Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.622.2016.2.PM
z 26 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2016 r. (złożonego osobiście dnia 13 lipca 2016 r.), uzupełniony pismem z dnia 30 sierpnia 2016 r. (data wpływu 5 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu dokonania darowizny Znaku Towarowego oraz Technologii na rzecz spółki komandytowej (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), pismem z dnia 19 sierpnia 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.622.2016.1.PM (doręczonym w dniu 23 sierpnia 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 5 września 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 30 sierpnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania w Polsce. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności Wnioskodawca dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wytworzył znak towarowy, którego wzór graficzny stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej również: „Znak Towarowy”). Znak ten został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie został zarejestrowany i nie został do tej pory wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych dla celów podatkowych. Niewykluczone, że w przyszłości Wnioskodawca złoży wniosek o rejestrację wspólnotowego prawa ochronnego do ww. Znaku Towarowego do Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) lub wniosek o rejestrację prawa ochronnego do ww. Znaku Towarowego do polskiego Urzędu Patentowego.

Wnioskodawca zamierza także stać się w przyszłości właścicielem know-how, tj. technologii w postaci metodyki otrzymywania związków naturalnych z tkanek zwierzęcych oraz analizy przebiegu ich produkcji wraz z prawami autorskimi do dokumentacji (dalej zwanymi: „Technologią”) stanowiącymi wartości niematerialne i prawne.

Wnioskodawca planuje przystąpienie do spółki osobowej, w ramach której będzie prowadził odrębną działalność gospodarczą. Po utworzeniu spółki osobowej, Wnioskodawca planuje przekazać w drodze darowizny, na rzecz tej spółki przysługujące mu prawa autorskie do Znaku Towarowego oraz prawa do Technologii. Przekazanie Znaku Towarowego oraz Technologii będzie darowizną w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Znak Towarowy oraz Technologia będą używane w spółce osobowej na cele prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, a przewidywany okres ich używania będzie dłuższy niż 1 rok. Wartość początkowa każdej wartości niematerialnej i prawnej w postaci praw autorskich do Znaku Towarowego i Technologii nabytych w drodze umowy darowizny przez spółkę zostanie ustalona wedle wartości rynkowej z dnia dokonania darowizny, na podstawie wyceny sporządzonej przez biegłego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że forma prawna spółki osobowej, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem nie jest jeszcze znana, ale będzie to jedna z dwóch następujących form: albo spółka komandytowa, albo spółka jawna. Jeśli będzie to spółka komandytowa to Wnioskodawca będzie komandytariuszem, jeśli spółka jawna, to Wnioskodawca będzie po prostu wspólnikiem. Spółka będzie miała siedzibę w Polsce. Umowa darowizny Technologii i Znaku Towarowego zostanie zawarta w formie aktu notarialnego. Przedmiot darowizny (Znak Towarowy i Technologia) zostanie wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez spółkę osobową. Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nabyty w drodze darowizny niezarejestrowany Znak Towarowy, którego warstwa graficzna stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych będzie zaliczany do wartości niematerialnych określonych w art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, natomiast prawo do Technologii – będzie zaliczone do wartości niematerialnych określonych w art. 22b ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how). Forma opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w spółce osobowej to podatek liniowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opisana w stanie faktycznym darowizna Znaku Towarowego oraz Technologii będzie podlegała przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, zatem czy wobec Wnioskodawcy jako wspólnika spółki osobowej powstanie jakikolwiek przychód podatkowy w związku z dokonaniem przez Niego darowizny na rzecz spółki osobowej, w której będzie On wspólnikiem?
2. Czy Wnioskodawca, jako wspólnik spółki osobowej będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych w postaci praw autorskich do Znaku Towarowego oraz Technologii nabytych w drodze umowy darowizny przez spółkę osobową i zaliczania ich do kosztów podatkowych stosownie do posiadanych udziałów w zyskach tej spółki i czy po ewentualnej rejestracji Znaku Towarowego w trakcie amortyzacji będzie mógł dalej go amortyzować jako prawo autorskie?
3. W jaki sposób należy ustalić wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci praw autorskich do Znaku Towarowego oraz Technologii nabytych w drodze umowy darowizny przez spółkę osobową?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, natomiast w zakresie pytania nr 2 i 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec Niego nie powstanie jakikolwiek przychód podatkowy w związku z dokonaniem darowizny wartości niematerialnych i prawnych w postaci niezarejestrowanego Znaku Towarowego stanowiącego utwór w rozumieniu prawa autorskiego oraz Technologii na rzecz spółki osobowej, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem. Wartość darowizny będzie przychodem (w stosunku do posiadanych udziałów w zyskach spółki osobowej) jedynie dla tych wspólników, którym nie przysługiwało prawo do darowanego w ten sposób Znaku Towarowego oraz Technologii.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT), przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny. Ponadto, stosownie do art. 3 pkt 2 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Jak wynika z ww. postanowień, przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn stosuje się wyłącznie do darowizn dokonanych na rzecz osób fizycznych i których przedmiotem nie są prawa autorskie lub prawa własności przemysłowej. Darowizny dokonane na rzecz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, tj. np. spółek osobowych nie podlegają temu podatkowi a zatem darowizny te powinny być rozpatrywane pod kątem przepisów ustaw o podatkach dochodowych właściwych dla danej spółki. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zamierza przekazać w formie darowizny spółce osobowej, w której będzie wspólnikiem, prawa autorskie do Znaku Towarowego oraz Technologii.

W konsekwencji, przekazanie przez Wnioskodawcę w drodze darowizny Znaku Towarowego oraz Technologii nie będzie wywoływało u Niego skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy – jako wspólnika spółki osobowej – przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na gruncie podatku dochodowego spółka osobowa nie ma podmiotowości, jest spółką transparentną podatkowo, a jej przychody podlegają opodatkowaniu bezpośrednio u jej wspólników. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125. Przychodami podatkowymi są zatem m.in. otrzymane w formie darowizny rzeczy bądź prawa majątkowe. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zamierza przekazać w formie darowizny spółce osobowej, w której będzie on wspólnikiem, prawa autorskie do Znaku Towarowego oraz prawa do Technologii. Ewentualny przychód z tytułu przedmiotowej darowizny na rzecz spółki osobowej, opodatkowany byłby u jej wspólników, w tym m.in. u Wnioskodawcy. Aby nieodpłatne świadczenie stanowiło przychód do opodatkowania, musi być ono otrzymane przez podatnika. Nie można otrzymać świadczenia „od samego siebie”, a w takiej sytuacji znajduje się wspólnik, który przenosi na spółkę osobową w formie darowizny prawa do Znaku Towarowego czy Technologii. Tym samym, przychód z nieodpłatnych świadczeń powstanie jedynie u wspólników, którzy faktycznie otrzymają świadczenie. W przypadku wspólnika, który przekaże w formie darowizny prawa do Znaku Towarowego czy Technologii, przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń nie powstanie.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie, według Wnioskodawcy, w licznych interpretacjach organów podatkowych, przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 stycznia 2016 r., nr ITPB1/4511-981/15-5/PSZ,
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 kwietnia 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.189.2016.1.JZ,
  

• interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 listopada 2013 r., nr ILPB1/415-895/13-4/AA, z dnia 29 lipca 2014 r., nr ILPB1/415-490/14-2/AG oraz z dnia 2 marca 2015 r., nr ILPB1/415-1405/14-4/AN.
  
  

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy w związku z ewentualną darowizną przez Niego Znaku Towarowego (praw autorskich do Znaku Towarowego stanowiącego utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych) oraz praw do Technologii do spółki, w której będzie wspólnikiem, wobec Niego nie powstanie jakikolwiek przychód podatkowy. Wartość darowizny będzie przychodem jedynie dla tych wspólników, którym nie przysługiwało prawo do znaków towarowych zgodnie z przysługującym im udziałem w zyskach obdarowanej spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy poinformować, że na dzień wydania niniejszej interpretacji obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r., poz. 86, z późn. zm.).

Ponadto należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jednocześnie należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych wspólników spółki osobowej.

Tutejszy Organ podatkowy wskazuje również, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.