Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-475/16-1/MG
z 13 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 czerwca 2016 r. (data wpływu 24 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej przez Fundację dotacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej przez Fundację dotacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Fundacja „E.” z siedzibą w K. (dalej: „Fundacja” lub „Wnioskodawca”) jest pozarządową organizacją, posiadającą status organizacji pożytku publicznego, wpisaną do Rejestru Stowarzyszeń, Innych Organizacji Społecznych i Zawodowych, Fundacji Oraz Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej, jak również do Rejestru Przedsiębiorców prowadzonych przez Krajowy Rejestr Sądowy. Fundacja na moment obecny nie prowadzi w sposób czynny działalności gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem VAT.

Celem Fundacji jest między innymi:

1. Zapewnienie dzieciom z terenów w których równowaga ekologiczna jest zagrożona, możliwości jak najdłuższego pobytu (nauki i wypoczynku) w nieskażonym środowisku naturalnym;
   
2. Krajoznawstwo oraz wypoczynek dzieci i młodzieży;
   
3. Edukacja zdrowotna fizyczna i sportowa;
   
4. Kształtowanie w opinii publicznej powagi sytuacji zagrożenia równowagi ekologicznej dla zdrowia fizycznego i psychicznego dzieci stale przebywających na ... i na terenach, których środowisko naturalne jest skażone;
   
5. Ekologia i ochrona zwierząt oraz ochrona dziedzictwa przyrodniczego;
   
6. Propagowanie koncepcji wychowania przez sztukę;
   
7. Kultura, sztuka, ochrona dóbr kultury i tradycji oraz pielęgnowania polskości;
   
8. Skupianie wokół fundacji twórców, artystów, jak również podmiotów gospodarczych i innych osób fizycznych i prawnych dla wspierania inicjatyw fundacji;
   
9. Nauka, edukacja, oświata i wychowanie dzieci i dorosłych w tym osób niepełnosprawnych
   
10. Popieranie inicjatyw służących idei fundacji.
    
    

Wnioskodawca realizuje powyższe cele poprzez nieodpłatną i odpłatną działalność statusową obejmującą w szczególności prowadzenie na terenie Polski szkół podstawowych, gimnazjów, przedszkoli i żłobków. Fundacja dodatkowo zajmuje się też kształceniem osób dorosłych, jak również posiada własne wydawnictwo, w ramach którego wydaje podręczniki dla uczniów oraz książki dla nauczycieli.

Fundacja zamierza rozpocząć w przyszłości projekt budowlany, którego celem jest wybudowanie żłobka na gruncie przekazanym przez władze miasta, w formie użyczenia (dalej: „Żłobek”). Zamiarem Wnioskodawcy jest prowadzenie tego Żłobka, w ramach działalności gospodarczej, w sposób umożliwiający skorzystanie z niego szerokiemu gronu mieszkańców miasta.

W celu sfinansowania budowy Żłobka, Fundacja będzie się ubiegać o przyznanie dofinansowania w formie dotacji pieniężnej (dalej: „Dotacja”) od fundacji mającej swoją siedzibę w Danii – V. dalej: „Dotujący”). Przyznanie Dotacji będzie uzależnione od decyzji Dotującego, przy czym warunkiem jej otrzymania jest złożenie wniosku wskazującego, iż środki finansowe będą służyć dzieciom, osobom niepełnosprawnym lub całemu społeczeństwu (dalej: „Wniosek”).

W przypadku pozytywnego rozpatrzenia powyższego Wniosku, pomiędzy Dotującym a Fundacją zostanie zawarty kontrakt, w którym określone będą zasady przekazania i rozliczania Dotacji (dalej: „Kontrakt”). Zapisy Kontraktu będą przewidywać, iż wypłata środków finansowych, stanowiących Dotację, odbywać się będzie w transzach. Poszczególne transze będą wypłacane po rozliczeniu się Fundacji ze środków otrzymanych w ramach każdej z nich. Rozliczenie będzie polegać na przesłaniu do Dotującego faktur VAT i rachunków potwierdzających zaplanowane i poniesione wydatki na realizację budowy Żłobka. W przypadku, gdy Fundacja przykładowo nie przedłoży rozliczenia z części już otrzymanej Dotacji, Dotujący może wstrzymać wysłanie kolejnej transzy, przy czym Kontrakt nie będzie przewidywał konieczności zwrotu Dotacji.

