2016.09.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-807/16-2/MR
z 12 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 07 lipca 2016 r. (data wpływu 15 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

ustalenia czy udzielanie pożyczki jest wydatkiem niestatutowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych 19%, a zwrot pożyczki powoduje korektę tego podatku in minus – jest nieprawidłowe;

ustalenia czy koszt składki członkowskiej z tytułu przynależności do organizacji międzynarodowej jest kosztem uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy udzielanie pożyczki jest wydatkiem niestatutowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych 19%, a zwrot pożyczki powoduje korektę tego podatku in minus, oraz czy koszt składki członkowskiej z tytułu przynależności do organizacji międzynarodowej jest kosztem uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

P. jest stowarzyszeniem działającym w ramach Ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 Prawo o stowarzyszeniach. Prowadzi działalność statutową polegającą na: pracy nad rozwojem fizycznym umysłowym i duchowym młodzieży polskiej, podejmowaniu działań mających na celu edukację, rozwój społeczności lokalnych, rodziny, kształtowaniu postaw obywatelskich, odpowiedzialności za stan środowiska naturalnego oraz działań o charakterze charytatywnym i przeciwdziałającym alienacji oraz upośledzeniu w społeczeństwie.

Dochód uzyskany z działalności P. przeznacza w całości na pokrycie kosztów działalności statutowej, i z mocy ustawy o pdop stowarzyszenie korzysta ze zwolnienia podatku dochodowego, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 pdop.

Wystąpiły następujące zdarzenia:

W ramach działalności P. współpracuje z różnymi podmiotami gospodarczymi i w ramach tej współpracy Stowarzyszenie udzieliło pożyczki innemu podmiotowi gospodarczemu na okres pół roku. Pożyczka jest oprocentowana.
P. jest członkiem różnych organizacji zrzeszających organizacje o podobnym charakterze. Między innymi należy do E. i za to członkowstwo płaci roczną składką.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy udzielenie pożyczki jest wydatkiem niestatutowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem pdop 19%, a zwrot pożyczki powoduje korektę tego podatku na minus.
Czy koszt składki członkowskiej z tytułu przynależności do organizacji międzynarodowej jest kosztem uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Uważamy, że udzielenie pożyczki w momencie jej przekazania (wypływu środków pieniężnych) powinno być traktowane jako wydatek niestatutowy i kwota tego wydatku stanowi podstawę do naliczenia podatku dochodowego 19% zgodnie z ustawą pdop (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.; dalej: ustawa o pdop).

Naszym zdaniem składka członkowska zapłacona przez P. na rzecz E. jest kosztem statutowym, gdyż w statucie P. jest zapis „Związek ma prawo należenia do organizacji międzynarodowych o podobnym charakterze”.

składki członkowskie

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

ustalenia czy udzielanie pożyczki jest wydatkiem niestatutowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych 19%, a zwrot pożyczki powoduje korektę tego podatku in minus – jest nieprawidłowe;

ustalenia czy koszt składki członkowskiej z tytułu przynależności do organizacji międzynarodowej jest kosztem uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

Ad. 1)

Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1393), określa, że stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. W myśl art. 33 ust. 2 tej ustawy, stowarzyszenie, z zachowaniem obowiązujących przepisów, może przyjmować darowizny, spadki i zapisy oraz korzystać z ofiarności publicznej.

Stowarzyszenia posiadają osobowość prawną, tak więc jako osoby prawne są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT) jako podmioty zwolnione od podatku.

Zatem stowarzyszenia, tak jak inne podmioty posiadające osobowość prawną, podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w tej ustawie. Oznacza to, że stowarzyszenia ustalają dochód bez względu na rodzaje źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Stowarzyszenie P., którego celem statutowym jest działalność w zakresie pracy nad rozwojem fizycznym, umysłowym i duchowym młodzieży polskiej udzieliło pożyczki innemu podmiotowi gospodarczemu w ramach współpracy i działalności P. Pożyczka została udzielona na okres pół roku i jest oprocentowana.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo - techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenie wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Podkreślenia wymaga, iż ramy omawianego zwolnienia wyznaczone zostały przez art. 17 ust. 1b i art. 17 ust. 1a pkt 2 cytowanej ustawy podatkowej.

Na podstawie art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Z kolei – w myśl art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy o CIT zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Z powyższych przepisów wynika, iż zwolnienie zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT jest zwolnieniem warunkowym. Dla skorzystania z tego zwolnienia podatnik musi spełnić łącznie dwie przesłanki:

jego celem musi być działalność wymieniona w tym przepisie, przy czym statut może przewidywać również inne cele działalności,

uzyskane dochody muszą być przeznaczone wyłącznie na cele preferowanej przez ustawodawcę działalności statutowej, a następnie wydatkowane na te cele bez względu na termin.

Należy podkreślić, iż zwolnienie to nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu. Z przytoczonych przepisów wynika, iż zastosowanie do Stowarzyszenia zwolnienia przedmiotowego zależy więc nie tylko od przeznaczenia osiągniętego dochodu na preferowane ustawą cele statutowe, ale także od faktycznego wydatkowania go na te cele.

