Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-763/16-2/MR
z 12 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2016 r. (data wpływu 03 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania nieodpłatnie otrzymanej nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania nieodpłatnie otrzymanej nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą w głównej mierze na sprzedaży detalicznej książek oraz innych wyrobów w wyspecjalizowanych sklepach i poza siecią sklepową. Jedynym udziałowcem Spółki jest Archidiecezja będąca kościelną osobą prawną w świetle ustawy z 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła rzymskokatolickiego. Archidiecezja nie prowadzi działalności gospodarczej, natomiast udostępnia nieodpłatnie wchodzącą w skład jej majątku nieruchomość na cele działalności prowadzonej przez Spółkę na podstawie umowy użyczenia z dnia 03 stycznia 2005 r. Wypracowany zysk po zakończeniu roku podatkowego w oparciu o postanowienia zawarte w statucie Spółka na mocy uchwały Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników na podstawie art. 231 § 2 pkt 2 Kodeksu Spółek Handlowych przeznacza na cele kultu religijnego i zgodnie z treścią zawartą w art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzysta ze zwolnienia z tego podatku. W ciągu roku natomiast oblicza przychód z nieodpłatnych świadczeń z tytułu korzystania z użyczonej nieruchomości i odprowadza stosowny podatek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy należy opodatkować nieodpłatne przekazanie przez Archidiecezję nieruchomości do korzystania przez Sp. z o.o.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek dochodowy od użyczonej nieruchomości nie jest należny. Spółka na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm; dalej: ustawa o CIT) ma obowiązek zaliczenia do przychodu do opodatkowania wartość nieodpłatnie otrzymanego świadczenia. O oszacowaną kwotę wzrośnie dochód Spółki, który w całości będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4b pod warunkiem przeznaczenia całej kwoty dochodu na cele określone w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy CIT.

W przepisach podatkowych nie ma uzasadnienia dla różnicowania dochodów ze względu na źródło ich powstania, tak więc dopóki dochód nie zostanie wydatkowany na inny cel niż określone w cytowanym wyżej przepisie, całość dochodu Spółki (w tym pochodząca ze świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od udziałowca) ma prawo korzystać ze zwolnienia.

Ponadto naszym zdaniem Spółka ma prawo odzyskać nienależnie zapłacony podatek składając korekty zeznań CIT-8 (art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa) za okresy nie przekraczające terminu określonego w art. 70 § 1 tejże ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania nieodpłatnie otrzymanej nieruchomości – jest prawidłowe.

Ad. 1)

Stosowanie do regulacji przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT przychód stanowi wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo nieodpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Dopiero tak ustalony dochód można rozpatrywać pod kątem zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody spółek, których jedynymi udziałowcami (akcjonariuszami) są kościelne osoby prawne – w części przeznaczonej na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

1. z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
   
2. z pozostałej działalności – w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.
   
   

Stosownie do art. 17 ust. 1a ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

1. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody jednostek naukowych i instytutów badawczych, w rozumieniu odrębnych przepisów, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;
   1a) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k;
2. dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.
   
   

Natomiast na podstawie art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Odnosząc się do powyższego przepisu należy wskazać, że ustawodawca nie zdefiniował pojęcia dochód „przeznaczony” i „wydatkowania”, ale wskazał okres jego wydatkowania - „bez względu na termin”. Odwołując się do znaczenia użytego w języku potocznym należy zauważyć, że w takim ujęciu pojęcie dochód „przeznaczony” to określenie z góry celu, któremu ma służyć dana rzecz, przekazać coś dla kogoś, na czyjś użytek, na czyjąś korzyść (Słownik języka polskiego, red. M. Szymczak, Warszawa 1979, t. II, s. 1025; Słownik poprawnej polszczyzny, red. W. Doroszewski, 1976, s. 598). Natomiast pojęcie „wydatkowany” oznacza wydawanie pieniędzy na coś, poniesienie wydatków, zapłatę za coś (Słownik języka polskiego, red. M. Szymczak, Warszawa 1981, t. III, s. 793; Słownik języka polskiego, Warszawa 1981, t. III, s. 792-793; Słownik poprawnej polszczyzny, red. W. Doroszewski, Warszawa 1976, s. 899).

W powołanej regulacji ustawodawca zaakcentował kwestię „przeznaczenia” dochodu na wskazane cele i uniezależnił możliwość skorzystania ze zwolnienia od jakiegokolwiek terminu.

Wskazane powyżej zwolnienie ma jednak charakter warunkowy - ma ono zastosowanie bowiem z zastrzeżeniem, że dochody te zostaną wydatkowane na działalność statutową podmiotu, zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeżeli natomiast dochody zostaną wydatkowane na inne cele, zwolnienie podatkowe przestaje obowiązywać w konsekwencji czego podatnik zobowiązany jest do zapłaty podatku dochodowego na podstawie art. 25 ust. 4 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 25 ust. 4 ww. ustawy jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali na inne cele albo na cele określone w tych przepisach, ale po terminie w nich określonym - podatek od tego dochodu bez wezwania, wpłaca się do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku lub w którym upłynął termin do dokonania wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i niewydatkowanych w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1 pkt 5a.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że jedynym udziałowcem Spółki jest Archidiecezja będąca kościelną osobą prawną. Archidiecezja nie prowadzi działalności gospodarczej, natomiast udostępnia nieodpłatnie wchodzącą w skład majątku nieruchomość na cele działalności prowadzonej Spółkę na podstawie umowy użyczenia z dnia 03 stycznia 2005 r. Wypracowany zysk po zakończeniu roku podatkowego w oparciu o postanowienia zawarte w statucie Spółki przeznacza na cele kultu religijnego i zgodnie z treścią zawarta w art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzysta ze zwolnienia z tego podatku. W ciągu roku natomiast oblicza przychód z nieodpłatnych świadczeń z tytułu korzystania z użyczonej nieruchomości i odprowadza stosowny podatek.

Biorąc pod uwagę powyższe, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, przychód stanowi m.in. wartość nieodpłatnych świadczeń uzyskanych przez Wnioskodawcę. Spółka w związku z nieodpłatnym korzystaniem z Nieruchomości uzyskuje tego rodzaju przychód. Jego wartość określa się, zgodnie z art. 12 ust. 6 pkt 4 ustawy o CIT, zgodnie z którym wartość świadczeń w naturze, w tym nieodpłatnych świadczeń, ustala się w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Tym samym, przychód Spółki, który uzyskała z użytkowania otrzymanej Nieruchomości jest przychodem w naturze. Przychód ten, zgodnie z obowiązującym przepisami, podlega opodatkowaniu.

Jak wskazano powyżej, jedynym udziałowcem Spółki jest kościelna osoba prawna, a zatem możliwe jest zastosowanie do uzyskiwanych przez Spółkę dochodów zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o CIT.

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem art. 17 ust. 1 pkt 4b wolne od podatku są dochody dochody spółek, których jedynym udziałowcami (akcjonariuszami) są kościelne osoby prawne – w części przeznaczonej na cele wymienione w pkt 4a lit. b.

Z kolei art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi, że wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych (z działalności innej niż niegospodarcza działalność statutowa) w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Z powyższego wynika, że dochody spółek, których jedynymi udziałowcami są kościelne osoby prawne, w części przeznaczonej na powyżej wymienione cele, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Jak wskazano, jedynym udziałowcem Spółki jest kościelna osoba prawna, a zatem możliwe jest zastosowanie do uzyskiwanych przez Spółkę dochodów zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o CIT, pod warunkiem przeznaczenia ich na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4b ww. ustawy.

Podsumowując, w świetle powyższego, nieodpłatne korzystanie z nieruchomości przez Sp. z o.o. stanowi przychód i może podlegać zwolnieniu z opodatkowania na postawie art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednak, aby skorzystać z przedmiotowego zwolnienia niezbędne jest spełnienie warunków wskazanych w omawianym przepisie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należny, ze wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem (w tym tej części stanowiska, która dotyczy korekty zeznań CIT-8) nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.