Przekazana przez Dotującego Dotacja, będzie w całości przeznaczona i wykorzystana na cele budowy Żłobka, w tym w szczególności na zapłatę faktur z tytułu dostawy towarów i usług wykonanych przez podmioty zewnętrzne (opracowanie projektu budowlanego, wykonanie robót budowlanych, itp.). Dotacja nie będzie wykorzystana na dofinansowanie bieżącej działalności Żłobka, nie wpłynie więc na cenę usług świadczonych przez Fundację w ramach prowadzenia Żłobka, tj. cena usług nie będzie pomniejszana w żadnej części, z tytułu otrzymanych środków pochodzących z Dotacji. Z tytułu otrzymanej Dotacji, Fundacja nie będzie zobowiązana do udzielenia na rzecz Dotującego żadnego świadczenia wzajemnego, w tym w postaci dostawy towarów bądź wykonania usługi.

Dodatkowo, wskazać należy, iż Dotujący nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest zarejestrowanym podatnikiem od wartości dodanej, jak również podatnikiem VAT na terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, Fundacja zwraca się z zapytaniem, czy otrzymanie wyżej opisanej Dotacji będzie stanowić dla Fundacji świadczenie, objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług (VAT), w szczególności na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (tekst jednolity w Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.; dalej: „Ustawa VAT”)?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie wyżej opisanej Dotacji, nie będzie stanowić świadczenia objętego opodatkowaniem podatkiem VAT, w związku z czym, Fundacja nie będzie zobowiązana do naliczenia i zapłaty podatku VAT z tego tytułu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 Ustawy VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Fundacja w zamian za otrzymane z Dotacji środki pieniężne nie dokonuje odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu Ustawy VAT ponieważ nie przenosi w zamian na Dotującego prawa do rozporządzania jak właściciel żadnymi towarami.

Nie ma miejsca również odpłatne świadczenie usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W przypadku Dotacji, jak zostało to opisane powyżej, Fundacja nie będzie w żaden sposób zobowiązana do jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego na rzecz Dotującego, z tytułu jej otrzymania. Za takie świadczenie wzajemne, nie można bowiem uznać zobowiązania się Wnioskodawcy do przeznaczenia Dotacji na cel wskazany we Wniosku, zgodnie z warunkami zapisanymi w Kontrakcie. Dotujący nie zleca bowiem Fundacji wybudowania Żłobka, ale jedynie chce wesprzeć finansowo działania Wnioskodawcy, prowadzone w zgodzie z celami do realizowania których został powołany. Podkreślenia wymaga też to, iż Dotujący w żaden sposób nie jest zobowiązany do wybudowania Żłobka w Polsce, a zatem nie można uznać Fundacji za podwykonawcę Dotującego w tym zakresie, a otrzymanych środków finansowych, jako wynagrodzenia za usługę polegającą na wybudowaniu żłobka na rzecz Dotującego. Wybudowanie Żłobka jest podejmowane z własnej inicjatywy Fundacji, we własnym zakresie i na własną rzecz.

Zdaniem Wnioskodawcy, istnienie w omawianym przypadku odpłatnego świadczenia usługi, nie wynika też ze zobowiązania się Fundacji do okresowego rozliczania się ze sposobu wydatkowania środków przyznanych w ramach poszczególnych transzy. Celem tego rozliczenia nie jest bowiem weryfikacja zleconych do wykonania przez Fundację czynności, ale zgodność wykorzystania Dotacji z warunkami jej przyznania zapisanymi w Kontrakcie. Fakt, iż Dotacja została przyznana na konkretny cel powoduje jedynie, iż Wnioskodawca nie może dysponować otrzymanymi środkami finansowymi w sposób zupełnie dowolny, co nie sprawia, iż z tego tytułu Dotujący osiąga jakąkolwiek ekwiwalentną korzyść, mogącą zostać wyrażoną w jednostkach pieniężnych, w szczególności w postaci braku zaangażowania własnych aktywów lub zmniejszenia stopnia ich zaangażowania.

Podsumowując, otrzymanie środków pieniężnych przez Fundację nie będzie wiązało się z przekazaniem na rzecz Dotującego jakichkolwiek towarów bądź świadczeniem usług.

Wnioskodawca otrzymując Dotację nie będzie zobowiązany do wykonania na rzecz Dotującego żadnych czynności. Tym samym otrzymana Dotacja nie będzie związana w żaden sposób z uzyskaniem świadczenia wzajemnego przez Dotującego. Otrzymanie Dotacji nie będzie stanowiło zatem dla Fundacji odpłatnej dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu Ustawy VAT. W konsekwencji Fundacja nie będzie miała obowiązku odprowadzenia podatku VAT z tytułu otrzymanych w drodze Dotacji środków pieniężnych.

Jak zostało to powyżej wskazane, Fundacja przeznaczy Dotację na budowę Żłobka, który będzie później przez nią prowadzony w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT. Działalność ta będzie polegać w szczególności na świadczeniu odpłatnych usług opieki nad dziećmi w wieku do 3 lat wraz ze świadczeniem usług pomocniczych.

Zdaniem Wnioskodawcy, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają te świadczenia, które są uzyskiwane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i jednocześnie są związane z odpłatną dostawą towarów lub odpłatnym świadczeniem usług, bądź czynnościami z nimi zrównanymi na mocy przepisów VAT. Jednocześnie, w związku z powyższym, należy każdorazowo rozpatrzyć, czy otrzymane środki finansowe będą stanowić podstawę opodatkowania, zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy VAT. W myśl tego przepisu, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Nie wszystkie subwencje, dotacje, darowizny i dofinansowania stanowią zatem element podstawy opodatkowania VAT. Do podstawy opodatkowania wchodzą jedynie takie, które są związane bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Przy czym wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Oznacza to, że wyłącznie subwencje, dotacje, darowizny i inne formy dofinansowania bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu, natomiast pozostałe nie wchodzą do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT. Otrzymana dotacja i inne dopłaty o podobnym charakterze będą zatem stanowiły podstawę opodatkowania podatkiem VAT jeśli zostanie stwierdzone, że mają one bezpośredni wpływ na cenę towarów lub usług.

A zatem uznać należy, iż Dotacja mogłaby stanowić podstawę opodatkowania podatkiem VAT ale tylko w takim zakresie, w jakim wpływałaby w sposób bezpośredni na cenę usług świadczonych przez Fundację w ramach prowadzenia Żłobka.

Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 28 lipca 2015 r., sygn.: ITPP2/4512-476/15/AD, dla wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną” istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”), a w szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, dalej: „KNW”).

W pierwszym z przywołanych wyroków TSUE stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. TSUE argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. TSUE w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać : obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna (por. J. Martini, Ł. Karpesiuk VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości” C. H. Beck Warszawa 2005 r. s.265 i nast.).

Z kolei w drugim z przywołanych wyroków TSUE wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Związek dotacji z ceną nie został jednak szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował TSUE. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku dotacje podlegają podatkowi VAT. W rozpatrywanej przez TSUE sprawie, istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty. Ostateczny odbiorca nie musiał bowiem płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

W związku z powyższymi orzeczeniami TSUE Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 28 lipca 2015 r., sygn.: ITPP2/4512-476/15/AD, wskazał, iż: „Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można - i należy - potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT”.

W przypadku Fundacji, Dotacja zostanie w całości wykorzystana na pokrycie kosztów budowy Żłobka. Co więcej, taki sposób wykorzystania jest warunkiem otrzymania Dotacji, a przeznaczenie jej na inne cele może spowodować brak wpływu kolejnych jej transz. Tym samym, zdaniem Fundacji, Dotacja będzie przybierać postać tzw. dotacji kosztowej, gdyż zostanie ona spożytkowana na pokrycie wydatków Wnioskodawcy związanych z prowadzonym projektem budowlanym. Jednocześnie, nie wpłynie ona na wartość ceny, jaką będą przykładowo ponosić rodzice oddający swoje dzieci pod opiekę Żłobka. Taka sytuacja miałaby miejsce jedynie wówczas, gdyby otrzymanie Dotacji zostało uwzględnione w wyliczeniu wartości należności za usługę świadczoną przez Fundację w ramach Żłobka, jako element zmniejszający cenę do zapłaty przez osoby korzystające z tych usług. Taka sytuacja nie będzie mieć miejsca w przypadku Fundacji. Ponadto, koszt budowy Żłobka należy uznać za ogólny koszt prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. A zatem, nie zostanie spełniony warunek bezpośredniego wpływu Dotacji na cenę świadczonych usług, o którym mowa w art. 29a Ustawy VAT, i tym samym, Dotacja nie będzie stanowić podstawy opodatkowania podatkiem VAT.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż organy podatkowe wypowiadały się już wcześniej w sprawach o zbliżonym stanie faktycznym do zdarzenia przyszłego opisanego przez Fundację.

Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 25 stycznia 2016 roku, sygn.: IBPP1/4512-867/15/MG stwierdził, iż: „w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą podstawę opodatkowania stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wobec powyższego należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Innymi słowy opodatkowaniu podlegają takie dotacje, które w istocie stanowią zapłatę za wykonaną usługę lub dostarczony towar. Przy czym zapłata ta może być otrzymana albo od świadczeniobiorcy, nabywcy albo od osoby trzeciej”.

Powyższe stanowisko zostało podzielone także przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 23 czerwca 2014 roku, sygn.: ITPP2/443-518/14/AD, w której stwierdził, iż: „włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy są one celowe i jednocześnie związane bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Zatem do podstawy opodatkowania wliczane są tylko takie, które mają bezpośredni wpływ na cenę konkretnego towaru, czy konkretnej usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą konkretnego towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy dofinansowanie jest związane z dostawą lub świadczeniem usługi, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensata z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenie obniżonej, płatność taka zwiększa podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług”.

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 lutego 2013 roku, sygn.: IPPP2/443-1311/12-2/DG, wskazał, iż: „W odniesieniu do otrzymywanych darowizn należy stwierdzić, że z samej ich istoty wynika, że Wnioskodawca otrzymuje je nieodpłatnie, tzn. z Jego strony nie dochodzi do świadczenia jakiejkolwiek czynności na rzecz darczyńcy. Ustanowienie bowiem jakiejkolwiek ekwiwalentności skutkuje wyłączeniem danej umowy z umów darowizny. Zatem w przypadku otrzymania darowizny rzeczowej lub pieniężnej po stronie Fundacji nie wystąpi na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług żaden obowiązek podatkowy. Ponadto pieniądze są jedynie środkiem płatniczym, zatem ich przekazanie i otrzymanie nie stanowi ani dostawy towarów ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Fundacji jest jak najbardziej uzasadnione, w związku z czym Wnioskodawca zwraca się z prośbą potwierdzenie jego prawidłowości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w dyrektywie 2006/112/WE/Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) dalej: „dyrektywa VAT”.

Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG, ECLI:EU:C:2011:700 wskazał: „17 (...) należy przypomnieć, że w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT.

18. W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKGKraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47).

19. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK i przytoczone orzecznictwo).”.

Ponadto, TSUE w pkt 34 wyroku z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon dOr SARL przeciwko Ministre de lÉconomie et des Finances, ECLI:EU:C:2014:185 wskazał, że: „(...) aby świadczenie usług mogło być uznane za „odpłatne” w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej. (zob. podobnie wyrok w sprawach połączonych C-54/09 i C-55/09, Loyalty Management UK i Baxi Group EU:C:2010:590, pkt 56)”.

Ponadto w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), w którym Trybunał zauważył, iż czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Z kolei każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii określenia czy otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja z tytułu budowy żłobka będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć w przyszłości projekt budowlany, którego celem jest wybudowanie żłobka. W celu sfinansowania budowy żłobka Fundacja będzie się ubiegać o przyznanie dotacji w formie dotacji pieniężnej. Z tytułu otrzymanej dotacji Fundacja nie będzie zobowiązana do udzielenia na rzecz dotującego żadnego świadczenia wzajemnego, w tym w postaci dostawy towarów bądź wykonania usługi.

Mając zatem na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca w związku z otrzymaną dotacją w celu sfinansowania budowy żłobka nie będzie świadczył na rzecz dotującego żadnej usługi w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jak również na jego rzecz nie będzie dokonywał żadnej dostawy towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT to otrzymana dotacja przez Wnioskodawcę nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepis ten jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy o VAT jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Ponadto dotacje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie dotacje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Z powyższego wynika, że nie ma znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – Fundacja jest pozarządową organizacją, posiadającą status organizacji pożytku publicznego. Fundacja na moment obecny nie prowadzi w sposób czynny działalności gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem VAT. Fundacja zamierza rozpocząć w przyszłości projekt budowlany, którego celem jest wybudowanie żłobka. Zamiarem Wnioskodawcy jest prowadzenie tego żłobka w ramach działalności gospodarczej, w sposób umożliwiający skorzystanie z niego szerokiemu gronu mieszkańców miasta. W celu sfinansowania budowy żłobka Fundacja będzie się ubiegać o przyznanie dofinansowania w formie dotacji pieniężnej. Przekazana dotacja będzie w całości przeznaczona i wykorzystana na cele budowy żłobka, w tym w szczególności na zapłatę faktur z tytułu dostawy towarów i usług wykonanych przez podmioty zewnętrzne (opracowanie projektu budowlanego, wykonanie robót budowlanych, itp.). Dotacja nie będzie wykorzystana na dofinansowanie bieżącej działalności żłobka, nie wpłynie więc na cenę usług świadczonych przez Fundację w ramach prowadzenia żłobka, tj. cena usług nie będzie pomniejszana w żadnej części, z tytułu otrzymanych środków pochodzących z dotacji.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z treści wniosku – przekazana dotacja nie wpłynie na cenę usług świadczonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzenia żłobka i cena usług nie będzie pomniejszana w żadnej części, z tytułu otrzymanych środków pochodzących z dotacji, to otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja nie będzie stanowiła dotacji, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Tym samym Wnioskodawca ponosi wszelkie negatywne konsekwencje przedstawienia opisu sprawy w sposób niezgodny z rzeczywistością.

Należy zatem zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że dotyczą indywidualnych spraw podmiotów, które o nie wystąpiły i nie stanowią źródeł powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.