2016.08.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-443/16-2/IG
z 31 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 17 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za zbycie przedsiębiorstwa bądź zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za zbycie przedsiębiorstwa bądź zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej Wnioskodawca) jest spółką prawa polskiego. Celem jej utworzenia jest wybudowanie pawilonu handlowego a następnie najem lokali handlowych zlokalizowanych w tym pawilonie. Pawilon handlowy zostanie wybudowany i oddany do użytkowania w terminie do czerwca 2017 roku. Wnioskodawca będzie uzyskiwał przychody z najmu przedmiotowego pawilonu handlowego od lipca 2017 roku a następnie po kilku miesiącach działania Wnioskodawca zamierza sprzedać powyższą nieruchomość. Kupującym będzie spółka prawa polskiego lub osoba fizyczna lub podmiot zagraniczny (Kupujący). Wnioskodawca nabył prawo własności gruntu, na którym zbudowany zostanie pawilon handlowy od osoby prawnej w ramach jednej transakcji kupna na podstawie zawartej umowy przedwstępnej i następnie umowy ostatecznej. Umowa ostateczna została zawarta w kwietniu 2016 roku. Budowa pawilonu handlowego nastąpi w części ze środków własnych Wnioskodawcy a w części zostanie sfinansowana długoterminowymi pożyczką i kredytem bankowym. Bank ustanowi zabezpieczenia tego kredytu na majątku Wnioskodawcy, m.in. zabezpieczeniem będzie hipoteka na Nieruchomości. Obecnie Nieruchomość nie została przez Wnioskodawcę w żaden sposób wyodrębniona w ramach prowadzonej przez niego działalności (organizacyjnie, finansowo, księgowo, czy gospodarczo), lecz na dzień złożenia niniejszego wniosku jedyne składniki majątkowe będące w posiadaniu Wnioskodawcy związane są z Nieruchomością. Wnioskodawca jednak zamierza nabyć w przyszłości inne nieruchomości o podobnym charakterze lub też rozważa możliwość aby zrealizować projekty inwestycyjne o podobnym charakterze. Planowana przez Wnioskodawcę i Kupującego transakcja sprzedaży obejmie Nieruchomość (własność gruntu oraz własność budynku pawilonu handlowego) w stanie wolnym od obciążeń. Wszelkie ograniczone prawa rzeczowe oraz roszczenia obciążające Nieruchomość będą zaspokojone bezpośrednio z ceny zakupu, w szczególności zaś z ceny zakupu zostanie spłacona pozostała część długoterminowego kredytu bankowego. Należy podkreślić, że nie jest intencją Wnioskodawcy, ani Kupującego, zbycie/nabycie całego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W ramach planowanej transakcji zostaną przeniesione na Kupującego:

prawa wynikające z zawartych umów najmu, jednak takie przeniesienie wynika wprost z przepisów prawa, (przejście z mocy prawa zgodnie z art. 678 kodeksu cywilnego, który stanowi że w razie zbycia rzeczy najętej w czasie trwania najmu nabywca wstępuje w stosunek najmu na miejsce zbywcy; w związku z przejściem umów najmu na Kupującego przeniesione zostaną zabezpieczenia ustanowione przez najemców),
prawa do projektu budowlanego, co jest niezbędne w celu posiadania przez Kupującego planów Nieruchomości w celu prawidłowego administrowania i zarządzania; obowiązek taki wynika z przepisów prawa budowlanego,
prawa wynikające z gwarancji udzielonej przez generalnego wykonawcę.

W ramach transakcji - poza prawami i umowami wyraźnie wyżej wymienionymi, na Kupującego nie przejdą żadne inne prawa, aktywa ani zobowiązania Wnioskodawcy. Poza zakresem planowanej Umowy sprzedaży pozostanie szereg aktywów i pasywów przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, które nie zostaną literalnie wskazane w umowie sprzedaży, dotyczy to m.in. takich elementów niezbędnych dla funkcjonowania przedsiębiorstwa, jak:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo (nazwa Wnioskodawcy),
wierzytelności Wnioskodawcy (inne niż wynikające z umów najmu),
środki pieniężne i umowy rachunków bankowych,
zobowiązania Wnioskodawcy (inne niż wynikające z umów najmu),
prawa, roszczenia i zobowiązania wynikające z umów o świadczenie usług księgowych, umowy najmu siedziby Wnioskodawcy, umowy dotyczącej zarządzania Nieruchomością, umów dotyczących dostawy mediów do Nieruchomości, usług serwisowych dla Nieruchomości,
koncesje, licencje i zezwolenia,
wartości niematerialne składające się na wartość firmy, takie jak; know-how, reputacja firmy, tajemnice przedsiębiorstwa, ustalone procesy biznesowe, listy klientów, kontakty z instytucjami finansowymi,
księgi rachunkowe i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
zakład pracy Wnioskodawcy lub jakakolwiek jego część,
znak towarowy stanowiący oznaczenie indywidualizujące Nieruchomość,
zobowiązanie z tytułu kredytów zaciągniętych przez Wnioskodawcę na budowę Nieruchomości,
zobowiązania z tytułu pożyczek otrzymanych od innych jednostek.

W przedsiębiorstwie Wnioskodawcy Nieruchomość nie została i nie zostanie organizacyjnie wyodrębniona jako dział, wydział lub oddział. Na wyodrębnienie organizacyjne Nieruchomości nie wskazują i nie będą wskazywały żadne dokumenty wewnętrzne Wnioskodawcy. Nieruchomość nie została także wyodrębniona w ewidencji księgowej Wnioskodawcy. W Umowie sprzedaży strony wskażą, iż przedmiotem umowy nie jest przedsiębiorstwo Spółki lub jego zorganizowana część, a nabywca nie ponosi jakiejkolwiek odpowiedzialności z tytułu zobowiązań zbywcy wynikającej z art. 55(4) kodeksu cywilnego i art. 23¹ kodeksu pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie kwalifikowana jako transakcja zbycia przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży Nieruchomości nie będzie stanowić zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Dodatkowo, należy także wskazać, że intencją Wnioskodawcy jest zbycie wyłącznie Nieruchomości wraz z innymi składnikami majątku nierozerwalnie związanymi z Nieruchomością, zgodnie z zakresem zawartym w opisie zdarzenia przyszłego, natomiast księgi rachunkowe, umowy o dostawę mediów czy też środki pieniężne i tajemnice przedsiębiorstwa, itp. nie zostaną przeniesione do Nabywcy w ramach planowanej transakcji (wyjątek stanowią umowy najmu, jako że z mocy prawa zostają one przeniesione na Kupującego).

Przepisy ustawy o VAT oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia przedsiębiorstwa. Odniesienie do definicji tego pojęcia w prawie podatkowym można odnaleźć w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

W art. 4a pkt 3 omawianej ustawy wskazano wyraźnie, że przedsiębiorstwo oznacza przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów KC. W związku z czym należy odwołać się odpowiednio do przepisów KC i takie stanowisko potwierdza powszechnie praktyka organów podatkowych i sądów administracyjnych.

Zgodnie z art. 55¹ KC - Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
zobowiązania;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zastosowanie w przedmiotowym katalogu wyrażenia „w szczególności” powoduje, iż katalog ten jest katalogiem otwartym i stanowi przykładowe wymienienie elementów wchodzących w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu KC. Należy podkreślić, że nie każde działające w przestrzeni gospodarczej przedsiębiorstwo musi składać się ze wszystkich elementów, które zostały wymienione przez ustawodawcę w katalogu otwartym zawartym w art. 55¹ KC (część z tych elementów może bowiem nie istnieć). Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, jedynie w sytuacji gdy wszystkie wymienione w art. 55¹ KC elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), stanowiące zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, zostaną przekazane Nabywcy w ramach planowanej Transakcji, można mówić o zbyciu przedsiębiorstwa.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca zamierza sprzedać składniki majątkowe, obejmujące przede wszystkim Nieruchomość. Nie planuje natomiast sprzedać szeregu elementów składających się na przedsiębiorstwo takich jak m.in.: wierzytelności (z wyjątkiem tych wynikających z zawartych umów najmu), środki pieniężne i rachunki bankowe, tajemnice związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, księgi rachunkowe Wnioskodawcy. Elementem transakcji nie będą również zobowiązania Wnioskodawcy, w tym w szczególności elementem transakcji nie będzie długoterminowy kredyt bankowy i zaciągnięte pożyczki. Lista składników przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, które będą przedmiotem planowanej transakcji oraz tych, które nie będą objęte planowaną transakcją jest przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego.

Ponadto, na podstawie przepisu art. 678 KC, Kupujący wstąpi w stosunek najmu na miejsce Wnioskodawcy w odniesieniu do umów najmu, których stroną jest Wnioskodawca, a które związane są z Nieruchomością będącą przedmiotem sprzedaży. Tak więc, przeniesienie praw wynikających z umów najmu dokonuje się z mocy samego prawa, niezależenie od woli Wnioskodawcy. Nie podlegają jednak zbyciu zobowiązania Wnioskodawcy związane z umowami najmu.

W związku z powyższym, w zdarzeniu przyszłym wraz ze zbyciem Nieruchomości na Kupującego nie przejdą elementy przedsiębiorstwa wymienione w art. 55¹ KC.

Podsumowując, w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego zdaniem Wnioskodawcy, składniki majątku Wnioskodawcy będące przedmiotem planowanej transakcji, nie będą posiadały na dzień sprzedaży cech wymienionych w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz w art. 55¹ KC i tym samym, nie mieszczą się w pojęciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa czy też przedsiębiorstwa.

Zatem, w przedmiotowej sprawie przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania.

Czynność zbycia Nieruchomości będzie zatem stanowić odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zdefiniował „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem, aby można było uznać, że mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, muszą być łącznie spełnione następujące warunki:

zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) musi być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
o wyodrębnieniu finansowym może świadczyć nie tylko samodzielne sporządzanie bilansu przez oddział, ale każde wyodrębnienie, na podstawie którego można poznać sytuację finansową części przedsiębiorstwa, które będzie przedmiotem zbycia;
wyodrębnione składniki muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych;
po wyodrębnieniu część przedsiębiorstwa musi być niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym te zadania.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Podstawowym wymogiem jest wiec to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację w której przez odpowiednią ewidencje zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy natomiast rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest zatem dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego. Celem jej utworzenia jest wybudowanie pawilonu handlowego a następnie najem lokali handlowych zlokalizowanych w tym pawilonie. Pawilon handlowy zostanie wybudowany i oddany do użytkowania w terminie do czerwca 2017 roku. Wnioskodawca będzie uzyskiwał przychody z najmu przedmiotowego pawilonu handlowego od lipca 2017 roku a następnie po kilku miesiącach działania Wnioskodawca zamierza sprzedać powyższą nieruchomość. Kupującym będzie spółka prawa polskiego lub osoba fizyczna lub podmiot zagraniczny (Kupujący). Wnioskodawca nabył prawo własności gruntu, na którym zbudowany zostanie pawilon handlowy od osoby prawnej w ramach jednej transakcji kupna na podstawie zawartej umowy przedwstępnej i następnie umowy ostatecznej. Umowa ostateczna została zawarta w kwietniu 2016 roku. Budowa pawilonu handlowego nastąpi w części ze środków własnych Wnioskodawcy a w części zostanie sfinansowana długoterminowymi pożyczką i kredytem bankowym. Bank ustanowi zabezpieczenia tego kredytu na majątku Wnioskodawcy, m.in. zabezpieczeniem będzie hipoteka na Nieruchomości. Obecnie Nieruchomość nie została przez Wnioskodawcę w żaden sposób wyodrębniona w ramach prowadzonej przez niego działalności (organizacyjnie, finansowo, księgowo, czy gospodarczo), lecz na dzień złożenia niniejszego wniosku jedyne składniki majątkowe będące w posiadaniu Wnioskodawcy związane są z Nieruchomością. Wnioskodawca jednak zamierza nabyć w przyszłości inne nieruchomości o podobnym charakterze lub też rozważa możliwość aby zrealizować projekty inwestycyjne o podobnym charakterze. Planowana przez Wnioskodawcę i Kupującego transakcja sprzedaży obejmie Nieruchomość (własność gruntu oraz własność budynku pawilonu handlowego) w stanie wolnym od obciążeń. Wszelkie ograniczone prawa rzeczowe oraz roszczenia obciążające Nieruchomość będą zaspokojone bezpośrednio z ceny zakupu, w szczególności zaś z ceny zakupu zostanie spłacona pozostała część długoterminowego kredytu bankowego. Należy podkreślić, że nie jest intencją Wnioskodawcy, ani Kupującego, zbycie/nabycie całego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W ramach planowanej transakcji zostaną przeniesione na Kupującego:

prawa wynikające z zawartych umów najmu, jednak takie przeniesienie wynika wprost z przepisów prawa, (przejście z mocy prawa zgodnie z art. 678 kodeksu cywilnego, który stanowi że w razie zbycia rzeczy najętej w czasie trwania najmu nabywca wstępuje w stosunek najmu na miejsce zbywcy; w związku z przejściem umów najmu na Kupującego przeniesione zostaną zabezpieczenia ustanowione przez najemców),
prawa do projektu budowlanego, co jest niezbędne w celu posiadania przez Kupującego planów Nieruchomości w celu prawidłowego administrowania i zarządzania; obowiązek taki wynika z przepisów prawa budowlanego,
prawa wynikające z gwarancji udzielonej przez generalnego wykonawcę.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo (nazwa Wnioskodawcy),
wierzytelności Wnioskodawcy (inne niż wynikające z umów najmu),
środki pieniężne i umowy rachunków bankowych,
zobowiązania Wnioskodawcy (inne niż wynikające z umów najmu),
prawa, roszczenia i zobowiązania wynikające z umów o świadczenie usług księgowych, umowy najmu siedziby Wnioskodawcy, umowy dotyczącej zarządzania Nieruchomością, umów dotyczących dostawy mediów do Nieruchomości, usług serwisowych dla Nieruchomości,
koncesje, licencje i zezwolenia,
wartości niematerialne składające się na wartość firmy, takie jak: know-how, reputacja firmy, tajemnice przedsiębiorstwa, ustalone procesy biznesowe, listy klientów, kontakty z instytucjami finansowymi,
księgi rachunkowe i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
zakład pracy Wnioskodawcy lub jakakolwiek jego część,
znak towarowy stanowiący oznaczenie indywidualizujące Nieruchomość,
zobowiązanie z tytułu kredytów zaciągniętych przez Wnioskodawcę na budowę Nieruchomości,
zobowiązania z tytułu pożyczek otrzymanych od innych jednostek.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania przedmiotu transakcji za przedsiębiorstwo bądź zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy i obowiązujących w tym zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy – natomiast do planowanej transakcji sprzedaży opisanej nieruchomości będą miały zastosowanie ogólne zasady dotyczące opodatkowania tej transakcji podatkiem od towarów i usług. Nieruchomość nie została przez Wnioskodawcę w żaden sposób wyodrębniona w ramach prowadzonej działalności (organizacyjnie, finansowo, księgowo). W przedsiębiorstwie Wnioskodawcy Nieruchomość nie została i nie zostanie organizacyjnie wyodrębniona jako dział, wydział lub oddział. Na wyodrębnienie organizacyjne Nieruchomości nie wskazują i nie będą wskazywały żadne dokumenty wewnętrzne Wnioskodawcy. Nieruchomość nie została także wyodrębniona w ewidencji księgowej Wnioskodawcy. W ramach Transakcji Nabywca nie nabędzie od Wnioskodawcy jego środków pieniężnych, wierzytelności, tajemnic przedsiębiorstwa a także ksiąg rachunkowych. Ponadto, na nabywcę nie zostaną przeniesione również zawarte przez Wnioskodawcę umowy o świadczenie usług serwisowych, umów zarządzania nieruchomością, usług księgowych, umów dostaw mediów do Nieruchomości. Zatem zbywane składniki nie będą mogły zostać uznane ani za przedsiębiorstwo w rozmienieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego ani za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Nie dojdzie więc do zastosowania wyłączenia spod przedmiotowego zakresu opodatkowania VAT przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Wobec tego Transakcja będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki bądź przy spełnieniu warunków z zastosowaniem zwolnienia z opodatkowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin