2016.08.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-384/16-4/JO
z 23 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku nadanym w dniu 17 maja 2016 r. (data wpływu 19 maja 2016 r.) uzupełnionym pismem Strony z dnia 5 sierpnia 2016 r. (data wpływu 9 sierpnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 22 lipca 2016 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 1 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

uznania sprzedaży Towarów z przeznaczeniem do konsumpcji w lokalu, na wynos lub z dowozem do klienta za dostawę towarów – jest prawidłowe,

stawki podatku VAT dla sprzedaży Produktów w postaci makaronów, sałatek, pizzy, lasagne, cannelloni, kotletów wieprzowych i drobiowych – jest prawidłowe,

podstawy opodatkowania dla dostawy Towarów wraz z ich dowozem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży Towarów z przeznaczeniem do konsumpcji w lokalu, na wynos lub z dowozem do klienta za dostawę towarów, stawki podatku VAT dla sprzedaży Produktów w postaci makaronów, sałatek, pizzy, lasagne, cannelloni, kotletów wieprzowych i drobiowych oraz podstawy opodatkowania dla dostawy Towarów wraz z ich dowozem. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 5 sierpnia 2016 r. (data wpływu 9 sierpnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 22 lipca 2016 r. znak nr IPPP2/4512-384/16-2/JO.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi sprzedaż towarów jak: makarony, pizza, świeże sałatki, lasagne, canelloni, kotlety wieprzowe i drobiowe, ciastka i napoje. Towary sprzedawane przez Wnioskodawcę dzielą się na produkty przygotowywane na miejscu, tj. makarony, sałatki, pizza, lasagne, cannelloni, kotlety wieprzowe i drobiowe (dalej: „Produkty”) oraz towary kupowane od osób trzecich i odsprzedawane w stanie nieprzetworzonym (dalej: „Towary nabyte”). Wnioskodawca sprzedaje towary osobno lub w zestawach, wręcza klientowi w postaci, w której nadają się do bezpośredniego spożycia.

Produkty są przygotowywane w lokalu Wnioskodawcy z zakupionych uprzednio składników (kompletowanie) wydawane klientom jako gotowe do bezpośredniego spożycia, tj. zarówno bez, jak i po całkowitej obróbce cieplnej. Przygotowanie Produktu odbywa się według ustandaryzowanej procedury, nie wymaga większego nakładu pracy czy umiejętności, nadzoru szefa kuchni, zaawansowanej obróbki używanych składników, dekoracyjnego układania posiłków. Klient ma możliwość wyboru Produktów ze standardowej listy (prezentowanej w lokalu) z możliwością – ograniczoną, personalizacji zamówienia polegający na możliwości rezygnacji z części składników wchodzących w skład standardowego Produktu lub (i) dokupienia składników do Produktu, wyłącznie w zakresie składników dostępnych na moment przygotowania Produktu przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie udostępnia możliwości składnia indywidualnych zamówień, które zawierałyby składniki inne niż posiadane w ofercie lub byłyby przygotowywane w inny sposób niż standardowo przyjęty przez Wnioskodawcę. Produkty, po ich przygotowaniu umieszcza się w plastikowych pojemnikach lub tekturowych talerzach i w taki sposób wydawane są klientowi. Wnioskodawca do dyspozycji klientów oddaje plastikowe sztućce (do makaronów, sałatek, pizzy, lasagne, cannelloni, kotletów wieprzowych i drobiowych) oraz chusteczki papierowe.

Wnioskodawca oferuje dwa różne sposoby składania zamówień na Towary:

złożenie zamówienia osobiście w lokalu Wnioskodawcy – odbiór Towaru przez klienta odbywa się w lokalu Wnioskodawcy,

złożenie zamówienia telefonicznie – odbiór Towarów przez klienta odbywa się w lokalu lub z dowozem do klienta.

Niezależnie od wybranego sposobu złożenia zamówienia i jego odbioru, klient ma możliwość wyboru Towarów wyłącznie ze standardowej listy towarów oferowanych przez Wnioskodawcę. Identyczny pozostaje również sposób przygotowania Produktów.