Użyte przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT sformułowanie „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, iż jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów, niż wymienione w tym przepisie, to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów”, nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od podatku przeznaczonego na nie dochodu. Nie można bowiem w tym zakresie zastosować wykładni rozszerzającej ustawowy zakres zwolnienia podatkowego.

Przeznaczenie i wydatkowanie dochodu powinna charakteryzować tożsamość celu, na który Stowarzyszenie najpierw dochód przeznaczyło, a następnie wydatkowało.

Jednocześnie nadmienia się, iż przepisy ustanawiające zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są istotnym wyjątkiem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej), toteż stosowane muszą być w sposób ścisły. Wymóg ten w równym stopniu dotyczy sformułowania ustawy, jak też wymienionych w statucie rodzajów statutowej działalności jednostki, co oznacza, iż nie mogą być one poddane wykładni rozszerzającej.

Ponadto z przepisów art. 17 (w szczególności z art. 17 ust. 1a pkt 2) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika jednoznaczne powiązanie zwolnienia podatkowego z rzeczywistym i bezpośrednim wydatkowaniem dochodu na cele statutowe. Pośrednie etapy alokacji dochodu, choćby były obliczone na zwiększenie dochodu i jego przeznaczenie w przyszłości na cele statutowe, nie są objęte przedmiotowym zwolnieniem od podatku dochodowego, przewidzianym w art. 17 cytowanej ustawy, w tym również nie są objęte zwolnieniem z art. 17 ust. 1 pkt 4. Przestrzeganie wymogu bezpośredniego przeznaczenia i wydatkowania dochodu na cele statutowe jest obligatoryjne. Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby de facto do całkowitego zwolnienia od opodatkowania wszelkich dochodów podmiotów wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 4 – nie byłoby bowiem przeszkód, aby wykazać, że wszystkie wydatki tych podmiotów są pośrednio ponoszone w celach statutowych, a przecież omawiane zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, a - nie podmiotowym. Użyte w analizowanych przepisach pojęcie dochodu przeznaczonego i wydatkowanego na cele statutowe należy rozumieć w znaczeniu, że pomiędzy przeznaczeniem i wydatkowaniem musi istnieć bezpośredni związek.

Zatem warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy podatkowej jest, aby dochody uzyskiwane przez Stowarzyszenie były bezpośrednio wydatkowane na cele przewidziane w statucie.

Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 380 z późn. zm): przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Pożyczka może być udzielona nieodpłatnie lub odpłatnie tj. za oznaczonym wynagrodzeniem w formie odsetek w zależności od woli stron.

Umowa pożyczki - oprócz skutków w prawie cywilnym - powoduje również określone konsekwencje w prawie podatkowym. Należy jednak zauważyć, że udzielenie pożyczki jest dla pożyczkobiorcy neutralne podatkowo, ponieważ kwotę zaciągniętej pożyczki pożyczkobiorca musi zwrócić pożyczkodawcy. Umowa pożyczki nakłada na pożyczającego obowiązek zwrotu tej samej ilości pieniędzy. Inaczej rzecz biorąc, kwota przenoszona na drugą stronę w wykonaniu takiej umowy ma charakter zwrotny, nie stanowi dla niej definitywnego przysporzenia majątkowego i z tego względu jest zdarzeniem obojętnym pod względem prawnopodatkowym.

W przypadku spłaty pożyczki zwrócony kapitał nie będzie dla pożyczkobiorcy kosztem uzyskania przychodów. Wynika to jednoznacznie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek.

Koszt podatkowy stanowią jednak opłaty, związane z pożyczką, a przede wszystkim odsetki. Należy podkreślić, że przyjęta na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oznacza, że do kosztów podatkowych podatnik może zaliczać jedynie wydatki faktycznie poniesione. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Nie mogą więc być kosztem podatkowym odsetki naliczone a niezapłacone bądź umorzone.

W konsekwencji, odsetki od udzielonych pożyczek, naliczone, lecz nieotrzymane zgodnie z warunkami umowy, nie stanowią dla pożyczkodawcy przychodów, co wynika z art. 12 ust. 4 pkt ustawy o CIT. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów). Odsetki takie są więc przychodami w dacie faktycznego otrzymania i odpowiednio w tej samej dacie zapłacone przez dłużnika są jego kosztami uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy).

W związku z powyższym, otrzymanie lub kapitalizacja takich odsetek stanowi przychód podlegający opodatkowaniu i powoduje konieczność ich uwzględnienia w podstawie opodatkowania. Wskazać należy, że przychodami są odsetki skapitalizowane. Kapitalizacja odsetek nie jest zdefiniowana w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, jednakże należy ją traktować na równi z datą faktycznego uzyskania odsetek, gdyż na gruncie ustawy o CIT powoduje ten sam efekt. Zakresu znaczeniowego tego terminu nie definiują również inne ustawy, niemniej jednak kapitalizacja odsetek polega na ich doliczeniu do kwoty głównej długu. Odsetki skapitalizowane, tak jak u wierzyciela są przychodem w dacie kapitalizacji, tak drugostronnie, u dłużnika są kosztem uzyskania przychodu w każdorazowej dacie ich kapitalizacji, dokonanej zgodnie z warunkami zawartej umowy.

Podsumowując, przychód podatkowy z tytułu odsetek od pożyczek należy rozpoznać w dacie ich zapłaty, a jeśli zgodnie z umową dochodzi do ich kapitalizacji, w dacie ich kapitalizacji.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne należy stwierdzić, że udzielenie pożyczki, a następnie późniejsza jej spłata pozostają neutralne podatkowo.

Tym samym, w związku z udzieleniem pożyczki na rzecz innego podmiotu, Stowarzyszenie dokonuje rozporządzenia swoim mieniem, innymi słowy wydatkuje uzyskany dochód na cel inny niż określony w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Jednocześnie naruszony zostaje warunek bezpośredniego wydatkowania dochodu na cele statutowe, a jest to warunek nieodzowny do zwolnienia dochodu Stowarzyszenia od podatku dochodowego.

W konsekwencji, udzielenie pożyczki, a następnie jej zwrot nie ma wpływu na wysokość opodatkowania i nie uprawnia do zastosowania zwolnienia przedmiotowego, jest wydatkiem niestatutowym.

Reasumując, Stowarzyszenie w przedstawionym stanie faktycznym nie spełnia kryteriów do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4. Tym samym udzielenie pożyczki jest wydatkiem niestatutowym, jest neutralne podatkowo, co oznacza, że nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 19%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Ad. 2)

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Stowarzyszenie P., jest członkiem różnych organizacji o podobnym charakterze. Między innymi należy do E. i płaci za to członkostwo roczną składkę. Składka jest nieobowiązkowa i wyłączona z kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 37 ustawy o CIT. Zatem opłata za członkostwo nie stanowi kosztów uzyskania przychodu i nie pomniejszy kwot dochodu do zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 37 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem:

składek organizacji spółdzielczych na rzecz związków rewizyjnych i Krajowej Rady Spółdzielczej, z tym, że górną granicę składki określi minister właściwy do spraw finansów publicznych w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Spółdzielczej,
składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw – do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Biorąc pod uwagę powyższe, opłacanie składek członkowskich na rzecz organizacji, do których przynależność nie jest obowiązkowa nie stanowi wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Poza wykazaniem celowości poniesionego wydatku konieczne jest bowiem, aby nie znajdował się on na liście wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe. Tymczasem na liście tej figurują składki na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa. Są one wyłączone z kosztów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy wskazać, iż w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo – techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenie wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego – w części przeznaczonej na te cele.

Podkreślenia wymaga, iż ramy omawianego zwolnienia wyznaczone zostały przez art. 17 ust. 1b i art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z kolei – w myśl art. 17 ust. 1a pkt 2 tejże ustawy zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Z powyższych przepisów wynika, iż zwolnienie zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 4 jest zwolnieniem warunkowym. Dla skorzystania z tego zwolnienia podatnik musi spełnić łącznie dwie przesłanki:

jego celem musi być działalność wymieniona w tym przepisie, przy czym statut może przewidywać również inne cele działalności,

uzyskane dochody muszą być przeznaczone wyłącznie na cele preferowanej przez ustawodawcę działalności statutowej, a następnie wydatkowane na te cele bez względu na termin.

Należy podkreślić, iż zwolnienie to nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu. Z przytoczonych przepisów wynika, iż zastosowanie do stowarzyszenia zwolnienia przedmiotowego zależy więc nie tylko od przeznaczenia osiągniętego dochodu na preferowane ustawą cele statutowe, ale także od faktycznego wydatkowania go na te cele.

Użyte przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy sformułowanie „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, iż jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów, niż wymienione w tym przepisie, to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów”, nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od podatku przeznaczonego na nie dochodu. Nie można bowiem w tym zakresie zastosować wykładni rozszerzającej ustawowy zakres zwolnienia podatkowego.

Przeznaczenie i wydatkowanie dochodu powinno charakteryzować tożsamość celu, na który stowarzyszenie najpierw dochód przeznaczyło, a następnie wydatkowało. Zwolnienie to nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu, oprócz dochodów wymienionych w art. 17 ust. 1a. Ważny jest tu cel na jaki jest dochód przeznaczony, a nie źródło pochodzenia dochodu.

Przyjmując za Wnioskodawcą, składki członkowskie uiszczane przez P. na rzecz E. są związane z zapisem w statucie P., zgodnie z którym „Związek ma prawo należenia do organizacji międzynarodowych o podobnym charakterze”. Zatem, kwota składki członkowskiej przeznaczona jest na działalność statutową (nie na działalność gospodarczą) Wnioskodawcy i Stowarzyszenie może skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podsumowując, stwierdzić należy, że koszt składki członkowskiej z tytułu przynależności do organizacji międzynarodowej nie jest kosztem uzyskania przychodu, ponieważ jest wyłączony z kosztów uzyskania przychodów mocą art. 16 ust. 1 pkt 37. Jednakże, z uwagi na to, że składki członkowskie służą działalności statutowej Stowarzyszenia korzystają ze zwolnienia zawartego w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin