Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-1.4515.259.2016.1.JKu
z 7 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 sierpnia 2016 r. (data wpływu do Biura – 30 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny składników majątkowych na rzecz spółki osobowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny składników majątkowych na rzecz spółki osobowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej (dalej: „Spółka”) posiadającym większościowy udział (ok. 97 %) w zyskach Spółki. Oprócz Wnioskodawcy wspólnikami Spółki jest także małżonka Wnioskodawcy, posiadająca ok. 3% udziału w zyskach Spółki oraz spółka kapitałowa z siedzibą w Polsce, podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, posiadająca ok. 0,1% udziału w zyskach Spółki.

Obecnie Spółka rozważa możliwość dokonania darowizny składników materialnych i niematerialnych tworzących przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego na rzecz spółki osobowej innej niż spółka komandytowo-akcyjna (dalej: „Spółka osobowa”), w której Wnioskodawca będzie większościowym wspólnikiem posiadającym prawo do ok. 99% udziału w zyskach. Pozostały udział w zyskach Spółki osobowej będzie posiadała nowoutworzona spółka kapitałowa. Planowane działanie stanowi element strategii biznesowej Wnioskodawcy, zmierzającej do zwiększenia możliwości pozyskiwania finansowania zewnętrznego (kredyty bankowe).

W zamian za dokonanie darowizny ani Spółka, ani Wnioskodawca oraz pozostali wspólnicy nie otrzymają od Spółki osobowej żadnego świadczenia wzajemnego, w szczególności nie otrzymają zapłaty za składniki majątku w Spółce osobowej. Ponadto, w związku z otrzymaniem darowizny nie powstanie zobowiązanie do dokonania jakichkolwiek świadczeń przez Spółkę osobową na rzecz Wnioskodawcy, wspólników lub Spółki obecnie lub w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przekazanie przez Spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, przedsiębiorstwa w drodze umowy darowizny na rzecz Spółki osobowej, w której Wnioskodawca również będzie wspólnikiem, nie spowoduje w opisanym zdarzeniu przyszłym powstania u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego na gruncie podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym przekazanie przez Spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, przedsiębiorstwa w drodze umowy darowizny na rzecz Spółki osobowej, w której Wnioskodawca również będzie wspólnikiem, nie spowoduje powstania w opisanym zdarzeniu przyszłym u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego na gruncie podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych

Jak wynika z art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu podlega nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez osoby fizyczne z tytułu wymienionych enumeratywnie czynności. Jedną z czynności, która podlega opodatkowaniu na gruncie cytowanej ustawy jest nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez osobę fizyczną w drodze darowizny.

Jednocześnie zakresem ustawy o podatku od spadków i darowizn nie są objęte czynności dokonywane na rzecz podmiotów innych niż osoby fizyczne. Powyższe oznacza, że regulacjom ustawy nie podlegają spółki prawa handlowego, w tym spółki osobowe, w sytuacji gdy nabywają one własność rzeczy lub praw majątkowych.

Wnioskodawca zauważył, że na gruncie Kodeksu spółek handlowych, spółki osobowe mogą we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Tym samym spółki osobowe są osobnym od wspólników tychże spółek podmiotem praw i obowiązków.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, podmiotem otrzymującym przedsiębiorstwo w drodze darowizny będzie Spółka osobowa, nie zaś jej wspólnicy. W konsekwencji, w stosunku do przedmiotowej czynności nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, gdyż jak wskazywano powyżej Spółka osobowa (tj. obdarowany) z uwagi na zakres podmiotowy, nie podlega regulacjom przedmiotowej ustawy. Mając na uwadze powyższe, opisana czynność darowizny przedsiębiorstwa na rzecz Spółki osobowej będzie neutralna na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn dla Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki osobowej.

W konsekwencji Wnioskodawca wskazał, że przekazanie przez Spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, przedsiębiorstwa w drodze umowy darowizny na rzecz Spółki osobowej, w której Wnioskodawca również będzie wspólnikiem, nie spowoduje powstania u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego na gruncie podatku od spadków i darowizn.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne organów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, określając przedmiot opodatkowania ustawodawca wprowadził tylko jedno ograniczenie, co do zakresu podmiotowego ustawy, a mianowicie objął podatkiem tylko te przypadki, w których nabycie następuje przez osobę fizyczną. W konsekwencji, w przypadku nabycia tytułem darmym, opodatkowaniu podlegają wszystkie dopuszczalne w świetle prawa umowy darowizny, pod warunkiem, że obdarowanym będzie osoba fizyczna.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, rozważa dokonanie darowizny składników materialnych i niematerialnych (tworzących przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego) na rzecz spółki osobowej prawa handlowego, innej niż spółka komandytowo-akcyjna (dalej: „Spółka osobowa”), w której Wnioskodawca będzie większościowym wspólnikiem posiadającym prawo do ok. 99% udziału w zyskach. Pozostały udział w zyskach Spółki osobowej będzie posiadała nowoutworzona spółka kapitałowa.

W zamian za dokonanie darowizny ani Spółka, ani Wnioskodawca oraz pozostali wspólnicy nie otrzymają od Spółki osobowej żadnego świadczenia wzajemnego, w szczególności nie otrzymają zapłaty za składniki majątku w Spółce osobowej. Ponadto, w związku z otrzymaniem darowizny nie powstanie zobowiązanie do dokonania jakichkolwiek świadczeń przez Spółkę osobową na rzecz Wnioskodawcy, wspólników lub Spółki obecnie lub w przyszłości.

W wyniku analizy przywołanych przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że opisana darowizna na rzecz spółki osobowej nie będzie rodziła skutków podatkowych po stronie Wnioskodawcy, wynikających z ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, powyższy podatek obciąża jedynie darowizny dokonane na rzecz osób fizycznych. Z treści wniosku wynika, że darowizna będzie dokonana na rzecz innego podmiotu niż Wnioskodawca, tj. na rzecz Spółki. Żaden przepis wyżej wymienionej ustawy ani jakikolwiek inny przepis prawa nie przewidują, aby w przypadku dokonania darowizny na rzecz spółki osobowej, której wspólnikami są osoby fizyczne, powstał obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn po stronie osób fizycznych będących wspólnikami spółki osobowej, która przyjęła darowiznę.

Rację ma więc Wnioskodawca, że dokonanie darowizny przez Spółkę, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, na rzecz Spółki, której Wnioskodawca będzie większościowym wspólnikiem, nie będzie skutkowało powstaniem dla niego obowiązku podatkowego. Skoro bowiem, to nie Wnioskodawca będzie obdarowanym, to na gruncie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn nie powstaną dla niego skutki podatkowe.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Rozstrzygnięcia w nich zawarte co do zasady wiążą w sprawach, w których zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa

(art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.