Wnioskodawca prowadzi działalność w centrum handlowym przy powierzchni typu „food court” (dalej wspólnie jako „lokal”). Klient składa zamówienie stojąc przy ladzie. Po przygotowaniu zamówienia klient proszony jest o zadeklarowanie miejsca skonsumowania towarów, tj. w lokalu lub poza nim (na wynos). Wnioskodawca wydaje Towary klientowi przy ladzie i odbierając jednocześnie od niego zapłatę. W przypadku zadeklarowania chęci konsumpcji poza lokalem, zamówione Towary są dodatkowo pakowane, tak aby mógł on bezpiecznie przenieść towary do miejsca konsumpcji. W przypadku odbioru Towarów osobiście, klient oczekuje na swoje zamówienie stojąc przy ladzie. Personel Wnioskodawcy nie donosi gotowego zamówienia do stolika, w którym oczekuje klient. Lokal Wnioskodawcy oferuje podstawowe wyposażenie, tj. stolik, krzesła – w lokalu nie ma obsługi kelnerskiej, nie udostępnia się metalowych sztućców, naczyń szklanych bądź ceramicznych, które mógłby stanowić zastawę stołową. Lokal Wnioskodawcy nie cechuje się właściwym wystrojem dla typowych lokali restauracyjnych, które mają za zadanie stworzyć właściwą atmosferę (np. na stolikach brak obrusów czy zestawu przypraw). Oprócz osób spożywających Towary w lokalu mogą znajdować się osoby, które nie są klientami Wnioskodawcy. Lokal ma charakter otwarty, a wchodzące osoby nie podlegają selekcji z punktu widzenia chęci dokonania zakupu towarów od Wnioskodawcy. W przypadku, gdy klient spożywa Towary w lokalu każdorazowo oczekuje się od niego uprzątnięcia zajmowanego stolika, przy odbiorze towaru klientowi wydaje się tacę plastikową mając na celu utrzymanie stolika w czystości. W lokalu klient nie ma do dyspozycji szatni czy palarni. W lokalach typu food court klient może skorzystać z toalet, szatni znajdujących się w częściach wspólnych centrów handlowych.

Klient ma możliwość wyboru towarów wyłącznie ze standardowej listy Towarów oferowanych przez I. Sp. z o.o. Sp. k. Identyczny jest również sposób przygotowania Produktów.

Zdaniem Wnioskodawcy wytwarzane w lokalu Produkty (makarony, sałatki, pizza, lasagne, cannelloni, kotlety wieprzowe i drobiowe) należy sklasyfikować do grupowania PKWiU 10.85.1 jako „gotowe posiłki i dania”. Ciastka (blok czekoladowy) powinien być zakwalifikowany do grupowania PKWiU 10.71.12 – wyroby ciastkarskie i ciastka, soki powinny być zakwalifikowane do grupowania PKWiU ex 11.074.19.0 – pozostałe napoje bezalkoholowe, w których udział masy soku owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego. Żaden z towarów wyżej wymienionych oferowanych przez Wnioskodawcę nie jest produktem z zawartością alkoholu powyżej 1,2%. Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi sprzedaż wina, które należą do grupowania PKWiU 11.02.1 oraz piwa, które należy do grupowania PKWiU 11.05.1.

W piśmie z dnia 5 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca wyjaśnia, że firma I. sp. z o.o. SK prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi sprzedaż towarów jak: pizza, świeże sałatki, makarony, kotlety wieprzowe i drobiowe, kanapki, napoje (zwane dalej „Towarami”).

Wnioskodawca sprzedaje takie towary, jak ww. (pizza, świeże sałatki, kanapki, makrony, dania mięsne) na miejscu oraz odsprzedaje towary kupowane od podmiotów trzecich w stanie nieprzetworzonym („Towary nabyte”). Towary sprzedawane są osobno bądź w zestawach, i wręczane klientom w postaci, w której nadają się do bezpośredniego spożycia.

Produkty są przygotowywane (kompletowane) w lokalu Wnioskodawcy z zakupionych uprzednio składników i są wydawane klientowi jako gotowe do bezpośredniego spożycia, zarówno bez, jak i po dodatkowej obróbce cieplnej.

Przygotowanie Produktów odbywa się według ustandaryzowanej procedury, nie wymaga większego nakładu pracy, umiejętności ani nadzoru szefa kuchni, wykwintnego dekoracyjnego podania, ułożenia posiłku na talerzu.

