Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4515-210/16-2/BJ
z 15 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 lipca 2016 r. (data wpływu do Biura – 7 lipca 2016 r.), uzupełnionym 1 i 6 września 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku na Słowacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2016 r. do Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku na Słowacji.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 25 sierpnia 2016 r. znak: IBPB-2-2/4511-672/16-1/HS, IBPB-2-1/4515-210/16-1/BJ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 1 września 2016 r. (wpływ dodatkowej opłaty) i 6 września 2016 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 21 grudnia 2015 r. zmarła matka Wnioskodawcy. Spadkodawczyni w chwili śmierci miała obywatelstwo wyłącznie słowackie i miejsce zamieszkania tylko na Słowacji.

W maju 2016 r. uprawomocniło się wydane przez słowacki sąd oświadczenie o dziedziczeniu po matce Wnioskodawcy. Przedmiotem dziedziczenia są nieruchomości usytuowane są na terenie Republiki Słowackiej. Jedna z nieruchomości, dom usytuowany w B., który Wnioskodawca nabył w spadku, jest przedmiotem sprzedaży.

Wnioskodawca zaznaczył, że bezpośredni spadkobiercy są zwolnieni od podatków spadkowych i od uzyskanych dochodów.

Jest zachowana ciągłość bezpośrednich spadkobierców w rodzinie będących właścicielami nieruchomości powyżej 5 lat. Ponadto pod adresem domu Wnioskodawca ma stale zameldowanie powyżej 5 lat.

Wnioskodawca jest obywatelem Republiki Słowackiej. W chwili otwarcia spadku (w dniu śmierci matki) Wnioskodawca nie był obywatelem Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca był i jest obywatelem Republiki Słowackiej mającym czasowe zameldowanie (do 5 lat) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie podlega on opodatkowaniu od spadków i darowizn. Wnioskodawca jest bezpośrednim spadkobiercą i tak jak na Słowacji tak i w Polsce bezpośredni spadkobiercy są zwolnieniu od podatków od spadków i darowizn. Na Słowacji Wnioskodawca jest zwolniony od składania jakichkolwiek zeznań podatkowych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji powyżej Organ przywołał tylko tą część stanu faktycznego i stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do uregulowań objętych ustawą o podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od spadków i darowizn w kwestii dotyczącej skutków podatkowych nabycia spadku na Słowacji. W pozostałym zakresie wniosku dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W myśl przepisu art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami

Stosownie do art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem podlegającym przepisom prawa spadkowego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem dziedziczenia.

W myśl art. 2 ww. ustawy nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z powyższym spadkobierca, który w chwili otwarciu spadku był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn od nabytej własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz od nabytej własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą.

Stosownie do treści art. 3 pkt 1 cytowanej ustawy podatkowi nie podlega nabycie własności rzeczy ruchomych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych podlegających wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia ani nabywca, ani też spadkodawca lub darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 umowa z dnia 23 kwietnia 1925 r. pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką w sprawie zapobieżenia dwukrotnemu opodatkowaniu w dziedzinie podatków spadkowych (Dz.U. 1926, Nr 13, poz. 78) nieruchomy majątek spadkowy, pozostały po obywatelach każdego z obydwu umawiających się Państw, wliczając doń i przynależności, podlega podatkowi spadkowemu tylko w tem Państwie, w którem się znajduje.

Z treści wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że 21 grudnia 2015 r. zmarła matka Wnioskodawcy. W maju 2016 r. uprawomocniło się wydane przez słowacki sąd oświadczenie o dziedziczeniu po matce Wnioskodawcy. Przedmiotem dziedziczenia są nieruchomości usytuowane są na terenie Republiki Słowackiej. Spadkodawczyni w chwili śmierci miała obywatelstwo wyłącznie słowackie i miejsce zamieszkania tylko na Słowacji. Wnioskodawca jest obywatelem Republiki Słowackiej. W chwili otwarcia spadku Wnioskodawca nie był obywatelem Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca był i jest obywatelem Republiki Słowackiej mającym czasowe zameldowanie (do 5 lat) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż nabycie przez Wnioskodawcę w spadku po zmarłej matce nieruchomości (w tym dom w B.) nie podlega w ogóle opodatkowaniu w Polsce. Tym samym Wnioskodawca nie podlega obowiązkowi podatkowemu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu nabycia tego spadku.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe, aczkolwiek z innych powodów niż wskazał Wnioskodawca.

Zajmując stanowisko Wnioskodawca wskazał jednak, iż jest bezpośrednim spadkobiercą i tak jak na Słowacji tak i w Polsce bezpośredni spadkobiercy są zwolnieniu od podatków od spadków i darowizn. Na Słowacji Wnioskodawca jest zwolniony od składania jakichkolwiek zeznań podatkowych.

W tym miejscu należy zauważyć, iż zgodnie z treścią art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W myśl art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, ilekroć w przepisach jest mowa o przepisach prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Wobec powyższego podkreślić należy, że Organ interpretacyjny może rozstrzygać jedynie o obowiązkach podatkowych wynikających z uregulowań zawartych wyłącznie w przepisach polskich ustaw, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Brak jest konstytucyjnych podstaw aby o obowiązkach podatkowych rozstrzygać na podstawie przepisów wewnętrznych państw innych, niż Rzeczpospolita Polska. Zatem tut. Organ nie ma uprawnień do interpretowania przepisów obowiązujących na Słowacji i oceny stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie– w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.