2016.09.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-368/16-6/NS
z 8 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Ośrodka Kultury, przedstawione we wniosku 21 czerwca 2016 r. (data wpływu 24 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia 29 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.) oraz z dnia 11 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów bezpośrednio dotyczących działalności kina związanych wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1),
wskazania, czy Instytucja ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od zakupów bezpośrednio dotyczących działalności kina związanych ze sprzedażą opodatkowaną, w przypadku, gdy może wystąpić sporadyczna ewentualna sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów bezpośrednio dotyczących działalności kina związanych wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) oraz wskazania, czy Instytucja ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od zakupów bezpośrednio dotyczących działalności kina związanych ze sprzedażą opodatkowaną, w przypadku, gdy może wystąpić sporadyczna ewentualna sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek uzupełniono pismami z dnia 29 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.) oraz z dnia 11 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury mającą osobowość prawną, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury, organ rejestrowy Urząd Miejski.

W Statucie nadanym Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 31 lipca 2008 r. określony został cel i przedmiot działania. Instytucja Kultury prowadzi wielokierunkową działalność, w szczególności w dziedzinie promocji kultury, wychowania, edukacji oraz upowszechniania kultury i sztuki. Podstawowym celem działania jest pozyskanie i przygotowanie społeczności lokalnej do aktywnego uczestnictwa w kulturze i współtworzenie jej wartości oraz upowszechnianie i promocja kultury w kraju i za granicą.

W Statucie określono:

Do podstawowych zadań Instytucji Kultury należy w szczególności:
1. edukacja kulturalna i wychowanie przez sztukę,
2. tworzenie warunków dla rozwoju amatorskiego ruchu artystycznego oraz zainteresowania wiedzą i sztuką,
3. rozpoznawanie, rozbudzanie zainteresowań oraz zaspokajanie potrzeb kulturalnych,
4. kształtowanie wzorów i nawyków aktywnego uczestnictwa w kulturze,
5. prowadzenie zespołowych i indywidualnych form aktywności twórczej,
6. wspieranie i fachowa pomoc dla inicjatyw kulturalnych mieszkańców,
7. współpraca z instytucjami i organizacjami społecznymi działającymi na rzecz kultury,
8. koordynowanie działalności na terenie Gminy w zakresie organizacji imprez kulturalno-rekreacyjnych,
9. utrzymywanie kontaktów ze środkami masowego przekazu,
10. udział w imprezach promocyjnych, odbywających się poza terenem Gminy,
11. promocja kultury wśród mieszkańców Gminy.
Zadania określone powyżej Instytucja Kultury może realizować poprzez:
1. prowadzenie sekcji artystycznych tzw. kółek zainteresowań,
2. organizowanie imprez kulturalno-rekreacyjnych mających na celu popularyzację celów statutowych, a w szczególności przeglądów, festiwali, festynów, wystaw, konkursów w różnych dziedzinach sztuki,
3. organizowanie koncertów muzycznych, imprez rozrywkowych i turystycznych, organizowanie wypoczynku letniego i zimowego,
4. utrzymanie, wynajem i dzierżawę własnych składników majątkowych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa,
5. koordynację działalności na terenie Gminy w zakresie organizacji imprez kulturalnych,
6. organizowanie różnorodnych form współpracy z organizacjami pozarządowymi,
7. prowadzenie współpracy kulturalnej z innymi ośrodkami upowszechniania kultury w kraju i za granicą zwłaszcza z miastami partnerskimi.
Dodatkowo Instytucja może prowadzić działalność gospodarczą na zasadach określonych odrębnymi przepisami, z której przychody przeznaczone są na realizację celów statutowych i pokrycie bieżącej działalności, w szczególności polegającą na:
1. wynajmowaniu pomieszczeń na cele kulturalne i usługowe oraz potrzeby organizacji społecznych,
2. prowadzeniu usług gastronomicznych i drobnego handlu,
3. organizowaniu na zlecenie innych podmiotów imprez rozrywkowych i kulturalnych,
4. świadczeniu usług video-filmowania, poligraficznych, reklamowych i plastycznych,
5. świadczeniu usług z zakresu upowszechniania kultury,
6. prowadzeniu innej działalności usługowej ze sfery kultury,
7. sprzedaży własnych wyrobów, w tym folderów, publikacji, pamiątek gminnych, rękodzieła.

Instytucja na prowadzenie działalności kulturalnej otrzymuje środki bezpośrednio z budżetu w postaci dotacji podmiotowych i celowych. Dodatkowy dochód z działalności kulturalnej oraz z działalności gospodarczej przeznaczony jest na cele statutowe oraz na poprawę jakości świadczonych usług. Instytucja realizując cele statutowe prowadzi szereg działań nieodpłatnych, jak i odpłatnych.