Klient może wybrać Produkt wyłącznie ze standardowej listy, prezentowanej na tablicy informacyjnej w lokalu i nie ma możliwości spersonalizowania zamówienia „pod siebie”.

Klient może ewentualnie zrezygnować z jakiegoś składnika (wchodzącego w skład standardowego Produktu) nie może złożyć indywidualnego zamówienia. W przypadku, gdy klient wyraża chęć spożycia Towaru na miejscu – może być ono podgrzane w piecyku. W przypadku, gdy klient kupuje produkt na wynos – towar nie jest, ale może być podgrzewany na zamówienie. Produkty Wnioskodawcy sprzedawane są w papierowym lub plastikowym opakowaniu i wyłącznie w taki sposób wydawane klientowi. Wnioskodawca dołącza do Towaru plastikowe sztućce, np. do sałatki i serwetki jednorazowe.

Wnioskodawca dostarcza towary (posiłki i napoje) z przeznaczeniem do konsumpcji w lokalu bądź na wynos, nie świadczy usług gastronomicznych i cateringowych wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi, np. kelnerskimi, nie ma serwisu, itp.

Oczekiwania klientów Wnioskodawcy ograniczają się wyłącznie do otrzymania gotowego posiłku (Towaru), który można spożyć od razu po otrzymaniu, przy czym klient może spożyć towar w dowolnie wybranym przez siebie miejscu. Klient wybiera wyłącznie ze standardowej listy Towarów oferowanych, sposób przygotowania jest zawsze taki sam, zgodny z procedurą.

Wnioskodawca prowadzi działalność w Centrum Handlowym na powierzchni typu „food court”. Klient składa zamówienie na towary stojąc przy ladzie. Po przygotowaniu zamówienia klient proszony jest o zarezerwowanie miejsca skonsumowania Towarów, tj. w lokalu lub poza nim (na wynos). Towary wydawane są klientowi przy ladzie, przy ladzie odbierana jest zapłata od klienta. W przypadku, gdy klient ma zamiar skonsumować poza lokalem, zamówione Towary są dodatkowo pakowane, tak aby klient mógł donieść bezpiecznie towar do miejsca konsumpcji. Przygotowanie towarów na wynos nie wyklucza możliwości ich konsumpcji w lokalu i odwrotnie, klient deklarujący chęć skonsumowana towaru w lokalu może wynieść go poza lokal i skonsumować w innym miejscu.

Personel Wnioskodawcy nie donosi gotowego zamówienia do stolika, przy którym oczekuje klient. W lokalu nie ma obsługi kelnerskiej, nie udostępnia się sztućców i innych naczyń szklanych, w miejscu konsumpcji nie ma żadnych cech typowego lokalu restauracyjnego, nie ma atmosfery typowej dla restauracji (np. obrus, wystrój, przyprawy na stole), brak zastawy stołowej. Lokal nie jest restauracją, a otwartą przestrzenią w Centrum Handlowym, dostępną dla wszystkich. Mogą tu przebywać również osoby niebędące klientami Wnioskodawcy. W przypadku, gdy klient spożywa Towary w lokalu każdorazowo zobowiązany jest sprzątnąć po sobie zajęty do konsumpcji stół. W tym celu przy odbiorze towaru z przeznaczeniem do konsumpcji w lokalu, klientowi wydawana jest od razu plastikowa taca, aby używany przez niego stolik został utrzymany w czystości.

Elementem transakcji jest dostawa gotowych do spożycia towarów takich, jak m.in. pizza, świeże sałatki, makarony, kotlety wieprzowe i drobiowe, sok, etc.

Biorąc pod uwagę zasady określone w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach (interpretacjach i innych) Wnioskodawca dokonuje czynności zakwalifikowanych i należących do grupy: PKWiU ex 10.85.1 „Gotowe posiłki i dania z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”, a także:

10.85.11.0 „Gotowe posiłki i dania na bazie mięsa, podrobów i krwi”,
10.85.14.0 „Gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych” - Makarony (dotyczy np. makaron, w tym makaron typu canneloni, w tym makaron typu lasagne)
10.32.12.0 - Sok pomarańczowy
10.32.13.0 – Sok grejfrutowy,
10.71.12.0 – Wyroby ciastkarskie i ciastka świeże
10.85.19.0 „Pozostałe gotowe posiłki i dania”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż Towarów z przeznaczeniem do konsumpcji w lokalu Wnioskodawcy lub na wynos stanowi dostawę dla celów VAT?
Czy sprzedaż Towarów wraz z dowozem dla klienta stanowi dostawę towarów dla celów VAT?
Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest pozytywna, czy sprzedaż Produktów z przeznaczeniem do konsumpcji, w lokalu lub na wynos podlega opodatkowaniu 5% stawką VAT zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy o VAT w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy o VAT?
Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 2 jest pozytywna, czy sprzedaż Produktów z dowozem podlega opodatkowaniu 5% stawką VAT zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy o VAT?
Czy w przypadku sprzedaży Towarów opodatkowanych obniżoną stawką VAT wraz z ich dowozem do klienta, koszty transportu powinny być włączone do podstawy opodatkowania ich dostawy i podlegać opodatkowaniu analogiczną stawką VAT jak dostawa Towarów?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Towarów z przeznaczeniem do konsumpcji w lokalu Wnioskodawcy lub na wynos stanowi dostawę towarów dla celów VAT.
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Towarów wraz z dowozem do klienta stanowi dostawę towarów dla celów VAT.
Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest pozytywna to sprzedaż Produktów z przeznaczeniem do konsumpcji podlega opodatkowaniu 5% stawką VAT zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy o VAT w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy o VAT.
Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli odpowiedź na pytanie nr 2 jest pozytywna to sprzedaż Produktów z dowozem podlega opodatkowaniu 5% stawką VAT zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy o VAT w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy o VAT.
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży Towarów opodatkowanych obniżoną stawką VAT wraz z ich dowozem do klienta, koszty transportu powinny być włączone do podstawy opodatkowania ich dostawy i podlegać opodatkowaniu analogiczną stawką VAT jak dostawa Towarów.

W świetle obowiązującego zdarzenia przyszłego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - według art. 2 pkt 6 ustawy - należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 5a ustawy o podatku od towarów i usług towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2017 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Niniejsza klasyfikacja stosowana jest na potrzeby podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 42 ww. załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług wskazane zostały, sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 10.85.1, „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy o VAT przez PKWiU ex rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług;

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Ponadto, zgodnie z pkt 1 objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Jak wynika z art. 41 ust. 2a ustawy o VAT dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W poz. 28 załącznika nr 10 do tej ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%”, wymienione zostały sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 10.85.1 - „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”.

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, że symbol „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Dodatkowo należy wskazać, że na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719 z późn. zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 7 ww. załącznika do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
napojów bezalkoholowych gazowanych,
wód mineralnych,
innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi sprzedaż towarów jak: makarony, pizza, świeże sałatki, lasagne, canelloni, kotlety wieprzowe i drobiowe, ciastka i napoje. Towary sprzedawane przez Wnioskodawcę dzielą się na produkty przygotowywane na miejscu,

tj. makarony, sałatki, pizza, lasagne, cannelloni, kotlety wieprzowe i drobiowe (Produkty) oraz towary kupowane od osób trzecich i odsprzedawane w stanie nieprzetworzonym (Towary nabyte). Wnioskodawca sprzedaje towary osobno lub w zestawach, wręcza klientowi w postaci, w której nadają się do bezpośredniego spożycia.

Wnioskodawca oferuje dwa różne sposoby składania zamówień na Towary:

złożenie zamówienia osobiście w lokalu Wnioskodawcy – odbiór Towaru przez klienta odbywa się w lokalu Wnioskodawcy,

złożenie zamówienia telefonicznie – odbiór Towarów przez klienta odbywa się w lokalu lub z dowozem do klienta.

Wnioskodawca prowadzi działalność w centrum handlowym przy powierzchni typu „food court” (lokal). Klient składa zamówienie stojąc przy ladzie. Po przygotowaniu zamówienia klient proszony jest o zadeklarowanie miejsca skonsumowania towarów, tj. w lokalu lub poza nim (na wynos). Wnioskodawca wydaje Towary klientowi przy ladzie i odbierając jednocześnie od niego zapłatę. W przypadku zadeklarowania chęci konsumpcji poza lokalem, zamówione Towary są dodatkowo pakowane, tak aby mógł on bezpiecznie przenieść towary do miejsca konsumpcji. W przypadku odbioru Towarów osobiście, klient oczekuje na swoje zamówienie stojąc przy ladzie. Personel Wnioskodawcy nie donosi gotowego zamówienia do stolika, w którym oczekuje klient. Lokal Wnioskodawcy oferuje podstawowe wyposażenie, tj. stolik, krzesła – w lokalu nie ma obsługi kelnerskiej, nie udostępnia się metalowych sztućców, naczyń szklanych bądź ceramicznych, które mógłby stanowić zastawę stołową. Lokal Wnioskodawcy nie cechuje się właściwym wystrojem dla typowych lokali restauracyjnych, które mają za zadanie stworzyć właściwą atmosferę (np. na stolikach brak obrusów czy zestawu przypraw). Oprócz osób spożywających Towary w lokalu mogą znajdować się osoby, które nie są klientami Wnioskodawcy. Lokal ma charakter otwarty, a wchodzące osoby nie podlegają selekcji z punktu widzenia chęci dokonania zakupu towarów od Wnioskodawcy. W przypadku, gdy klient spożywa Towary w lokalu każdorazowo oczekuje się od niego uprzątnięcia zajmowanego stolika, przy odbiorze towaru klientowi wydaje się tacę plastikową mając na celu utrzymanie stolika w czystości. W lokalu klient nie ma do dyspozycji szatni czy palarni. W lokalach typu food court klient może skorzystać z toalet, szatni znajdujących się w częściach wspólnych centrów handlowych.

Klient ma możliwość wyboru towarów wyłącznie ze standardowej listy Towarów oferowanych przez Wnioskodawcę. Identyczny jest również sposób przygotowania Produktów.

Wnioskodawca dokonuje czynności zakwalifikowanych i należących do grupy: PKWiU ex 10.85.1 „Gotowe posiłki i dania z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”, a także:

10.85.11.0 „Gotowe posiłki i dania na bazie mięsa, podrobów i krwi”,
10.85.14.0 „Gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych” - Makarony (dotyczy np. makaron, w tym makaron typu canneloni, w tym makaron typu lasagne)
10.32.12.0 - Sok pomarańczowy
10.32.13.0 – Sok grejfrutowy,
10.71.12.0 – Wyroby ciastkarskie i ciastka świeże
10.85.19.0 „Pozostałe gotowe posiłki i dania”

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania sprzedaży Towarów z przeznaczeniem do konsumpcji w lokalu Wnioskodawcy lub na wynos dla klienta za dostawę towarów dla celów VAT.

Należy zauważyć, że w świetle obu wyżej wskazanych pozycji załączników (do ustawy i rozporządzenia), które umożliwiają zastosowanie obniżonej stawki podatku od towarów i usług powołano symbole klasyfikacji statystycznej. Tak więc określenie zakresu towarów i usług objętego tymi pozycjami powinno odbywać się przy zastosowaniu PKWiU.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z pkt 5.1.5 zasad metodycznych PKWiU każdy produkt (wyrób, usługa), powinien być zaliczony wyłącznie do jednego rodzaju działalności gospodarczej, określonego w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. (Dz. U. Nr 251, poz. 1885 z późn. zm.).

Analiza zakresu przedmiotowego objętego ww. pozycjami załączników wskazuje, że klasa PKWiU 10.85 - Gotowe posiłki i dania odnosi się do gotowych posiłków i dań i obejmuje produkcję gotowych (tj. przygotowanych, przyprawionych i ugotowanych) posiłków i dań, składających się co najmniej z dwóch różnych składników (z wyłączeniem przypraw itp.), mrożonych, w puszkach, słoikach, pakowanych próżniowo lub przy pomocy innych technologii opakowań ze zmodyfikowaną atmosferą, które zwykle są pakowane i etykietowane z przeznaczeniem na sprzedaż.

Z kolei, zgodnie z wyjaśnieniami do sekcji I, w której mieszczą się usługi gastronomiczne (dział 56) - Usługi związane z wyżywieniem - dział ten obejmuje: usługi gastronomiczne, usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering), usługi stołówkowe oraz usługi przygotowywania i podawania napojów. Zatem działalność ta związana jest z zapewnianiem wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji. Przy czym, nie jest tu istotny rodzaj obiektu serwującego posiłki, ale fakt, że są one przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji.

Dla określenia prawidłowej stawki podatku VAT jaka ma zastosowanie przy sprzedaży posiłków i dań przez placówki gastronomiczne należy zatem dokonać prawidłowego zaklasyfikowania tej czynności wg PKWiU. Dla uznania czy dana czynność będzie zaliczona do klasy PKWiU 10.85 - Gotowe posiłki i dania, czy do działu PKWiU 56 - Usługi związane z wyżywieniem istotne jest, czy oferowane produkty są w pełni przyrządzone i serwowane jako posiłek gotowy do bezpośredniego spożycia, czy też nie są przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji – np. są zamrożone lub pakowane próżniowo i etykietowane z przeznaczeniem na sprzedaż. Fakt oferowania tych produktów osobno bądź w zestawach (np. kanapka mięsna, frytki razem z napojem, czy też tortilla, pieczone ziemniaki razem z napojem) nie ma wpływu na sposób zaklasyfikowania. Dla dokonania prawidłowej klasyfikacji wg PKWiU nie mają wpływu również czynniki takie jak to, czy:

punkty sprzedaży znajdują się w miejscu ogólnodostępnym,
w punktach sprzedaży znajdują się stoliki i krzesła,
dostępne są naczynia i sztućce,
produkty są przeznaczone do spożycia na miejscu czy na wynos, (np. pakowane w bibułki czy tekturowe pudełka),
w punktach sprzedaży są: toalety, szatnia, zainstalowana jest klimatyzacja, czy ogrzewanie.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy, na tle powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę Towarów z przeznaczeniem do konsumpcji w lokalu Wnioskodawcy lub na wynos stanowić będzie dostawę towarów. Z opisu sprawy wynika, że Towary (pizza, świeże sałatki, kanapki, makrony, dania mięsne) Wnioskodawca klasyfikuje do grupy PKWiU ex 10.85.1 „Gotowe posiłki i dania z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”, a także: 10.85.11.0 „Gotowe posiłki i dania na bazie mięsa, podrobów i krwi”, 10.85.14.0 „Gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych”. Skoro Wnioskodawca klasyfikuje ww. Towary w grupowaniu PKWiU 10.85.1, należy stwierdzić, że w tym przypadku mamy do czynienia z dostawą towarów z uwagi na to, że Towary te są wskazane w załączniku nr 10 do ustawy jako towary wymienione w „Wykazie towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%”. Podobnie Towary określone jako ciastka – PKWiU 10.71.12 oraz napoje – PKWiU 11.074.19.0.

Wobec powyższych twierdzeń należy uznać, że sprzedaż Towarów z przeznaczeniem do konsumpcji w lokalu Wnioskodawcy lub na wynos stanowić będzie dostawę towarów dla celów VAT, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika również, że klient ma możliwość zakupu Towarów wraz z jego dowozem.

W tym miejscu w pierwszej kolejności należy zauważyć, że w przypadku, gdy transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, celem określenia, po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też o świadczenie złożone (kompleksowe).

Aby stwierdzić, czy dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno ono składać się z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie takiego rodzaju składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast za pomocniczą należy uznać taką czynność, jeśli nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność lub świadczenie traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne, które zarazem nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego.

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (sprawa C-572/07, C-349/96, C-111/05), w przypadku czynności powiązanych ekonomicznie i funkcjonalnie ze sobą w taki sposób, że stanowią jedno świadczenie z gospodarczego i ekonomicznego punktu widzenia, wskazane jest ich traktowanie jako jednej nierozłącznej całości także dla celów opodatkowania VAT. Jeżeli kilka świadczeń dokonywanych przez podatnika na rzecz klienta jest ze sobą tak ściśle związane, że tworzy obiektywnie jedno świadczenie z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia, to nie należy dla celów podatkowych sztucznie dzielić takiego świadczenia.

W niniejszej sprawie w stosunku do sprzedaży Towarów z dowozem, spełnione są łącznie obydwie przesłanki, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tj. przedmiotem transakcji są towary (rzeczy) oraz dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

I tak, przy kwalifikacji transakcji z punktu widzenia VAT należy wziąć pod uwagę całokształt transakcji i zidentyfikować element dominujący danego świadczenia. W tym kontekście elementem dominującym w przypadku sprzedaży Towarów wraz z dowozem do klienta będzie dostawa Towaru. W przypadku zamówienia Towarów z dowozem klienci oczekują od Wnioskodawcy otrzymania gotowego Towaru pod konkretny adres, do miejsca wskazanego przez klienta w zamówieniu. Klient Wnioskodawcy zainteresowany jest wyłącznie Towarem i nie oczekuje od Wnioskodawcy jakichkolwiek usług wspomagających. Zatem w przedmiotowej sprawie dowóz będzie wyłącznie elementem wspomagającym dostawę Towarów. Umożliwia on wykonanie czynności w związku z dostarczeniem Towarów do miejsca wskazanego przez klienta. Dowóz Towarów nie zmienia charakteru realizowanych dostaw, gdyż celem transakcji wciąż pozostaje dostarczenie klientowi zamówienia i zaspokojenie jego potrzeb w postaci zakupu Towaru. Wobec tego, w analizowanej sprawie dowóz Towarów jest świadczeniem wyłącznie pomocniczym w stosunku do dostawy Towarów. W niniejszych okolicznościach klient nie zakupiłby samych usług dowozu Towarów, gdyby nie zakupił u Wnioskodawcy Towarów mających być przedmiotem takiego transportu.

W konsekwencji należy stwierdzić, że sprzedaż Towarów wraz z dowozem do klienta stanowić będzie dostawę towarów dla celów VAT, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia, czy sprzedaż Produktów z dowozem podlega opodatkowaniu 5% stawką VAT zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy o VAT.

Mając na uwadze powołane wcześniej przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do będącej przedmiotem zapytania dostawy Produktów (makarony, sałatki, pizza, lasagne, cannelloni, kotlety wieprzowe i drobiowe), które Wnioskodawca zakwalifikował według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do grupowania PKWiU 10.85.1, 10.85.11.0, 10.85.14.0 i – jak wskazał Wnioskodawca - żaden z Towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę nie będzie zawierał alkoholu powyżej 1,2% składu, to do sprzedaży Produktów zastosowanie będzie miała stawka podatku VAT w wysokości 5%, na mocy art. 41 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do tej ustawy.

Również dostawa ww. Produktów wraz z ich dowozem będzie opodatkowana stawką w wysokości 5%.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w przypadku sprzedaży Towarów opodatkowanych obniżoną stawką VAT wraz z ich dowozem do klienta, koszty transportu powinny być włączone do podstawy opodatkowania ich dostawy i podlegać opodatkowaniu analogiczną stawką VAT jak dostawa Towarów.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 6 pkt 2 ww. ustawy podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Literalna wykładnia powyższych przepisów nakazuje, aby koszty transportu towarów zostały włączone do podstawy opodatkowania dostawy towarów, jeżeli koszty te są pobierane przez dokonującego dostawę od nabywcy.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że Klient ma możliwość zakupu Towarów wraz z jego dowozem. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą włączenia do podstawy opodatkowania kosztów transportu Towarów otrzymanych w związku ze sprzedażą Towarów wraz z ich dowozem i opodatkowania kosztów dowozu Towarów stawką podatku VAT analogiczną jak dostawa Towarów.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę od klienta w przypadku sprzedaży Towarów wraz z ich dowozem obejmuje Towar oraz usługę dowozu. Zatem dostawa Towarów z dowozem dokonywana przez Wnioskodawcę wypełnia przesłankę art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT. Oznacza to, że podstawa opodatkowania takiej dostawy Towarów deklarowana przez Wnioskodawcę powinna obejmować również koszty transportu (dowozu) Towarów. Wobec tego, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przypadku sprzedaży Towarów opodatkowanych obniżoną stawką podatku VAT wraz z ich dowozem do klienta, koszty transportu Towarów powinny być włączone do podstawy opodatkowania ich dostawy i podlegać opodatkowaniu analogiczną stawką podatku VAT, jak dostawa Towarów.

Tym samym całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Końcowo Organ zauważa, że zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta (usługodawcy) tego produktu. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi. Zatem interpretację indywidualną wydano na podstawie wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniami w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności stawki podatku VAT dla dostawy pozostałych Towarów, tj. ciastek i napoi.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin