Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-561/16-3/RM
z 26 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportu w postaci Znaku Towarowego i określenia podstawy opodatkowania dla ww. czynności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportu w postaci Znaku Towarowego i określenia podstawy opodatkowania dla ww. czynności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki F. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością („Spółka”).

Dodatkowo Wnioskodawczyni jest wspólnikiem w spółce cywilnej P. S.C.

Poza prowadzeniem działalności gospodarczej w formie ww. Spółki Cywilnej Wnioskodawczyni od czerwca 2016 roku prowadzi indywidualną działalność gospodarczą.

Dodatkowo Wnioskodawczyni jest właścicielem autorskiego prawa majątkowego i jest wyłącznie uprawniona do używania w obrocie gospodarczym graficznego znaku towarowego, wpisanego do rejestru znaków towarowych, prowadzonego przez Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej, do którego uzyskała prawo wyłączne („Znak Towarowy”). Znak Towarowy nie wchodzi do majątku wspólnego ww. spółki cywilnej.

Wnioskodawczyni w celu skonsolidowania wszystkich swoich przedsięwzięć w jednym podmiocie zamierza wnieść Znak Towarowy do Spółki jako wkład niepieniężny, w zamian za co obejmie udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. Nadwyżka wartości Znaku Towarowego ponad wartość nominalną objętych udziałów zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki.

W przypadku, gdy transakcja ta będzie podlegała podatkowi od towarów i usług Spółka zapłaci na rzecz Wnioskodawczyni kwotę podatku VAT naliczoną od podstawy opodatkowania, tj. od wartości nominalnej objętych udziałów w Spółce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do Spółki w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego przez Wnioskodawczynię jako pokrycie nowo utworzonych udziałów objętych w kapitale zakładowym Spółki będzie podlegało podatkowi od towarów i usług?
2. W przypadku, gdy wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do Spółki w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego jako pokrycie nowo utworzonych udziałów objętych w kapitale zakładowym Spółki będzie podlegało podatkowi od towarów i usług, co będzie podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług?
   
   

Stanowisko Wnioskodawczyni:

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do Spółki w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego (Znaku Towarowego), spełnia definicję odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, a tym samym czynność ta stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, czynność ta uznawana będzie za sprzedaż, ponieważ odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziału). Z tytułu przedmiotowej transakcji Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zarejestrowania się na VAT (o ile na dzień wniesienia nie będzie zarejestrowana), wystawienia faktury i rozliczenia podatku VAT z tytułu wniesienia aportu do Spółki.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy VAT podstawę opodatkowania w powyższej transakcji będzie stanowić wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawczyni otrzyma z tytułu tej transakcji pomniejszona o kwotę podatku VAT, tj. wartość nominalna otrzymanych udziałów, do której zostanie doliczony na fakturze podatek VAT, który zostanie zapłacony przez Spółkę na rzecz Wnioskodawczyni.

Powyższe potwierdza orzecznictwo (wydane na gruncie art. 29 ustawy o VAT ale zachowującego aktualność pod rządami art. 29a ustawy o VAT), tj. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 marca 2014 r. sygn. akt I FPS 6/13. NSA rozpatrując sprawę w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2014 r. odmówił podjęcia uchwały na pytanie: „Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2009 r., w przypadku dokonania czynności powodującej powstanie obowiązku podatkowego na gruncie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), polegającej na wniesieniu do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wkładu niepieniężnego, niestanowiącego przedsiębiorstwa lub jego - zorganizowanej części, podstawą opodatkowania tego aportu będzie suma nominalnej wartości udziałów stanowiąca kwotę należną w rozumieniu art. 29 ust. 1 tej ustawy, czy też wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, stosownie do art. 29 ust. 9 tej ustawy?”. NSA stwierdził jednak, że „w świetle dotychczasowych rozważań, stosując wykładnię prounijną, należało przyjąć, że do określenia podstawy opodatkowania z tytułu wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego (aportu) zastosowanie znajdzie art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. suma wartości nominalnej udziałów stanowiąca kwotę należną. A zatem interpretacja przepisów przyjęta w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 sierpnia 2012 r., sygn. akt I FSK 1405/11, jest bardziej uzasadniona, gdyż jest zgodna z prawem Unii Europejskiej”.

Analogiczne stanowisko zajął NSA w wyroku z dnia 3 lipca 2014 r. sygn. akt I FSK 225/13. NSA wskazał, że „trzeba mieć na względzie wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 7 listopada 2013 r., C-249/12 (PP 2013, nr 12, s. 51), w którym wskazano, że dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - dalej dyrektywa 2006/112, a w szczególności jej art. 73 i 78, należy interpretować w ten sposób, że jeżeli cena towaru została ustalona przez strony bez żadnej wzmianki dotyczącej podatku od wartości dodanej, a dostawcą tego towaru jest osoba zobowiązana z tytułu należnego podatku od wartości dodanej w związku z czynnością podlegającą opodatkowaniu, ustalona cena, w przypadku gdy dostawca nie może odzyskać od nabywcy podatku od wartości dodanej, którego żąda organ podatkowy, powinna być uznana za cenę obejmującą już podatek od wartości dodanej”. Dalej NSA stwierdził, że „w tym kontekście należy się zgodzić z poglądem wyrażonym w piśmiennictwie przedmiotu, że tezy powyższego wyroku Trybunału Sprawiedliwości pozwalają spojrzeć na zagadnienie podstawy opodatkowania z tytułu aportu dwojako. W sytuacji, gdy strony postanowią w umowie, że w zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego wspólnik obejmie udziały w spółce o określonej wartości, którą podwyższa się o wartość podatku należnego wspólnikowi od spółki. Podstawą opodatkowania będzie wówczas wartość udziałów odpowiadająca wartości netto aportu (bez VAT), a spółka do której wniesiono aport jest obowiązana zapłacić wspólnikowi kwotę należnego podatku. W przeciwnym razie suma wartości nominalnej udziałów stanowi kwotę brutto”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług, mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 ustawy (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 ustawy (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

Z odpłatnością za dane świadczenie mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

1. istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami;
2. wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu;
3. związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.
   
   

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, zawartej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów lub akcji).

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a 30c, art. 32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. Stosownie do ww. przepisu, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Przepis ten dotyczy kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Z kolei w art. 29a ust. 7 ustawy zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki F. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością („Spółka”) oraz wspólnikiem w spółce cywilnej P. S.C. Ponadto, poza prowadzeniem działalności gospodarczej w formie ww. Spółki Cywilnej Wnioskodawczyni od czerwca 2016 roku prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni jest właścicielem autorskiego prawa majątkowego i jest wyłącznie uprawniona do używania w obrocie gospodarczym graficznego znaku towarowego, wpisanego do rejestru znaków towarowych, prowadzonego przez Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej, do którego uzyskała prawo wyłączne o numerze 264920 („Znak Towarowy”). Znak Towarowy nie wchodzi do majątku wspólnego spółki cywilnej P. S.C. , której Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem. W celu skonsolidowania wszystkich swoich przedsięwzięć w jednym podmiocie Wnioskodawczyni zamierza wnieść przedmiotowy Znak Towarowy jako wkład niepieniężny do spółki F. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w zamian za co obejmie udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. Wnioskodawczyni wskazała ponadto, że w przypadku, gdy transakcja ta będzie podlegała podatkowi od towarów i usług Spółka zapłaci na jej rzecz kwotę podatku VAT naliczoną od podstawy opodatkowania, tj. od wartości nominalnej objętych udziałów w Spółce. Nadwyżka wartości Znaku Towarowego ponad wartość nominalną objętych udziałów zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii, czy wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do Spółki w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego na pokrycie nowo utworzonych udziałów objętych w kapitale zakładowym Spółki będzie podlegało podatkowi od towarów i usług.

W świetle wskazanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci Znaku Towarowego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spełnia definicję odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, ponieważ czynność ta prowadzi do przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych na rzecz otrzymującego aport w zamian za objęte udziały, a tym samym czynność ta stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji, czynność ta uznawana jest za sprzedaż, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, ponieważ odbywa się za wynagrodzeniem - wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy przeniesieniem praw do wartości niematerialnych i prawnych (świadczeniem usługi) a otrzymanym w formie udziałów wynagrodzeniem.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym wniesienie aportu w postaci Znaku Towarowego na pokrycie nowo utworzonych udziałów w kapitale zakładowym Spółki będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i w konsekwencji będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 ustawy o VAT należy uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą również kwestii ustalenia podstawy opodatkowania dla planowanej czynności wniesienia aportu w postaci Znaku Towarowego do Spółki.

Odnosząc się do ww. wątpliwości Wnioskodawczyni, należy wskazać, że zgodnie z cyt. wyżej art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, przy czym, na podstawie art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT. Zatem podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci Znaku Towarowego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za objęcie udziałów będzie, w myśl powołanych powyżej przepisów, wszystko co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawczyni otrzyma od Spółki z tytułu dokonania przedmiotowego aportu, pomniejszone o kwotę podatku VAT. Z opisu sprawy wynika, że rozliczenie czynności wniesienia wkładu niepieniężnego ustalone zostało przez Strony w ten sposób, że w zamian za wniesiony aport, Wnioskodawczyni otrzyma udziały w podwyższonym kapitale zakładowym oraz kwotę podatku VAT naliczonego od podstawy opodatkowania, tj. wartości nominalnej objętych udziałów w Spółce. Zatem przyjąć należy, że dla omawianej transakcji została określona cena obejmująca łącznie wartość nominalną udziałów i należny podatek VAT. W związku z powyższym podstawa opodatkowania dla czynności wniesienia przez Wnioskodawczynię Znaku Towarowego w drodze aportu do Spółki w zamian za jej udziały – zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 tej ustawy – powinna zostać ustalona jako suma wartości nominalnej objętych udziałów oraz kwoty otrzymanej od Spółki w formie pieniężnej odpowiadającej kwocie podatku VAT, którą Spółka będzie zobowiązana zapłacić na rzecz Wnioskodawczyni i pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT. Jednocześnie wskazać należy, że na podstawę opodatkowania nie będzie składać się kwota przekazana na kapitał zapasowy, bowiem w zamian za to świadczenie Wnioskodawczyni nie otrzyma żadnego świadczenia zwrotnego/przysporzenia majątkowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w powyższym zakresie (pytanie 2) należało uznać za prawidłowe.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawczyni. Inne przedstawione przez Wnioskodawczynię kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności obowiązku rejestracji, wystawienia faktury i rozliczenia podatku VAT z tytułu wniesienia aportu do Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U z 2016 r. poz. 846). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.