieruchomość nie weszła w skład masy spadkowej to nie stanowi ona części przedmiotu opodatkowania z tytułu nabycia spadku po zmarłym mężu, tym samym Wnioskodawczyni nie powinna wykazywać opisanego we wniosku lokalu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej w zgłoszeniu o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej wskazać należy, iż rozstrzygnięcie w niej zawarte nie jest wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.