Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-609/16-1/BK
z 16 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2016 r. (data wpływu 5 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 sierpnia 2016 r. (data wpływu 2 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko oraz dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 2 września 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko oraz dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 24 czerwca 2016 r. Wnioskodawczyni otrzymała wezwanie z Urzędu Skarbowego do złożenia korekty zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2015 z uwagi na brak możliwości odliczenia ulgi na dziecko (23 lata), ponieważ syn uzyskał w 2015 r. dochód przekraczający kwotę wolną od podatku, tj. 3 089 zł. Jednocześnie z uwagi na powyższe Wnioskodawczyni utraciła możliwość preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowującą dziecko (wdową) do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty. Syn otrzymuje rentę rodzinną wypłacaną przez ZUS, w związku z kontynuacją nauki w szkole (spełnia warunki określone w art. 6 ust. 4 pkt 3). Syn w roku podatkowym otrzymał zgodnie z

PIT-11A z ZUS – „emerytury oraz inne krajowe świadczenia, o których mowa w art. 34 ust. 7 ustawy” –przychód w wysokości – 13 060 zł 68 gr;

PIT-11 – dochód z tytułu działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13, w tym umowy zlecenia – w wysokości: przychód 4 325 zł 12 gr, koszty uzyskania przychodu 767 zł 62 gr, dochód – 3 557 zł 50 gr, zaliczka na podatek dochodowy 255 zł, składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w przepisach ustawy, podlegające odliczeniu od dochodu w wysokości 487 zł, składki na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w przepisach ustawy, podlegające odliczeniu od podatku 297 zł 46 gr.

Przy ustaleniu kwoty dochodu dziecka ujęto do rozliczenia następujące dane:

4 325,12 zł – 767,62 zł = 3 557,50 zł – 487 zł (odliczenie obowiązkowe ZUS – składki na ubezpieczenie społeczne) = 3 070,50 zł (dochód netto).

Dochód netto w wysokości 3 070,50 zł jest kwotą niższą niż kwota wolna od podatku (tj. 3 089 zł).

Dlatego też Wnioskodawczyni dokonała rozliczenia dochodu w roku podatkowym 2015 jako osoba samotnie wychowująca dziecko i dokonała odliczenia ulgi na dziecko.

Wnioskodawczyni uzyskuje tylko dochód z tytułu umowy o pracę rozliczany na zasadach ogólnych (PIT-37 – rozliczenie roczne).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni za rok 2015 miała prawo do preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko oraz skorzystania z ulgi prorodzinnej?

Wnioskodawczyni uważa, że dokonała prawidłowego rozliczenia osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2015 i miała prawo do preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko oraz skorzystania z ulgi prorodzinnej na dziecko.

Przy rozliczeniu osiągniętego dochodu uzyskanego w roku podatkowym 2015 ujętego w PIT-37 Wnioskodawczyni odnosiła się do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności do art. 6 ust. 4 pkt 3, art. 27f, art. 27 a także brała pod uwagę wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 675/13. W wyroku tym NSA uznał, że rodzice samotnie wychowujący dziecko mogą korzystać z ulgi prorodzinnej lub rozliczać się z organami podatkowymi razem z dziećmi, które osiągnęły w rozliczanym roku podatkowym dochód po potrąceniu składek ZUS i kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

• podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 ustawy).

Ponadto, art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

W myśl natomiast art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Na podstawie art. 27f ust. 2 ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   
   
   
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
      
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
      
      
      
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
   
   
   
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
      
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
      
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
      

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W świetle art. 27f ust. 2c ww. ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 1 nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.

Z przepisu art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Z kolei w świetle art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 ww. ustawy).

Podkreślenia wymaga, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym dokonania rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko czy skorzystania z ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowującą dziecko (wdową) do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty. Syn otrzymuje rentę rodzinną wypłacaną przez ZUS, w związku z kontynuacją nauki w szkole (spełnia warunki określone w art. 6 ust. 4 pkt 3). Syn w roku podatkowym otrzymał zgodnie z

PIT-11A z ZUS – „emerytury oraz inne krajowe świadczenia, o których mowa w art. 34 ust. 7 ustawy” –przychód w wysokości – 13 060 zł 68 gr;

PIT-11 – dochód z tytułu działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13, w tym umowy zlecenia – w wysokości: przychód 4 325 zł 12 gr, koszty uzyskania przychodu 767 zł 62 gr, dochód – 3 557 zł 50 gr, zaliczka na podatek dochodowy 255 zł, składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w przepisach ustawy, podlegające odliczeniu od dochodu w wysokości 487 zł, składki na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w przepisach ustawy, podlegające odliczeniu od podatku 297 zł 46 gr.

Przy ustaleniu kwoty dochodu dziecka ujęto do rozliczenia następujące dane:

4 325,12 zł – 767,62 zł = 3 557,50 zł – 487 zł (odliczenie obowiązkowe ZUS – składki na ubezpieczenie społeczne) = 3 070,50 zł (dochód netto).

Dochód netto w wysokości 3 070,50 zł jest kwotą niższą niż kwota wolna od podatku (tj. 3 089 zł).

Dlatego też Wnioskodawczyni dokonała rozliczenia dochodu w roku podatkowym 2015 jako osoba samotnie wychowująca dziecko i dokonała odliczenia ulgi na dziecko.

Wnioskodawczyni uzyskuje tylko dochód z tytułu umowy o pracę rozliczany na zasadach ogólnych (PIT-37 – rozliczenie roczne).

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, dla skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy, jak również do korzystania w odniesieniu do pełnoletniego dziecka z ulgi o której mowa w art. 27f ustawy, istotnym jest między innymi aby dziecko to w roku podatkowym nie uzyskało dochodów, do których stosuje się zasady opodatkowania, określone w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

W 2015 r. wysokość ww. dochodu wynosiła 3.089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556 zł 02 gr oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

Przy czym stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei w myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

• odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wynika z zacytowanych wyżej przepisów, ustawodawca jednoznacznie zdefiniował pojęcie dochodu, odróżniając je równocześnie od podstawy obliczenia podatku, którą stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot uiszczanych tytułem składek na ubezpieczenie społeczne.

Mając zatem na względzie obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że zarówno do ustalenia prawa do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia, jak i dla ustalenia prawa do ulgi prorodzinnej, dochód pełnoletniego uczącego się dziecka należy określić zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako różnicę pomiędzy przychodem, a kosztami uzyskania przychodu.

W konsekwencji, ponieważ syn Wnioskodawczyni w 2015 r. osiągnął dochód w wysokości 3 557 zł 50 gr, tj. w kwocie wyższej aniżeli 3.089 zł, nie została spełniona jedna z przesłanek warunkujących możliwość zarówno skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jak i skorzystania z ulgi prorodzinnej.

W konsekwencji uznać należy, iż Wnioskodawczyni w 2015 r. nie była uprawniona do skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko a także nie przysługiwało Jej prawo do skorzystania z odliczenia od podatku na podstawie art. 27f ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.