Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP3.4512.651.2016.1.PC
z 27 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2016 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 6 września 2016 r.) uzupełnionym w dniu 14 września 2016 r. (data wpływu 19 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2016 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa.

Wniosek uzupełniony został w dniu 14 września 2016 r. (data wpływu 19 września 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej „Wnioskodawca” oraz „Spółka”) jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest osobową spółką prawa handlowego. Komplementariuszem w Spółce jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Komplementariusz”). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie najmu/dzierżawy nieruchomości. Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje dwie nieruchomości - w mieście X i w mieście Y. Jedna z posiadanych nieruchomości - zlokalizowana w mieście Y - (dalej „Nieruchomość I”) została udostępniona przez Spółkę podmiotowi niepowiązanemu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych/prawnych do używania za wynagrodzeniem na podstawie Umowy Leasingu Bezpośredniego Nieruchomości (Umowa Leasingu Gruntu i Umowa Leasingu Operacyjnego Budynków) zawartą w październiku 2013 r. (dalej „Umowa Leasingu”). Z uwagi na przyjętą strategię gospodarczą w odniesieniu do drugiej z nieruchomości -zlokalizowanej w mieście X - (dalej „Nieruchomość II”) Spółka podjęła decyzję o dywersyfikacji posiadanych składników majątkowych w tym celu Spółka wniesie aportem Nieruchomość II do jednej lub dwóch spółek kapitałowych (dalej „Spółka”) w zamian za co otrzyma udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki (dalej „Nowe udziały”).

Aport Nieruchomości II nastąpi w najbliższym możliwym terminie, zapewne jeszcze w 2016 r. Po aporcie Nieruchomości II Spółka rozważa dokonanie aportu przedsiębiorstwa Spółki (dalej „Przedsiębiorstwo”) do nowopowstałej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością („Spółka kapitałowa”). Wspólnikiem Spółki kapitałowej będzie Spółka a także może być Komplementariusz oraz niektórzy wspólnicy Spółki. W wyniku aportu Przedsiębiorstwa Spółka wniesie do Spółki kapitałowej wszystkie posiadane składniki majątkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie najmu/dzierżawy/leasingu nieruchomości. W wyniku aportu Przedsiębiorstwa Spółka przeniesie więc na Spółkę kapitałową w szczególności Nieruchomość I, Umowę Leasingu, roszczenia oraz wierzytelności wynikające z Umowy leasingu, pozostałe roszczenia oraz wierzytelności związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w tym w szczególności wynikające z umów z dostawcami mediów czy bankiem prowadzącym rachunek bankowy i świadczącym inne usługi bankowe, środki trwałe, środki na rachunku bankowym związane z prowadzoną działalnością oraz wszelkiego rodzaju składniki majątkowe wykorzystywane podczas prowadzonej działalności gospodarczej z wyłączeniem opisanych niżej składników. Na Spółkę kapitałową zostaną też przeniesione umowy z pracownikami lub współpracownikami Spółki. Na moment aportu Przedsiębiorstwa Spółki kapitałowej w majątku Spółki znajdować się będą dodatkowo Nowe udziały; udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością; mogą znajdować się również wierzytelności pożyczkowe (dalej „Pozostałe składniki majątkowe”). Pozostałe składniki majątkowe nie zostaną wniesione w wyniku aportu Przedsiębiorstwa do Spółki kapitałowej. W ocenie Wnioskodawcy nie są one Spółce kapitałowej niezbędne do prowadzenia jej działalności gospodarczej wykorzystującej Przedsiębiorstwo, polegającej na leasingu nieruchomości. Spółce kapitałowej do prowadzenia tej działalności nie będą niezbędne ani Nowe udziały ani udziały w spółce kapitałowej, ani wierzytelności pożyczkowe. Spółce kapitałowej zapewnione zostaną środki pieniężne pozwalające na samodzielne prowadzenie działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy aport Przedsiębiorstwa podlegać będzie opodatkowaniu na gruncie Ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy: dokonanie aportu Przedsiębiorstwa stanowić będzie czynność prawną niepodlegającą opodatkowaniu na gruncie Ustawy o VAT, ponieważ czynność ta została wyłączona z opodatkowania na gruncie Ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT: „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.”
   
   

W art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT ustawodawca wskazał przedmiot opodatkowania na gruncie Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Ustawy o VAT „Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Zgodnie z powołanym przepisem postanowienia Ustawy o VAT nie znajdują zastosowania do czynności prawnych, w wyniku których dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W konsekwencji jeżeli w wyniku dokonania czynności prawnej dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części do czynności tej nie ma zastosowania Ustawa o VAT.

Na gruncie Ustawy o VAT pojęcie przedsiębiorstwa nie zostało zdefiniowane. Pojęcie przedsiębiorstwa zostało uregulowane na gruncie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (dalej KC) w art. 55¹ KC. Z uwagi na powyższe dokonując wykładni przedmiotowego terminu należy posłużyć się definicją zawartą na gruncie KC. Zgodnie z art. 55¹ KC:„Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.”
   
   

Zgodnie z art. 55² KC: „Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.”

Na gruncie art. 55¹ KC ustawodawca zdefiniował pojęcie przedsiębiorstwa poprzez wskazanie ogólnej definicji przedsiębiorstwa oraz przykładowego zespołu składników majątkowych, które wchodzić mogą w skład przedsiębiorstwa wykorzystywanych podczas prowadzonej działalności gospodarczej. Przedsiębiorstwem w rozumieniu KC jest zorganizowany zespół składników przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

W konsekwencji, o przedsiębiorstwie mówić można wyłącznie w kontekście składników, które:

1. są zorganizowane,
2. stanowią pewien zespół,
3. wykorzystywane są do prowadzenia działalności gospodarczej.
   
   

W świetle powołanej definicji przedsiębiorstwo tworzy zatem przede wszystkim zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Należy jednak wskazać, że aby zespół składników uznany został za przedsiębiorstwo niekoniecznie musi zawierać wszystkie wymienione w art. 55¹ składniki majątkowe. Wynika to bowiem z faktu, iż na gruncie powołanego przepisu ustawodawca posłużył się sformułowaniem „w szczególności” co wskazuje wyłącznie na przykładowy charakter przedstawionego wyliczenia. Co istotne, przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, a wartość przedsiębiorstwa nie jest równa wartości jego składników, ale może być odpowiednio wyższa o wartość czynnika organizacyjnego. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny zatem pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o luźnym, niezorganizowanym zbiorze pewnych elementów. W sytuacji, w której dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa, istotne jest, aby zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, aby przekazana masa majątkowa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym przedmiotem aportu będzie Przedsiębiorstwo obejmujących w szczególności:

1. Nieruchomość I,
2. Umowę Leasingu,
3. roszczenia oraz wierzytelności wynikające z Umowy leasingu,
4. pozostałe roszczenia oraz wierzytelności związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w tym w szczególności wynikające z umów z dostawcami mediów czy bankiem prowadzącym rachunek bankowy i świadczącym inne usługi bankowe,
5. środki trwałe,
6. środki na rachunku bankowym związane z prowadzoną działalnością,
7. wszelkiego rodzaju składniki majątkowe wykorzystywane podczas prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Analiza zastosowania oraz rolę, jaką w działalności gospodarczej spełniać może Przedsiębiorstwo prowadzi do wniosku, że stanowi ono zorganizowany zespół składników, w oparciu o który Spółka kapitałowa prowadzić może działalność gospodarczą w tożsamym zakresie co Spółka. Należy wskazać, że do dnia dokonania aportu Przedsiębiorstwa, wymienione składniki majątkowe stanowić będą zespół składników w oparciu, o który Spółka prowadzić będzie działalność gospodarczą. Przedsiębiorstwo stanowi zatem zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, a pomiędzy poszczególnymi składnikami istnieją związki funkcjonalne. W rezultacie, wnoszone aportem przez Spółkę składniki w pełni umożliwią podjęcie i prowadzenie przez Spółkę osobową lub Spółkę kapitałową działalności gospodarczej dotychczas prowadzonej przez Spółkę. Powyższej konkluzji nie zmienia fakt, że przedmiotem aportu dokonanego przez Spółkę nie będą Pozostałe składniki majątkowe. Pozostałe składniki majątkowe pomimo, że wchodzą w skład majątku Spółki nie mają kluczowego znaczenia dla prowadzonej przez Spółkę działalności w zakresie najmu lub dzierżawy nieruchomości. W ocenie Spółki nieobjęcie aportem Przedsiębiorstwa Pozostałych składników majątkowych pozostaje bez wpływu na zakres prowadzonej z wykorzystaniem Przedsiębiorstwa działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że jedynie w przypadku pominięcia istotnych składników wykorzystywanych w dotychczasowej działalności gospodarczej (np. Nieruchomości I czy Umowy Leasingu) można byłoby powziąć wątpliwość, czy składniki będące przedmiotem planowanego aportu w dalszym ciągu stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC. Tymczasem, Pozostałe składniki majątkowe, które nie zostaną wniesione w związku z aportem Przedsiębiorstwa do Spółki osobowej lub Spółki kapitałowej, nie są kluczowe dla funkcjonowania Przedsiębiorstwa Spółki, rozumianego jako zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych koniecznych do prowadzenia działalności gospodarczej. Brak tych składników majątkowych nie wpłynie zatem w żaden sposób na zdolność Spółki kapitałowej lub Spółki osobowej do kontynuowania działalności gospodarczej Spółki w oparciu o Przedsiębiorstwo. Wskazany pogląd jest powszechnie akceptowany w praktyce podatkowej, w tym także w orzecznictwie sądowym. Podkreśla się, że aby dokonać przeniesienia przedsiębiorstwa, musi nastąpić przeniesienie minimum środków koniecznych do prowadzenia przedsiębiorstwa. Przykładowo, w wyroku z dnia 23 kwietnia 2010 r. (sygn. I SA/Kr 332/10), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wskazał, że: „(...) Przedsiębiorstwem jest zatem zorganizowany kompleks składników materialnych i niematerialnych, który przeznaczony jest do prowadzenia działalności gospodarczej. Ustawodawca w przepisie art. 55¹ k. c. wskazał jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia takiej działalności czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę aby można było uznać że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie. Ocena czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest więc możliwa in concreto a miarodajne jest przy tym ustalenie czy nabyto minimum środków bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe (vide wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 czerwca 2008 r. III SA/Wa 540/08, LEX nr 399685).”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że składniki majątkowe, które Spółka zamierza wnieść w związku z planowanym aportem Przedsiębiorstwa stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ¹ KC oraz art. 6 ust. 1 Ustawy o VAT. W konsekwencji wniesienie przez Spółkę aportem Przedsiębiorstwa do Spółki osobowej lub Spółki kapitałowej nie będzie podlegać opodatkowaniu na gruncie Ustawy o VAT ponieważ ustawodawca wyłączył zastosowanie Ustawy o VAT do czynności w wyniku, których dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wobec powyższego aport Przedsiębiorstwa przez Spółkę spełnia kryteria wskazane w art. 6 ust. 1 Ustawy o VAT i powoduje, że czynność ta nie jest objęta postanowieniami przedmiotowej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy. Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 6 ustawy wskazują, że istnieją wyłączenia określonych czynności z ww. ustawy. Powyższy przepis wskazuje czynności, które, co do zasady, znajdują się w grupie czynności podlegających opodatkowaniu i mieszczą się w zakresie odpłatnego świadczenia usług lub odpłatnej dostawy towarów. Jednak z uwagi na stosowne wyłączenie, czynności te, pomimo, że można je zakwalifikować jako odpłatne świadczenie usług lub odpłatną dostawę towarów, nie podlegają opodatkowaniu.

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 6 pkt 1 ustawy).

W związku z powyższym, w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji, jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Definicję taką zawiera ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm).

Z treści art. 55¹ Kodeksu cywilnego wynika, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego – czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Należy również zauważyć, że użyte w powyższym artykule określenie „w szczególności”, wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej - brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Z kolei o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Aby zatem, w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników mógł zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej – musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Transakcja mająca za przedmiot zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce jedynie wówczas, gdy wszystkie wymienione w art. 55¹ Kodeksu cywilnego elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), zostaną przekazane nabywcy. Należy podkreślić, że na gruncie przytaczanego przepisu, istnieje możliwość umownego wyłączenia pewnych elementów z transakcji zbycia przedsiębiorstwa, ale tylko wówczas, gdy elementy te nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przeciwnym wypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa.

Jak już wskazano powyżej, przepis art. 6 pkt 1 ustawy ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług - osobową spółką prawa handlowego. Komplementariuszem w Spółce jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością („Komplementariusz”). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie najmu/dzierżawy nieruchomości. Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje dwie nieruchomości - w mieście X i w mieście Y. Jedna z posiadanych nieruchomości - zlokalizowana w mieście Y - („Nieruchomość I”) została udostępniona przez Spółkę podmiotowi niepowiązanemu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych/prawnych do używania za wynagrodzeniem na podstawie Umowy Leasingu Bezpośredniego Nieruchomości zawartą w październiku 2013 r. Z uwagi na przyjętą strategię gospodarczą w odniesieniu do drugiej z nieruchomości - zlokalizowanej w mieście X - („Nieruchomość II”) Spółka podjęła decyzję o dywersyfikacji posiadanych składników majątkowych w tym celu Spółka wniesie aportem Nieruchomość II do jednej lub dwóch spółek kapitałowych („Spółka”) w zamian za co otrzyma udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki („Nowe udziały”). Aport Nieruchomości II nastąpi w najbliższym możliwym terminie, zapewne jeszcze w 2016 r. Po aporcie Nieruchomości II Spółka rozważa dokonanie aportu przedsiębiorstwa Spółki („Przedsiębiorstwo”) do nowopowstałej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością („Spółka kapitałowa”). Wspólnikiem Spółki kapitałowej będzie Spółka a także może być Komplementariusz oraz niektórzy wspólnicy Spółki. W wyniku aportu Przedsiębiorstwa Spółka wniesie do Spółki kapitałowej wszystkie posiadane składniki majątkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie najmu/dzierżawy/leasingu nieruchomości. W wyniku aportu Przedsiębiorstwa Spółka przeniesie więc na Spółkę kapitałową w szczególności Nieruchomość I, Umowę Leasingu, roszczenia oraz wierzytelności wynikające z Umowy leasingu, pozostałe roszczenia oraz wierzytelności związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w tym w szczególności wynikające z umów z dostawcami mediów czy bankiem prowadzącym rachunek bankowy i świadczącym inne usługi bankowe, środki trwałe, środki na rachunku bankowym związane z prowadzoną działalnością oraz wszelkiego rodzaju składniki majątkowe wykorzystywane podczas prowadzonej działalności gospodarczej z wyłączeniem opisanych niżej składników. Na Spółkę kapitałową zostaną też przeniesione umowy z pracownikami lub współpracownikami Spółki. Na moment aportu Przedsiębiorstwa Spółki kapitałowej w majątku Spółki znajdować się będą dodatkowo Nowe udziały; udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością; mogą znajdować się również wierzytelności pożyczkowe („Pozostałe składniki majątkowe”). Pozostałe składniki majątkowe nie zostaną wniesione w wyniku aportu Przedsiębiorstwa do Spółki kapitałowej. W ocenie Wnioskodawcy nie są one Spółce kapitałowej niezbędne do prowadzenia jej działalności gospodarczej wykorzystującej Przedsiębiorstwo, polegającej na leasingu nieruchomości. Spółce kapitałowej do prowadzenia tej działalności nie będą niezbędne ani Nowe udziały ani udziały w spółce kapitałowej, ani wierzytelności pożyczkowe. Spółce kapitałowej zapewnione zostaną środki pieniężne pozwalające na samodzielne prowadzenie działalności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy aport obejmujący przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań; wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Ponadto, jak wskazano powyżej, decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W rozpatrywanej sprawie, jak wynika z opisu sprawy, przedmiotem transakcji wniesienia aportu do Spółki, będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowiący przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC.

W niniejszej sprawie zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej. Przedmiotem zbycia będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych funkcjonujący jako niezależne przedsiębiorstwo.

Zatem, wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego obejmującego składniki majątkowe (materialne i niematerialne), a także zobowiązania, powiązane ze sobą funkcjonalnie w ten sposób, że służą prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie najmu/dzierżawy/leasingu nieruchomości, stanowiący przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, będzie korzystało z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Tym samym, nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2016, poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.