Działania – usługi statutowe świadczone nieodpłatnie – to w szczególności:

ogólnodostępne imprezy kulturalne (konkursy, koncerty),
święta okazjonalne (Dni Miasta, Dzień Dziecka, Matki),
cyklicznie w lecie Muzyczne Piątki,
dożynki gminne,
inne.

Działania – usługi statutowe świadczone odpłatnie – to w szczególności:

zajęcia kół zainteresowań: plastycznych, tanecznych, modelarskich, nauki śpiewu lub gry na instrumentach – odpłatność w postaci wpisowego (miesięcznie), która pokrywa tylko część kosztów, które generuje ta działalność,
bilety wstępu do mini kina – tzw. Kino za Rogiem – mieszczącego się w budynku Ośrodka – odpłatność symboliczna, która pokrywa tylko część kosztów, które generuje ta działalność,
współorganizacja imprez kulturalnych,
organizacja imprezy np. ANDRZEJKI,
organizacja atrakcji dla dzieci podczas imprezy.

Działania – usługi działalności gospodarczej – to w szczególności:

reklama firmy,
wynajem sali i miejsca, powierzchni,
wypożyczenie instrumentu,
ekspozycja plakatów na słupach ogłoszeniowych.

Instytucja administruje w użyczeniu od Gminy dwa budynki oraz dodatkowo słupy ogłoszeniowe znajdujące się na terenie Gminy.

Obecnie Instytucja nie jest podatnikiem VAT – korzysta ze zwolnienia podmiotowego i przedmiotowego, jednakże od dnia 1 lipca 2016 r. (w obecnym roku podatkowym) Instytucja stanie się czynnym podatnikiem VAT i musi ustalić proporcję do odliczania VAT od wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi na podstawie danych za poprzedni rok podatkowy.

Natomiast od dnia 1 lipca 2016 r. Instytucja dodatkowo ma przejąć w użyczenie budynek kina, który jest dzierżawiony przez Gminę. Budynek, jak i samo kino, ma przejść gruntowny remont i modernizację, a także cyfryzację. Będzie to inwestycja w obcym środku trwałym.

Po przeprowadzonej inwestycji Instytucja w budynku kina pragnie prowadzić zarówno działalność opodatkowaną (czynności płatne np. seanse filmowe, wynajmy), jak i sporadycznie działalność niepodlegającą opodatkowaniu (czynności wykonywanie nieodpłatnie w ramach działalności statutowej np. 4 koncerty w ciągu całego roku).

Na prowadzenie swojej działalności Instytucja otrzymuje dotacje podmiotowe lub celowe od Organizatora – Gminy, a także pozyskuje środki na realizację projektów w ramach działań statutowych od Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz z Urzędu Marszałkowskiego Województwa.

Ponadto w piśmie z dnia 29 lipca 2016 r. – stanowiącym uzupełnienie do wniosku – Zainteresowany wskazał, że:

Ośrodek Kultury wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług (np. bilety do kina, wynajem Sali) oraz zwolnione od podatku (np. usługi kulturalne). Z analizy wykonywanych usług nie wynika, aby Wnioskodawca wykonywał czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Taka teza jednak implikowałaby postawienie wniosku, że współczynnik X, o którym mowa w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. winien przyjmować wartość 100, a tak nie jest. Wynikałoby więc z tego, że Zainteresowany wykonuje czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest w stanie wskazać, które to są czynności.
Sformułowane we wniosku pytanie nr 1 dotyczy:
1. współczynnik 5% dotyczy wydatków opodatkowanych, których nie można jednoznacznie przypisać do poszczególnych rodzajów działalności,
2. współczynnik 100% dotyczy wydatków opodatkowanych związanych wyłącznie z opodatkowaną działalnością kina.
Wszystkie faktury za wydatki ww. będą wystawiane na Ośrodek Kultury.
Budynek kina będzie wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej.
Odpowiedź na pytanie nr 5, dotyczące wskazania, czy w przypadku, gdy ww. budynek kina będzie wykorzystywany zarówno do celów prowadzonej ww. działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, możliwe będzie przypisanie zakupionych towarów i usług dotyczących tego budynku odrębnie do każdego rodzaju działalności, w świetle odpowiedzi na pytanie nr 4 – jest bezprzedmiotowa.

Z kolei z pisma z dnia 11 sierpnia 2016 r. – stanowiącego uzupełnienie do wniosku – wynika, że:

Wnioskodawca przypuszcza tylko, że może dojść czasami do organizacji maksymalnie 4 koncertów w ciągu roku, lecz niekoniecznie. Podstawowym celem działalności Instytucji jest realizacja zadań statutowych, czyli pozyskanie i przygotowanie społeczności lokalnej do aktywnego uczestnictwa w kulturze i współtworzenie jej wartości oraz upowszechnianie i promocja kultury. Organizując sporadycznie nieodpłatne koncerty Wnioskodawca ma na celu pokazanie lokalnej społeczności wyników edukacji kulturalnej i wychowawczej poprzez muzykę i sztukę, które wcześniej poprzedzone były działaniami, warsztatami wokalnymi/muzycznymi/artystycznymi w siedzibie Ośrodka Kultury.
Ww. zdarzenia przyszłe – koncerty nie będą w sposób pośredni związane z wykonaniem czynności opodatkowanych przez Zainteresowanego.
Organizacja bezpłatnych koncertów – zdarzeń przyszłych, nie będzie odrębnie wykonywanym obok działalności gospodarczej, przedmiotem działalności Wnioskodawcy i czynności te nie będą dot. działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Instytucja ma prawo do zastosowania i rozliczania podatku VAT naliczonego od zakupów z zastosowaniem współczynnika – 100% – od zakupów bezpośrednio dotyczących działalności kina (w tym nakłady inwestycyjne i adaptacyjne) – (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1)?
Czy Instytucja ma prawo do rozliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów bezpośrednio dotyczących działalności kina (w tym nakłady inwestycyjne i inne) i zastosować „odliczenie pełne VAT – 100%”, jeżeli ma zakupy bezpośrednio związane ze sprzedażą opodatkowaną, aczkolwiek może wystąpić sporadyczna ewentualna sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu, czy musi zastosować współczynnik (np. z danych czasowych 4 dni koncertu/365 dni w roku) – (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Instytucja ma prawo do rozliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów współczynnikiem 100%.

Współczynnik 100% dotyczy zakupów bezpośrednio dotyczących działalności kina (w tym nakłady inwestycyjne i adaptacyjne).

Kwoty podatku naliczonego od zakupów związanych bezpośrednio ze sprzedażą opodatkowaną obniżają kwoty podatku VAT należnego.

Podatek naliczony związany bezpośrednio z organizacją imprez nieodpłatnych nie podlega odliczeniu od podatku należnego.

W Instytucji występują trzy rodzaje działalności: działalność niepodlegająca VAT (bezpłatne imprezy), opodatkowana VAT i zwolniona od VAT (koła i sekcje zainteresowań).

Istnieje grupa zakupów, której nie da się przyporządkować do poszczególnych rodzajów działalności odpłatnej i nieodpłatnej. Są to pośrednie koszty ogólne związane ze sferą administracyjną oraz opłaty za utrzymanie obiektów, w których odbywa się zarówno działalność opodatkowana, jak i działalność niepodlegająca podatkowi VAT (w tym: opłaty za media, materiały gospodarcze, biurowe, telefony, drobne usługi remontowe czy zakup wyposażenia).

Z uwagi na fakt, że Instytucja ma dodatkowo prowadzić działalność w budynku kina, gdzie w poprzednim roku podatkowym nie dokonywała czynności związanych z prowadzeniem kina (nie miała w użyczeniu obiektu) współczynnik „proporcji” do odliczenia VAT naliczonego od wydatków modernizacji i prac inwestycyjnych, a także kosztów utrzymania kina wynosi 100%.

Współczynnik wyliczonej proporcji wynosi 100%, ponieważ licznik pokrywa się z mianownikiem.

Wyliczenie współczynnika proporcji:

w liczniku ustalonej proporcji uwzględniono roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego, tzn. czynności odpłatne takie jak: bilety za seanse filmowe, wynajmy,
w mianowniku proporcji uwzględniono całkowity obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego (czynności odpłatne takie jak: bilety za seanse filmowe, wynajmy) oraz czynności, w związku z którymi nie przysługuje takie prawo (nieodpłatne w ramach działalności statutowej, które wynoszą: 0).

Ad. 2

Instytucja ma prawo do rozliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów bezpośrednio dotyczących działalności kina (w tym nakłady inwestycyjne i inne) i zastosować „odliczenie pełne VAT – 100%”. Występują tu bowiem zakupy bezpośrednio związane ze sprzedażą opodatkowaną i mogącą wystąpić ewentualną, sporadyczną sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu (związane z działalnością statutową).

Instytucja w budynku kina będzie prowadzić działalność opodatkowaną (czynności płatne np. seanse filmowe, wynajmy), jak i czynności mogące sporadycznie wystąpić (np. 4 koncerty w ciągu całego roku wykonywane nieodpłatnie w ramach działalności statutowej) niepodlegające opodatkowaniu.

Czynności wykonywane nieodpłatnie w ramach działalności statutowej są co prawda poza zakresem ustawy o VAT i nie powinny wchodzić do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży, jednakże z uwagi na znikomość ich ilości Instytucja uważa, że ma prawo do pełnego odliczenia VAT – 100%.

A także z uwagi na fakt, że w poprzednim roku podatkowym Instytucja nie dokonywała czynności związanych z prowadzeniem kina (nie miała w użyczeniu obiektu) współczynnik proporcji do odliczenia VAT naliczonego od wydatków modernizacji i prac inwestycyjnych, a także kosztów utrzymania kina wynosi 100%.

Współczynnik wyliczonej proporcji wynosi 100%, ponieważ licznik pokrywa się z mianownikiem.

Wyliczenie współczynnika proporcji:

w liczniku ustalonej proporcji uwzględniono roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego tzn. czynności odpłatne takie jak: bilety za seanse filmowe, wynajmy,
w mianowniku proporcji uwzględniono całkowity obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego (czynności odpłatne takie jak: bilety za seanse filmowe, wynajmy) oraz czynności, w związku z którymi nie przysługuje takie prawo (nieodpłatne w ramach działalności statutowej, które wynoszą: 0).

Instytucja może przyjąć współczynnik, wyliczając go z danych czasowych:

w liczniku: 4 dni (koncerty bezpłatne w ramach działalności statutowej w ciągu całego roku),
w mianowniku: 365 dni roku.

Współczynnik wynosi w zaokrągleniu: 2%.

Z uwagi na tak mały współczynnik, wyliczony na podstawie prognozowanych danych czasowych, Instytucja uważa, że ma prawo do zastosowania „odliczenia pełnego VAT” – tzn. współczynnika w wysokości 100%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

W myśl art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Przepis art. 86 ust. 2d ustawy stanowi, że w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W tym miejscu należy zauważyć, że w świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Ponadto, zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku (art. 90 ust. 9a ustawy).

Na podstawie art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Z kolei w przepisie art. 86 ustawy został dodany ust. 22, z którego wynika, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Jednak i w takich przypadkach możliwe będzie stosowanie przez podatników innego sposobu określenia tzw. „prewspółczynnika”. Wynika to z art. 86 ust. 2h ustawy, który stanowi, że w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.);
(uchylony);
z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Przykładowo:

otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów,
otrzymanie dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze niemających bezpośredniego wpływu na cenę dostarczanych przez podatnika towarów lub usług przez niego świadczonych lecz wykorzystywanych w całości do wykonywania działalności gospodarczej objętej podatkiem VAT.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (podlegającej opodatkowaniu, czyli opodatkowanej i zwolnionej, oraz niepodlegającej opodatkowaniu). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury mającą osobowość prawną, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury. W Statucie nadanym Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 31 lipca 2008 r. określony został cel i przedmiot działania. Instytucja Kultury prowadzi wielokierunkową działalność, w szczególności w dziedzinie promocji kultury, wychowania, edukacji oraz upowszechniania kultury i sztuki. Podstawowym celem działania jest pozyskanie i przygotowanie społeczności lokalnej do aktywnego uczestnictwa w kulturze i współtworzenie jej wartości oraz upowszechnianie i promocja kultury w kraju i za granicą.

W Statucie określono:

Do podstawowych zadań Instytucji Kultury należy w szczególności:
1. edukacja kulturalna i wychowanie przez sztukę,
2. tworzenie warunków dla rozwoju amatorskiego ruchu artystycznego oraz zainteresowania wiedzą i sztuką,
3. rozpoznawanie, rozbudzanie zainteresowań oraz zaspokajanie potrzeb kulturalnych,
4. kształtowanie wzorów i nawyków aktywnego uczestnictwa w kulturze,
5. prowadzenie zespołowych i indywidualnych form aktywności twórczej,
6. wspieranie i fachowa pomoc dla inicjatyw kulturalnych mieszkańców,
7. współpraca z instytucjami i organizacjami społecznymi działającymi na rzecz kultury,
8. koordynowanie działalności na terenie Gminy w zakresie organizacji imprez kulturalno-rekreacyjnych,
9. utrzymywanie kontaktów ze środkami masowego przekazu,
10. udział w imprezach promocyjnych, odbywających się poza terenem Gminy,
11. promocja kultury wśród mieszkańców Gminy.
Zadania określone powyżej Instytucja Kultury może realizować poprzez:
1. prowadzenie sekcji artystycznych tzw. kółek zainteresowań,
2. organizowanie imprez kulturalno-rekreacyjnych mających na celu popularyzację celów statutowych, a w szczególności przeglądów, festiwali, festynów, wystaw, konkursów w różnych dziedzinach sztuki,
3. organizowanie koncertów muzycznych, imprez rozrywkowych i turystycznych, organizowanie wypoczynku letniego i zimowego,
4. utrzymanie, wynajem i dzierżawę własnych składników majątkowych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa,
5. koordynację działalności na terenie Gminy w zakresie organizacji imprez kulturalnych,
6. organizowanie różnorodnych form współpracy z organizacjami pozarządowymi,
7. prowadzenie współpracy kulturalnej z innymi ośrodkami upowszechniania kultury w kraju i za granicą zwłaszcza z miastami partnerskimi.
Dodatkowo Instytucja może prowadzić działalność gospodarczą na zasadach określonych odrębnymi przepisami, z której przychody przeznaczone są na realizację celów statutowych i pokrycie bieżącej działalności, w szczególności polegającą na:
1. wynajmowaniu pomieszczeń na cele kulturalne i usługowe oraz potrzeby organizacji społecznych,
2. prowadzeniu usług gastronomicznych i drobnego handlu,
3. organizowaniu na zlecenie innych podmiotów imprez rozrywkowych i kulturalnych,
4. świadczeniu usług video-filmowania, poligraficznych, reklamowych i plastycznych,
5. świadczeniu usług z zakresu upowszechniania kultury,
6. prowadzeniu innej działalności usługowej ze sfery kultury,
7. sprzedaży własnych wyrobów, w tym folderów, publikacji, pamiątek gminnych, rękodzieła.

Działania – usługi statutowe świadczone nieodpłatnie – to w szczególności:

ogólnodostępne imprezy kulturalne (konkursy, koncerty),
święta okazjonalne (Dni Miasta, Dzień Dziecka, Matki),
cyklicznie w lecie Muzyczne Piątki,
dożynki gminne,
inne.

Działania – usługi statutowe świadczone odpłatnie – to w szczególności:

zajęcia kół zainteresowań: plastycznych, tanecznych, modelarskich, nauki śpiewu lub gry na instrumentach – odpłatność w postaci wpisowego (miesięcznie), która pokrywa tylko część kosztów, które generuje ta działalność,
bilety wstępu do mini kina – tzw. Kino za Rogiem – mieszczącego się w budynku Ośrodka – odpłatność symboliczna, która pokrywa tylko część kosztów, które generuje ta działalność,
współorganizacja imprez kulturalnych,
organizacja imprezy np. ANDRZEJKI,
organizacja atrakcji dla dzieci podczas imprezy.

Działania – usługi działalności gospodarczej – to w szczególności:

reklama firmy,
wynajem sali i miejsca, powierzchni,
wypożyczenie instrumentu,
ekspozycja plakatów na słupach ogłoszeniowych.

Instytucja administruje w użyczeniu od Gminy dwa budynki oraz dodatkowo słupy ogłoszeniowe znajdujące się na terenie Gminy. Obecnie Instytucja nie jest podatnikiem VAT – korzysta ze zwolnienia podmiotowego i przedmiotowego, jednakże od dnia 1 lipca 2016 r. (w obecnym roku podatkowym) Instytucja stanie się czynnym podatnikiem VAT i musi ustalić proporcję do odliczania VAT od wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi na podstawie danych za poprzedni rok podatkowy. Natomiast od dnia 1 lipca 2016 r. Instytucja dodatkowo ma przejąć w użyczenie budynek kina, który jest dzierżawiony przez Gminę. Budynek, jak i samo kino, ma przejść gruntowny remont i modernizację, a także cyfryzację. Będzie to inwestycja w obcym środku trwałym. Po przeprowadzonej inwestycji Instytucja w budynku kina zamierza prowadzić zarówno działalność opodatkowaną (czynności płatne np. seanse filmowe, wynajmy), jak i sporadycznie działalność niepodlegającą opodatkowaniu (czynności wykonywanie nieodpłatnie w ramach działalności statutowej np. 4 koncerty w ciągu całego roku).

Ośrodek Kultury jest samorządową instytucją kultury, której celem działalności nie jest osiąganie zysków, tylko prowadzenie działań zgodnie ze statutem jednostki, czyli promocji, kultury, wychowania, edukacji i upowszechniania kultury i sztuki. Instytucja nie jest nastawiona na osiąganie zysku, a wypracowane dochody własne przeznacza na poprawę jakości działalności statutowej. Na prowadzenie swojej działalności Instytucja otrzymuje dotacje podmiotowe lub celowe od Organizatora – Gminy, a także pozyskuje środki na realizację projektów w ramach działań statutowych od Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz z Urzędu Marszałkowskiego Województwa.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że przypuszcza tylko, że może dojść czasami do organizacji maksymalnie 4 koncertów w ciągu roku, lecz niekoniecznie. Podstawowym celem działalności Instytucji jest realizacja zadań statutowych, czyli pozyskanie i przygotowanie społeczności lokalnej do aktywnego uczestnictwa w kulturze i współtworzenie jej wartości oraz upowszechnianie i promocja kultury. Organizując sporadycznie nieodpłatne koncerty Wnioskodawca ma na celu pokazanie lokalnej społeczności wyników edukacji kulturalnej i wychowawczej poprzez muzykę i sztukę, które wcześniej poprzedzone były działaniami, warsztatami wokalnymi/muzycznymi/artystycznymi w siedzibie Ośrodka Kultury. Ww. zdarzenia przyszłe – koncerty nie będą w sposób pośredni związane z wykonaniem czynności opodatkowanych przez Zainteresowanego. Organizacja bezpłatnych koncertów – zdarzeń przyszłych, nie będzie odrębnie wykonywanym obok działalności gospodarczej, przedmiotem działalności Wnioskodawcy i czynności te nie będą dot. działalności gospodarczej.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą:

prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów bezpośrednio dotyczących działalności kina związanych wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną,
wskazania, czy Instytucja ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od zakupów bezpośrednio dotyczących działalności kina związanych ze sprzedażą opodatkowaną, w przypadku, gdy może wystąpić sporadyczna ewentualna sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji w odniesieniu do wydatków związanych wyłącznie z opodatkowaną podatkiem od towarów i usług działalnością kina Zainteresowany będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego.

Natomiast w związku z wykorzystywaniem nabywanych towarów i usług do działalności gospodarczej, tj. do działalności odpłatnej (opodatkowanej podatkiem VAT), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, tj. do działalności nieodpłatnej, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi służą do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca będzie zatem zobowiązany do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika (proporcji) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości w odniesieniu do nabywanych (po dniu 1 stycznia 2016 r.) towarów i usług wykorzystywanych do celów mieszanych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r.

Powołane bowiem przepisy art. 86 ust. 2a-2h ustawy będą miały zastosowanie wyłącznie do sytuacji – jak to ma miejsce w niniejszej sprawie – w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane będą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności gospodarczej danej jednostki.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z samorządową instytucją kultury, zatem zasadnym jest odwołanie do przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn. zm.), określającej zasady tworzenia i działania instytucji kultury.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy, prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Instytucje kultury, dla których organizatorami są jednostki samorządu terytorialnego, mogą otrzymywać dotacje celowe na zadania objęte mecenatem państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego (art. 9 ust. 3 ww. ustawy).

Na mocy art. 12 cyt. ustawy, organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.

Instytucja kultury pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów, o czym stanowi art. 28 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Państwowe instytucje kultury, których organizatorem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, mogą za jego zgodą udzielać dofinansowania, w tym wydatków inwestycyjnych, podmiotom prowadzącym działalność w dziedzinie kultury i ochrony dziedzictwa narodowego (art. 28 ust. 1a cyt. ustawy).

Natomiast przepisy art. 28 ust. 2 i 3 ww. ustawy stanowią, że przychodami instytucji kultury są przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje podmiotowe i celowe z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł. Organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji:

podmiotowej na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów;
celowej na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji;
celowej na realizację wskazanych zadań i programów.

Jak wskazano powyżej wybrany sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć (nie może być sztucznie zawyżany przez przyjęcie hipotetycznych nierealnych założeń).

Podkreślić należy, że w art. 86 ust. 2b ustawa o podatku od towarów i usług precyzuje, kiedy sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Zgodnie bowiem z ww. przepisem ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193), wydane na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy.

Rozporządzenie określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

Rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Zaproponowane metody mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu udziału „obrotów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.

Należy zauważyć, że wśród wymienionych w rozporządzeniu podmiotów Minister Finansów wskazał również samorządowe instytucje kultury.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku samorządowej instytucji kultury, jako sposób określenia proporcji uznaje się sposób ustalony według wzoru:

X = (A x 100) / P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,

P – przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

Zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia, przez obrót należy rozumieć podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

dokonywanych przez podatników:
- odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,
- odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,
- eksportu towarów,
- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.

Wyjaśnić należy, że pojęcie obrotu, o którym mowa w powyższej regulacji powinno być interpretowane tak jak w przypadku art. 90 ustawy. Obrót powinien być rozumiany jako kwota należna z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług pomniejszona o VAT. Obrót ten będzie – dla celów określenia proporcji – powiększany o otrzymane przychody z innej niż gospodarcza działalności.

Natomiast przez przychody wykonane samorządowej instytucji kultury rozumie się – w myśl § 2 pkt 12 rozporządzenia – przychody samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, w tym dotacje przekazane tej instytucji z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty zwróconych dotacji, o odsetki od środków na rachunkach bankowych zaliczonych do przychodów z mienia tej instytucji oraz o odszkodowania należne tej instytucji inne niż odszkodowania stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy – wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego, z których instytucja ta pokrywała koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia, przychody wykonane samorządowej instytucji kultury nie obejmują przychodów uzyskanych z tytułu:

dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez samorządową instytucję kultury do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych samorządowej instytucji kultury – używanych na potrzeby prowadzonej przez tę instytucję działalności;
transakcji dotyczących:
1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Wyłączenie ww. transakcji z przychodów wykonanych państwowej instytucji kultury (mianownik proporcji) zapewnia spójność (symetrię) z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji) i ma na celu „oczyszczenie” kwoty przychodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które zniekształcałyby tę proporcję.

Stosownie do § 8 rozporządzenia, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3–7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

Z uwagi na fakt, że w przypadku samorządowej instytucji kultury niemożliwym jest wyliczenie „obrotu” uzyskanego z tytułu czynności pozostających poza systemem VAT przyjęto zasadę – dla celów zastosowania sposobu obliczenia proporcji – że całkowity „obrót” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT odpowiada wysokości zrealizowanych przychodów, z uwzględnieniem otrzymanych dotacji (z wyjątkiem zwróconych dotacji, odsetek od środków na rachunkach bankowych zaliczanych do przychodów z mienia tej instytucji, odszkodowań innych niż stanowiące zapłatę, oraz dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez samorządową instytucję kultury do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych samorządowej instytucji kultury, używanych na potrzeby prowadzonej przez tę instytucję działalności, a także transakcji dotyczących pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych, oraz usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy). W tak zdefiniowanych przychodach mieścić się będą zarówno przychody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, jak i działalności niemającej charakteru gospodarczego. Kwota, która pozostanie po odjęciu przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, odpowiada zatem niejako „cenie” lub „obrotowi” z tytułu świadczonych przez instytucję zadań mieszczących się poza systemem VAT.

Propozycja ujęcia wszystkich przychodów instytucji kultury (z pewnymi wyjątkami opisanymi powyżej), w tym w szczególności dotacji celowych lub podmiotowych niezwiązanych bezpośrednio z ceną (ujętych w planie finansów), znajduje umocowanie w przepisach unijnych. Zgodnie bowiem z art. 174 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), państwa członkowskie mogą uwzględnić w mianowniku wysokość subwencji innych niż subwencje bezpośrednio związane z ceną dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 73. Przepis ten dotyczy wyłącznie przypadku podatników tzw. mieszanych (vide: wyrok TSUE w sprawie C-204/03, pkt 25) i został wprowadzony do dyrektywy w celu uniknięcia sytuacji, w której podmiot otrzymujący subwencje, niedokonujący czynności podlegających opodatkowaniu VAT poprzez dokonywanie symbolicznych – w stosunku do całości wykonywanych działań – czynności podlegających opodatkowaniu VAT mógłby uzyskać niewspółmiernie wysoki zwrot podatku VAT (vide: opinia Rzecznika Generalnego do sprawy C-204/03, pkt 15).

W przypadku samorządowych instytucji kultury, których działanie ma w przeważającej części charakter statutowy i oparte jest w większej części na dotacjach niezwiązanych bezpośrednio z ceną, pominięcie tych dotacji w ustalaniu proporcji mogłoby doprowadzić do uzyskania nieadekwatnego odliczenia podatku naliczonego.

W tym miejscu wyjaśnić dodatkowo należy, że czynności związane z działalnością gospodarczą mogą generować przychody albo mogą mieć wpływ na te przychody (pośrednio, bądź bezpośrednio). Natomiast czynności niezwiązane z działalnością gospodarczą – co do zasady – nie mają żadnego wpływu na osiągane przez przedsiębiorstwo podlegające opodatkowaniu przychody (ani pośredniego, ani bezpośredniego), są one bowiem związane z realizacją dodatkowych celów, np. misji, celów statutowych, czy działań wykonywanych w charakterze organów władzy publicznej.

W przypadku wykonywania przez instytucję kultury prowadzącą działalność gospodarczą również czynności nieodpłatnych punktem wyjścia powinna być ocena, czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia (decyduje o tym specyfika działalności danej instytucji kultury), że czynności nieodpłatne stanowią odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności danej instytucji kultury (np. instytucja kultury wykonuje nieodpłatną działalność statutową w zakresie upowszechniania kultury, polegającą na organizacji nieodpłatnie imprez i wydarzeń kulturalnych, świadczeniu usług nieodpłatnej edukacji kulturalnej, oraz prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT polegającą na np. wynajmowaniu powierzchni na cele użytkowe) wówczas, w celu odliczenia podatku naliczonego, jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej, podatnik będzie musiał stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Ocena w konkretnym przypadku, czy dane nieodpłatne przedsięwzięcia realizowane przez instytucję kultury będą skutkować (wykluczać) stosowanie przez nią zasad określonych w art. 86 ust. 2a-2h ustawy wymaga każdorazowo zbadania okoliczności faktycznych występujących w indywidulanej sprawie pod kątem spełnienia przesłanek omówionych wyżej. W przypadku instytucji kultury, która podejmuje nieodpłatne przedsięwzięcia w celach promocyjnych i marketingowych, a ich efektem ma być poszerzenie grona widzów, którzy skorzystają ostatecznie z odpłatnej usługi świadczonej przez daną instytucję kultury mogłoby spełniać przesłanki do uznania ich za związane z działalnością gospodarczą, jednakże ocena każdego przypadku wymaga analizy w oparciu o przesłanki obiektywne występujące w konkretnej sprawie.

Jak wskazał Wnioskodawca, przypuszcza, że może dojść czasami do organizacji maksymalnie 4 koncertów w ciągu roku, lecz niekoniecznie. Ww. zdarzenia – koncerty nie będą w sposób pośredni związane z wykonaniem czynności opodatkowanych przez Zainteresowanego. Organizacja bezpłatnych koncertów – zdarzeń przyszłych, nie będzie odrębnie wykonywanym obok działalności gospodarczej, przedmiotem działalności Wnioskodawcy i czynności te nie będą dot. działalności gospodarczej.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz powołane przepisy należy wskazać, że nieodpłatne koncerty organizowane przez Wnioskodawcę będą stanowić wyłączoną spoza VAT działalność gospodarczą. Powyższe wynika z faktu, że organizowane przez Wnioskodawcę imprezy nie będą miały żadnego wpływu na osiągane przez niego przychody.

Jak wskazano wyżej, art. 86 ust. 2a ustawy będzie mieć zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w związku z planowanym wykorzystywaniem przez Wnioskodawcę nabywanych towarów i usług dotyczących działalności kina do działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (bezpłatne koncerty niezwiązane z działalnością gospodarczą), Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy ww. towarów i usług jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi będą służyć do wykonywania przez Zainteresowanego czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca będzie zatem zobowiązany do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu sposobu określenia proporcji umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości w odniesieniu do nabywanych (po dniu 1 stycznia 2016 r.) towarów i usług wykorzystywanych do celów mieszanych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy, przy czym może skorzystać z metody zaproponowanej dla samorządowych instytucji kultury w cyt. § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że:

Ad. 1

Od zakupów bezpośrednio dotyczących opodatkowanej podatkiem od towarów i usług działalności kina (w tym nakładów inwestycyjnych i adaptacyjnych) Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy.

Ad. 2

Instytucja nie będzie miała prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupów bezpośrednio dotyczących działalności kina (w tym nakładów inwestycyjnych i innych), jeżeli będzie miała zakupy bezpośrednio związane ze sprzedażą opodatkowaną, aczkolwiek będzie mogła wystąpić sporadyczna, ewentualna sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu. Zainteresowany w celu odliczenia podatku naliczonego będzie miał obowiązek zastosowania sposobu określenia proporcji zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 2a-2h ustawy, przy czym będzie mógł skorzystać z metody zaproponowanej dla samorządowych instytucji kultury w cyt. § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Tut. Organ wskazuje, że w stanowisku dotyczącym pytania nr 1 Wnioskodawca zawarł inne uzasadnienie prawne. Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów bezpośrednio dotyczących działalności kina związanych wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną oraz wskazania, czy Instytucja ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od zakupów bezpośrednio dotyczących działalności kina związanych ze sprzedażą opodatkowaną, w przypadku, gdy może wystąpić sporadyczna ewentualna sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu. Natomiast w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do zastosowania i rozliczania podatku naliczonego przy zastosowaniu 46% współczynnika proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, którego zastosowanie Wnioskodawca poprzedzi ustaleniem sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2c ustawy (ustalonym na 11%) – (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) zostało wydane postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 8 września 2016 r. nr ILPP1/4512-1-368/16-7/NS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin